Spring naar bijdragen

Studie: frustraties & overwinningen [3]


Aanbevolen berichten

  • Antwoorden 475
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Dat hangt af van persoon tot persoon.

Velen doen het niet, anderen doen het wel om aan geld te geraken.

Heb je ouders die alles voor jou kunnen betalen, dan werk je niet. Maar anderen, zoals mij, die heel de studie zelf moeten betalen, werken naast het studeren.

Het is dan geen voltijdse baan natuurlijk, maar velen werken ergens in het weekend (winkelcentrum, bakker,...) of ik geef bijles :)

Link naar bericht
Deel via andere websites

Ben ik de enige die ontzettend opziet tegen het studeren? ik heb mn vwo goed afgerond en ga maandag beginnen op de uni, maar ik heb er echt helemaal geen zin in. De introductie was een ramp en ik ben echt heel erg bang dat ik bij verschrikkelijke mensen in het jaar kom. ik moet ook nog eens verschrikkelijk ver reizen omdat ik nog geen kamer heb.. ook kwam ik er achter dat van mijn introgroep helemaal niemand christelijk is, dan voel je je ook even een buitenbeentje.. en het kost ook nog eens superveel geld allemaal, misschien moet ik ook maar bijles gaan geven dan :) als je daarmee je studie kan bekostigen

Link naar bericht
Deel via andere websites

Ik geef bijles in wiskunde :)

@ Hann, eerst: welkom!

Je bent helemaal niet de enige hoor. Mijn klas valt nog mee, ik ben de enige christen en ze weten dat ik dat ben. Ze maken daar geen problemen van, maar je moet natuurlijk wel af en toe eens tegen een stootje kunnen.

Ik kan mijn studies met de bijles wel betalen, denk ik. Maar in belgië kost studeren misschien 1/3 van wat het in NL kost :)

Moed gewoon niet laten zakken doordat alles niet echt loopt zoals je het wenst. Toen ik vorig jaar startte aan mijn opleiding, zag ik het helemaal niet zitten, ik wou opgeven, ik had geen moed. Ik heb doorgezet (wat kon ik anders doen) en nu verloopt alles zeer vlot.

veel succes meisje :)

Link naar bericht
Deel via andere websites

Vandaag voor het eerst kennis gemaakt op de afdeling waar ik kom te werken met stage. Namelijk de pg. Ik had nooit verwacht dat het zo'n impact op mij zou hebben. Mijn twijfels of ik dit wel aan kan begon toen ik me moest voorstellen aan een groepje mensen, ik loop op zo'n oudere vrouw af steek mijn hand uit en wil me voorstellen. Ze kijkt me wazig aan en maakt totaal geen beweging of wat. *slik, ik snel mijn hand weer terug trekken en me voorstellen en maar gauw door naar de mensen die wel reactie geven. Dat vond ik trouwens geen probleem en erg leuk. Maar ja ik kan moeilijk de hele stage door, de passieve mensen voorbij lopen. En toen liepen we verder kwam we langs een vrouw die op klagerige toon de hele tijd praate tegen een onzichtbaar iemand *slik again. hoe ga je daar mee om?! En toen stonden we een poos met de afdeling hoofd te praten hoorde ik iemand nja jammeren ofzo tklonk net als een kat. Ik kreeg er gewoon kippenvel van. Ik zag het zo zitten op te beginnen met mijn stage maar ben nu echt even de draad kwijt.:(

Link naar bericht
Deel via andere websites

psychogeriatrische zorg (denk ik volgens internet)

Sterkte Godgirl. Ik vind het moedig dat je zo'n richting doet. Ikzelf zou het niet kunnen.

Mijn zussen zijn verpleegster en mijn jongste (wel nog in opleiding) deed een vakantiebaantje in het ziekenhuis. Ze vertelde over een man die niet kon eten omdat hij zoveel stuiptrekkingen had door de medicijnen dat hij moest slikken. Ik zou zorgen dat hij toch iets at, al moest ik er een hele dag bijzitten.

Of ik zou constant meejanken met mensen.

Ik kan heel goed geloven dat het je wat uit je lood slaat. Maar je bent er om die mensen te helpen, en ik ben zeker dat je het goed zult doen, ook al zijn er wat mensen die zich niet "opstellen" Je bent meisje van God, mensen worden door je bewogen, door je hulp. Weet ik zeker :)

Link naar bericht
Deel via andere websites

Thanks voor je reactie joon! zelf heb ik me eigenlijk ook nooit als een zorgend persoon gezien. Ik ben er wat huiverig voor mensen aan te raken en alles, wat ik vandaag ook te horen kreeg ik ga leren mensen wassen en alles. Opzich heb ik daarmee zoiets kom op even kiezen op elkaar zodra je het kan is het klaar. Maar ik vond het echt heeel zwaar vallen dat die mensen hun hersens hun gewoon zo in de steek laten. Echt bizar dat, dat kan gebeuren. Ik denk dat het gewoon allemaal iets is waar ik doorheen moet maar kijk er best een beetje tegen op nu:S

1 positief iets was een oudere vrouw aan wie ik mij voorstelde keek me aan en vroeg: kennen wij elkaar toevallig ergens van? Ik: nee dat denk ik niet mevrouw, toen glimlachte ze heel lief en zei, dan komt het door je lieve uitstraling. Dat vond ik echt zoo lief, was ook wel even een troost dat er ook een heel mooie kant aan het werk zit natuurlijk

Link naar bericht
Deel via andere websites
  • 2 weeks later...

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid