Geen echte vrede

[Redactie 0]

Ooit bedacht iemand dat het verstandig was om mensen die tijdens de Tweede Wereldoorlog hebben geleefd op te delen in goede mensen en foute mensen. Nuances bleken niet nodig, er was geen tussenweg; je was goed of je was fout in de oorlog. Je was een held of een misdadiger. Dat opdelen blijkt vandaag de dag weer pijnlijk duidelijk als de vijftienjarige Auke zijn gedicht over zijn oudoom niet mag voorlezen op 4 mei.

In het gedicht geeft hij aan hoe zijn oudoom een foute keuze maakte en zich bij de Waffen-SS aansloot. Hij schildert zijn oom menselijk af, als iemand die ook goed kan zijn geweest, en dat past natuurlijk niet in de door ons opgestelde hokjes. Want iemand die bij de SS gaat, kan dat natuurlijk enkel vanuit een foute geest doen. Nog steeds willen we niet horen wat oorlog met mensen doet, dat goed en fout niet altijd zo duidelijk bestaan.

Ondertussen bidden we zo vroom om wereldvrede en wijzen we elke oorlog af. Want oorlog is fout, oorlog gaat haaks in tegen het goede Evangelie, noem maar op. Maar hoe kunnen we van anderen verwachten dat ze vrede stichten, als we zelf nog steeds geen echte vrede kunnen sluiten met wat hier gebeurd is? Gedichten mogen niet over echte mensen gaan en er mogen ook nog altijd geen Duitsers spreken tijdens zulke herdenkingen.

Er zijn dan ook op het altijd zo goede internet door het altijd zo goede volk ook harde woorden gekraakt over Auke. Vast en zeker ook door goede mensen die de oorlog nog nooit hebben meegemaakt. Het is om bijna moedeloos van te worden. Het mag duidelijk zijn dat echte vrede niet op papier bestaat, maar enkel in harten kan worden gerealiseerd. En zolang het hart mensen zo hard veroordeelt, is die vrede er nog niet.

Ooit bedacht iemand dat het verstandig was om mensen die tijdens de Tweede Wereldoorlog hebben geleefd op te delen in goede mensen en foute mensen. Zolang we dat maar blijven doen, zolang we niet de verhalen achter de keuzes willen horen, zolang blijft de oorlog in onze harten voortwoekeren. Zolang kunnen we niet leren van onze keuzes en maken we zo weer de foute keuzes. Iets wat Auke ons nu juist wilde voorhouden.

Robert

Terug naar frontpage

[Thorgrem 430]

Een van de weinige stukjes waar ik het niet mee eens ben Robert.

Auke neem ik natuurlijk helemaal niets kwalijk, ook zijn familie niet. De oom echter wel. Die heeft een foute keuze gemaakt en ook dat gebeurd ons allemaal wel eens, soms zelfs meerdere keren op een dag.

Ook zo'n foute keuze, hoe verachtelijk ook door onze bril, kan ik de oom niet kwalijk nemen. Althans, niet in beginsel toen hij nog idealistisch was en dacht daar goed aan te doen niet wetende dat hij het kwaad zou dienen.

Maar we hebben het hier wel over een persoon wat zich aanmeldde voor de Waffen-SS. Al vrij snel moet de oom doorgehad hebben dat de groep waar hij zich bij aansloot niet slechts als doel had om volk en vaderland te beschermen, nee het doel was helemaal niet nobel. Op dat moment had de oom andere beslissingen moeten nemen, deserteren bijvoorbeeld. En ja, dat is niet gemakkelijk en zeker niet veilig. Maar goed, dat was aan het oostelijke front als agressor liggen ook niet.

[Ursa 1]

De fout die volgens mij in het debat gemaakt wordt is dat zeggen dat de oudoom van Auke ook een mens was die foute keuzes heeft gemaakt, betekent dat je die keuzes zou bagatelliseren. Dat proefde ik in de reactie van bijv. het CIDI: 'dan volgend jaar een gedicht over Adolf Eichmann, ook een goede jongen die foute keuzes heeft gemaakt' (om er meteen maar een Godwin in te gooien). Maar dat kan geenszins het geval zijn. Foute keuzes zijn en blijven fout. We weten verder niet of de oudoom van Auke spijt heeft gehad, of dat hij voor de gek is gehouden. Kiezen voor de Waffen-SS terwijl je broers en zussen in het verzet zitten zegt ook iets. Desalniettemin, men kan maar moeilijk met grijstinten omgaan en dat er ook moeders van Waffen-SS'ers zijn geweest die geleden hebben om hun zoons aan het front. En dat een oorlog niet zwart-wit is en men vooral bezig is met overleven. Dat de jonge generatie dat heeft opgepakt in een samenleving waarin men zich drukt maakt of WO2 nog wel 'leeft' is al mooi genoeg. Maar de stelling van sommigen, dat 'Waffen-SS'ers uit het boek van het leven uitgewist moeten worden' (zoals ik las in een artikel in de Volkskrant) gaat me dan weer veel te ver.

[dingo 166]

Die oudoom heeft inderdaad foute keuzes gemaakt maar waarschijnlijk wel uit overtuiging en hij is ervoor gestorven. In die zin is hij net zo goed een slachtoffer van de oorlog als alle andere miljoenen slachtoffers die we op 4 mei herdenken. Het merendeel van de Nederlanders heeft tijdens de oorlog helemaal niets gedaan maar na de oorlog waren ze allemaal ineens "goed". Wat dan weer een excuus was om de "fouten" te mishandelen, op te sluiten en uit te sluiten. Kortom Nederlanders zijn gewoon hypocriet en Auke heeft gewoon een prima gedicht geschreven, de oorlog is wel 67 jaar geleden inmiddels.

[Machiavelli 0]

Die oudoom heeft inderdaad foute keuzes gemaakt maar waarschijnlijk wel uit overtuiging en hij is ervoor gestorven. In die zin is hij net zo goed een slachtoffer van de oorlog als alle andere miljoenen slachtoffers die we op 4 mei herdenken.

Hij was in vijandelijke militaire dienst bij een bezettende macht. Als hij al als slachtoffer moet worden gezien, dan wel één aan de verkeerde kant.

Het merendeel van de Nederlanders heeft tijdens de oorlog helemaal niets gedaan maar na de oorlog waren ze allemaal ineens "goed". Wat dan weer een excuus was om de "fouten" te mishandelen, op te sluiten en uit te sluiten. Kortom Nederlanders zijn gewoon hypocriet en Auke heeft gewoon een prima gedicht geschreven, de oorlog is wel 67 jaar geleden inmiddels.

Wat de hypocrisie van Nederlanders in en na de oorlog ermee te maken heeft ontgaat mij. Wij herdenken niet de hypocrisie, we herdenken niet hen die zichzelf onterecht een heldenmantel hebben omgedaan. Wij herdenken hen die hun leven hebben gegeven. En om daarbij een prutsgedicht (vind het niet bijzonder goed) over een oud-oom die russen en waarschijnlijk burgers heeft afgeschoten aan het Oost-front in dienst van een vijandelijke mogendheid past daar niet bij. Net zomin als we ruimte bieden aan nabestaanden om Mussert te herdenken. Wil je dat wel, doe je dat thuis maar.

De Britten herdenken de gevallenen van de Eerste Wereldoorlog trouwens nog steeds.

[Josephina 0]

Ik vind het een lastige discussie. Op vier mei herdenken we 'onze doden', een soort collectief verdriet waar heel Nederland bij stil staat. Natuurlijk is dat voor veel mensen ook het moment waarop ze stil staan bij een persoonlijk verdriet en de sporen die de oorlog in de eigen familie heeft nagelaten. Het gedicht van Auke is daar natuurlijk een goed voorbeeld van. Een moeder heeft haar zoon verloren als gevolg van de oorlog, dat is een groot verdriet. Maar ik kan me voorstellen dat mensen er moeite mee hebben als dit gedicht wordt voorgelezen, zij herdenken op datzelfde moment familieleden die misschien door SS-soldaten hun leven verloren hebben. Voor onze generatie is het misschien gemakkelijker om niet in goed/fout te denken. En dat is natuurlijk alleen maar goed, maar ik vind niet dat je op een moment als de dodenherdenking andere mensen kunt kwetsen.

