De betekenis van het huwelijk

[Dave 0]

Nou er zijn wel meer redenen om niet direct te trouwen. Je oordeelt nu wel erg hard over mensen die niet direct dezelfde keuze maken als dat jij nu doet. Trouwen heeft niet voor iedereen dezelfde betekenis, dit betekent niet dat er iets mis is met de relatie of dat de relatie minder sterk of waardevol zou zijn.

Ik oordeel er helemaal niet mee over andere mensen. Ik vind dat het écht een goede reden is als je eerst andere dingen wil doen met je geld. Maar onze keuze is om eerst te trouwen. Ik vind een studie in ieder geval geen reden om niet te trouwen, daar ging het me om.

niet of je die éne dag hebt meegemaakt waarop je een papiertje hebt ondertekend en een feest hebt gegeven met vrienden

Grappig dat je dit zegt, maar je denigreert het huwelijk nogal zo. Zoals je zelf zegt: 'trouwen heeft niet voor iedereen dezelfde betekenis.' Het blijkt dat het voor mij een heel andere betekenis heeft dan voor jou. Het gaat mij vooral om het getrouwd zijn zelf, niet om die ene dag. En we geven geen feest.

Het is voor ons geen afweging, zo van: we hebben geld, maar we gaan daar eerst van op wereldreis. Wij willen gewoon nog niet trouwen en misschien trouwen we wel nooit. De hele financiële kwestie speelt bij ons geen rol van betekenis. Twijfel gelukkig ook niet. We zijn realistisch en zien in dat een huwelijk onze relatie niet zal verdiepen of verrijken, dat kunnen wij alleen samen bereiken en aan blijven werken en daarnaast ook tevreden zijn met de stevige basis die we nu al hebben.

God heeft echter veel mooie zegeningen in het huwelijk gelegd. Dat is iets wat je mag gaan zien als je christen bent. Jezus is de derde partij in een huwelijk. Doordat beide partners zich richten op Jezus zullen ze op deze manier een veel diepere verrijking krijgen in het huwelijk en in hun relatie met God. Wellicht iets om eens nader te onderzoeken, daarmee zeg ik niet dat je huidige relatie minder is. Ik zeg alleen datvGod iets beters voor ons heeft dan wat de wereld kan bieden.

Admod note:
Topic is afgesplitst van viewtopic.php?f=21&t=23270

[Dunya 0]

@Dave, mijn partner is geen Christen, dus dat wordt lastig. Gelukkig zitten wij wel op één lijn wat betreft onze fundamentele waarden. Ik vertrouw erop dat onze liefde rijk genoeg is ook nu al, zonder dat we getrouwd zijn. Is dat geen mooi vertrouwen? Dat voor Christenen een huwelijk met als derde partner Jezus veel voldoening kan geven geloof ik direct. Dit betekent echter niet dat het een voorwaarde is voor een zeer gelukkige relatie waarin beide personen zich liefdevol en geborgen voelen.

[Dave 0]

@Dave, mijn partner is geen Christen, dus dat wordt lastig. Gelukkig zitten wij wel op één lijn wat betreft onze fundamentele waarden. Ik vertrouw erop dat onze liefde rijk genoeg is ook nu al, zonder dat we getrouwd zijn. Is dat geen mooi vertrouwen? Dat voor Christenen een huwelijk met als derde partner Jezus veel voldoening kan geven geloof ik direct. Dit betekent echter niet dat het een voorwaarde is voor een zeer gelukkige relatie waarin beide personen zich liefdevol en geborgen voelen.

Hoi Dwab,

Mijn vrouw gelooft ook niet, dus dat is geen reden om niet te trouwen

De reden dan veel huwelijken stranden is dat beide partners het van elkaar verwachten, ze kijken en verwachten van elkaar om de liefde hoog te houden en er altijd voor elkaar te zijn. Maar de realiteit is dat jij en je partner beide maar mensen zijn, met hun fouten, verlangens, veranderlijke liefde etc. Gods liefde is onveranderlijk, dat is altijd contant. Hij houdt net zoveel van je, of je nu zondigt of vroom bent, wij houden vaak conditioneel van mensen, zolang ze ons geen pijn doen houden we meer van ze dan als ze ons kwaad doen.

