Het huwelijk

[Mark1987 0]

Quote:

Op donderdag 28 januari 2010 20:04:24 schreef Iriacynthe het volgende: Mark, hoe zie je dat in de praktijk dan gebeuren? Wat houdt het concreet in dat de man het hoofd van de vrouw is? Moet ik dat opvatten als dat ik mijn man in alles zou moeten gehoorzamen zonder ruimte voor een eigen (afwijkende) mening?

Nee natuurlijk niet. Het betekent dat je gewoon open en eerlijk praat met elkaar, maar je man wel respecteert en hem niet continue verbetert als je fouten bij hem merkt. Dat heeft iets te maken met de natuur van de man. Vrouwen hebben liefde nodig, mannen respect. Als de vrouw de man continue verbetert dan tast dit zijn respect aan.

Het is hetzelfde als een man de hele tijd alleen maar koude blikken naar zijn vrouw werpt, niet dicht bij haar wil zijn, geen kadootjes geeft, geen lieve woorden zegt, of op andere manier liefde uit naar zijn vrouw. Voor de vrouw is dit funest, net als voor de man dus het gebrek aan respect van zijn vrouw.

Quote:

Betekent het dat we beslissingen samen in overleg maken, maar dat mijn man uiteindelijk de eindverantwoordelijkheid heeft over een beslissing? Allebei de versies zou je denk ik wel uit die tekst kunnen halen (en vast nog een hoop meer), maar ik vind het wel een enorm verschil.

Qua beslissingen denk ik dat je gewoon overlegt, maar de man maakt inderdaad uiteindelijk de beslissing. In een gezond huwelijk is dat ook geen probleem, omdat de vrouw weet dat hij altijd het beste voor haar zal kiezen.

In een goed huwelijk weet de vrouw dat zij voor haar man op nummer 1 staat.

---

Samengevoegd:

Quote:

Op donderdag 28 januari 2010 21:35:55 schreef Iriacynthe het volgende: [...] Dat is dan weer het andere uiterste en helemaal niet het ideaal dat Skippy voorstelt. Ik vind het enigszins oneerlijk om dat als tegenargument te gebruiken aangezien dat evenzeer afwijkt van het idee van gelijke plaats en gedeelde autoriteit/verantwoordelijkheid als de situatie waarin de vrouw onderworpen is aan de man.

Ja daar heb je gelijk in. Ik vind het ook lastig om te zeggen waarom het niet werkt als je op gelijk niveau staat. Ik weet alleen dat ik in de Bijbel lees dat God het anders heeft bedoeld. Wat ik wel kan indenken is dat als je als man en vrouw besluit om qua autoriteit je op 1 niveau op te stellen, dat je dan wel een probleem krijgt als er een beslissing gemaakt moet worden en je komt er niet uit...

[Gast Anon_phpbb]

Geheel terzijde: Mark1987, ik vind het dapper om een zo potentieel gevoelig onderwerp aan te pakken, en er zo een boeiend gesprek van te maken. Ik lees met veel plezier mee.

[Piebe 84]

Quote:

Op donderdag 28 januari 2010 21:30:43 schreef Mark1987 het volgende: Toch zien we duidelijk dat als Adam en Eva zondigen, God Adam ter verantwoording roept, niet Eva, terwijl zij degene was die in eerste instantie fout ging. Ze zagen ook pas dat ze naakt waren toen Adam had gezondigd, niet nadat Eva had gezondigd. Adam en Eva waren dus absoluut gelijkwaardig, maar niet gelijk qua autoriteit in het huwelijk. Buiten het huwelijk is er trouwens geen verschil.

Ja maar zou dat er niet vooral mee te maken hebben gehad omdat God met Eva geen binding had? Feitelijk was Eva nog niet eens geschapen toen God aan Adam het gebod oplegde, dus technisch gezien had zij het van horen en zeggen dat ze niet van de boom mochten eten.

Quote:

Zoals ik ook al zei moet de man niet over zijn vrouw heersen, maar dit is dus een vloek die God had uitgesproken, oftewel een gevolg van de zondeval, en niet zoals God het had bedoeld.

