Relaties met ongelovigen.

[Corine93 0]

Ik geloof zelf en ik heb een relatie met een ongelovige.

Tot nu toe heb ik SAMEN met hem er nog geen problemen mee gaat,

Mijn ouders zelf waren er niet zo blij ermee maarja, uit eindelijk ben ik de geene die later met hem trouwt en hun niet.

Er is een grote kans dat je later daar ruzie om zou kunnen krijgen.

Ik zelf ben niet heel strikt met het geloof bezig, ik geloof wel maar voor de rest stopt het een beetje. Mijn vriend respecteerd dat gewoon en als we later kinderen hebben en wil ze heel streng gelovige opvoeden en hij niet zou je de midden weg moeten nemen.

---

Samengevoegd:

Het kan wel,

Maar dan zou je er echt voor moeten gaan!

Ik zelf heb een relatie met een ongelovige en ik heb nog geen probleme gehad met het geloof. hij gaat gewoon mee naar de kerk,

[Gast Anon_phpbb]

Geachte lezers,

Mijn naam is Peter Schouten en momenteel ben ik bezig voor mijn opleiding Journalistiek met het schrijven van een artikel over relaties/huwelijken tussen gelovigen en ongelovigen.

Ik ben hiervoor op zoek naar stellen/echtparen die mij eventueel te woord zouden willen staan. Op die manier wil ik een portretten maken over het wel en wee van deze huwelijken en de dagelijkse praktische invulling van het leven.

Wie kan mij verder helpen?

Alvast veel dank.

Met vriendelijke groet,

Peter Schouten

[Kurt 0]

Je e-mailadres open en bloot op een forum plaatsen is niet heel verstandig.

Ik geloof niet en mijn vriendin wel, maar ik heb geen idee of zij zin heeft in zo'n interview. En ik ook niet aangezien de kans best aanwezig is dat je dezelfde studie op dezelfde school volgt als ik.

[Dagmar 0]

Mijn vriend en ik zijn zo'n stel, en afhankelijk van hoe je zo'n portret zou willen schetsen zouden we wellicht wel mee willen werken.

Sowieso een voorwaarde is dat we het te lezen krijgen. Eerder hebben we een set vragen beantwoord voor iemand die eenzelfde soort artikel voor haar opleiding wilde schrijven, en dat hebben we nooit te lezen gekregen, ook na vrij stevig aandringen niet.

[Foppe1986 35]

Ik heb een probleem met gelovige die met een ongelovige is. Maar dat komt ook, omdat zij voor hem gekozen heeft, in plaats van voor mij, dus misschien niet helemaal objectief

Want wat als je gaat trouwen? een ongelovige kan niet in de kerk trouwen.

En als je kinderen krijgt, dan wordt dopen een probleem.

En als die naar school gaan, gaan ze naar een christelijke of een openbare?

En hoe vaak ga je zelf naar de kerk? Jij wil twee keer, maar door je vriend/vriendin ga je maar een keer, en later misschien wel helemaal niet.

Twee geloven op een kussen, daar slaapt de Duivel tussen, maar hij slaapt ook lekker als een niet gelooft hoor.

Een tante van mij, gaat ook nooit meer naar de kerk, omdat haar man dat ook niet doet.

[hopeloos 0]

Quote:

Op maandag 07 december 2009 19:58:39 schreef Foppe1986 het volgende: Want wat als je gaat trouwen? een ongelovige kan niet in de kerk trouwen. En als je kinderen krijgt, dan wordt dopen een probleem. En als die naar school gaan, gaan ze naar een christelijke of een openbare? En hoe vaak ga je zelf naar de kerk? Jij wil twee keer, maar door je vriend/vriendin ga je maar een keer, en later misschien wel helemaal niet.

Dit zijn idd belangrijke beslissingen, waar je over moet praten. Maar het is niet per definitie iets waar je niet uit kan komen.