Eens dat geloven niet betekent dat je een goed huwelijk zult hebben, maar dat komt omdat ze niet naar Jezus kijken maar naar elkaar. Zonder Jezus in je huwelijk te betrekken zul je op een gegeven moment van elkaar gaan eisen, echter ben je zelf niet in staat om dat te geven. Daarom hebben we allemaal Jezus nodig, Hij is de 'ik ben', ook in je huwelijk.

[Dunya 0]

@Dave, mijn partner is geen Christen, dus dat wordt lastig. Gelukkig zitten wij wel op één lijn wat betreft onze fundamentele waarden. Ik vertrouw erop dat onze liefde rijk genoeg is ook nu al, zonder dat we getrouwd zijn. Is dat geen mooi vertrouwen? Dat voor Christenen een huwelijk met als derde partner Jezus veel voldoening kan geven geloof ik direct. Dit betekent echter niet dat het een voorwaarde is voor een zeer gelukkige relatie waarin beide personen zich liefdevol en geborgen voelen.

Hoi Dwab,

Mijn vrouw gelooft ook niet, dus dat is geen reden om niet te trouwen

De reden dan veel huwelijken stranden is dat beide partners het van elkaar verwachten, ze kijken en verwachten van elkaar om de liefde hoog te houden en er altijd voor elkaar te zijn. Maar de realiteit is dat jij en je partner beide maar mensen zijn, met hun fouten, verlangens, veranderlijke liefde etc. Gods liefde is onveranderlijk, dat is altijd contant. Hij houdt net zoveel van je, of je nu zondigt of vroom bent, wij houden vaak conditioneel van mensen, zolang ze ons geen pijn doen houden we meer van ze dan als ze ons kwaad doen.

Eens dat geloven niet betekent dat je een goed huwelijk zult hebben, maar dat komt omdat ze niet naar Jezus kijken maar naar elkaar. Zonder Jezus in je huwelijk te betrekken zul je op een gegeven moment van elkaar gaan eisen, echter ben je zelf niet in staat om dat te geven. Daarom hebben we allemaal Jezus nodig, Hij is de 'ik ben', ook in je huwelijk.

De onvoorwaardelijke liefde die niet aan voorwaarden gebonden is, dat is een kracht die ook kan worden aangeboord zonder een Christen te zijn. Ook in andere geloven en levensbeschouwingen komt dit 'concept' voor. Zeker heb je deze kracht nodig om een relatie op lange termijn gezond te houden, maar ik geloof dat dit ook mogelijk is zonder specifiek het Christelijke geloof aan te hangen.

[Dave 0]

De onvoorwaardelijke liefde die niet aan voorwaarden gebonden is, dat is een kracht die ook kan worden aangeboord zonder een Christen te zijn. Ook in andere geloven en levensbeschouwingen komt dit 'concept' voor. Zeker heb je deze kracht nodig om een relatie op lange termijn gezond te houden, maar ik geloof dat dit ook mogelijk is zonder specifiek het Christelijke geloof aan te hangen.

De bijbel zegt dat God liefde is. Het kan dan wel voorkomen bij andere levensbeschouwingen, maar de vraag is of dat dan echt van een hogere macht komt of door vooral het vanuit jezelf op te wekken. Waar denk je deze kracht dan vandaan te halen als het niet uit Jezus komt die in ons leeft?

God schept ook geen voorwaarden aan de liefde, Hij heeft dit al beschikbaar gesteld toen Hij zich via Jezus met de wereld verzoende. Het enige wat Hij vraagt is om zijn geschenk aan te nemen.

Waarom ben je zo hard op zoek om buiten God om, of buiten het geloof om dezelfde dingen te bereiken als een christen als ik vragen mag?

[Dunya 0]

De onvoorwaardelijke liefde die niet aan voorwaarden gebonden is, dat is een kracht die ook kan worden aangeboord zonder een Christen te zijn. Ook in andere geloven en levensbeschouwingen komt dit 'concept' voor. Zeker heb je deze kracht nodig om een relatie op lange termijn gezond te houden, maar ik geloof dat dit ook mogelijk is zonder specifiek het Christelijke geloof aan te hangen.

De bijbel zegt dat God liefde is. Het kan dan wel voorkomen bij andere levensbeschouwingen, maar de vraag is of dat dan echt van een hogere macht komt of door vooral het vanuit jezelf op te wekken. Waar denk je deze kracht dan vandaan te halen als het niet uit Jezus komt die in ons leeft?

