In één keer vergeven?

[Ursa 1]

Naar aanleiding van het topic van DeThomas kwamen Pinkeltje en ik in gesprek over vergeving. Met eigenlijk als belangrijkste vraag: ben je in één keer vergeven of moet je steeds weer vergeving vragen?

We geloven dat de Heer Jezus aan het kruis gestorven is voor al onze zonden en ons te bevrijden van de macht van de zonde. Welnu, in mijn kerkgenootschap is het gebruikelijk te wijzen op de dagelijkse bekering. Zo staat het ook omschreven in het avondmaalsformulier: 'De Heer maakt zich boos over iedereen die zich niet dagelijks van harte tot Hem bekeert'. Ik wil nu niet ingaan op die rigide formulering maar op het achterliggende principe. Is het zo dat wij steeds weer vergeving vragen over de zonden die we in het verleden hebben gedaan? D.w.z. dat die zonden nog niet vergeven zijn als we ze niet voor God beleden hebben? Of is het zo dat we putten uit die ene daad van vergeving en in feite onze toekomstige zonden al vergeven zijn?

Ik vond een tekst die er op lijkt te wijzen dat die herhaalde bekering wel nodig is:

Als we zeggen dat we de zonde niet kennen, misleiden we onszelf en is de waarheid niet in ons. Belijden we onze zonden, dan zal hij, die trouw en rechtvaardig is, ons onze zonden vergeven en ons reinigen van alle kwaad. Als we zeggen dat we nooit gezondigd hebben, maken we hem tot een leugenaar en is zijn woord niet in ons. (1 Joh. 1:8-10 NBV).

Nu is het dus de vraag of je eenmalig je zonden belijdt of dat je steeds weer je zonden moet belijden? Of is er sprake van een mengvorm en zijn we bevrijd van de macht van de zonde en moeten we desondanks voor de zonden die we doen nog wel vergeving vragen?

Wie helpt ons?

[Olorin 155]

Mij spreekt de gelijkenis van Jezus wel aan over kwijtschelding van schulden:

Mat 18 Daarom is het met het koninkrijk van de hemel als met een koning die rekenschap wilde vragen van zijn dienaren. 24 Toen hij daarmee begonnen was, bracht men iemand bij hem die hem tienduizend talent schuldig was. 25 Omdat hij niets kon terugbetalen, gaf zijn heer bevel dat de man samen met zijn vrouw en kinderen en alles wat hij bezat verkocht moest worden, zodat de schuld kon worden ingelost. 26 Toen wierp de dienaar zich aan de voeten van zijn heer en smeekte hem: “Heb geduld met mij, ik zal u alles terugbetalen.†27 Zijn heer kreeg medelijden, hij liet hem vrij en schold hem de geleende som kwijt. 28 Toen deze dienaar naar buiten ging, trof hij daar een van de andere dienaren, die hem honderd denarie schuldig was. Hij nam hem in een wurggreep en beet hem toe: “Betaal me alles wat je me schuldig bent!†29 Toen wierp deze zich voor hem neer en smeekte hem: “Heb geduld met mij, ik zal je betalen.†30 Maar hij wilde daar niet van weten, integendeel, hij liet hem gevangenzetten tot hij de hele schuld zou hebben afbetaald. 31 Toen de andere dienaren begrepen wat er gebeurd was, waren ze zeer ontdaan, en gingen ze naar hun heer om hem alles te vertellen. 32 Daarop liet zijn heer hem bij zich roepen en hij zei tegen hem: “Je bent een slechte dienaar. Heel die schuld heb ik je kwijtgescholden, omdat je me erom smeekte. 33 Dan had jij toch zeker ook medelijden moeten hebben met die andere dienaar, zoals ik medelijden heb gehad met jou?†34 En zijn heer was zo kwaad dat hij hem in handen van de gerechtsbeulen gaf tot hij de hele schuld zou hebben terugbetaald. 35 Zo zal mijn hemelse Vader ook ieder van jullie behandelen die zijn broeder of zuster niet van harte vergeeft.’

Ik zie daar in terug komen dat ook al is je zonden je vergeven zijn, het betekend nog niet dat je dan alles maar kunt maken. Voor nieuwe fouten die je begaat heb je net zo goed weer opnieuw vergeving voor nodig. Ik denk ook een reden waarom het ook een element is in het Onze Vader gebed was Jezus de discipelen leerde.

Je ziet het ook al terug keren als rode draad in de christelijke traditie. Prominente plaats van vergeving van zonde in de liturgie en sacramenten. En zelfs in het vroege christendom waar men met het probleem zat van hoe met zonden om te gaan die na de doop gepleegd zijn.