Quote:

Twee geloven op een kussen, daar slaapt de Duivel tussen, maar hij slaapt ook lekker als een niet gelooft hoor.

Laat ik daar maar niet op in gaan...

Quote:

Een tante van mij, gaat ook nooit meer naar de kerk, omdat haar man dat ook niet doet.

Het is wel lekker makkelijk om de schuld bij haar man neer te leggen. Als je tante nooit meer naar de kerk gaat, zal dat vast ook aan een hoop andere dingen liggen. Als iets erg belangrijk voor je is, dan zal iemand die zielsveel van je houdt je daar echt niet vandaan houden en zal je dat zelf ook niet snel laten gebeuren.

[Propje 0]

Quote:

Op maandag 07 december 2009 20:03:56 schreef hopeloos het volgende: Als iets erg belangrijk voor je is, dan zal iemand die zielsveel van je houdt je daar echt niet vandaan houden en zal je dat zelf ook niet snel laten gebeuren.

mwah ik vind dat ook weer een beetje naief gedacht.. iedereen wordt beinvloedt door mensen om zich heen.. Als jij trouwt met iemand die totaal niet christelijk is zal diegene jou ook beinvloeden, wat niet betekent dat je je geloof perse kwijtraakt maar je zult waarsch wel makkelijker/anders gaan denken..

[Tirza 0]

Die beïnvloeding werkt evengoed andersom. En ach, wat is 'makkelijker', daar kun je ook over van mening verschillen. (Vanavond toevallig nog met de dominee over gehad )

Volgens mij zou het in principe gewoon moeten kunnen. Alleen zou ik er zelf beter niet aan kunnen beginnen denk ik; ik vrees dat er dan weinig van m'n geloof overblijft, voorzover dat überhaupt bestaat.

[Kurt 0]

Quote:

Op maandag 07 december 2009 19:58:39 schreef Foppe1986 het volgende: Ik heb een probleem met gelovige die met een ongelovige is. Maar dat komt ook, omdat zij voor hem gekozen heeft, in plaats van voor mij, dus misschien niet helemaal objectief

Daar ken ik er meer van.

Maar goed, dat terzijde. Ik heb dus als ongelovige een relatie met een gelovig meisje.

Om te 'antwoorden' op je vragen:

Quote:

Want wat als je gaat trouwen? een ongelovige kan niet in de kerk trouwen.

Tsja, het is maar hoeveel waarde je eraan hecht. Als je in een almachtige god gelooft, kan hij ook best een relatie zegenen die niet kerkelijk is ingezegend. Bovendien geloof ik dat veel kerken daar bepaalde richtlijnen voor hebben - minus misschien bepaalde conservatieve groeperingen, charismatische en sektarische clubjes, e.d.

Quote:

En als je kinderen krijgt, dan wordt dopen een probleem.

Volgens mij hebben kerken ook daar richtlijnen voor. Verder kun je ervoor kiezen - als gelovige in zo'n gemengde relatie - om je kind op te dragen zodat het zelf kan kiezen zich te laten dopen als het oud genoeg is.

Quote:

En als die naar school gaan, gaan ze naar een christelijke of een openbare?

Ik ben sowieso geen groot fan van bijzonder (= religieus) onderwijs. Ik weet niet hoe mijn vriendin erover denkt - kinderen zijn hopelijk voorlopig nog niet aan de orde, dus we hebben het er nog niet over gehad -, maar wat mij betreft zouden mijn kinderen sowieso naar een openbare school gaan. Of wellicht een protestantse school - als het er maar niet te dik bovenop ligt.

Quote:

En hoe vaak ga je zelf naar de kerk? Jij wil twee keer, maar door je vriend/vriendin ga je maar een keer, en later misschien wel helemaal niet.