Hoe zou God de zondeval niet bedoeld kunnen hebben? Leert Paulus niet dat de zonde door het gebod tot leven kwam? Dus degene die het gebod oplegde wekte de zonde tot leven.

Quote:

Heersen over en onderwerpen aan is echter iets heel anders. Heersen over komt uit van de man, onderwerpen aan is iets wat de vrouw moet doen.

Nee, Eva onderworp zichzelf aan de slang, maar God heeft het zo gewild.

Quote:

Helemaal mee eens. Zoals ik ook al zei ligt de moeilijkste taak bij de man: hij moet zijn vrouw liefhebben zoals Christus de kerk lief had en voor haar stierf. Dát is de echte opgave. Maar als de man zijn vrouw zó lief heeft en zo goed voor haar zorgt, dan is het voor de vrouw toch ook geen enkel probleem om zich te onderwerpen aan haar man?

Onze man is Christus en wij moeten ons aan hem onderwerpen.

Quote:

En toch geloof ik niet dat dit is wat de Bijbel leert. Natuurlijk kan dit gewoon goed gaan, maar er zijn ook genoeg voorbeelden in de (christelijke) wereld waar het totaal anders gaat. Een vrouw die haar man totaal domineert, en de man die zijn positie als hoofd gewoon niet inneemt. Het is heel simpel: het hoofd van een gezin zijn is een hele zware taak, en God heeft die aan de man gegeven. Niet aan de vrouw, en niet aan beide.

Paulus betrekt het scheppingsverhaal met name op de eerste gemeente. Lees maar eens mee:

28 Zo moeten mannen hun vrouw liefhebben, als hun eigen lichaam. Wie zijn vrouw liefheeft, heeft zichzelf lief. 29 Niemand haat ooit zijn eigen lichaam, integendeel: men voedt en verzorgt het, zoals Christus de kerk, 30 want dat is zijn lichaam en wij zijn de ledematen. 31 ‘Daarom zal een man zijn vader en moeder verlaten en zich hechten aan zijn vrouw, en die twee zullen één lichaam zijn.’ 32 Dit mysterie is groot – en ik betrek het op Christus en de kerk. 33 Maar ook voor elk van u geldt dat ieder zijn vrouw moet liefhebben als zichzelf, en dat een vrouw ontzag moet hebben voor haar man.

Quote:

Het is de man die de grotere opdracht krijgt, zoals je zelf in feite ook al zei: hij moet zijn vrouw liefhebben zoals Christus Zijn kerk, en zelfs voor haar stierf. Als de man er naar streeft zijn vrouw zo lief te hebben en goed voor haar te zorgen, dan is het voor de vrouw geen enkele moeite om zich te onderwerpen aan haar man.

Ik denk echt dat je deze materie onjuist interpreteert, want zoals jij het uitlegt is niet in harmonie met andere stellingen van dezelfde Paulus.

Gal 3,28

Er zijn geen Joden of Grieken meer, slaven of vrijen, mannen of vrouwen – u bent allen één in Christus Jezus.

[Mark1987 0]

Quote:

Op donderdag 28 januari 2010 21:55:05 schreef Piebe het volgende: [...] Ja maar zou dat er niet vooral mee te maken hebben gehad omdat God met Eva geen binding had? Feitelijk was Eva nog niet eens geschapen toen God aan Adam het gebod oplegde, dus technisch gezien had zij het van horen en zeggen dat ze niet van de boom mochten eten.

Eva is door God gemaakt, net als Adam. En ik zie geen reden om aan te nemen dat God alleen met Adam wandelde, en niet met Eva. Qua binding is er dus geen verschil. En of de vrouw het nu van horen zeggen had of niet maakt niet uit, ze wist dat ze er niet van mocht eten

(ik wil trouwens geenszins zeggen dat de zondeval de schuld van de vrouw was, als je goed leest zie je dat terwijl Eva verleid werd, de man er gewoon naast stond en zo had kunnen ingrijpen)

Quote:

[...] Hoe zou God de zondeval niet bedoeld kunnen hebben? Leert Paulus niet dat de zonde door het gebod tot leven kwam? Dus degene die het gebod oplegde wekte de zonde tot leven. [...] Nee, Eva onderworp zichzelf aan de slang, maar God heeft het zo gewild. [...]

Dat is een andere discussie

Quote:

Onze man is Christus en wij moeten ons aan hem onderwerpen. [...] Paulus betrekt het scheppingsverhaal met name op de eerste gemeente. Lees maar eens mee: 28 Zo moeten mannen hun vrouw liefhebben, als hun eigen lichaam. Wie zijn vrouw liefheeft, heeft zichzelf lief. 29 Niemand haat ooit zijn eigen lichaam, integendeel: men voedt en verzorgt het, zoals Christus de kerk, 30 want dat is zijn lichaam en wij zijn de ledematen. 31 ‘Daarom zal een man zijn vader en moeder verlaten en zich hechten aan zijn vrouw, en die twee zullen één lichaam zijn.’ 32 Dit mysterie is groot – en ik betrek het op Christus en de kerk. 33 Maar ook voor elk van u geldt dat ieder zijn vrouw moet liefhebben als zichzelf, en dat een vrouw ontzag moet hebben voor haar man.

Zou kunnen, maar ik zie even niet wat dit met de discussie te maken heeft.

Quote:

[...] Ik denk echt dat je deze materie onjuist interpreteert, want zoals jij het uitlegt is niet in harmonie met andere stellingen van dezelfde Paulus. Gal 3,28 Er zijn geen Joden of Grieken meer, slaven of vrijen, mannen of vrouwen – u bent allen één in Christus Jezus.

In Christus is er geen verschil meer inderdaad. Dat is wat we noemen gelijkwaardigheid. Er is echter wel degelijk een verschil in rollen en autoriteit. In de maatschappij is het ook heel normaal dat sommige mensen nu eenmaal meer autoriteit hebben dan anderen. Een directeur van een bedrijf staat hoger op de ladder van de maatschappij dan een 'simpele arbeider', en hij kan macht en autoriteit over hem uitoefenen. In Christus zijn de directeur en de arbeider echter gelijk. Hetzelfde geldt in mijn ogen voor het huwelijk. Man en vrouw zijn gelijkwaardig, maar hun rol in het huwelijk is anders.

[Mr. Emilio 0]

Quote:

Op donderdag 28 januari 2010 17:53:49 schreef Dunya het volgende: Ik woon een jaar samen.

Woon jij samen?

[Piebe 84]

Quote:

Op donderdag 28 januari 2010 22:05:10 schreef Mark1987 het volgende: [...] Eva is door God gemaakt, net als Adam. En ik zie geen reden om aan te nemen dat God alleen met Adam wandelde, en niet met Eva. Qua binding is er dus geen verschil. En of de vrouw het nu van horen zeggen had of niet maakt niet uit, ze wist dat ze er niet van mocht eten

Als het niet uitmaakt, waarom legde God dan Adam uitgerekend het gebod op voordat hij Eva schiep? Was het niet eerlijker tegenover haar geweest als zij ook bij zo'n belangrijk gesprek present was? Adam had wel kunnen zeggen dat alleen hij niet van de boom mocht eten, maar zij dat zij dat gerust wel kon doen. Er is nogal een verschil tussen aanwezig zijn en niet aanwezig zijn, vraag je baas maar! Dat valt niet zomaar weg te poetsen echt niet, de hele economie zou er om instorten als jij wegbleef.

Quote:

(ik wil trouwens geenszins zeggen dat de zondeval de schuld van de vrouw was, als je goed leest zie je dat terwijl Eva verleid werd, de man er gewoon naast stond en zo had kunnen ingrijpen)

Bedoel je met de man God of Adam? Eigenlijk maakt dat niet eens uit, want je zou ook kunnen zeggen dat God had moeten ingrijpen nietwaar?

Quote:

Zou kunnen, maar ik zie even niet wat dit met de discussie te maken heeft.

Het heeft er alles mee te maken, want jij leest teksten letterlijk die Paulus op Christus en de Kerk betrok.

