Bajesklanten & de HEERE

[Robert Frans 1.653]

1. Met een recidive van gemiddeld 75 % (WODC; en dit wordt ook gehaald met nieuwe, alternatieve vormen van "straf" zoals bijv. in restorative justice) kun je natuurlijk überhaupt niet echt zeggen dat gevangenisstraffen heel nuttig zijn. Hoe christelijk is het dan om mensen bij gebrek aan beter dan maar voor een tijdje in een hok te stoppen? Is het aan de christenen om de nadruk te leggen op het vinden van effectievere, alternatieve vormen van straf?

Christenen die zich met deze onderwerpen bezighouden kunnen daar zeker een voortrekkersrol in spelen ja. Een goede straf voldoet mijns inziens enigszins aan de vraag om vergelding die niet onredelijk is en zorgt er in elk geval voor dat de gestrafte niet nogmaals het verkeerde pad kiest. Ik heb weleens gehoord van een gevangeniseiland, dat echter functioneerde en eruit zag als een gewoon dorpje. De gedetineerden leefden er in een soort appartementen, liepen er vrij rond (maar konden natuurlijk niet van het eiland af) en waren er zelfvoorzienend. Dat scheen, zo las ik, goede resultaten te leveren, omdat de gedetineerden dus nog steeds volop als mensen werden behandeld en ze zo werden geprikkeld een normaal leven te leiden en op aanvaardbare wijze voor zichzelf te zorgen.

Als dat zo is, dan zie ik dat liever dan de zoveelste o zo strenge gevangenis, waar gedetineerden enkel slechter van worden. Mijns inziens is het gevangeniswezen in Nederland daarom ook redelijk te noemen. De gevangenissen zijn voor zover ik begrepen had redelijk netjes en schoon (zelf gelukkig nooit van binnen gezien ), er is genoeg te doen voor de gedetineerden en ze worden ook redelijk uitgebreid voorbereid op terugkeer in de samenleving, door verplaatsing naar steeds opener inrichtingen, door reclassering en ook door instituten buiten de gevangenis. Maar men is er niet vrij, het regime is streng, en dat is dan ook de straf die ze opgelegd hebben gekregen: vrijheidsberoving. Niet meer, niet minder. Gevangenissen in bijvoorbeeld Amerika zijn mijns inziens het schoolvoorbeeld van zoals het níét moet.

2. Je snijdt het punt van institutionalisering aan, het niet meer kunnen functioneren in de maatschappij omdat de ex-gedetineerde het gevangenisleven gewend is. Het gevolg is afglijding, en recidive. Is dit ook geen reden om vrijheidsstraffen minimaal te evalueren (wat nu bijv. ook in België en Nieuw-Zeeland gebeurt in het (jeugd)strafrecht)? Is dat christelijker? Of moeten we gewoon zo doorgaan?

Ik heb eens gelezen dat het volstrekt geen zin heeft om gedetineerden langer dan ik dacht tien jaar vast te houden. Daarna heeft de straf enkel nog maar een averechts effect. Bovendien zijn verreweg de meeste gedetineerde helemaal niet die gevaarlijke gekken die je maar beter niet los moet laten. Het zijn vaak (arme!) mensen die met goede hulp weer prima kunnen functioneren en vaak ook berouw hebben van hun daden. Natuurlijk zitten er ook de nodige professionele criminelen vast en ook de echte smeerlappen, waar een gevangenisstraf geen enkel effect lijkt te hebben, maar zij vormen niet de hoofdmoot.

Het is niet voor niets dat Christus het bezoeken van gevangenen als goed werk noemt. We moeten ons blijven beseffen dat geen enkel rechtssysteem onfeilbaar is en geen enkele gevangenis uitsluitend schuldige mensen binnenhoudt. Ik geloof dat we daarom altijd enige reserve moeten bewaren als het om het veroordelen van gedetineerden gaat en ons altijd moeten realiseren dat ook gevangenen mensen zijn, die berouw kunnen hebben en daarom nooit opgegeven mogen worden. En ja, het kan echt dat een simpel bezoekje een gedetineerde aan het nadenken kan stemmen. Niet dat je daar vanuit mag gaan; als je in de gevangenis mensen wilt bekeren, dan zul je flink teleurgesteld worden. Dat is dan ook niet de juiste insteek voor het bezoek of het schrijven aan een gevangene, zo zal elke goede organisatie die daarin bemiddeld je meteen zeggen. Maar we mogen nooit de hoop opgeven, omdat Christus ook nooit de hoop opgeeft voor zelfs de meest criminele persoon.

[Ursa 1]

De zevende is er in de middeleeuwen aan toegevoegd, omdat er toen pest enzo was:

7. de doden begraven

Wat niet in lijn is met de Bijbel

Bijbelcitaat {SIMPLETEXT}:22b laat de doden hun doden begraven.

Maar inderdaad, het is een groot goed om de gevangenen te bezoeken.

Context

[/offtopic]

[dingo 166]

Context en fragmentarisch bijbelgebruik maar in dit geval ga ik er toch echt vanuit dat als grapje bedoeld is.

[Hinata 0]

Interessant topic, HW! Een van de zeven werken van barmhartigheid is de gevangenen bezoeken. Zes staan er in Mattheüs 25:

Dat is mede waarom ik hierover aan het nadenken ben, inderdaad. Ik loop regelmatig langs het kantoor van Stichting Exodus en dan denk ik altijd aan Matteüs 25. Ik denk er ook al geruime tijd over na om vrijwilligerswerk voor Exodus te gaan doen.

Ik zit bij M25

Maar ik zou zeggen, als je er tijd voor hebt en je denkt dat je er geschikt voor bent, dan zou je het best kunnen doen, of in ieder geval kijken of het iets voor je is.