Wat mij betreft: ik laat mijn vriendin er helemaal vrij in. Ze gaat nu altijd een keer - aangezien er in haar kerk maar een dienst wordt gehouden. Als zij dat wil blijven doen, vind ik dat prima. Als ze, zodra we getrouwd zijn of samenwonen, naar een kerk gaat waar twee diensten worden gehouden en ze wil er twee keer heen, ook prima. Als ze helemaal niet meer naar de kerk wil, ook prima. En ik ben zelfs niet zo beroerd om zo nu en dan mee te gaan, dat doe ik nu ook al.

Quote:

Twee geloven op een kussen, daar slaapt de Duivel tussen, maar hij slaapt ook lekker als een niet gelooft hoor.

Jij moet niet zo oordelen over andermans relaties. Zorg eerst maar eens dat jij een goede relatie krijgt waaraan alles klopt en waar een eventuele god heel erg blij van wordt. Er zijn namelijk ook heel veel relaties van christenen onderling bijzonder slecht en verziekt. Daarbij roep je allerlei onzin omdat je zelf een relatie door je neus geboord ziet worden omdat een meisje niet voor je kiest omdat ze een ongelovige leuker vindt. Klote voor je, knul, maar laat ze lekker. Als je echt zoveel om haar geeft, gun je haar een goede relatie met deze jongen.

Quote:

Een tante van mij, gaat ook nooit meer naar de kerk, omdat haar man dat ook niet doet.

Een vriend van mij gelooft niet, zijn vrouw wel (en ze hebben ook nog eens drie kinderen). Dat gaat prima. Ook wat betreft de kerkgang (hij gaat zelfs vaak mee, ondanks dat de klein heel erg klein is dat hij tot geloof komt. Hij is namelijk op latere leeftijd van zijn geloof gevallen, net als ik).

Een kennis van me gelooft niet. Zijn vrouw wel. Ze hebben ook kinderen. Het gaat prima. Ook wat betreft de kerkgang.

Als jouw tante niet meer naar de kerk gaat, komt dat niet (alleen) door je oom, maar omdat ze zelf niet meer wil.

[Dagmar 0]

Quote:

Op maandag 07 december 2009 19:58:39 schreef Foppe1986 het volgende: Want wat als je gaat trouwen? een ongelovige kan niet in de kerk trouwen.

Dat kan zeker wel En ik en mijn ongelovige vriend doen dat 'straks' dan ook.

Quote:

En als je kinderen krijgt, dan wordt dopen een probleem.

Oja? Onze kinderen gaan gewoon gedoopt worden en ook mijn vriend kan prima beloven dat hij een katholieke opvoeding niet in de weg zal staan.

Quote:

En als die naar school gaan, gaan ze naar een christelijke of een openbare?

Naar een openbare, want de katholieke scholen hier zijn zo vrijzinnig in hun geloof dat dát niet gelovig te noemen is. Liever helemaal niets leren over het geloof op school, maar dat thuis en in de kerk doen, dan leren dat God een verzamelnaam is voor de universele liefde hier op aarde oid. *braak*

Quote:

En hoe vaak ga je zelf naar de kerk? Jij wil twee keer, maar door je vriend/vriendin ga je maar een keer, en later misschien wel helemaal niet.

Sowieso heeft mijn kerk maar 1 Mis op zaterdag of zondag dus ga ik maar 1 keer, en mijn vriend heeft geen invloed op of ik ga of niet. En als we getrouwd zijn zal dat niet veel anders zijn, we zijn nu ook praktisch altijd samen.

Quote:

Twee geloven op een kussen, daar slaapt de Duivel tussen, maar hij slaapt ook lekker als een niet gelooft hoor.

En als de een het niet zeker weet dan?

[Gast Anon_phpbb]

Quote:

Op dinsdag 08 december 2009 02:22:31 schreef Kurt het volgende: [...] Tsja, het is maar hoeveel waarde je eraan hecht. Als je in een almachtige god gelooft, kan hij ook best een relatie zegenen die niet kerkelijk is ingezegend.

dat Hij almachtig is betekent niet dat Hij alles doet op de manier zoals wij dat willen.

[Foppe1986 35]

Quote:

Op dinsdag 08 december 2009 02:22:31 schreef Kurt het volgende: [...] Daar ken ik er meer van. Maar goed, dat terzijde. Ik heb dus als ongelovige een relatie met een gelovig meisje. Om te 'antwoorden' op je vragen: [...] Tsja, het is maar hoeveel waarde je eraan hecht. Als je in een almachtige god gelooft, kan hij ook best een relatie zegenen die niet kerkelijk is ingezegend. Bovendien geloof ik dat veel kerken daar bepaalde richtlijnen voor hebben - minus misschien bepaalde conservatieve groeperingen, charismatische en sektarische clubjes, e.d. [...] Volgens mij hebben kerken ook daar richtlijnen voor. Verder kun je ervoor kiezen - als gelovige in zo'n gemengde relatie - om je kind op te dragen zodat het zelf kan kiezen zich te laten dopen als het oud genoeg is. [...] Ik ben sowieso geen groot fan van bijzonder (= religieus) onderwijs. Ik weet niet hoe mijn vriendin erover denkt - kinderen zijn hopelijk voorlopig nog niet aan de orde, dus we hebben het er nog niet over gehad -, maar wat mij betreft zouden mijn kinderen sowieso naar een openbare school gaan. Of wellicht een protestantse school - als het er maar niet te dik bovenop ligt. [...] Wat mij betreft: ik laat mijn vriendin er helemaal vrij in. Ze gaat nu altijd een keer - aangezien er in haar kerk maar een dienst wordt gehouden. Als zij dat wil blijven doen, vind ik dat prima. Als ze, zodra we getrouwd zijn of samenwonen, naar een kerk gaat waar twee diensten worden gehouden en ze wil er twee keer heen, ook prima. Als ze helemaal niet meer naar de kerk wil, ook prima. En ik ben zelfs niet zo beroerd om zo nu en dan mee te gaan, dat doe ik nu ook al. [...] Jij moet niet zo oordelen over andermans relaties. Zorg eerst maar eens dat jij een goede relatie krijgt waaraan alles klopt en waar een eventuele god heel erg blij van wordt. Er zijn namelijk ook heel veel relaties van christenen onderling bijzonder slecht en verziekt. Daarbij roep je allerlei onzin omdat je zelf een relatie door je neus geboord ziet worden omdat een meisje niet voor je kiest omdat ze een ongelovige leuker vindt. Klote voor je, knul, maar laat ze lekker. Als je echt zoveel om haar geeft, gun je haar een goede relatie met deze jongen. [...] Een vriend van mij gelooft niet, zijn vrouw wel (en ze hebben ook nog eens drie kinderen). Dat gaat prima. Ook wat betreft de kerkgang (hij gaat zelfs vaak mee, ondanks dat de klein heel erg klein is dat hij tot geloof komt. Hij is namelijk op latere leeftijd van zijn geloof gevallen, net als ik). Een kennis van me gelooft niet. Zijn vrouw wel. Ze hebben ook kinderen. Het gaat prima. Ook wat betreft de kerkgang. Als jouw tante niet meer naar de kerk gaat, komt dat niet (alleen) door je oom, maar omdat ze zelf niet meer wil.

Dat het bij jou goed gaat, en je vriendin dat is mooi. Maar er zijn zoveel voorbeelden waarin het niet goed gaat.

En ik ben misschien ouderwets opgevoed, maar ga niet zeggen dat ik een zwarte kijk erop heb, vanwege persoonlijke redenen. Die gelden nu allang niet meer, gelukkig niet.