[Thorgrem 430]

Burgemeester Bronckhorst woedend op rechter

VORDEN - Woedend is burgemeester Henk Aalderink van Bronckhorst over de uitspraak van de kort geding-rechter die hem verbood vrijdagavond langs het graf met Duitse militairen te lopen op de Vordense begraafplaats. ,,Ze hebben me iets afgepakt. Dit kan niet, een rechter kan niet beslissen dat ik me als burgemeester niet als burgervader mag gedragen."

Rest: http://www.telegraaf.nl/binnenland/1206 ... den__.html

Beelden zeggen meer dan woorden:

"De burgemeester is ook zeer ontstemd over het vliegtuig dat boven Vorden vloog met de tekst 'Vorden is fout', een actie georganiseerd door de Joodse groepering TOF. "

[Ursa 1]

Ja, vaag nieuws. Het station 'niet alle Wehrmacht-soldaten zijn fout en/of Nazi's' zijn we toch allang gepasseerd?

Het getuigt eerder van volwassenheid beide zijden na de oorlog te herdenken. Daarom petje af voor de nabestaanden van de gesneuvelde Britten.

[Mieke 0]

De hypocrisie zit m er hier in dat de zogenaamd goede Nederlanders na de oorlog bepaald niet 'goed' zijn omgegaan met bijvoorbeeld NSB'ers. Ik heb het hier niet over nazi's in hart en nieren. Soms zijn er van die programma's op tv waar voormalig-nazi's hun verhaal doen en het nazisme er nog vanaf spat. Maar het gros van de NSB'ers en Duitsers in dienst van Hitler deden dat niet omdat ze het eens waren met de ideologie, maar omdat ze niet wisten waar ze aan begonnen en daarna niet meer terug konden.

Na de oorlog hebben de Nederlanders de NSB'ers in kamp Westerbork gestopt. Nog jarenlang werden de kinderen van NSB'ers met de nek aangekeken omdat hun ouders in de oorlog aan 'de verkeerde kant' stonden. Veel van die ouders waren voor de oorlog al lid geworden van de NSB omdat die mooie dingen beloofden. Hun kinderen konden niets doen aan de politieke voorkeur van hun ouders.

Ik vind dat we moeten leren om genuanceerd naar de oorlog te kijken. Niet alle 'foute' mensen waren heel fout, en niet alle verzetsmensen hebben goed gehandeld. En wat dacht je van de grote grijze groep die erbij stond en ernaar keek en niets deed?

Los van dit alles begrijp ik wel dat het voor sommige mensen erg gevoelig kan liggen nog om SS'ers te gaan herdenken op dodenherdenking. Ik denk dat daar meer ruimte voor is over een jaar of 30, als er geen mensen meer zijn die de oorlog echt zelf van dichtbij hebben meegemaakt.

[Ursa 1]

In Trouw stond gisteren nog wel een mooi artikel over een vrouw die haar hele leven geleden heeft onder de keuze van haar ouders (kan even geen link vinden).

Ik vind dat we moeten leren om genuanceerd naar de oorlog te kijken. Niet alle 'foute' mensen waren heel fout, en niet alle verzetsmensen hebben goed gehandeld. En wat dacht je van de grote grijze groep die erbij stond en ernaar keek en niets deed?

Je zou hopen dat we al zo ver zijn.

Ik was overigens niet van plan ooit SS'ers te herdenken. Misschien Brabantse jongens die een foute keuze hebben gemaakt, maar niet en nooit de Waffen-SS.