God schept ook geen voorwaarden aan de liefde, Hij heeft dit al beschikbaar gesteld toen Hij zich via Jezus met de wereld verzoende. Het enige wat Hij vraagt is om zijn geschenk aan te nemen.

Waarom ben je zo hard op zoek om buiten God om, of buiten het geloof om dezelfde dingen te bereiken als een christen als ik vragen mag?

Het gaat helemaal niet buiten God om. Dat kán in mijn inziens niet eens. En ik ben helemaal niet hard op zoek naar iets daarbuiten, ik verbind het alleen niet rechtstreeks aan het Christelijke geloof, maar geloof dat ook andere levensbeschouwingen uit dezelfde bron kracht putten. Dit afschepen met: ''het vanuit jezelf opwekken'', getuigt mijns inziens van een tunnelvisie.

[Dave 0]

De onvoorwaardelijke liefde die niet aan voorwaarden gebonden is, dat is een kracht die ook kan worden aangeboord zonder een Christen te zijn. Ook in andere geloven en levensbeschouwingen komt dit 'concept' voor. Zeker heb je deze kracht nodig om een relatie op lange termijn gezond te houden, maar ik geloof dat dit ook mogelijk is zonder specifiek het Christelijke geloof aan te hangen.

De bijbel zegt dat God liefde is. Het kan dan wel voorkomen bij andere levensbeschouwingen, maar de vraag is of dat dan echt van een hogere macht komt of door vooral het vanuit jezelf op te wekken. Waar denk je deze kracht dan vandaan te halen als het niet uit Jezus komt die in ons leeft?

God schept ook geen voorwaarden aan de liefde, Hij heeft dit al beschikbaar gesteld toen Hij zich via Jezus met de wereld verzoende. Het enige wat Hij vraagt is om zijn geschenk aan te nemen.

Waarom ben je zo hard op zoek om buiten God om, of buiten het geloof om dezelfde dingen te bereiken als een christen als ik vragen mag?

Het gaat helemaal niet buiten God om. Dat kán in mijn inziens niet eens. En ik ben helemaal niet hard op zoek naar iets daarbuiten, ik verbind het alleen niet rechtstreeks aan het Christelijke geloof, maar geloof dat ook andere levensbeschouwingen uit dezelfde bron kracht putten. Dit afschepen met: ''het vanuit jezelf opwekken'', getuigt mijns inziens van een tunnelvisie.

Dat ligt eraan, de bijbel is duidelijk dat het Christus in ons is die het uitwerkt. De conclusie zou dan kunnen zijn dat zonder Christus er alleen je eigen kracht en geloof overblijft, welke onderhevig is aan verandering en zelfgericht is.

[Dunya 0]

Dat ligt eraan, de bijbel is duidelijk dat het Christus in ons is die het uitwerkt. De conclusie zou dan kunnen zijn dat zonder Christus er alleen je eigen kracht en geloof overblijft, welke onderhevig is aan verandering en zelfgericht is.

In die redenering ga je uit van de bijbel, de waarde die je daaraan toekent is tekenend voor jóuw geloof. Kun je begrijpen dat dit voor een ander, anders kan zijn? Ik ontken niet per definitie de waarden die evengoed in andere godsdiensten worden gepredikt. Ik ontken niet dat het andere namen kunnen zijn voor dezelfde God. Daarin is onze opvatting denk ik anders.

[Dave 0]

Dat ligt eraan, de bijbel is duidelijk dat het Christus in ons is die het uitwerkt. De conclusie zou dan kunnen zijn dat zonder Christus er alleen je eigen kracht en geloof overblijft, welke onderhevig is aan verandering en zelfgericht is.

In die redenering ga je uit van de bijbel, de waarde die je daaraan toekent is tekenend voor jóuw geloof. Kun je begrijpen dat dit voor een ander, anders kan zijn? Ik ontken niet per definitie de waarden die evengoed in andere godsdiensten worden gepredikt. Ik ontken niet dat het andere namen kunnen zijn voor dezelfde God. Daarin is onze opvatting denk ik anders.

Ik ontken de waarde ook niet, maar dat is wat anders dan feitelijk beweren dat alle godsdiensten over dezelfde God gaan en het eigenlijk niet uitmaakt wat je gelooft. Wat zou God daar mee willen bereiken want feitelijk worden we dan voor de gek gehouden.