Het is gewoon een feit dat er meer mensen van het geloof weggaan, vanwege een relatie met een ongelovige, dan dat die ongelovige zich "bekeert". Want vaak kiezen mensen de makkelijke weg, en uit de kerk blijven is dan makkelijker dan voor de ongelovige om naar de kerk te gaan. (De kerk is immers niet het belangrijkst, maar je geloof in God, en dat kun je ook zonder de Kerk doen. Dat zijn de drogredenen die men dan noemt)

God gaat voor de vriendin, zeg ik altijd. Als iemand niks met de kerk te maken wil hebben, dan is het beter daar van weg te gaan, voordat je het jezelf (TE) moeilijk gaat maken.

Ik vind het wel heel onvolwassen om meteen zo te reageren. Ik noem hier gewoon de feiten, die OVER HET ALGEMEEN zo gelden. Dat jij een uitzondering bent (dat je naar de kerk gaat, vanwege je vriendin, dat is hartstikke goed. Maar de meeste ongelovigen zijn zo niet.

En de Protestantse kerken vinden trouwen in de kerk wel belangrijk, maar als een van de twee geen belijdenis gedaan heeft, dan kan je daar niet trouwen. Ik ken zelfs mensen die snel belijdenis deden, omdat ze zo graag wilden gaan trouwen.

[Asteraceae 0]

Ho, in lang niet alle protestantse keren moeten beide belijdenis hebben gedaan.

[Kurt 0]

Quote:

Op dinsdag 08 december 2009 22:02:05 schreef Foppe1986 het volgende: [...] Dat het bij jou goed gaat, en je vriendin dat is mooi. Maar er zijn zoveel voorbeelden waarin het niet goed gaat.

En zoals ik al zei zijn er ook zat voorbeelden van relaties waar het wel prima werkt - en niet alleen mijn eigen relatie.

Quote:

En ik ben misschien ouderwets opgevoed, maar ga niet zeggen dat ik een zwarte kijk erop heb, vanwege persoonlijke redenen. Die gelden nu allang niet meer, gelukkig niet.

Naar aanleiding van je vorige bericht, lijkt het daar wel een beetje op, maar soit, het doet er niet toe waarom je een zwarte kijk hebt op dit onderwerp.

Quote:

Het is gewoon een feit dat er meer mensen van het geloof weggaan, vanwege een relatie met een ongelovige, dan dat die ongelovige zich "bekeert". Want vaak kiezen mensen de makkelijke weg, en uit de kerk blijven is dan makkelijker dan voor de ongelovige om naar de kerk te gaan. (De kerk is immers niet het belangrijkst, maar je geloof in God, en dat kun je ook zonder de Kerk doen. Dat zijn de drogredenen die men dan noemt)

Drogredenen? Leg uit?

En verder: 'het is een feit', zeg je? Laat de onderzoeken eens zien dan, de onderbouwing, de bronnen?

Quote:

God gaat voor de vriendin, zeg ik altijd. Als iemand niks met de kerk te maken wil hebben, dan is het beter daar van weg te gaan, voordat je het jezelf (TE) moeilijk gaat maken.

En wie zegt dat dat per se op jouw manier moet? Wie zegt dat mijn vriendin mij boven God plaatst, bijvoorbeeld?

Quote:

Ik vind het wel heel onvolwassen om meteen zo te reageren. Ik noem hier gewoon de feiten, die OVER HET ALGEMEEN zo gelden. Dat jij een uitzondering bent (dat je naar de kerk gaat, vanwege je vriendin, dat is hartstikke goed. Maar de meeste ongelovigen zijn zo niet.

Ik noemde meer voorbeelden van relaties waar het zo gaat, dat ten eerste. Ten tweede kun je het onvolwassen vinden, maar ik vind jouw reactie weer bijzonder kortzichtig en getuigen van weinig inlevingsvermogen. Ten derde heb je het alweer over feiten, maar je laat nergens zien dat het om feiten gaat. Het zijn jouw beweringen. Prima hoor, jij jouw mening en ik de mijne. Maar als je roept dat je feiten hebt om je mening mee te onderbouwen, moet je die feiten wel geven - met bronvermelding. Ik kan ook wel roepen dat het tegenovergestelde feitelijk juist is en er voor het gemak maar even vanuit gaan dat jij dat dan wel even aanneemt omdat ik nu eenmaal zeg dat het feiten zijn...