Quote:

In Christus is er geen verschil meer inderdaad. Dat is wat we noemen gelijkwaardigheid . Er is echter wel degelijk een verschil in rollen en autoriteit.

Niet in autoriteit want we zijn allemaal vrij en Paulus zegt zelfs dat het een man goed is geen vrouw aan te raken. Dus aangezien je een vrouw moet aanraken om haar onderwerpen ondermijn je zijn hele betoog met je lezing.

Quote:

In de maatschappij is het ook heel normaal dat sommige mensen nu eenmaal meer autoriteit hebben dan anderen. Een directeur van een bedrijf staat hoger op de ladder van de maatschappij dan een 'simpele arbeider', en hij kan macht en autoriteit over hem uitoefenen. In Christus zijn de directeur en de arbeider echter gelijk. Hetzelfde geldt in mijn ogen voor het huwelijk. Man en vrouw zijn gelijkwaardig, maar hun rol in het huwelijk is anders.

Dat is in de praktijk absoluut niet altijd het geval, er zijn heel wat vrouwen die de spreekwoordelijke broek aanhebben in het huwelijk. Hoe verklaar je dat dan?

[Holla 0]

Tjah, ik heb me hier ook wel in verdiept en er zelfs ooit een topic over gestart (de onderdanige vrouw) en ik heb vaak gehoord wat je zegt Mark87, en misschien ben ik het uiteindelijk met je eens. Maar in de praktijk komt het bij ons iig echt nooit voor dat we een beslissing moeten maken waarbij we niet tot een compromis oid kunnen komen. En ik kan me ook geen situatie voorstellen waarbij het ooit zo lastig wordt dat mijn man de doorslaggevende mening heeft terwijl ik het daar in principe niet mee eens ben.

En over verschillende rollen: ik heb net zo goed respect nodig als mijn man, evenals ik ook niet continue verbetert hoef te worden, dat tast mijn respect ook aan. Ik denk niet dat ik het uit zou houden bij een man die mij niet respecteert maar wel lief heeft (hoe bestaat dat uberhaupt). En mijn man heeft evenveel liefdevolle woorden nodig als ik, evenveel fysieke aandacht en evenveel (of eerder even weinig ) cadeautjes nodig.

Bovendien zijn er genoeg mannen (zoals de mijne) die er niet van houden om 'te heersen'. Wij zijn allebei niet erg dominant maar als er al een beslissing gemaakt moet worden (ook over zoiets simpels als 'wat gaan we eten') dan heeft mijn man het liefst dat ik die beslissing maakt. En dat komt niet omdat ik zijn beslissingen afkeur (), maar dat ligt gewoon in zijn aard. Zou mijn man dan per se de leidende rol op zich moeten nemen? Is het niet veel beter wanneer je dan zoveel mogelijk samen eruit probeert te komen (wat tot nu toe altijd lukt )?

[CvdBerg 0]

Klopt

[Piebe 84]

Quote:

Op donderdag 28 januari 2010 22:18:55 schreef Holla het volgende: Bovendien zijn er genoeg mannen (zoals de mijne) die er niet van houden om 'te heersen'. Wij zijn allebei niet erg dominant maar als er al een beslissing gemaakt moet worden (ook over zoiets simpels als 'wat gaan we eten') dan heeft mijn man het liefst dat ik die beslissing maakt. En dat komt niet omdat ik zijn beslissingen afkeur ( ), maar dat ligt gewoon in zijn aard. Zou mijn man dan per se de leidende rol op zich moeten nemen? Is het niet veel beter wanneer je dan zoveel mogelijk samen eruit probeert te komen (wat tot nu toe altijd lukt )?

Zeker weten! Maar dan moet je wel beloven dat je hem niet van gemakzucht zal betichten!