Ik zeg niet dat jij er zo tegenaan kijkt, maar op hoofdlijnen heb ik wel het gevoel dat je dat bedoeld. Zo niet, dan alvast sorry

[Dunya 0]

Dat ligt eraan, de bijbel is duidelijk dat het Christus in ons is die het uitwerkt. De conclusie zou dan kunnen zijn dat zonder Christus er alleen je eigen kracht en geloof overblijft, welke onderhevig is aan verandering en zelfgericht is.

In die redenering ga je uit van de bijbel, de waarde die je daaraan toekent is tekenend voor jóuw geloof. Kun je begrijpen dat dit voor een ander, anders kan zijn? Ik ontken niet per definitie de waarden die evengoed in andere godsdiensten worden gepredikt. Ik ontken niet dat het andere namen kunnen zijn voor dezelfde God. Daarin is onze opvatting denk ik anders.

Ik ontken de waarde ook niet, maar dat is wat anders dan feitelijk beweren dat alle godsdiensten over dezelfde God gaan en het eigenlijk niet uitmaakt wat je gelooft. Wat zou God daar mee willen bereiken want feitelijk worden we dan voor de gek gehouden.

Ik zeg niet dat jij er zo tegenaan kijkt, maar op hoofdlijnen heb ik wel het gevoel dat je dat bedoeld. Zo niet, dan alvast sorry

Dat gebeurt in jouw visie nu ook. Alle gelovigen - behalve de Christenen - worden in jouw visie voor de gek gehouden door dat wat zij God noemen.

[Dave 0]

In die redenering ga je uit van de bijbel, de waarde die je daaraan toekent is tekenend voor jóuw geloof. Kun je begrijpen dat dit voor een ander, anders kan zijn? Ik ontken niet per definitie de waarden die evengoed in andere godsdiensten worden gepredikt. Ik ontken niet dat het andere namen kunnen zijn voor dezelfde God. Daarin is onze opvatting denk ik anders.

Ik ontken de waarde ook niet, maar dat is wat anders dan feitelijk beweren dat alle godsdiensten over dezelfde God gaan en het eigenlijk niet uitmaakt wat je gelooft. Wat zou God daar mee willen bereiken want feitelijk worden we dan voor de gek gehouden.

Ik zeg niet dat jij er zo tegenaan kijkt, maar op hoofdlijnen heb ik wel het gevoel dat je dat bedoeld. Zo niet, dan alvast sorry

Dat gebeurt in jouw visie nu ook. Alle gelovigen - behalve de Christenen - worden in jouw visie voor de gek gehouden door dat wat zij God noemen.

Maar wat wil je dan? Zeggen dat andere godsdiensten ook leiden tot redding van dezelfde God? Waarom leert de bijbel dan dat Jezus de enige weg tot de Vader is? Dan had hier toch moeten staan, Jezus, Boedha, ? De realiteit is dat er maar 1 God is, die heeft zich kenbaar gemaakt door de bijbel. Daarmee geloof ik dus niet dat er een andere manier is anders kan ik net zo goed de bijbel uit het raam gooien.

Ik ben dus wel respectvol naar andere geloven toe, maar dat betekent niet dat ik geloof dat zijn de waarheid verkondigen, anders was ik wel islamiet of boedhist geworden. Hoe God uiteindelijk over deze mensen oordeelt weet ik niet, wellicht komen ze allemaal wel in de hemel, dat is niet aan mij.

[Annatar 0]

Maar wat wil je dan? Zeggen dat andere godsdiensten ook leiden tot redding van dezelfde God? Waarom leert de bijbel dan dat Jezus de enige weg tot de Vader is? Dan had hier toch moeten staan, Jezus, Boedha, ? De realiteit is dat er maar 1 God is, die heeft zich kenbaar gemaakt door de bijbel. Daarmee geloof ik dus niet dat er een andere manier is anders kan ik net zo goed de bijbel uit het raam gooien.

Ik ben het helemaal met je eens behalve op één punt. Ik zou zeggen: De realiteit is dat er maar één God is, die heeft zich kenbaar gemaakt door Jezus.

[Dunya 0]

Maar wat wil je dan? Zeggen dat andere godsdiensten ook leiden tot redding van dezelfde God? Waarom leert de bijbel dan dat Jezus de enige weg tot de Vader is? Dan had hier toch moeten staan, Jezus, Boedha, ? De realiteit is dat er maar 1 God is, die heeft zich kenbaar gemaakt door de bijbel. Daarmee geloof ik dus niet dat er een andere manier is anders kan ik net zo goed de bijbel uit het raam gooien.

