Gemakzucht (Acedia)

[Olorin 155]

Alweer een tijd geleden maakte ik eens een topic over de zeven hoofdzonden: link

Ik had toen het idee om ze eens individueel te bespreken, maar dat is er niet van gekomen. Maar dat ga ik dan nu maar eens doen.

Superbia (hoogmoed), Avaritia (hebzucht), Luxuria (lust), (jaloezie), Gula (gulzigheid), Ira (wraak) en Acedia (gemakzucht).

Andere vertalingen zijn ook mogelijk, maar ik koos uit gemakzucht maar voor deze.

Zustertopics:

link

link

link

Ik ben het met Augustinus eens dat het kwaad geen substantie is, maar een 'bederving' van het goede. Die lijn wil ik graag doortrekken naar de zonden. Daarbij denk ik dat 'zonden' vooral je 'ik' als uitgangspunt nemen en de rest er onder geschikt aan stellen.

Ik vermoed dat ik niet calvinistisch genoeg ben gemakzucht naar een arbeidsethos te vertalen (als ik van vier dagen per week kan rond komen wil ik wel die vijfde als vrije dag) en het eigenlijk wel een deugd vind niet pietluttig te zijn en juist gemakkelijk tevreden te zijn. En re-activiteit vind ik niet altijd zo verkeerd. En Ockham's scheermes zou natuurlijk dan ook gemakzucht zijn. Of de gemakzucht dat ik er voor kies van Nederland naar Leuven te reizen per trein in plaats van een wandeltocht te ondernemen.

Anderzijds, als gemakzucht het verzaken van je plichten is, of dingen afleveren die gebaseerd is op hoe het de minste inspanning kost in plaats van te kijken naar het resultaat, dan zie ik er al meer kwaad in. Dan is het wederom enorm op het 'ik' gericht ten koste van het resultaat of de ander.

En als ik het vergeestelijk, dan zou ik kunnen denken aan als je later voor het oordeel staat, dat je je dan niet achter het smoesje kunt verschuilen van 'ik wist het niet' áls je het had kúnnen weten. Als ik aan de bijbel denk zou ik gemakzucht eerder zien als het kiezen voor de brede weg in plaats van de smalle weg. Waarbij dan de smalle weg niet voorkeur heeft omdat die meer energie kost, maar omdat het de beste optie is gezien de eindbestemming.

Zit daar iets in als ik het zo interpreteer?

[Eulogía 0]

Ik moet denken aan het volgende.

Gen. 25

29 Eens had Jakob een gerecht gekookt, en Esau kwam vermoeid van het veld. 30 Toen zeide Esau tot Jakob: Laat mij toch slokken van dat rode, dat rode daar, want ik ben moe. Daarom gaf men hem de naam Edom. 31 Maar Jakob zeide: Verkoop mij dan eerst uw eerstgeboorterecht. 32 En Esau zeide: Zie, ik ga toch sterven; waartoe dient mij dan het eerstgeboorterecht? 33 Daarop zeide Jakob: Zweer mij eerst. En hij zwoer hem. Zo verkocht hij aan Jakob zijn eerstgeboorterecht. 34 Toen gaf Jakob aan Esau brood en het linzengerecht; hij at en dronk, stond op en ging heen. Zo verachtte Esau het eerstgeboorterecht.

[Annatar 0]

Het gaat er volgens mij om dat je, je verantwoordelijkheid neemt. Het is natuurlijk volstrekt onzinnig om voor een paar dagen van Nederland naar België te lopen als er ook een trein is.

Het is belangrijker om ervoor te zorgen dat je, je werk goed doet, niet uitstelt bij je studie en vooral bij de diensten die je anderen moet bewijzen niet gemakzuchtig bent. Dus bijvoorbeeld ook opstaan in de bus voor iemand anders of toch even bij je oma op bezoek gaan ook al zou je liever iets anders doen. Als je in een gemeenschap woont en je moet afentoe de wc schoonmaken dan moet je dat ook doen omdat het anders een ranzige boel wordt waar iedereen last van heeft. Dat valt volgens mij onder de gemakzucht.

Dat lijkt me nuttiger dan iets volstrekt abstracts als het scheermes van Ockham of iets extreems als een voettocht naar België.