Quote:

En de Protestantse kerken vinden trouwen in de kerk wel belangrijk, maar als een van de twee geen belijdenis gedaan heeft, dan kan je daar niet trouwen. Ik ken zelfs mensen die snel belijdenis deden, omdat ze zo graag wilden gaan trouwen.

Dat hangt erg van het kerkverband af.

[Jyoti 0]

Liza, de post waarop je reageert is meer dan 6 jaar oud dus ik weet niet of je advies nu nog zo relevant is. Je mag natuurlijk gerust posten in dit topic he, maar bedenk dat specifiek ingaan op zulke oude posts misschien niet zo handig is als je reactie terug hoopt te krijgen.

[Jb 0]

Salaam,

Oei... Misschien moest de post in 'God betrekken in je relatie' misschien hier, het is een beetje een grijze zone...

Quote:

Salaam, Interessant topic. De topicstelling lijkt me NIET evident. Wanneer je God swt in je leven betrekt, waarom dan slechts misschien of helemaal niet in je relatie? Voor mij is het duidelijk: wanneer het geloof niet overeenstemt => geen relatie. Mijn laatste relatie was met een atheïste die ik toch kon omvormen tot een agnost (dwz, ze twijfelde vaker en vaker), maar die strijd wil ik niet maar aangaan. Een van de twee wordt beïnvloed, en dat kan dus net zo goed negatief zijn, of nefast voor je relatie. Nu zullen er wel zijn die dit onzin vinden (natuurlijk), dat kan wel zijn. Als God swt op de tweede plaats komt na je vriend(in), dan is dat inderdaad geen probleem. Wa salaam, God swt best.

[Jyoti 0]

Dit topic lijkt me beter geschikt ja, ik haal 'm weg in het andere topic.

Inhoudelijk: waarom moet een relatie met een andersgelovige noodzakelijk een strijd zijn? Ik snap dat het vervelend is om je geloof niet te kunnen delen, maar ik snap niet goed waarom een verschil daarin noodzakelijk uitgevochten moet worden. Waarom het niet gewoon respecteren van elkaar en accepteren dat je iets belangrijks nu eenmaal niet samen kunt delen? Ik respecteer dat mensen beslissen dat ze een relatie niet mogelijk vinden wanneer ze zoiets belangrijks niet kunnen delen, maar waarom "niet delen" noodzakelijk een strijd moet betekenen, dat snap ik niet.

Trouwens, een praktische vraag voor mensen die zeggen dat ze het essentieel vinden om je geloof te kunnen delen met je partner: waar trek je de grens? Moet je partner "alleen maar" theïst zijn? Christen? Van de zelfde denominatie? Even orthodox/vrijzinnig als jij? Want ja, wel of niet in God geloven is niet het enige mogelijke breekpunt als we het hebben over geloven natuurlijk...

[Jb 0]

Quote:

Op donderdag 14 januari 2010 23:32:12 schreef Iriacynthe het volgende: Dit topic lijkt me beter geschikt ja, ik haal 'm weg in het andere topic. Inhoudelijk: waarom moet een relatie met een andersgelovige noodzakelijk een strijd zijn? Ik snap dat het vervelend is om je geloof niet te kunnen delen, maar ik snap niet goed waarom een verschil daarin noodzakelijk uitgevochten moet worden. Waarom het niet gewoon respecteren van elkaar en accepteren dat je iets belangrijks nu eenmaal niet samen kunt delen? Ik respecteer dat mensen beslissen dat ze een relatie niet mogelijk vinden wanneer ze zoiets belangrijks niet kunnen delen, maar waarom "niet delen" noodzakelijk een strijd moet betekenen, dat snap ik niet. Trouwens, een praktische vraag voor mensen die zeggen dat ze het essentieel vinden om je geloof te kunnen delen met je partner: waar trek je de grens? Moet je partner "alleen maar" theïst zijn? Christen? Van de zelfde denominatie? Even orthodox/vrijzinnig als jij? Want ja, wel of niet in God geloven is niet het enige mogelijke breekpunt als we het hebben over geloven natuurlijk...

Leuke post, moet ik zeggen. Ik zal er in eer en geweten op antwoorden. Er ontbreken twee woorden bij 'zal', maar goed, ik zal 'normaal' schrijven.

Mijn toekomstige, en dat kan nu wel even duren maar dat is volledig aan God, moet gelovig zijn. Waarom? Omdat indien zij dat niet is, zij heel moeilijk zal kunnen begrijpen dat ik bepaalde dingen laat, en anderzijds 5 maal per dag plat op grond voor God ga, waar ik ook ben.

Dat geeft wrijvingen, zoals: 'moet dat nu echt, kan dat niet straks, kan je nu eens niet één keer een uitzondering maken, overdrijf je nu niet.' Als ze écht ongelovig is, moet ik je geen tekening maken hoe ze dan reageert.

Bij Christenen is dit lichtelijk anders. Maar dan nog, zal je steeds die 'waarom' en dat 'wat is nu belangrijker, de Kerk of ik' horen; Ik ben van mening(!) dat er steeds invloed is. Het kan positief zijn, zeer zeker, maar zoals steeds ook negatief.

Tweede deel van je betoog. Mmmm, ik ben er niet geheel uit of mijn vrouw moslima MOET zijn. Als ik echt strikt ben, zeker wel. Maar diep in mijn hart ben ik ook tevreden met een diep gelovige Christene. Ik hou nog steeds van Christenen, van Jezus (vzmh) en mijn kinderen mogen gerust het Evangelie lezen en MOETEN zeker de Bijbel ook lezen. Uiteraard zal ik niet aanvaarden dat er kruisen in huis hangen en dat de Christelijke dogma's worden aanvaard. (mogelijke conflictsituatie)

Dus erover lezen moet, je moet immers van alle markten thuis zijn en bijgevolg kunnen meespreken, vind ik. Maar de Koranles zou wel primeren. Dus zie je, ook daar kan het fout gaan.

Maar zoals ik al stelde ligt het bij Christenen anders, en je begrijpt wel wat ik bedoel, vermoed ik.

God zal me als Hij dat wil een vrouw toewijzen, al is dat over 10 of 15 jaar. Als man heb ik geen haast (meer), sinds ik vreugde, steun en vertrouwen vind bij God. Ik heb als ongelovige en zelfs als Christene voldoende geflikflooid, geloof me. Gelukkig was er de reddende Shahadah

Vrede en zegeningen zijn met jullie allen,

Ilyas

[Dubito 0]

Maar JB, je bent pas erg kort moslim (als ik het goed begrepen heb) Zoals je nu denkt dacht je 5 jaar geleden niet. Over 5 jaar misschien wel hetzelfde, maar misschien ook niet. In elk geval is er minstens 1 maal een grote verandering opgetreden. Stel nu, je komt een aardige vrouw tegen, die aan jouw wensen op geloofsgebied voldoet en zij vind jou ook helemaal de man, alles goed en jullie trouwen. Wat nu als zij na een paar jaar net zo'n ommekeer in haar leven krijgt als jij nu? Ze is bv nu moslima, maar leest over Jezus (zelfs op jouw aanraden! leer het kennen!) en ineens voelt ze dat ze Jezus moet volgen. En ze wil zich laten dopen etc etc. Misschien heb je samen wel kinderen en hou je heel veel van elkaar. Dat kan toch ook als je allebei op je eigen manier gelooft? Of kan dat niet.