[Holla 0]

haha

Nee, want het gaat ook op bij beslissingen die wel echt belangrijk voor hem zijn

[Mark1987 0]

Quote:

Op donderdag 28 januari 2010 22:16:50 schreef Piebe het volgende: [...] Als het niet uitmaakt, waarom legde God dan Adam uitgerekend het gebod op voordat hij Eva schiep? Was het niet eerlijker tegenover haar geweest als zij ook bij zo'n belangrijk gesprek present was? Adam had wel kunnen zeggen dat alleen hij niet van de boom mocht eten, maar zij dat zij dat gerust wel kon doen. Er is nogal een verschil tussen aanwezig zijn en niet aanwezig zijn, vraag je baas maar! Dat valt niet zomaar weg te poetsen echt niet, de hele economie zou er om instorten als jij wegbleef.

Het maakt niet uit voor de geldigheid van het gebod. Als mijn baas een algemeen gebod/verbod zou opleggen waar ik niet bij was geldt dat ook voor mij. Als ik er in mijn onwetendheid niet aan hou dan is dat nog steeds fout. Waarschijnlijk zal er wel genade zijn als ik het uitleg, maar regel is regel dus ik ben fout.

Quote:

[...] Bedoel je met de man God of Adam? Eigenlijk maakt dat niet eens uit, want je zou ook kunnen zeggen dat God had moeten ingrijpen nietwaar?

Adam uiteraard. En nee, God had niet moeten ingrijpen, Hij heeft heel bewust de keus aan de mens gelaten.

Quote:

[...] Het heeft er alles mee te maken, want jij leest teksten letterlijk die Paulus op Christus en de Kerk betrok.

Gedeeltelijk ja, maar lees eens wat er na vers 32 komt:

Dit mysterie is groot – en ik betrek het op Christus en de kerk. 33 Maar ook voor elk van u geldt dat ieder zijn vrouw moet liefhebben als zichzelf, en dat een vrouw ontzag moet hebben voor haar man.

Quote:

[...] Niet in autoriteit want we zijn allemaal vrij en Paulus zegt zelfs dat het een man goed is geen vrouw aan te raken. Dus aangezien je een vrouw moet aanraken om haar onderwerpen ondermijn je zijn hele betoog met je lezing.

Ik ben erg benieuwd op welke tekst je precies doelt met dat aanraken. Verder heb ik nergens gezegd dat je als man je vrouw moet onderwerpen, juist niet. Ik geloof dat dit heel schadelijk is en de oorzaak van vele disfunctionele gezinnen. De vrouw moet het gezag van haar man erkennen en in die zin zich aan hem onderwerpen, niet andersom. De man moet dit dus absoluut niet afdwingen.

Quote:

[...] Dat is in de praktijk absoluut niet altijd het geval, er zijn heel wat vrouwen die de spreekwoordelijke broek aanhebben in het huwelijk. Hoe verklaar je dat dan?

Door heel simpel te stellen dat de praktijk in de meeste gevallen heel ver van de Bijbelse bedoeling/waarheid staat? Maar ik meen dat we in een discussie over genezing ook al eens tot de conclusie zijn gekomen dat we daar toch een iets andere mening over hebben...

[Piebe 84]

Quote:

Op donderdag 28 januari 2010 22:24:02 schreef Holla het volgende: haha Nee, want het gaat ook op bij beslissingen die wel echt belangrijk voor hem zijn

Dat begint bijna te rieken naar onderwerping, help!

[Mark1987 0]

Quote:

Op donderdag 28 januari 2010 22:18:55 schreef Holla het volgende: Tjah, ik heb me hier ook wel in verdiept en er zelfs ooit een topic over gestart ( de onderdanige vrouw ) en ik heb vaak gehoord wat je zegt Mark87, en misschien ben ik het uiteindelijk met je eens. Maar in de praktijk komt het bij ons iig echt nooit voor dat we een beslissing moeten maken waarbij we niet tot een compromis oid kunnen komen. En ik kan me ook geen situatie voorstellen waarbij het ooit zo lastig wordt dat mijn man de doorslaggevende mening heeft terwijl ik het daar in principe niet mee eens ben. En over verschillende rollen: ik heb net zo goed respect nodig als mijn man, evenals ik ook niet continue verbetert hoef te worden, dat tast mijn respect ook aan. Ik denk niet dat ik het uit zou houden bij een man die mij niet respecteert maar wel lief heeft (hoe bestaat dat uberhaupt). En mijn man heeft evenveel liefdevolle woorden nodig als ik, evenveel fysieke aandacht en evenveel (of eerder even weinig ) cadeautjes nodig.