[Eulogía 0]

Ik geloof ook in het regelmatig om vergeving van zonden vragen, ook op basis van 1 Johannes. Zodra je in de fout gaat, biecht je je fout op bij de Hogepriester Jezus Christus en Hij zal je fout in genade vergeven.

[Lillojon 0]

Ik gelood dat je voor je nieuwe zonden vergiffenis te vragen. Ik geloof ook dat je niet vergeven wordt als je niet de mensen vergeeft die zonden naar jouw toe hebben gedaan.

[Ursa 1]

Ik gelood dat je voor je nieuwe zonden vergiffenis te vragen. Ik geloof ook dat je niet vergeven wordt als je niet de mensen vergeeft die zonden naar jouw toe hebben gedaan.

Op basis waarvan geloof je dat?

@Olorin: krijg je dan vergeving voor de schuld die je had (in het verleden) of van al je zonden? Die vergeving kun je dus weer verliezen. Dat zou dus zeggen dat je (nog) niet vergeven bent voor toekomstige zonden.

[Robert Frans 1.653]

Wie zich bekeert en zich laat dopen, wordt verlost van de erfzonde en wordt alle zonden vergeven die hij tot aan het doopsel gedaan heeft. Hij wordt dus helemaal schoongewassen. Toch kan een gelovige opnieuw zondigen, omdat het lichaam nog niet verheerlijkt is. Als hij die gedane zonden na het doopsel berouwvol aan God belijdt en als hij oprecht zijn leven wil beteren, dan zal God ook die zonden van harte vergeven. Eenmaal vergeven blijft echter voor eeuwig vergeven.

[Dave 0]

Wie zich bekeert en zich laat dopen, wordt verlost van de erfzonde en wordt alle zonden vergeven die hij tot aan het doopsel gedaan heeft. Hij wordt dus helemaal schoongewassen. Toch kan een gelovige opnieuw zondigen, omdat het lichaam nog niet verheerlijkt is. Als hij die gedane zonden na het doopsel berouwvol aan God belijdt en als hij oprecht zijn leven wil beteren, dan zal God ook die zonden van harte vergeven. Eenmaal vergeven blijft echter voor eeuwig vergeven.

Jezus stierf 2000 jaar geleden aan het kruis, dus al onze zonden waren nog toekomstig. als Jezus dus onze zonden, die allemaal toekomstig zijn wel kan vergeven tot aan het doopsel, waarom dan niet erna? Dus je bent gered, maar als je een fout maakt en dood gaat dan ben je toch weer verloren. Dit betekent dat de zonde sterker is dan Gods genade en dat het werk van de eerste Adam groter is dan de tweede Adam. Uiteraard leert de bijbel het tegenovergestelde en dat is maar goed ook, anders gaan we met zijn allen naar de hel.

[Pinkeltje 0]

Een van de dingen die me vooral bezighoud, is de vraag: wat is wedergeboorte?

Worden we opnieuw geboren als we gedoopt zijn of worden we dagelijks wedergeboren (dat is volgens mij de gereformeerde leer, versie GKV)?

Zijn er niet ook christenen die geloven dat je op grond van je doop niet meer zondigt/geen vergeving meer hoeft te vragen?

Oftewel, om de vraag van Ursa te herhalen: hebben we door onze wedergeboorte ook vergeving van toekomende zonden?

En: zijn we al rechtvaardig, of moeten we dat nog worden?

[Ursa 1]

Wie zich bekeert en zich laat dopen, wordt verlost van de erfzonde en wordt alle zonden vergeven die hij tot aan het doopsel gedaan heeft. Hij wordt dus helemaal schoongewassen. Toch kan een gelovige opnieuw zondigen, omdat het lichaam nog niet verheerlijkt is. Als hij die gedane zonden na het doopsel berouwvol aan God belijdt en als hij oprecht zijn leven wil beteren, dan zal God ook die zonden van harte vergeven. Eenmaal vergeven blijft echter voor eeuwig vergeven.

Jezus stierf 2000 jaar geleden aan het kruis, dus al onze zonden waren nog toekomstig. als Jezus dus onze zonden, die allemaal toekomstig zijn wel kan vergeven tot aan het doopsel, waarom dan niet erna? Dus je bent gered, maar als je een fout maakt en dood gaat dan ben je toch weer verloren. Dit betekent dat de zonde sterker is dan Gods genade en dat het werk van de eerste Adam groter is dan de tweede Adam. Uiteraard leert de bijbel het tegenovergestelde en dat is maar goed ook, anders gaan we met zijn allen naar de hel.

Ik denk dat je wat rare conclusies trekt uit Roberts verhaal. Dat daargelaten.

Kun je jouw visie ook onderbouwen? Mag ik aannemen dat als je eenmaal vergeven bent die positie niet meer kunt kwijtraken? Waarop baseer je dat?

[Olorin 155]

Ik gelood dat je voor je nieuwe zonden vergiffenis te vragen. Ik geloof ook dat je niet vergeven wordt als je niet de mensen vergeeft die zonden naar jouw toe hebben gedaan.

@Olorin: krijg je dan vergeving voor de schuld die je had (in het verleden) of van al je zonden? Die vergeving kun je dus weer verliezen. Dat zou dus zeggen dat je (nog) niet vergeven bent voor toekomstige zonden.

Wat Robert zegt.

[kleur 0]

Wie zich bekeert en zich laat dopen, wordt verlost van de erfzonde en wordt alle zonden vergeven die hij tot aan het doopsel gedaan heeft. Hij wordt dus helemaal schoongewassen. Toch kan een gelovige opnieuw zondigen, omdat het lichaam nog niet verheerlijkt is. Als hij die gedane zonden na het doopsel berouwvol aan God belijdt en als hij oprecht zijn leven wil beteren, dan zal God ook die zonden van harte vergeven. Eenmaal vergeven blijft echter voor eeuwig vergeven.

Jezus stierf 2000 jaar geleden aan het kruis, dus al onze zonden waren nog toekomstig. als Jezus dus onze zonden, die allemaal toekomstig zijn wel kan vergeven tot aan het doopsel, waarom dan niet erna? Dus je bent gered, maar als je een fout maakt en dood gaat dan ben je toch weer verloren. Dit betekent dat de zonde sterker is dan Gods genade en dat het werk van de eerste Adam groter is dan de tweede Adam. Uiteraard leert de bijbel het tegenovergestelde en dat is maar goed ook, anders gaan we met zijn allen naar de hel.

Ik denk dat je wat rare conclusies trekt uit Roberts verhaal. Dat daargelaten.

Kun je jouw visie ook onderbouwen? Mag ik aannemen dat als je eenmaal vergeven bent die positie niet meer kunt kwijtraken? Waarop baseer je dat?

volgens mij kun je dat uit Hebreeën 10:10 halen:

10 Op grond van die wil zijn wij voor eens en altijd geheiligd, door het offer van het lichaam van Jezus Christus.

[maran 0]

Ik gelood dat je voor je nieuwe zonden vergiffenis te vragen. Ik geloof ook dat je niet vergeven wordt als je niet de mensen vergeeft die zonden naar jouw toe hebben gedaan.

een wijze opmerking...

"vergeef ons onze schulden gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren"

soms een zeer moeilijke zaak om mensen te vergeven die jou wat aangedaan hebben, maar als je dat kunt geeft dat een enorme bevrijding en heling.

haat blijven koesteren kan je verteren, lichamelijk, zowel als geestelijk.

[Leeuw van Venetie 0]

Sommige christenen geloven dat geloof alleen al zonden vergeeft,dus geloof in Jezus de Messias,de Zoon van God,en anderen zeggen dat het geloof gepaard moet gaan met goede werken.Als ik mij niet vergis hangen vooral protestanten de eerste stelling aan omdat Luther dat ook stellig deed,terwijl katholieken meer voelen voor de tweede stelling.Ikzelf denk dat beide dogma's waarheid bevatten.

[Olorin 155]

Lutherse en de RKK hebben ook een gezamenlijk document ondertekend over de rechtvaardigheidsleer.

[Jalikaatje 1]

Is er wellicht een verschil tussen zonden belijden en vergeving vragen? In principe weten we dat we vergeven zijn/zullen worden, dus echt 'vragen' is het misschien niet. Maar ik denk dat berouw tonen en zonden belijden altijd gedaan moet worden, het zou erg flauw zijn als je niet weet wat je fout zult doen, maar het al wel zou belijden...

Maarja, ik als ik mijn zonden belijd, dan vraag ik ook om vergeving. Dus ik weet niet of je die twee goed los kunt zien.

[Leeuw van Venetie 0]

Is er wellicht een verschil tussen zonden belijden en vergeving vragen? In principe weten we dat we vergeven zijn/zullen worden, dus echt 'vragen' is het misschien niet. Maar ik denk dat berouw tonen en zonden belijden altijd gedaan moet worden, het zou erg flauw zijn als je niet weet wat je fout zult doen, maar het al wel zou belijden...

Maarja, ik als ik mijn zonden belijd, dan vraag ik ook om vergeving. Dus ik weet niet of je die twee goed los kunt zien.

Of we vergeven zullen worden hangt van God af.We moeten schuld blijven belijden en zo goed mogelijk leven in de hoop dat Hij ons berouw ziet.Maar ik denk dat we niet te snel moeten zijn met het idee dat God ons toch wel vergeeft.

[Ursa 1]

Wat weer een katholieke benadering. Wat doe je dan met zo'n tekst als Hebr. 10:10?

Ik focus even op het woordje 'geheiligd', wat betekent 'apart gezet'. We zijn dus voor altijd apart gezet op basis van Jezus' offer. Maar wat zegt dat over zonde? Maakt het dan nog uit of je zondigt of niet? Of doet die heiliging juist geen uitspraak over zonde en vergeving, en moet je alsnog je zonden belijden?

[Robert Frans 1.653]

Door het doopsel zijn wij aan God toegewijd, zijn wij voor Hem apart gezet. En daarom ook moeten wij niet zondigen, iets waar Paulus toch ook vele malen voor waarschuwt in de Schrift. Hij schrijft toch ook over het winnen van de wedloop, het waarmaken van je uitverkiezing, het strijden van de goede strijd, etc. En Jakobus schrijft zelfs dat een geloof zonder goede daden een dood geloof is.

[Leeuw van Venetie 0]

Ik ben het eens met RobertF.We zijn geheiligd,zeker.Maar je kunt redelijkerwijs toch niet zeggen dat je geheiligd bent,intussen zondigen zonder berouw te tonen,en je dan weer beroepen op je heiliging?Dan kan het toch zijn dat je jezelf buiten je "status" plaatst.

[Dave 0]

Ik ben het eens met RobertF.We zijn geheiligd,zeker.Maar je kunt redelijkerwijs toch niet zeggen dat je geheiligd bent,intussen zondigen zonder berouw te tonen,en je dan weer beroepen op je heiliging?Dan kan het toch zijn dat je jezelf buiten je "status" plaatst.

Maar dat zou betekenen dat de zonden toch sterker is dan de genade. De vraag is eerder of je wel tot geloof bent gekomen als je denkt dat het een vrijbrief is om te gaan zondigen. Paulus vraagt zich af hoe we nog kunnen zondigen als we dood zijn voor de zonde? Het probleem is dat we nog vanuit onze oude mens leven en niet vanuit de Geest. Daarom richt Paulus zich ook op het vernieuwen van ons denken en om elke gedachten onder de autoriteit van Christus te brengen. We moeten leren om de dingen vanuit het perspectief van God te zien, niet vanuit onszelf.

[Robert Frans 1.653]

Maar dat zou betekenen dat de zonden toch sterker is dan de genade. De vraag is eerder of je wel tot geloof bent gekomen als je denkt dat het een vrijbrief is om te gaan zondigen. Paulus vraagt zich af hoe we nog kunnen zondigen als we dood zijn voor de zonde? Het probleem is dat we nog vanuit onze oude mens leven en niet vanuit de Geest. Daarom richt Paulus zich ook op het vernieuwen van ons denken en om elke gedachten onder de autoriteit van Christus te brengen. We moeten leren om de dingen vanuit het perspectief van God te zien, niet vanuit onszelf.

Precies, en daar zijn wij ons hele leven mee bezig, met het brengen van "geest en vlees" onder de liefdevolle en barmhartige heerschappij van Christus. Gods genade is sterker dan welke zonde ook, maar God schenkt zijn genade niet aan hen die geen berouw hebben van hun zonden en hun leven niet van harte willen beteren.

[Leeuw van Venetie 0]

Als je het geloof en de genade zou gebruiken als vrijbrief om te zondigen dan is dat afkeurenswaardig,mee eens.Maar mensen zijn mensen,met hun zwakheden en onvolkomendheden.Ook als je je leven volledig in dienst stelt van Christus, en dat is

wat elke christen moet nastreven,dan nog bestaat de kans dat je zondigt,of je dat nu opzettelijk doet (niet doen dus),of per ongeluk.Je kunt zondigen door iets na te laten,terwijl je dat juist wel had moeten doen.Je kunt zondigen door onreine gedachten die even snel door je hoofd gaan.Doe je het opzettelijk?Nee,dus zou je ook nooit kunnen weten dat je hebt gezondigd omdat je je er niet bewust van bent.Ook als je volledig tot geloof bent gekomen bestaat de kans dat mensen dus zondigen-of tekortschieten.Realiseer je je dit,toon berouw-anders zet je jezelf misschien "buiten spel".Dat is wat ik bedoelde toen ik zei dat mensen niet te snel moeten zijn met te denken:" O,dat kleine misstapje zal God mij vast wel vergeven."Verspeel de genade niet.