Ik ben het helemaal met je eens behalve op één punt. Ik zou zeggen: De realiteit is dat er maar één God is, die heeft zich kenbaar gemaakt door Jezus.

En diezelfde God heeft zich ook op andere manieren kenbaar gemaakt. Zoals door een Boeddha, of een Mandela, en andere bekende en niet-bekende personen in de geschiedenis. En tot op de dag van vandaag maakt God zich kenbaar op allerlei manieren die voor ons verborgen kunnen blijven. Zo sta ik erin, voor mij is Jezus erg belangrijk gebleken, maar hij is voor mij niet de enige. God is dat wel. God is 1 , eenheid, all (es). En maakt zich dus ook kenbaar in andere geloven, want ook dat zijn mensen op deze aardbol, niemand is uitgesloten.

[Dave 0]

Maar wat wil je dan? Zeggen dat andere godsdiensten ook leiden tot redding van dezelfde God? Waarom leert de bijbel dan dat Jezus de enige weg tot de Vader is? Dan had hier toch moeten staan, Jezus, Boedha, ? De realiteit is dat er maar 1 God is, die heeft zich kenbaar gemaakt door de bijbel. Daarmee geloof ik dus niet dat er een andere manier is anders kan ik net zo goed de bijbel uit het raam gooien.

Ik ben het helemaal met je eens behalve op één punt. Ik zou zeggen: De realiteit is dat er maar één God is, die heeft zich kenbaar gemaakt door Jezus.

En diezelfde God heeft zich ook op andere manieren kenbaar gemaakt. Zoals door een Boeddha, of een Mandela, en andere bekende en niet-bekende personen in de geschiedenis. En tot op de dag van vandaag maakt God zich kenbaar op allerlei manieren die voor ons verborgen kunnen blijven. Zo sta ik erin, voor mij is Jezus erg belangrijk gebleken, maar hij is voor mij niet de enige. God is dat wel. God is 1 , eenheid, all (es). En maakt zich dus ook kenbaar in andere geloven, want ook dat zijn mensen op deze aardbol, niemand is uitgesloten.

Ok, duidelijk wat je bedoeld. Hoe zie je de teksten uit Johannes dan dat niemand tot de Vader komt dan door Jezus? Feitelijk ben je het hier dan niet mee eens neem ik aan?

Daarnaast zijn God de Vader, de Zoon en de Heilige Geest 1. Jezus kun je niet los zien van de Vader.

[Dunya 0]

Ok, duidelijk wat je bedoeld. Hoe zie je de teksten uit Johannes dan dat niemand tot de Vader komt dan door Jezus? Feitelijk ben je het hier dan niet mee eens neem ik aan?

Daarnaast zijn God de Vader, de Zoon en de Heilige Geest 1. Jezus kun je niet los zien van de Vader.

Ik noem mezelf daarom ook geen Christen, omdat ik niet alles uit de bijbel voor waar aanneem, of het voor mij in elk geval niet de gehele waarheid betreft. Het verhaal gaat nog steeds verder en dat is bijvoorbeeld zichtbaar in andere uitingen van geloof/overtuigingen, die niet allemaal persé in de bijbel hoeven te staan of iets met Jezus van doen hoeven hebben. Voor mij geldt: Jezus kun je niet los zien van de Vader, maar mijns inziens kun je de Vader wel los zien van Jezus.

[Dave 0]

Ok, duidelijk wat je bedoeld. Hoe zie je de teksten uit Johannes dan dat niemand tot de Vader komt dan door Jezus? Feitelijk ben je het hier dan niet mee eens neem ik aan?

Daarnaast zijn God de Vader, de Zoon en de Heilige Geest 1. Jezus kun je niet los zien van de Vader.

Ik noem mezelf daarom ook geen Christen, omdat ik niet alles uit de bijbel voor waar aanneem, of het voor mij in elk geval niet de gehele waarheid betreft. Het verhaal gaat nog steeds verder en dat is bijvoorbeeld zichtbaar in andere uitingen van geloof/overtuigingen, die niet allemaal persé in de bijbel hoeven te staan of iets met Jezus van doen hoeven hebben. Voor mij geldt: Jezus kun je niet los zien van de Vader, maar mijns inziens kun je de Vader wel los zien van Jezus.

Waar baseer je dat dan op? De bijbel leert namelijk ook dat wie de Zoon heeft gezien de Vader heeft gezien. Daarmee doelend op het feit dat Jezus het beeld van de Vader is. God is namelijk zelf naar de aarde gekomen, als de Zoon. de Vader kun je dus niet los zien van de Zoon.

Je neemt dus niet alles aan wat in de bijbel staat, kun je voorbeelden geven en wat hiervan de rede is?

[Michiel 14]

@Dave, mijn partner is geen Christen, dus dat wordt lastig. Gelukkig zitten wij wel op één lijn wat betreft onze fundamentele waarden. Ik vertrouw erop dat onze liefde rijk genoeg is ook nu al, zonder dat we getrouwd zijn. Is dat geen mooi vertrouwen? Dat voor Christenen een huwelijk met als derde partner Jezus veel voldoening kan geven geloof ik direct. Dit betekent echter niet dat het een voorwaarde is voor een zeer gelukkige relatie waarin beide personen zich liefdevol en geborgen voelen.

Maar zelf ben je ook geen Christen geef je aan. Voor een Christen is de derde partner niet de randvoorwaarde voor geluk, maar willen zij deze derde persoon actief betrekken in hun leven en de keuze voor elkaar. Het huwelijk heeft daarmee een andere betekenis en niet zozeer te maken met het vertrouwen hebben in elkaar, maar het delen van hetzelfde fundament.

[Hoppipolla 0]

Sorry, heb even geen tijd om het helemaal te lezen, maar voel me wel geroepen mijn opvatting van het huwelijk te geven.

Ik denk namelijk (eigenlijk reactie op Swab) dat een huwelijk wel degelijk iets toevoegt aan je relatie. Bij mij op mijn werk werkt een aardige vrouw die niet getrouwd is, maar wel een kind heeft met haar vriend. Toch noemt ze hem altijd 'mijn man' als ze over hem praat. Hier blijkt wel uit dat het in onze cultuur een andere gevoelswaarde heeft als je het hebt over 'mijn vriend'.

Ongetrouwd is je relatie vrijblijvender (letterlijk, want je kunt zonder al te veel rompslomp uit elkaar) en ben je voor de wet geen stel en, belangrijker: voor God niet. Ik zie het trouwen in de kerk als een verbond sluiten met mijn vriend en God waar ik mijn leven niet meer vanaf kom. Ik beloof bij hem te blijven tot de dood. Aan die belofte hecht ik heel veel waarde. En ik denk dat iedere relatie vroeg of laat een periode zal kennen waarin de liefde er (even) niet meer is. Dat je die belofte hebt gedaan kan dan heel veel betekenen.

Als je met iemand trouwt, geef je jezelf aan diegene, en dan komt de liefde op de tweede plek. Het fundament van je relatie is een idealistisch verbond dat je gesloten hebt. Als je niet getrouwd bent, is het fundament de liefde. En die is veel wispelturiger dan je geloof.

Een voorbeeld: mijn ouders hebben na 13 jaar huwelijk een periode gehad dat ze echt in een crisis zaten. Een jaar lang was er echt geen liefde in hun relatie te bekennen. Als ze niet getrouwd waren geweest, waren ze zeker uit elkaar gegaan. Maar door te onthouden wat ze elkaar beloofd hadden, hebben ze volgehouden en kwamen ze er heel sterk uit. Nu zijn ze bijna 30 jaar getrouwd en weer gelukkig.

Ik ken trouwens wel ongetrouwde stellen die al 20 jaar samen zijn hoor, en gelukkig lijken. Dus ik veroordeel niemand. Maar ik denk dat het huwelijk je relatie wel degelijk kan verrijken. Je draagt sowieso naar de buitenwereld uit dat je van plan bent 'voor altijd' samen te blijven, en dan straal je al iets uit dat bij ongetrouwde stellen toch ontbreekt. Maar je moet inderdaad ook binnen je huwelijk voor elkaar blijven vechten. Of, zoals de tekst in onze huwelijksviering zegt:

'Eerst draag je elkaar in enthousiasme en zonder zorgen

Dan dráág je elkaar

en ten slotte moet je vechten voor je liefde'

[Quest 90]

Ik zie het trouwen in de kerk als een verbond sluiten met mijn vriend en God waar ik mijn leven niet meer vanaf kom. Ik beloof bij hem te blijven tot de dood. Aan die belofte hecht ik heel veel waarde.

En als je man na 10 jaar huwelijk verslaafd raakt aan de drank en je vervolgens elke avond bond en blauw slaat? Woorden zijn zo simpel, het leven helaas niet.

[Robert Frans 1.537]

Dan hebben je man en ook jijzelf veel hulp nodig om daar weer bovenop te komen en dan kan het ook erg verstandig zijn om enige tijd daartoe uit elkaar te gaan. Maar ja, makkelijk is dat niet natuurlijk en ik kan me best voorstellen dat je dan liever zou willen scheiden. Want beloften zijn leuk, maar als ze zó bruut geschonden worden... Scheiden zal echter denk ik uiteindelijk geen oplossing zijn, want een vrouw (of een man natuurlijk) die zo getraumatiseerd en gebroken is door de mishandeling, zal niet zelden nauwelijks echt in staat zijn om binnen een eventueel nieuw huwelijk of een nieuwe relatie echt voor zichzelf op te komen, of wellicht de juiste man te vinden. Vaak ontstaat zo'n probleemsituatie toch door diepgaande problemen die bij allebei de echtgenoten spelen en uiteindelijk dus kunnen escaleren binnen een huwelijk. Er speelt altijd een heel complex verhaal in het huis. En dat los je denk ik echt niet zomaar op met een scheiding, maar zal veel duurzamer moeten worden aangepakt.

Even wat anders: is er ook nog iemand die ook nog gelooft dat het huwelijk ook als betekenis zou moeten hebben dat je samen een gezin wilt stichten, dus kinderen wilt ontvangen als God die je wilt geven? Want binnen het huwelijk heb je immers daartoe de natuurlijke middelen beschikbaar en daar moet je dan natuurlijk wel serieus gebruik van maken. En dat een relatie vooral ook een voorbereiding op een mogelijk huwelijk zou moeten zijn, om te ontdekken of je met elkaar die onafscheidelijke band van liefde wilt aangaan en met elkaar een gezin zou willen stichten? Want als dat er allemaal niet is, tja, wat heeft het huwelijk dan nog voor andere betekenis dan een mooi ritueel?

[Quest 90]

Dan hebben je man en ook jijzelf veel hulp nodig om daar weer bovenop te komen en dan kan het ook erg verstandig zijn om enige tijd daartoe uit elkaar te gaan. Maar ja, makkelijk is dat niet natuurlijk en ik kan me best voorstellen dat je dan liever zou willen scheiden. Want beloften zijn leuk, maar als ze zó bruut geschonden worden... Scheiden zal echter denk ik uiteindelijk geen oplossing zijn, want een vrouw (of een man natuurlijk) die zo getraumatiseerd en gebroken is door de mishandeling, zal niet zelden nauwelijks echt in staat zijn om binnen een eventueel nieuw huwelijk of een nieuwe relatie echt voor zichzelf op te komen, of wellicht de juiste man te vinden. Vaak ontstaat zo'n probleemsituatie toch door diepgaande problemen die bij allebei de echtgenoten spelen en uiteindelijk dus kunnen escaleren binnen een huwelijk. Er speelt altijd een heel complex verhaal in het huis. En dat los je denk ik echt niet zomaar op met een scheiding, maar zal veel duurzamer moeten worden aangepakt.

Scheiden doe je inderdaad denk ik niet "zomaar" maar ik denk dat er wel degelijk situaties denkbaar zijn waarbij het gewenst is als partners uit elkaar gaan, hoe pijnlijk en moeilijk ook.

Even wat anders: is er ook nog iemand die ook nog gelooft dat het huwelijk ook als betekenis zou moeten hebben dat je samen een gezin wilt stichten, dus kinderen wilt ontvangen als God die je wilt geven? Want binnen het huwelijk heb je immers daartoe de natuurlijke middelen beschikbaar en daar moet je dan natuurlijk wel serieus gebruik van maken. En dat een relatie vooral ook een voorbereiding op een mogelijk huwelijk zou moeten zijn, om te ontdekken of je met elkaar die onafscheidelijke band van liefde wilt aangaan en met elkaar een gezin zou willen stichten? Want als dat er allemaal niet is, tja, wat heeft het huwelijk dan nog voor andere betekenis dan een mooi ritueel?

kinderen zijn het doel van een huwelijk? Denk dat je erg moet uitkijken met het huwelijk te degraderen tot een "mooi ritueel" als er geen kinderen komen, ik denk dat je veel kinderloze stellen tot op het bod pijn doet door het zo te stellen.

[dingo 166]

De betekenis van het huwelijk is niet afhankelijk van het zooitje dat wij als mensen er soms van maken. Ook in de situaties waarbij het gewenst is om als partners uit elkaar gaan, kun je elkaar trouw blijven. Simpelweg omdat je het elkaar beloofd hebt (en zoals in onze kerk gezegd wordt ten overstaan van God en zijn gemeenten).

[Robert Frans 1.537]

Kinderen zijn het doel van een huwelijk? Denk dat je erg moet uitkijken met het huwelijk te degraderen tot een "mooi ritueel" als er geen kinderen komen, ik denk dat je veel kinderloze stellen tot op het bod pijn doet door het zo te stellen.

Neen, dat zeg ik niet, Quest. Ik zeg dat het huwelijk de onverbrekelijke eenheid tussen man en vrouw zou moeten zijn, waarbij men God niet mag hinderen hen nieuw leven te schenken als Hij dat wil. Kinderen zijn dus geen vaststaand doel, want dat is aan God, maar mijns inziens moet je ze wel graag willen en daar binnen de gegeven natuurlijke mogelijkheden het nodige voor doen, zeg maar.

[Hoppipolla 0]

Ik zie het trouwen in de kerk als een verbond sluiten met mijn vriend en God waar ik mijn leven niet meer vanaf kom. Ik beloof bij hem te blijven tot de dood. Aan die belofte hecht ik heel veel waarde.

En als je man na 10 jaar huwelijk verslaafd raakt aan de drank en je vervolgens elke avond bond en blauw slaat? Woorden zijn zo simpel, het leven helaas niet.

Als ik ook maar enig vermoeden had dat mijn vriend me ooit zou kunnen slaan, zou ik niet met hem trouwen. Dat is vrij simpel, denk ik.

Maar natuurlijk zullen er situaties zijn dat je 'moet' scheiden, zelfs als je dat pijnlijk of moeilijk vindt. Het ligt er ook aan wat voor mens je bent en wat voor relatie je hebt. Maar ik ben heilig van plan me aan mijn belofte te houden en op dit moment durf ik erin te geloven dat scheiden geen optie is voor ons. Hoe het uiteindelijk zal lopen, dat weten we pas over 50 jaar. Ik hoop dat dit forum dan nog bestaat, haha.

Ik weet dus heel goed dat het leven niet simpel is . Blijkbaar kom ik naïef over. Laat ik zeggen dat ik het leven beslist niet simpel vind, en dat is misschien juist één van de redenen dat ik zo graag een verbond wil sluiten met hem, dat in ieder geval iets simpel is in het leven .

[Hoppipolla 0]

Even wat anders: is er ook nog iemand die ook nog gelooft dat het huwelijk ook als betekenis zou moeten hebben dat je samen een gezin wilt stichten, dus kinderen wilt ontvangen als God die je wilt geven? Want binnen het huwelijk heb je immers daartoe de natuurlijke middelen beschikbaar en daar moet je dan natuurlijk wel serieus gebruik van maken. En dat een relatie vooral ook een voorbereiding op een mogelijk huwelijk zou moeten zijn, om te ontdekken of je met elkaar die onafscheidelijke band van liefde wilt aangaan en met elkaar een gezin zou willen stichten? Want als dat er allemaal niet is, tja, wat heeft het huwelijk dan nog voor andere betekenis dan een mooi ritueel?

Ja, deze betekenis heeft het huwelijk ook zeker voor ons. Het is één van de drie dingen die je 'afspreekt' in de huwelijksviering: 'ben je bereid kinderen te ontvangen?'. (De eerste twee: ben je hier uit vrije wil? + wil je je partner liefhebben en waarderen, alle dagen van je leven?) Natuurlijk hoop je dan ook dat je kinderen krijgt, maar het ligt eraan wat God wil.

En ik baseer inderdaad op de afgelopen jaren van onze relatie dat ik dat onvoorwaardelijke verbond aan wil gaan. Op basis van onze ervaringen samen met elkaar en het leven (dat dus niet zo simpel is) durf ik mezelf aan hem toe te vertrouwen en geloof ik dat wij onze toekomstige kinderen een warm en liefdevol gezin kunnen geven.