Lief

[Eulogía 0]

Door niet gelijk alle registers open te trekken, maar er op een rustige manier iets van te zeggen. Afhankelijk van de reactie kan je daarna nog je stijl aanpassen.

Niet meer lief zijn bijvoorbeeld?

Dat niet. Altijd lief blijven, maar soms wel correct/duidelijk.

[Robert Frans 1.653]

Hmmm, ik blijf het toch lastig vinden om uit te leggen wat ik bedoel. Wat ik zelf ervaar is dat het ideaal van de bergrede nogal eens lijkt te stroken met de harde werkelijkheid. In beginsel schreef ik daarom ook over het ideaal, dus dat de vrucht van de Geest eigenlijk heel lief is. En blijkens de bergrede die toch ook handelt over hoe je met je vijand moet omgaan, onvoorwaardelijk lief. Liefheid staat toch voor totale onschuld, voor totale kwetsbaarheid en lijkt zo een voorwaarde voor echte, tedere liefde. Dat zijn inderdaad zachte, hippie-achtige woorden, maar dat boeit niet. Het gaat erom of het waar is wat ik zeg of niet, niet om hoe het klinkt.

Maar ja, de werkelijkheid hè? Die wil liever dat je verhardt en voor jezelf opkomt. Want zij doet het niet zo snel voor je, maar zal je liefheid eerder uitbuiten. Onvoorwaardelijk lief zijn wordt je dan vaak genoeg ook echt onmogelijk gemaakt. Dus wat moet je dan? Dan toch maar bij tijd en wijle even de tanden op elkaar en even wat harder zijn dan het ideaal voorschrijft, denk ik dan. Nee, dat is dan niet altijd lief, maar het komt in elk geval wel meer in de buurt. God weet toch dat wij zwakke mensen zijn en heeft daar toch ook allang rekening mee gehouden?

Kijk, dat ik mij lang niet altijd aan het ideaal kan houden en dat soms gewoon écht onmogelijk is, wil natuurlijk niet zeggen dat het ideaal dan niet goed is. Net zoals bij het huwelijk: dat er veel echtscheidingen voorkomen en mensen elkaar kapot kunnen maken in een liefdeloos huwelijk, betekent niet dat het huwelijk daardoor ineens verbroken kan worden en God zijn Wil bijstelt. Hij geeft niet op, nooit, maar is barmhartig voor de gebroken mens en wil haar zo snel mogelijk weer herstellen om haar weer om te vormen tot zijn Wil. Hij vraagt daarvoor alleen maar overgave aan Hem, een onvoorwaardelijk vertrouwen in Hem.

Als je dus niet altijd lief kunt zijn, dan zij het maar zo. Dat is niet erg en soms kán het inderdaad ook gewoon niet. Gods Wil zal pas volledig worden gedaan als al het kwaad uitgebannen is. Maar het blijft wel goed om je aan Hem te blijven overgeven, je zonden te blijden en zijn Wil altijd voor ogen te houden. Want ik geloof wel dat God je uiteindelijk op bovennatuurlijke wijze zo kan omvormen, dat je al heel dicht in de buurt komt van die liefheid. Er zijn al veel mensen die heel erg lief zijn en er vrede mee hebben dat ze daardoor op mensen met kwade bedoelingen stuiten. Misschien niet volmaakt lief, maar daar zijn wij mensen voor.

Het is dus twisten met je geweten tussen ideaal en realiteit, terwijl God je langzaam maar zeker wil omvormen en boven jezelf uit wil doen stijgen. Zodat ideaal steeds ietsjes meer, met vallen en opstaan, realiteit wordt.

[Seek&Find 0]

Ik strooi niet gauw met Bijbelteksten, maar deze kwam toch meteen bovendrijven toen ik dit eens doorlas:

Bijbelcitaat {SIMPLETEXT}:Ik geef jullie een nieuw gebod: heb elkaar lief. Zoals ik jullie heb liefgehad, zo moeten jullie elkaar liefhebben. Aan jullie liefde voor elkaar zal iedereen zien dat jullie mijn leerlingen zijn.’

Zo zou het moeten zijn, maar helaas wordt ons dat erg lastig gemaakt door de duivel. Ik denk dat lief zijn een goede eigenschap is en zoals jij het beschrijft, RobertF, kan het inderdaad erg zwak en sentimenteel overkomen, maar aan de andere kant vergt het ook kracht en moed om zo te zijn, of om zo proberen te zijn. 'Voorleven' vind ik hier toepasselijk: laat zien dat je Christen bent, ook in je gedrag. Maar dat is zeker niet altijd makkelijk...

[Eulogía 0]

Lief doen is ook niet iets dat je uit jezelf kan doen. Je kan wel lief worden door er een keuze voor te maken, maar het is de vrucht van de Geest. Het is een vrucht die ontstaat en gaat groeien onder de juiste condities. Het komt niet door werken uit het vlees.

Bijbelcitaat {SIMPLETEXT}:22 Maar de vrucht van de Geest is liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, vriendelijkheid, goedheid, trouw, zachtmoedigheid, zelfbeheersing.

Al deze kenmerken kunnen 'lief doen' uitwerken. Paulus zat in de gevangenis onder verschrikkelijke omstandigheden, maar had vrede en blijdschap in zijn hart.

Bijbelcitaat {SIMPLETEXT}:7 En de vrede Gods, die alle verstand te boven gaat, zal uw harten en uw gedachten behoeden in Christus Jezus.

De vrucht van de Geest ontstaat door verblijven in Gods woord, gebed, het bijwonen van de samenkomsten, je laten vullen door Gods Geest enz. en de vrucht wordt gevormd door het krijgen van een sterk/volwassen karakter onder verdrukking en omstandigheden van vervolging (door mensen en/of satan).

[Annatar 0]

Ik weet niet. Die hele terminologie van "lief" en "zoet" identificeer ik toch vooral met 19de eeuws Frans katholicisme dat in mijn beleving toch een hoog kwezel-gehalte heeft. Ik heb dan ook weinig met teksten als "o mijn zoete Jesu" en meer in die geest. Maar dat is denk ik ook vooral een kwestie van smaak.

NB: Overigens vraag ik me af of "lief" echt een goede vertaling van het woord "dulce" is dat toch vooral werd gebruikt in de context van bijvoorbeeld de smaak van voedsel of drank. Maar dat terzijde.

[Ursa 1]

Hm, interessant topic. Heb het natuurlijk al wel gezien en hier en daar wat gelezen. Lief zijn... ik heb wel eens moeite gehad met Jezus' opdracht: 'heb uw vijanden lief en bid voor wie u vervolgen'. Dat is flink. Zelfs als ik een beetje aardig of lief ben kan ik daar lang niet aan tippen. Maar tegelijk merk ik in mijn omgeving dat lief-zijn niet erg gewild is. Je moet immers ook voor jezelf opkomen? Als je lief of aardig wilt zijn denken anderen al gauw over je heen te kunnen lopen. Dan word je bijvoorbeeld een pakezel, want je wilt toch wel helpen. Iemand moet het doen, nietwaar. Al gauw kunnen anderen dan hun last op jou afschuiven.

Maar dan denk ik wel eens: hebben we het nog niet begrepen? Want vaak, te vaak, zijn we nog bezig met wat anderen om ons heen over ons (zullen) denken. Lief-zijn is gericht op God. Bij God vind je je kracht, voor God help je die ander. Dan maakt het niet uit of anderen denken over jou heen te lopen, als jij God maar volgt. Om daar vervolgens weer een kanttekening bij te zetten: niet alleen lief, maar goed. Wat is goed voor de ander? Niet altijd dat je lief tegen diegene bent. Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Iemand goed de waarheid zeggen, is - zoals hierboven al geconstateerd - misschien niet lief, maar wel goed.

En zo vaak merk je dat je dan nog tekort schiet. Help ik iemand van harte, of zit ik alsnog mijn centen te tellen? Gun ik iemand iets op zijn of haar manier of probeer ik door middel van mijn 'hulp' mijn mening door te drukken? Dit zijn gedachten, wie de lijn mist kan gelijk hebben. Het gaat me hier om het gedachteproces.

Liefde komt bij God vandaan. Zonder Hem had ik niemand lief, met Hem zou ik iedereen lief moeten hebben. Niet alleen omdat ik anders (helemaal) een egocentrische kl**dtzak zou zijn, maar omdat Hij er mij van bewust maakt dat ik de ander moet liefhebben. Als het ideaal uit Galaten 5 al iemand is, dan is het Jezus zelf. Ter voorbeeld en spiegeling. Tegelijk vind ik teksten over liefhebben lastig. Ik kan niet zo maar iemand 'lief' vinden (misschien een stukje afstandelijkheid). En ik denk dat het ook zeker meer moet zijn dan een gevoel. Een gevoel kun je misschien opwekken, maar dan is het al gauw geveinsd. Dat hoef ik zelf niet en dat wens ik anderen ook niet toe. Liefhebben is denk ik vooral 'het goede doen', zoals gezegd vanuit je positie als gelovige. Naar mensen kijken vanuit Gods perspectief en daar naar handelen, in plaats van alle overweging die je zelf maakt over andere personen. Dat is een continu gevecht met je zelf. Niet alleen met je eigen ik, maar ook met je eigen welzijn en soms zelfs je overlevingsinstinct.

Tenminste, dat denk ik.

[Eulogía 0]

Je laat het al een beetje doorschemeren: lief heeft weinig te maken met gevoel, maar eerder met een keuze.

Daarnaast beloont God het als je lief bent. Je doet het inderdaad voor God en Hij zal het je vergelden.