Ik wil geloven

[Naudin 0]

Beste lezer,

Ik ben Naudin en ik ben 17 jaar. Ik ben niet christelijk en niet gedoopt. Ik ben wel naar een katholieke basisschool gegaan waardoor ik toch nog het enige van het geloof heb meegekregen. Al jaren is het een gewoonte van mij om over letterlijk alles na te denken. Soms zijn er momenten dat ik aan alles twijfel, maar dan ook echt alles. Dan kom ik tot de conclusie dat je uiteindelijk niks zeker kunt weten, en dat alles wat je zegt, denkt of doet volledig betekenisloos is. Dat is geen prettig gevoel. Dit is voor mij onmogelijk te begrijpen en daarom heb ik iets aangenomen, waarschijnlijk alleen omdat ik íets moet hebben om me aan vast te houden: het bestaan van iets absoluuts, iets eeuwigs, iets wat niet in woorden te vatten is. Ik denk dat ik dit God kan noemen. In zoverre heb ik besef van het bestaan van God.

Maar ik zit met een probleem. Door mijn allesomvattende twijfel ben ik ook tot de conclusie gekomen dat het zeer onwaarschijnlijk is dat er een universele moraal bestaat en als deze al bestaat, het onmogelijk is om deze als mens te kennen. Iedere vorm van moraal is ofwel het blindelings volgen van een voorschrift, ofwel het geloof dat de menselijke rede ons in staat stelt te bepalen hoe we moeten leven (dit is onmogelijk, aangezien je uiteindelijk íets als hoger doel moet kiezen zonder verdere onderbouwing dan je eigen gevoelens). Ik heb het idee dat ik nu nogal wazig begin te worden. Enfin, ik geloof dus niet dat er ooit in een situatie een bepaalde handeling absoluut verkieslijker is dan een andere (tenzij er een bepaald doel wordt gesteld, bijvoorbeeld eigenbelang). Voorheen was ik politiek links (bijna extremistisch) en wist ik dat ik de wereld wilde veranderen, maar nu mist mijn leven richting. De politiek volg ik al tijden niet meer omdat ik het allemaal zie als kinderachtig gebabbel dat het geloof in de moraal in stand houdt. Nu hecht ik wel veel waarde aan mijn familie en probeer zo aan te nemen dat alles wat in het belang is van mijn gezin en mijn familielijn, goed is (dit klinkt misschien nogal vreemd). Maar bijvoorbeeld bij maatschappelijke problemen kan ik geen enkele kant kiezen omdat ik gewoonweg geen voorkeur heb.

Wat ik duidelijk probeer te maken is, dat ik iets nodig heb wat mijn leven stabiliteit biedt, iets wat een gids voor mijn leven kan zijn. Ik denk dat het (christelijk) geloof mij deze mogelijkheid biedt. Ik voel mij erg aangetrokken tot het christendom maar ik ben gewoon niet in staat om zomaar alles aan te nemen wat in de bijbel staat. Nou interpreteer ik niet alles letterlijk. Ik geloof in de evolutieleer en ben ervan overtuigd dat evolutie (en wetenschap in het algemeen) perfect samengaat met het christelijke geloof. Het probleem is dat ik bijvoorbeeld niet kan geloven in het idee dat de bijbel het rechtstreekse woord van God is. Ik weet dat het gewoon teksten zijn, geschreven door mensen, die zijn samengebracht in een boek in de 4e eeuw na Christus. Waar ik ook moeite mee heb is het geloof in de hemel en zo zie ik ook geen reden om te leven volgens de Tien Geboden. Maar zoiets is nou net wat ik nodig heb.

Is er iemand die mij een reden kan geven om in deze dingen te geloven? Ik wil geen bekering met christelijke brabbeltaal, maar een verhaal van iemand die mij kan laten zien hoe ik tot dit geloof kan komen. Ik hoef geen 100% rationele deductie en godsbewijzen. Wat ik precies wil weet ik niet. Het lijkt mij een erg moeilijke taak die ik u opdraag, maar ik hoop dat er iemand is die wat van zijn tijd eraan zou willen besteden.

Danku.

[Eulogía 0]

Wat ik duidelijk probeer te maken is, dat ik iets nodig heb wat mijn leven stabiliteit biedt, iets wat een gids voor mijn leven kan zijn. Ik denk dat het (christelijk) geloof mij deze mogelijkheid biedt. Ik voel mij erg aangetrokken tot het christendom maar ik ben gewoon niet in staat om zomaar alles aan te nemen wat in de bijbel staat. Nou interpreteer ik niet alles letterlijk. Ik geloof in de evolutieleer en ben ervan overtuigd dat evolutie (en wetenschap in het algemeen) perfect samengaat met het christelijke geloof. Het probleem is dat ik bijvoorbeeld niet kan geloven in het idee dat de bijbel het rechtstreekse woord van God is. Ik weet dat het gewoon teksten zijn, geschreven door mensen, die zijn samengebracht in een boek in de 4e eeuw na Christus. Waar ik ook moeite mee heb is het geloof in de hemel en zo zie ik ook geen reden om te leven volgens de Tien Geboden. Maar zoiets is nou net wat ik nodig heb.

Is er iemand die mij een reden kan geven om in deze dingen te geloven? Ik wil geen bekering met christelijke brabbeltaal, maar een verhaal van iemand die mij kan laten zien hoe ik tot dit geloof kan komen. Ik hoef geen 100% rationele deductie en godsbewijzen. Wat ik precies wil weet ik niet. Het lijkt mij een erg moeilijke taak die ik u opdraag, maar ik hoop dat er iemand is die wat van zijn tijd eraan zou willen besteden.

Danku.

Beste Naudin,

Ik kan je inderdaad niet overtuigen, maar ik geloof inderdaad dat het christelijk geloof je de houvast kan geven waarnaar je zoekt. Je schrijft over een gids en God wil inderdaad je Gids zijn. De Bijbel noemt Jezus ook de Rots, de stevige grond waarop je je leven kan bouwen. Je kan aan God vragen of Hij je Gids wil zijn en of Jezus je vaste grond wil zijn.

(Ik geloof ook dat wetenschap en geloof in zekere zin samen kunnen gaan.)

De Bijbel kan ook de richtsnoer voor je leven zijn. Heb je de Bijbel wel eens gelezen en heb je een Bijbel? (Als je dat wil, zou je een kerk kunnen bezoeken om te kijken of dat iets naar jouw idee kan betekenen in je leven.)

[Naudin 0]

Beste Naudin,

Ik kan je inderdaad niet overtuigen, maar ik geloof inderdaad dat het christelijk geloof je de houvast kan geven waarnaar je zoekt. Je schrijft over een gids en God wil inderdaad je Gids zijn. De Bijbel noemt Jezus ook de Rots, de stevige grond waarop je je leven kan bouwen. Je kan aan God vragen of Hij je Gids wil zijn en of Jezus je vaste grond wil zijn.

(Ik geloof ook dat wetenschap en geloof in zekere zin samen kunnen gaan.)

De Bijbel kan ook de richtsnoer voor je leven zijn. Heb je de Bijbel wel eens gelezen en heb je een Bijbel? (Als je dat wil, zou je een kerk kunnen bezoeken om te kijken of dat iets naar jouw idee kan betekenen in je leven.)

Bedankt voor de snelle reactie. Ik ben bang dat als ik God dit zou vragen dat ik niet oprecht ben, aangezien ik niet echt geloof dat God een iemand is die luistert naar wat ik te zeggen heb. Al is dat wel een fijn idee. Misschien is dat ook wel genoeg. Ik zal het in ieder geval proberen.

We hebben inderdaad een Bijbel in huis en ik heb er wel eens wat in gelezen, maar toen was ik vooraan begonnen en haakte ik dus nogal snel af. Zijn er bepaalde stukken die u kunt aanraden?

[Eulogía 0]

Mensen raden vaak aan om één van de evangeliën te lezen, dus Mattheüs, Markus, Lukas of Johannes.

Markus vertelt het evangelie het snelst/kortst (16 hoofdstukken), dus misschien kan je dat het eerst doorlezen.

(Als je een evangelie hebt gelezen, kan je misschien daarna de rest van het Nieuwe Testament lezen, dus vanaf Handelingen. Na het nieuwe testament zou je vooraan (Genesis) kunnen beginnen.)

[januarius 0]

Wat ik duidelijk probeer te maken is, dat ik iets nodig heb wat mijn leven stabiliteit biedt, iets wat een gids voor mijn leven kan zijn. Ik denk dat het (christelijk) geloof mij deze mogelijkheid biedt. Ik voel mij erg aangetrokken tot het christendom maar ik ben gewoon niet in staat om zomaar alles aan te nemen wat in de bijbel staat. Nou interpreteer ik niet alles letterlijk. Ik geloof in de evolutieleer en ben ervan overtuigd dat evolutie (en wetenschap in het algemeen) perfect samengaat met het christelijke geloof. Het probleem is dat ik bijvoorbeeld niet kan geloven in het idee dat de bijbel het rechtstreekse woord van God is. Ik weet dat het gewoon teksten zijn, geschreven door mensen, die zijn samengebracht in een boek in de 4e eeuw na Christus. Waar ik ook moeite mee heb is het geloof in de hemel en zo zie ik ook geen reden om te leven volgens de Tien Geboden. Maar zoiets is nou net wat ik nodig heb.

Er zijn genoeg christenen die de evolutietheorie als een goede en adequate wetenschappelijke theorie onderschrijven. Ook zijn veel christenen het erover eens dat de Bijbel een menselijk product is, geen foutloos onfeilbaar boek. De bezwaren die je noemt gaan op voor een bepaalde stroming binnen het christendom.

Misschien levert deze link een antwoord op je vraag: http://fora.tv/2006/11/10/Marcus_Borg_a ... ts_section (Huston Smith spreekt wat moeizaam vanwege zijn ouderdom, dus daar zul je wat geduld voor moeten opbrengen.

[Ursa 1]

Hoi Naudin,

ik zal eens een poging doen op je vragen in te gaan.

Beste lezer,

Ik ben Naudin en ik ben 17 jaar. Ik ben niet christelijk en niet gedoopt. Ik ben wel naar een katholieke basisschool gegaan waardoor ik toch nog het enige van het geloof heb meegekregen. Al jaren is het een gewoonte van mij om over letterlijk alles na te denken. Soms zijn er momenten dat ik aan alles twijfel, maar dan ook echt alles. Dan kom ik tot de conclusie dat je uiteindelijk niks zeker kunt weten, en dat alles wat je zegt, denkt of doet volledig betekenisloos is.

Ah, de romantiek van de jeugd. Ik heb ook wel zo'n fase gehad, en nog steeds wel een beetje. Dat je je ergens afvraagt waar je het allemaal voor doet of waar het om draait. Waar je voor uit moet kijken is nihilisme: daar kun je alleen maar depressief van worden, zo van: 'het leven betekent niks, niets heeft inhoud, alles is zinloos, het heeft geen nut ook maar iets te doen'.

Ken je trouwens het Bijbelboek Prediker? Ik kan je aanraden dat eens te lezen. De Prediker vraagt zich ook af wat nou belangrijk is in het leven. 'Alles is ijdelheid' zegt hij. Maar hij zegt nog meer...

Dat is geen prettig gevoel. Dit is voor mij onmogelijk te begrijpen en daarom heb ik iets aangenomen, waarschijnlijk alleen omdat ik íets moet hebben om me aan vast te houden: het bestaan van iets absoluuts, iets eeuwigs, iets wat niet in woorden te vatten is. Ik denk dat ik dit God kan noemen. In zoverre heb ik besef van het bestaan van God.

Ik denk dat je dan wel eerlijk naar jezelf moet zijn. Maak je dan van God geen excuus? Geloof je dan niet omdat je wilt geloven dat er iets is? Voor christenen is God méér dan een excuus voor de zin van het leven. Wij geloven niet in een blinde natuurkracht als basis van het bestaan, maar in een persoonlijke God. Een God die Zelf onder de mensen geleefd heeft.

Maar ik zit met een probleem. Door mijn allesomvattende twijfel ben ik ook tot de conclusie gekomen dat het zeer onwaarschijnlijk is dat er een universele moraal bestaat en als deze al bestaat, het onmogelijk is om deze als mens te kennen. Iedere vorm van moraal is ofwel het blindelings volgen van een voorschrift, ofwel het geloof dat de menselijke rede ons in staat stelt te bepalen hoe we moeten leven (dit is onmogelijk, aangezien je uiteindelijk íets als hoger doel moet kiezen zonder verdere onderbouwing dan je eigen gevoelens). Ik heb het idee dat ik nu nogal wazig begin te worden. Enfin, ik geloof dus niet dat er ooit in een situatie een bepaalde handeling absoluut verkieslijker is dan een andere (tenzij er een bepaald doel wordt gesteld, bijvoorbeeld eigenbelang).

Waarom is dat onwaarschijnlijk? Alle mensen kunnen er een andere mening op na houden inderdaad, maar zegt dat iets over de moraal zelf? Moraal ontstaat bij een besef aan goed en kwaad, en ik denk dat ieder mens op z'n minst dat besef heeft. En als je kijkt komt de moraal aardig overeen. Er zijn verschillen natuurlijk, maar over de basics zijn de meeste mensen het met elkaar eens. Niet moorden, niet stelen, niet bedriegen. Nu zijn dat ook mores die aan de basis van iedere samenleving liggen.

Voorheen was ik politiek links (bijna extremistisch) en wist ik dat ik de wereld wilde veranderen, maar nu mist mijn leven richting. De politiek volg ik al tijden niet meer omdat ik het allemaal zie als kinderachtig gebabbel dat het geloof in de moraal in stand houdt. Nu hecht ik wel veel waarde aan mijn familie en probeer zo aan te nemen dat alles wat in het belang is van mijn gezin en mijn familielijn, goed is (dit klinkt misschien nogal vreemd). Maar bijvoorbeeld bij maatschappelijke problemen kan ik geen enkele kant kiezen omdat ik gewoonweg geen voorkeur heb.

Politiek als 'kinderachtig gebabbel' was wat mij betreft voldoende geweest.

Alle gekheid daargelaten, familie is natuurlijk belangrijk. Zelfs als het bestaan uiteindelijk geen nut heeft ben je nog wel verbonden met anderen. Ik denk zelf ook dat daar de crux, de betekenis ligt van de inhoud van het bestaan: contact hebben. Met elkaar, met God. Hij zoekt ons op, Hij heeft ons geschapen om contact mee te hebben, opdat wij Hem zouden liefhebben. De liefde tussen mensen is daar nog maar een zwakke afspiegeling van.

Wat ik duidelijk probeer te maken is, dat ik iets nodig heb wat mijn leven stabiliteit biedt, iets wat een gids voor mijn leven kan zijn. Ik denk dat het (christelijk) geloof mij deze mogelijkheid biedt. Ik voel mij erg aangetrokken tot het christendom maar ik ben gewoon niet in staat om zomaar alles aan te nemen wat in de bijbel staat. Nou interpreteer ik niet alles letterlijk.

Wat ik eerder al zei, zoek niet een gids om maar een gids te hebben. Het kan werken, maar uiteindelijk vraag ik me dan af in hoeverre je iets aan je geloof zult hebben. De Heilige Geest is de beste gids die je kunt krijgen. Maar Hij zal je ook paden wijzen waar je uit jezelf liever niet ingaat.

Ik geloof in de evolutieleer en ben ervan overtuigd dat evolutie (en wetenschap in het algemeen) perfect samengaat met het christelijke geloof.

Prima hoor. Er zijn wel meer gelovigen die dat vinden.

Het probleem is dat ik bijvoorbeeld niet kan geloven in het idee dat de bijbel het rechtstreekse woord van God is. Ik weet dat het gewoon teksten zijn, geschreven door mensen, die zijn samengebracht in een boek in de 4e eeuw na Christus. Waar ik ook moeite mee heb is het geloof in de hemel en zo zie ik ook geen reden om te leven volgens de Tien Geboden. Maar zoiets is nou net wat ik nodig heb.

De vraag is natuurlijk ook wat jij verstaat onder 'het rechtstreekse woord van God'. Als je daaronder verstaat dat de Bijbel net als de Koran gedicteerd en wel uit de hemel is komen vallen, daar geloof ik ook niet in. Welk denk ik dat de Bijbel het rechtstreekse woord van God bevat. Bijvoorbeeld in de opgeschreven uitspraken van Jezus en in de profeten. De Bijbel is inderdaad een verzameling geschriften, geschreven door mensen door de Heilige Geest gedreven. Overigens, de canon is misschien vastgesteld in de 4e eeuw, maar die geschriften bestonden en circuleerden al langer natuurlijk.

Wat geloof je niet over de hemel? Waarom kun je niks met de Tien Geboden? Dat zijn toch ook gewoon universele regels? 'Eer je vader en moeder', 'steel niet' etc. Jezus heeft de wet (Thora) samengevat in twee geboden: 'Heb God lief met heel uw hart, ziel en verstand en al uw krachten, en heb uw naaste lief als uzelf'.

Is er iemand die mij een reden kan geven om in deze dingen te geloven? Ik wil geen bekering met christelijke brabbeltaal, maar een verhaal van iemand die mij kan laten zien hoe ik tot dit geloof kan komen. Ik hoef geen 100% rationele deductie en godsbewijzen. Wat ik precies wil weet ik niet. Het lijkt mij een erg moeilijke taak die ik u opdraag, maar ik hoop dat er iemand is die wat van zijn tijd eraan zou willen besteden.

Ik kan je aanraden op onderzoek uit te gaan wie Jezus is, wat Hij heeft gezegd, en wat Hij voor je wil doen - en heeft gedaan. Bij Hem kun je terecht, kun je ook al je twijfels en bezwaren kwijt. Voor mijn part ga je naar Hem toe met de woorden: 'Jezus, ik weet niet wie U bent en wat ik met U zou moeten. Als U mijn gids wilt zijn, laat me dan zien wat ik moet doen.' Ik denk dat je bij Hem niet bedrogen uitkomt.

Ook kan het helpen een Evangelie te lezen

[Naudin 0]

Beste Ursa,

Bedankt voor je bericht en je nuchtere kijk op de zaken.

Hoi Naudin,

ik zal eens een poging doen op je vragen in te gaan.

Ah, de romantiek van de jeugd. Ik heb ook wel zo'n fase gehad, en nog steeds wel een beetje. Dat je je ergens afvraagt waar je het allemaal voor doet of waar het om draait. Waar je voor uit moet kijken is nihilisme: daar kun je alleen maar depressief van worden, zo van: 'het leven betekent niks, niets heeft inhoud, alles is zinloos, het heeft geen nut ook maar iets te doen'.

Ken je trouwens het Bijbelboek Prediker? Ik kan je aanraden dat eens te lezen. De Prediker vraagt zich ook af wat nou belangrijk is in het leven. 'Alles is ijdelheid' zegt hij. Maar hij zegt nog meer...

Zo'n periode heb ik inderdaad gehad, maar daar ben ik nu zo goed en wel vanaf. Ik heb zojuist Prediker gelezen. Ik moet zeggen dat ik het ontzettend interessant vind en ik had eerlijk gezegd niet verwacht dat er in de Bijbel teksten staan die dergelijke vragen behandelen. Ik vond de tekst zichzelf weliswaar een beetje tegenspreken, maar ik denk dat dat komt doordat ik het niet helemaal begrijp en niet helemaal in de context kan plaatsen.

Ik denk dat je dan wel eerlijk naar jezelf moet zijn. Maak je dan van God geen excuus? Geloof je dan niet omdat je wilt geloven dat er iets is? Voor christenen is God méér dan een excuus voor de zin van het leven. Wij geloven niet in een blinde natuurkracht als basis van het bestaan, maar in een persoonlijke God. Een God die Zelf onder de mensen geleefd heeft.

Inderdaad. Deze God van mij is eigenlijk enkel een excuus. Maar toch voelt het sommige momenten meer als een "weten" dan een "geloven", maar misschien houd ik mezelf dan ook gewoon voor de gek. Ik probeer voor mijzelf steeds een beter beeld van God te krijgen door onder andere lezen in de Bijbel.

Waarom is dat onwaarschijnlijk? Alle mensen kunnen er een andere mening op na houden inderdaad, maar zegt dat iets over de moraal zelf? Moraal ontstaat bij een besef aan goed en kwaad, en ik denk dat ieder mens op z'n minst dat besef heeft. En als je kijkt komt de moraal aardig overeen. Er zijn verschillen natuurlijk, maar over de basics zijn de meeste mensen het met elkaar eens. Niet moorden, niet stelen, niet bedriegen. Nu zijn dat ook mores die aan de basis van iedere samenleving liggen.

Ja, ik heb een geweten, zo voel ik mij ontzettend slecht als ik tegen iemand moet liegen, maar strikt gezien betekent een gemeenschappelijk besef van goed en kwaad niet dat deze normen en waarden eeuwig en absoluut zijn. Maar belangrijk is hier denk ik het verschil van interpretatie van het woord moraal. Ik denk dat jij moraal ziet als een gemeenschappelijk gevoel voor goed en slecht. Dan is moraal natuurlijk intrinsiek universeel. Ik zie het meer als iets waarvan mensen denken dat het los van de mensheid staat en eeuwig en onveranderlijk is. Maar dat is natuurlijk niet per definitie zo.

Wat geloof je niet over de hemel? Waarom kun je niks met de Tien Geboden? Dat zijn toch ook gewoon universele regels? 'Eer je vader en moeder', 'steel niet' etc. Jezus heeft de wet (Thora) samengevat in twee geboden: 'Heb God lief met heel uw hart, ziel en verstand en al uw krachten, en heb uw naaste lief als uzelf'.

Ik zal duidelijk zijn: ik geloof niet in leven na de dood. Het is natuurlijk allemaal mogelijk, maar ik zie niet in waarom ik nou net zou moeten geloven in een plek waar iemand terecht komt als hij een goed leven heeft geleid en mensen die dit niet hebben gedaan niet. Als ik dus toch niet in de hemel of een andere plek terechtkom, heeft het voor mij ook geen zin om me aan de Tien Geboden te houden, tenzij voor mijn geluk hier op aarde. Maar jij ziet de Tien Geboden dus als regels waar vrijwel iedereen over de hele wereld, ongeacht religie, het mee eens is, en dat ze in de Bijbel simpelweg verwoord zijn? Als ik dit zou koppelen aan mijn eigen idee over moraal (besef van goed en kwaad stelt mensen in staat in grote groepen samen te leven en is dus evolutionair nuttig en dus door natuurlijke selectie ontstaan), zijn de Tien Geboden de talige verwoording van een evolutionair product. Haha, ik heb eigenlijk géén idee wat ik hiermee wilde zeggen. Ik ben gewoon benieuwd hoe je daarover denkt.

Ik kan je aanraden op onderzoek uit te gaan wie Jezus is, wat Hij heeft gezegd, en wat Hij voor je wil doen - en heeft gedaan. Bij Hem kun je terecht, kun je ook al je twijfels en bezwaren kwijt. Voor mijn part ga je naar Hem toe met de woorden: 'Jezus, ik weet niet wie U bent en wat ik met U zou moeten. Als U mijn gids wilt zijn, laat me dan zien wat ik moet doen.' Ik denk dat je bij Hem niet bedrogen uitkomt.

Ook kan het helpen een Evangelie te lezen

Daar ben ik momenteel inderdaad mee bezig door middel van het lezen in de Bijbel. Bidden is voor mij nog een beetje moeilijk en vreemd, maar ik doe mijn best.

Bedankt!

[Enola Gay 0]

Ken je trouwens het Bijbelboek Prediker? Ik kan je aanraden dat eens te lezen. De Prediker vraagt zich ook af wat nou belangrijk is in het leven. 'Alles is ijdelheid' zegt hij. Maar hij zegt nog meer...

ik ken hem wel. Verreweg het enige boek uit de Bijbel dat me aanspreekt

Voortreffelijk geschreven en duidelijk voor iedereen.

alles is relatief , zegt Prediker

je kan bomen planten, meren aanleggen, maar alles wat je doet is relatief, en voegt geen dag toe aan je leven

[Eulogía 0]

...terwijl er andere Bijbelboeken zijn die aangeven hoe je wel een of meer dagen aan je leven toevoegt.

[alexs 0]

Inderdaad. Deze God van mij is eigenlijk enkel een excuus. Maar toch voelt het sommige momenten meer als een "weten" dan een "geloven", maar misschien houd ik mezelf dan ook gewoon voor de gek. Ik probeer voor mijzelf steeds een beter beeld van God te krijgen door onder andere lezen in de Bijbel.

stel jezelf eens de vraag wat het verschil is tussen weten en geloven. beide zijn een resultaat van een opstapeling van informatie die je hele leven door je je hoofd maalt. beide veranderen naar mate je leert, ontdekt. je kan wel iets geloven, maar dan betekend dat niet per se dat je het zeker weet. waar streef jij naar? denk je dat je dat via religie/christendom kan vinden? kan je überhaupt iets zeker weten? door jezelf dit soort vragen te stellen help je jezelf, je eigen doelen te zetten enzo.

[Eulogía 0]

Inderdaad. Deze God van mij is eigenlijk enkel een excuus. Maar toch voelt het sommige momenten meer als een "weten" dan een "geloven", maar misschien houd ik mezelf dan ook gewoon voor de gek. Ik probeer voor mijzelf steeds een beter beeld van God te krijgen door onder andere lezen in de Bijbel.

stel jezelf eens de vraag wat het verschil is tussen weten en geloven. beide zijn een resultaat van een opstapeling van informatie die je hele leven door je je hoofd maalt. beide veranderen naar mate je leert, ontdekt. je kan wel iets geloven, maar dan betekend dat niet per se dat je het zeker weet. waar streef jij naar? denk je dat je dat via religie/christendom kan vinden? kan je überhaupt iets zeker weten? door jezelf dit soort vragen te stellen help je jezelf, je eigen doelen te zetten enzo.

Geloven = zeker weten.

[Olorin 155]

Geloven = zeker weten.

Geloven is vertrouwen.

[Machiavelli 0]

Geloven is vertrouwen.

Woordspelletjes.

[Eulogía 0]

Geloven = zeker weten.

Geloven is vertrouwen.

Geloven = vertrouwen = zeker weten.

In het Grieks is het werkwoord 'vertrouwen' hetzelfde als 'geloven'.

[alexs 0]

misschien is dit mijn eigen verwrongen idee van het woord, maar als ik geloven zeg dan heeft dat woord een onzeker element in zich. ook achter het woord vertrouwen zit dit, als voorbeeld, je vertrouwt erop dat iemand niet heeft gelogen omdat je hem al lang kent, omdat je niet KAN of misschien niet WIL geloven dat hij gelogen heeft.

in een filosofisch opzicht kan je zeggen dat het allemaal hetzelfde is, maar te zeggen dat een vierkant vier hoeken heeft, daar heb ik geen geloof voor nodig.

[Eulogía 0]

Door geloof (vertrouwen, absolute zekerheid) kon Petrus op het water lopen. Door geloof (in Jezus) kon er niets misgaan. Er ging ook niets mis zolang er geloof was. Pas toen angst kwam (wat het tegenovergestelde is van geloof) en geloof afnam, kon Petrus niet langer op het water lopen.

[Dave 0]

misschien is dit mijn eigen verwrongen idee van het woord, maar als ik geloven zeg dan heeft dat woord een onzeker element in zich. ook achter het woord vertrouwen zit dit, als voorbeeld, je vertrouwt erop dat iemand niet heeft gelogen omdat je hem al lang kent, omdat je niet KAN of misschien niet WIL geloven dat hij gelogen heeft.

in een filosofisch opzicht kan je zeggen dat het allemaal hetzelfde is, maar te zeggen dat een vierkant vier hoeken heeft, daar heb ik geen geloof voor nodig.

Dat komt omdat vertrouwen in deze wereld altijd gericht is op de verwachting dat die andere persoon jou niet teleur zal stellen. Het feit wil echter dat niemand perfect is en als je maar voldoende druk zet ieder mens je vertrouwen zal beschamen. Bij God echter is zijn woord waarheid, er is geen leugen in Hem. Als Hij dus een belofte geeft dan kun je daar gewoon 100% op vertrouwen, omdat Hij namelijk wel trouw is aan zijn woord. Daarom is het ook zo belangrijk om te leren wat God over je te zeggen heeft en om te geloven dat dit de waarheid is.

[Naudin 0]

stel jezelf eens de vraag wat het verschil is tussen weten en geloven. beide zijn een resultaat van een opstapeling van informatie die je hele leven door je je hoofd maalt. beide veranderen naar mate je leert, ontdekt. je kan wel iets geloven, maar dan betekend dat niet per se dat je het zeker weet. waar streef jij naar? denk je dat je dat via religie/christendom kan vinden? kan je überhaupt iets zeker weten? door jezelf dit soort vragen te stellen help je jezelf, je eigen doelen te zetten enzo.

Deze vragen heb ik mij al vaker gesteld. Ik voel wel dat er een nuanceverschil is tussen weten en geloven maar kan het niet uitleggen. Waar ik naar streef? Ik streef naar geluk, gemoedsrust. Ik zeg niet dat ik nu niet gelukkig ben, maar om de prachtige verwoording van Prediker te gebruiken, lijkt alles maar grijpen naar wind. Dat je niets zeker kunt weten ben ik al lang achter, maar daarom heeft geloof iets moois. Ik denk dat het stabiliteit en gemoedsrust verschaft aan de geest.

[Olorin 155]

Geloven is vertrouwen.

Woordspelletjes.

Woordbetekenis.

[Machiavelli 0]

Woordbetekenis.

Nee, dit zijn woordspelletjes.

[Olorin 155]

Ok.

[Machiavelli 0]

"Het geloof nu is een vaste grond van de dingen die men hoopt, en een bewijs van de zaken die men niet ziet."

Een citaat van de schrijver van een brief aan de Hebreeën, wellicht ken je het wel.

Zelf erken de autoriteit van die brief en de beste man lijkt hier toch een definitie van geloof te geven die erop wijst dat zekerheid weldegelijk een goede manier is om geloof te omschrijven.

[Olorin 155]

Daar heb je een punt.

[Credible 0]

Laten we hiermee het meta-gedeelte afsluiten. BOT graag.

[Ursa 1]

@Naudin: je hebt nog een reactie van me tegoed. Hopelijk vind ik vandaag nog een moment er eens goed voor te gaan zitten.