[Jb 0]

Quote:

Op vrijdag 15 januari 2010 15:22:42 schreef Dubito het volgende: Maar JB, je bent pas erg kort moslim (als ik het goed begrepen heb) Zoals je nu denkt dacht je 5 jaar geleden niet. Over 5 jaar misschien wel hetzelfde, maar misschien ook niet. In elk geval is er minstens 1 maal een grote verandering opgetreden. Stel nu, je komt een aardige vrouw tegen, die aan jouw wensen op geloofsgebied voldoet en zij vind jou ook helemaal de man, alles goed en jullie trouwen. Wat nu als zij na een paar jaar net zo'n ommekeer in haar leven krijgt als jij nu? Ze is bv nu moslima, maar leest over Jezus (zelfs op jouw aanraden! leer het kennen!) en ineens voelt ze dat ze Jezus moet volgen. En ze wil zich laten dopen etc etc. Misschien heb je samen wel kinderen en hou je heel veel van elkaar. Dat kan toch ook als je allebei op je eigen manier gelooft? Of kan dat niet.

Salaam beste Dubito,

Je haalt daar zeker dingen aan waar ik zelf wel over nadenk. Zo simpel staan de zaken, zoals je terecht aanhaalt, zeker niet. Vandaag nog was ik net hetzelfde aan het denken. Begrijp me niet verkeerd, wat me nu overkomt, sinds ik de islam écht beleef, wil ik nooit meer kwijt. Sinds lange tijd ben ik echt weer gelukkig.

Maar goed, stel dat ik met een moslima ben die zich bekeert tot het Christendom (die bestaan zeker ook), dat is idd een moeilijke situatie, maar ik kan me eerlijk gezegd niet voorstellen dat ik haar ga verketteren. Integendeel, wat sommigen hier ook over me mogen denken (uitgelokt door mezelf), ik ben ervan overtuigd dat vrome Christenen genade kunnen krijgen. Eulogía is bv iemand die recht naar het Paradijs gaat, als God dat wil tenminste, maar ik denk nederig van wel.

Dus om op je vraag te antwoorden zonder weer teveel uit te weiden: moeilijk, moeilijk. Maar, je weet dat ik denk dat God alls regelt, dus zou ik hierin geen tegenslag zien, maar een beproeving.

Waar ik dan wél zeker van ben, en hiermee wil ik jou niet beledigen (absoluut niet), is dat ik zeker niet (meer) in zee ga met een ongelovige. Als mijn vrouw ons kinderen wil onderrichten volgens het evangelie, dan zal papa tegengewicht vormen, maar uiteindelijk zou het me niet deren mocht mijn zoon/dochter/vrouw 100% Christen worden/zijn.

Tenslotte, die verandering die je aanhaalt is ook waar, het is niet de eerste keer. Maar dit heb ik nog niet meegemaakt: geen manie, maar gewoon gelukkig en zelfs dat was al lang geleden.

Ik wens je alle vrede en zegeningen toe,

Ilyas.

[Dubito 0]

Mooi antwoord, het lijkt me een goede instelling. Ik ben ook geen voorstander van relaties met 1 gelovige en 1 ongelovige. Het kan wel, iedereen moet dat voor zichzelf beslissen maar het is zeldzaam. Ik ken er maar 2 en die zijn al 40 jaar bij elkaar.

[Jb 0]

Quote:

Op vrijdag 15 januari 2010 17:43:12 schreef Dubito het volgende: Mooi antwoord, het lijkt me een goede instelling. Ik ben ook geen voorstander van relaties met 1 gelovige en 1 ongelovige. Het kan wel, iedereen moet dat voor zichzelf beslissen maar het is zeldzaam. Ik ken er maar 2 en die zijn al 40 jaar bij elkaar.

Salaam,

Die mensen beschouw ik van een andere planeet, en ik bedoel dat respectvol: zulke mensen (koppels) "maken" ze nog zelden...

Vrede zij met jullie,

Ilyas