Natuurlijk zijn er altijd nuances en is het in de praktijk niet altijd zo zwart wit. Iedereen heeft liefde nodig. Ik geloof alleen dat het niet voor niets is dat Paulus specifiek aan de man als opdracht geeft zijn vrouw lief te hebben, en aan de vrouw om haar man te respecteren.

Quote:

Bovendien zijn er genoeg mannen (zoals de mijne) die er niet van houden om 'te heersen'. Wij zijn allebei niet erg dominant maar als er al een beslissing gemaakt moet worden (ook over zoiets simpels als 'wat gaan we eten') dan heeft mijn man het liefst dat ik die beslissing maakt. En dat komt niet omdat ik zijn beslissingen afkeur ( ), maar dat ligt gewoon in zijn aard. Zou mijn man dan per se de leidende rol op zich moeten nemen? Is het niet veel beter wanneer je dan zoveel mogelijk samen eruit probeert te komen (wat tot nu toe altijd lukt )?

Tja, ik vind niet dat ik in de positie sta om over jullie huwelijk te oordelen, maar algemeen gesproken zou ik toch zeggen dat als een man zijn rol als hoofd niet inneemt, dat dit op de lange duur zijn tol gaat eisen.

Het voorbeeld dat jij noemt vind ik trouwens op zich nog onschuldig, en ik vind best dat je daar afspraken over mag maken. Als je vrouw het geweldig vind om te koken en maaltijden verzinnen e.d. dan zou ik het ook geen probleem vinden als ze daar gewoon lekker haar gang in gaat. Ik vind alleen dat een man zijn vrouw niet zou moeten belasten met grote beslissingen in het leven.

[Holla 0]

Tja, en toch blijft het voor mij een theoretisch verhaal waar ik het best mee eens zou willen zijn. Maar in de praktijk komt onze relatie er niet bij in de buurt en het lijkt me ontzettend onnatuurlijk wanneer mijn man ineens zijn uiterste best gaat doen om leiding te geven en beslissingen te nemen terwijl we er ook samen uit zouden kunnen komen (nogmaals, ik kan me geen situatie voorstellen waarbij dat niet kan. In 'mijn' topic heb ik om voorbeeld gevraagd en daar heb ik geen dingen gehoord die in onze relatie ooit voor zouden kunnen komen).

Verder is het ook mooi dat Paulus daar neer heeft geschreven dat de man gerespecteerd moet worden en hij de vrouw moet liefhebben, maar ik vind het jammer dat ik er in de praktijk helemaal niets mee kan.

Ik ben zo naief om te denken dat liefde genoeg is in een relatie. Als je elkaar zo volkomen mogelijk lief hebt, dan zul je als vrouw nooit over je man willen heersen en andersom ook niet; dan zul je elkaar respecteren en liefhebben. En dan blijft de eerste post van Bonaventura staan als een huis

[Piebe 84]

Quote:

Op donderdag 28 januari 2010 22:25:16 schreef Mark1987 het volgende: [...] Het maakt niet uit voor de geldigheid van het gebod. Als mijn baas een algemeen gebod/verbod zou opleggen waar ik niet bij was geldt dat ook voor mij. Als ik er in mijn onwetendheid niet aan hou dan is dat nog steeds fout. Waarschijnlijk zal er wel genade zijn als ik het uitleg, maar regel is regel dus ik ben fout.

Wat voor baas werk jij dan voor? Ik heb tot nu toe altijd een arbeidsovereenkomst meegekregen waar in staat wat mijn eind van de afspraak behelst, anders kan ik wel blijven werken tot ik neerval en dan is ie nog niet tevreden!

Het maakt wel degelijk uit dat Eva er niet bij was.

Quote:

Adam uiteraard. En nee, God had niet moeten ingrijpen, Hij heeft heel bewust de keus aan de mens gelaten.

Waarom had Adam dan wel moeten ingrijpen? Het grootste gebod is God liefhebben als je naaste en een ander behandelen zoals jij behandeld wilt worden. Doch behandel jij God anders als je naaste als je alleen Adam verantwoordelijk houdt.

Quote:

Gedeeltelijk ja, maar lees eens wat er na vers 32 komt: Dit mysterie is groot – en ik betrek het op Christus en de kerk. 33 Maar ook voor elk van u geldt dat ieder zijn vrouw moet liefhebben als zichzelf, en dat een vrouw ontzag moet hebben voor haar man.

Ik had het al gelezen en zelfs geciteerd in mijn vorige post, heb jij het dan wel gelezen?

Quote:

Ik ben erg benieuwd op welke tekst je precies doelt met dat aanraken. Verder heb ik nergens gezegd dat je als man je vrouw moet onderwerpen, juist niet. Ik geloof dat dit heel schadelijk is en de oorzaak van vele disfunctionele gezinnen. De vrouw moet het gezag van haar man erkennen en in die zin zich aan hem onderwerpen, niet andersom. De man moet dit dus absoluut niet afdwingen.

De man moet het niet afdwingen, maar je verwacht wel dat de vrouw haar onderwerpt. Hoe leg je dat uit aan je eigen vrouw? Als zij graag broeken aanheeft en jij wilt haar in een rok hijsen, dan komt daar ellende van.

'Aangaande nu de dingen, waarover gij mij geschreven hebt: het is een mens goed geen vrouw aan te raken.' (1 Kor 7,1)

Quote:

Door heel simpel te stellen dat de praktijk in de meeste gevallen heel ver van de Bijbelse bedoeling/waarheid staat? Maar ik meen dat we in een discussie over genezing ook al eens tot de conclusie zijn gekomen dat we daar toch een iets andere mening over hebben...

Dat is flauw, want zo kun je overal wel een excuus voor incalculeren. Ik mag hopen dat de liefde tussen man en vrouw niet al te ver van de Bijbel staat.

Kortom, vrouwen hoeven zich niet te onderwerpen aan mannen, maar wij allen moeten ons wel onderwerpen aan Jezus.

[Jyoti 0]

Quote:

Op donderdag 28 januari 2010 21:40:10 schreef Mark1987 het volgende: [...] Nee natuurlijk niet. Het betekent dat je gewoon open en eerlijk praat met elkaar, maar je man wel respecteert en hem niet continue verbetert als je fouten bij hem merkt. Dat heeft iets te maken met de natuur van de man. Vrouwen hebben liefde nodig, mannen respect. Als de vrouw de man continue verbetert dan tast dit zijn respect aan. Het is hetzelfde als een man de hele tijd alleen maar koude blikken naar zijn vrouw werpt, niet dicht bij haar wil zijn, geen kadootjes geeft, geen lieve woorden zegt, of op andere manier liefde uit naar zijn vrouw. Voor de vrouw is dit funest, net als voor de man dus het gebrek aan respect van zijn vrouw. Qua beslissingen denk ik dat je gewoon overlegt, maar de man maakt inderdaad uiteindelijk de beslissing. In een gezond huwelijk is dat ook geen probleem, omdat de vrouw weet dat hij altijd het beste voor haar zal kiezen. In een goed huwelijk weet de vrouw dat zij voor haar man op nummer 1 staat.

Ok, bedankt voor de uitleg, nu ik concreter begrijp hoe jij die Bijbelteksten praktisch toegepast ziet, kan ik ook wat gerichter ingaan op het topic.

Ik ben het met je eens dat een man respect nodig heeft en dat het niet fijn is als zijn vrouw hem constant zit te verbeteren. Maar wat ik me dan afvraag: heeft een vrouw dan geen respect nodig? En mogen vrouwen dan wel zonder enig probleem constant verbeterd worden door hun man? Zelf heb ik in een relatie (over een huwelijk kan ik niet spreken wegens nog geen ervaring mee, dat geef ik eerlijk toe) best wel nood aan een man die ik kan respecteren en waar ik naar op kan kijken. Maar ik heb zelf ook nood aan respect. Elkaar waar het terecht is kunnen verbeteren met opbouwende kritiek vind ik zelf ook nodig. