Spring naar bijdragen

Liefde die pijn doet...!


Aanbevolen berichten

Ik denk dat ik ga stoppen met posten in dit topic. Volgens mij zeg ik toch gewoon elke keer het zelfde puh2.gif. Maar om niet helemaal in het negatieve te blijven hangen.. Ik heb hier ook veel van geleerd.

Als ik nu ooit weer verkering zou krijgen zou ik het heel anders aanpakken. Mijn vriend was zo ongeveer mijn hele leven. Verder deed ik niet veel bijzonders. (Nouja het ging toen thuis slecht, op school slecht en het werk zoeken ging slecht. Dus ik klampte me helemaal aan hem vast omdat ik hem niet kwijt wou raken) Ik heb nu geleerd dat ik makkelijk gelukkig kan zijn zonder hem. Ik zit de laatste weken echt super in m'n vel! (niet dat ik hem niet meer mis enzo natuurlijk, maar mijn 'gelukkigheids-teller' is er niet meer zo afhankelijk van) Als ik nu weer verkering zou krijgen zou dat niet mijn leven zijnn, maar een toevoeging aan mijn leven. En dan ga je er automatisch al heel anders mee om. Dat claim-gedrag heb je dan veel minder, want als hij even niet kan, heb je nog een hele groep met vrienden en andere leuke dingen achter de hand. Dan word alles een stuk relaxeder. yes.gif

Link naar bericht
Deel via andere websites
  • Antwoorden 276
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Van elke relatie leer je, elke jongen/meisje is ook weer anders en heeft dus een andere aanpak nodig (merk ik ook nu weer)

Claimen is nooit goed en juist als je jong bent heb je een hoop te doen, als je ooit gaat trouwen is het toch heel anders en heb je bepaalde zekerheden opgebouwd. Ik kom er nu ook achter dat verkeringstijd best moeilijke kanten heeft, doordat je zoveel om elkaar geeft sluipt de angst erin om elkaar kwijt te raken, maar misschien moet je jezelf dan wel even terugtrekken, ik weet het niet.

@Cazz, het is denk ik ook leeftijd/ervaring, als je jong verkering krijgt ga je er nou eenmaal heel anders mee om dan wanneer je een jaar of 19, 20 bent. Cool dat het nu weer goed gaat en weet zeker dat je ooit wel weer een leuke boy tegenkomt smile.gif

Link naar bericht
Deel via andere websites

ik ben zelf over 2 maand 19 knipoog_dicht.gif Maar oke.

Quote:
doordat je zoveel om elkaar geeft sluipt de angst erin om elkaar kwijt te raken, maar misschien moet je jezelf dan wel even terugtrekken, ik weet het niet.

Ja dat is de kunst! mensen los laten die je het liefst zo dicht mogelijk bij je wilt houden. Dan blijven ze! Mooj verhaaltje nodig? puh2.gif Dit vertelde mijn oom me een keer en die heeft me wel aan het denken gezet:

Stel je hebt een grote zandbak vol zand. Zacht zand weetjewel. Van die kleine korreltjes. Stel dat je zo veel mogelijk van dat zand mee moet nemen en je alleen je handen mag gebruiken. Hoe ga je dat dan doen?

Inderdaad! je maakt een kommetje van je handen. Zo kun je het meeste mee nemen.

Maar wat gebeurt er nu als je gaat knijpen? Zo stevig mogelijk probeert vast te houden door je handen staat dichter naar elkaar te brengen? Juist... dan gaat alles er uit.

Zo werkt dat in relaties denk ik ook. Je moet de mensen van wie je houdt los laten. Dan krijgen ze lucht en blijven ze wel. Maar als je gaat knijpen werk het averegts.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Ik zie erg veel herkenbaars in dit topic smile.gif

Dat is fijn...

Zoals de meesten hier in mijn eigen topic hebben kunnen lezen is mijn relatie vorig jaar ook op de klippen gelopen. Ik was daar zo kapot van dat ik heb geleerd dat ik harder kan huilen dan ik verwacht had... 's avonds kreeg ik van haar een telefoontje dat ze toch wel een beetje spijt had en dat ze wilde komen praten.

Feitelijk heb ik dus het "liefdesverdriet" verhaal op dat moment verdrongen door het weer opnieuw met haar te proberen. Dit voelde wel heel fijn want het geeft hoop.

Ik ben nu echter tegen het probleem aangelopen dat het ook erg pijn doet dat deze "wederopbouw" niet gaat zoals ik hoopte. Ik hou kennelijk meer van haar dan zij van mij. Ik probeer veel te lijmen maar ze is voor veel niet ontvankelijk.

Ook ik ben hier kwaad over op God... Waarom bid ik dan? Wat heb ik dan gedaan?

Ik heb haar intussen de uitspraak gedaan dat ik, als ik moet kiezen, liever een eeuwigheid met haar in de hel zit dan alleen in de hemel. Wellicht een beetje bot, ik hoop ook dat dit niet te veel consequenties heeft maar dit komt ook uit de frustratie dat God er niet voor me lijkt te zijn.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:
Zo werkt dat in relaties denk ik ook. Je moet de mensen van wie je houdt los laten. Dan krijgen ze lucht en blijven ze wel. Maar als je gaat knijpen werk het averegts.

Cazz, ik wil je erg bedanken voor deze opmerking... Ik ben namelijk met dezelfde fout bezig, momenteel... sinds 20 seconden weet ik waarom dit niet schijnt te werken.... puh.gif

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

Op dinsdag 31 mei 2005 08:42:32 schreef Joozt het volgende:

Ik heb haar intussen de uitspraak gedaan dat ik, als ik moet kiezen, liever een eeuwigheid met haar in de hel zit dan alleen in de hemel. Wellicht een beetje bot, ik hoop ook dat dit niet te veel consequenties heeft maar dit komt ook uit de frustratie dat God er niet voor me lijkt te zijn.

Joozt, wees voorzichtig in wat je zegt, en doe geen beloften die je niet waar kunt/wilt maken. Soms zeg je dingen uit wanhoop, dat kan ik me heel goed voorstellen, maar kijk daar toch voor uit, want het maakt jullie relatie ongelijkwaardig. Je geeft zo haar de touwtjes in handen, en je maakt jezelf afhankelijk van haar welwillendheid. Dat is niet goed, want dan kun je jezelf niet meer zijn Joozt. Dan leef je niet meer, maar word je geleefd. Is dat wat je wilt?

Link naar bericht
Deel via andere websites

Ik weet hoe moeilijk het is, maar één ding wil ik je echt op het hart drukken: Verlies je geloof niet, nóóit!

Niets en niemand kan je bieden wat God je biedt, en dat is zó kostbaar, eeuwigheidsbepalend zelfs, daar valt al het andere bij in het niet.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Je bedoelt diezelfde God die me afgelopen zaterdag met het idee heeft laten lopen dat ik helemaal geen in meer heb om zo door te leven?

Diezelfde God waar ik zo vurig naar heb gebeden om hulp?

(ai, dit wordt wel heel erg persoonlijk in een "openbaar" topic).

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:
Op dinsdag 31 mei 2005 10:00:51 schreef Joozt het volgende:

Je bedoelt diezelfde God die me afgelopen zaterdag met het idee heeft laten lopen dat ik helemaal geen in meer heb om zo door te leven?

Diezelfde God waar ik zo vurig naar heb gebeden om hulp?

(ai, dit wordt wel heel erg persoonlijk in een "openbaar" topic).

De God die jouw heeft tegengehouden om het daadwerkelijk te doen.

Net zoals hij mij tot 2 keer toe letterlijke heeft tegenhouden om zelfmoord te plegen (10 jaar geleden)

En Joost, je kan zelf stoppen om hele persoonlijke dingen op het internet te plaatsen..!

Je kent mensen genoeg die je mag mailen..

Sterkte..!

Link naar bericht
Deel via andere websites

Ik bedoelde meer een topic dat niet in "persoonlijke problemen" staat en dus voor iedereen te lezen is... smile.gif

Ik weet het ook niet meer.... Het is gewoon allemaal erg moeilijk.

Het is ook dezelfde God die me in contact heeft gebracht met een heleboel leuke mensen maar ook dezelfde God waardoor de relatie fout is gegaan (hoewel dit eigenlijk meer te wijten is aan het feit dat ik me over onbelangrijke zaken te druk heb gemaakt en dit op credible heb gezet.... )

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

Op dinsdag 31 mei 2005 10:28:10 schreef Joozt het volgende:

Het is ook dezelfde God die me in contact heeft gebracht met een heleboel leuke mensen maar ook dezelfde God waardoor de relatie fout is gegaan (hoewel dit eigenlijk meer te wijten is aan het feit dat ik me over onbelangrijke zaken te druk heb gemaakt en dit op credible heb gezet.... )

Je geeft God de schuld voor het fout gaan van je relatie, vervolgens trek je het fout gaan van je relatie naar jezelf toe. Wanneer jouw schrijven op dit forum ertoe geleid heeft dat er een crises in je relatie kwam, dan zat er in je relatie waarschijnlijk al iets niet goed, denk ik.

Weet dat God het beste met je voor heeft, Hij houdt zielsveel van jou en Hij luistert altijd naar jou!

Link naar bericht
Deel via andere websites

Ik geef niet God de schuld. Het is een feit dat de relatie is gaan verslechteren toen ik ging geloven.

Maar zoals je wellicht gezien hebt heb ik een nieuw topic aangemaakt omtrent "geloof verliezen"

Lijkt me een stukje meer ontopic dan wederom iemands topic over te nemen met mijn geklaag... smile.gif

Link naar bericht
Deel via andere websites

Hoe ga ik om met liefdesverdriet? Veel huilen, maar dat helpt niet bij mij. Ik moet veel met lieve mensen knuffelen, maar die slapen nu, of zijn niet thuis.

===

Ik mis je - 1 juni 2005.

Ik mis je voeten op mijn schoot

terwijl wij samen filmpjes kijken

Ik mis je stralende gezicht

met je pracht'ge, brede glimlach

en die grote, blauwe ogen

waarmee je liefdevol naar me kijkt

Ik mis het strelen van je handen

zacht en teder door mijn haar

en wat stevig, op mijn rug

Ik mis het je te spreken

Urenlang die lieve stem

Ik kon er geen genoeg van krijgen

Ik mis die wonderlijke vrouw

van wie ik oprecht ben gaan houden

Maar ik weet dat je me loslaat

en dat ik je moet laten gaan

===

Het is een kwelling. Je wilt iemand loslaten omdat je veel van iemand houdt, maar dat is erg moeilijk als je zoveel van diegene houdt.

Het is een tranendal dat ik door moet. Daar ergens is de uitgang, niet in het zicht, maar ik voel dat het ergens moet zijn. Ik moet de uitgang alleen zien te vinden. En ondertussen mis ik haar, intens... haar glimlach, haar ogen, haar warmte. Het feit dat we goede vrienden zullen zijn, biedt troost, maar het zal nooit zijn hoe het was. Ik ben iets kwijtgeraakt dat heel veel voor me betekende.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Rodelion... ik heb er geen woorden voor. Zoals je zult begrijpen weet ik wat je voelt (althans, ik heb een idee) en ik had het ook zeker niet verwacht...

In ieder geval veel sterkte toegewenst (ook voor Essie, hoor...).

Ik ben jaloers op Ann.... wil ook a-seksueel worden... hmmzz_streep.gif

Link naar bericht
Deel via andere websites

Bedankt Ann en Joozt. Dit is dan wel slechts internet, een virtuele plek met digitale woorden en emoticons, maar jullie zijn echte mensen, en ik waardeer jullie woorden zeer. Ik kan het goed gebruiken, deze interactie.

@Ann: zodra ik dan eindelijk internet heb, zou ik graag met je willen e-mailen over met name overgevoeligheid (HSP), maar ook over spirituele dingen enzo. Volgens kan ik wat van jou leren, en misschien jij ook van mij.

*Vriendelijke glimlach* voor Ann, en een *knuf* voor Joozt.

Link naar bericht
Deel via andere websites

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid