De hel

[Mariel van der Hoek 0]

Mag ik jou een vraag stellen: waarom geloof jij? Misschien heb je daar een heel mooi antwoord op. Of misschien moet je er heel goed over nadenken. We zouden er waarschijnlijk uren over kunnen praten. Hoe mooi God is, hoe liefdevol, hoe Hij een rol speelt in jouw leven, of juist helemaal niet. 

En wat als ik jou vraag wat nu de échte reden is dat je gelooft. Mag ik je vragen: geloof je omdat je bang bent om in de hel terecht te komen? 

Misschien vind je dit heel moeilijk. Ik tenminste wel. Soms bekruipt mij dat gevoel: kom ik later wel echt in de hemel? Dan ga ik nadenken over al die stomme en verkeerde dingen die ik in mijn leven heb gedaan. En geloof me: dat zijn er heel wat. Zijn mijn zonden ook werkelijk vergeven? Of heb ik er te weinig spijt van gehad om ze te laten vergeven?

Momenteel lees ik het boek 'Geloof jij ook in Jezus om niet in de hel te komen?' van Henk Rothuizen. In het eerste gedeelte schrijft hij over Satan. Satan is een hemelwezen die door God met een vermoedelijk derde van de engelen op de aarde werd neergeworpen. Ook schrijft hij dat de hel niet als hel is geschapen. God schiep namelijk door Zijn woord en de hel is eerder een plaats waar God niet heeft gesproken, daar is Hij niet. Die plaats was er al voordat de mens in het spel was. Die plek was niet bestemd voor de mensen. God had namelijk de hof van Eden als plaats gemaakt voor de mensen. 
Maar toen schreef Rothuizen het volgende, waar ik nog steeds over nadenk: "De duivel werd in het begin van de tijd op de aarde neergeworpen. Die aarde was een deel van Gods schepping en hoogstwaarschijnlijk mooi en vol van leven. Diezelfde aarde kende nog geen morele wezen. Op deze aarde wordt de duivel losgelaten. Hij maakte de aarde woest en ledig. In deze visie is er dus sprake van een zekere breuk tussen het eerste en tweede deel van Genesis 1. Dan zweeft Gods geest over de wateren. Dit is een teken dat God gaat handelen en God begint met een prachtig plan. Hij begint met de schepping of misschien een herschepping. De discussie omtrent een wel of niet herschepping is de moeite waard om te overwegen."

Ook maakt Rothuizen duidelijk dat het niet waar is dat God liefdeloos is als er ook mensen naar de hel gaan. De hel is namelijk een plek waar God niet is. God wil een relatie op basis van wederkerigheid. Dat houdt in dat er ruimte moet zijn voor hen die dat niet willen. Dit is dus niet zijn plan maar een gevolg. Het is een 'oplossing' om degenen die absoluut niet in Zijn aanwezigheid willen leven, een plaats te geven buiten Zijn aanwezigheid. 

Om eerlijk te zijn vind ik dit een lastig onderwerp. Maar het is goed om eens goed na te denken over de reden waarom jij gelooft - of niet  - in God. Uit welke basis bestaat de relatie tussen jou en God? Ik ben benieuwd naar jouw reactie!

Een nadenkertje voor dit weekend.

Terug naar blog

[EvertteWinkel 0]

Ik denk dat hiervoor een hele goede test is om je af te vragen wat er verandert aan je geloof als er geen hel is. Bij mij: Niets. Uiteindelijk geloof ik dat het geloof vooral gaat om hoe we hier op aarde moreel handelen ten opzichte van God. Je handelt, in mijn ogen, niet goed omdat je bang bent voor straf, maar omdat je als moreel wezen geschapen en geboren bent en daardoor kan kiezen voor goed handelen. En dan heb ik het nog niet eens over het feit dat de hel, als in: plaats van eeuwige straf, in de bijbel niet voorkomt anders dan voor de duivel zelf.

[Olorin 154]

Bij mij zou er wel wat veranderen denk ik. Namelijk het hele geloof rond de noodzaak van het offer van Jezus, vergeving van zonde, de visie op de breuk tussen God en mens en de kijk op rechtvaardigheid. Maar dan gaat het bij mij dus meer om de inhoud, dan dat de hel een factor in mijn handelen is.

Wat EvertteWinkel noemt, is dan volmaakt berouw. Dat lijkt me ook het beste uitgangspunt eerlijk gezegd. Handelen omdat je het goede wilt doen, niet uit angst. En handelen uit liefde voor God en je naaste.

Maar ben het met de tekst eens dat de hel eigenlijk de uiterste consequentie is van een vernietigde relatie. Als je niet bij iemand wilt zijn, sta je dus ergens waar je niet bij die persoon zult zijn.

[zoon 0]

Ik ben de Heer heel dankbaar dat hij mij heeft geschapen. Ik wil niets liever dan later(liefst nu) ook bij de Heer terecht te komen, maar dat is natuurlijk iets dat hij bepaalt. Ik weet van mezelf dat ik zondig ben en ik probeer zo min mogelijk te zondigen, maar toch doe ik het. Daarom zou ik eigenlijk niet naar de hemel kunnen. Het is aan God om te bepalen of ik er toch heen mag. Anders ga ik na mijn dood naar de hel(of zoals ik het zie: Niet naar God.) Ik geloof ook dat Jezus aan het kruis is gestorven als een soort vergeving van mijn(onze) zonden en denk dat ik daardoor toch wel bij God zal komen. Mocht dit niet het geval zijn dan zou ik het heel jammer vinden, maar wel begrijpen. Ik ben immers zelf dagelijks zondig geweest.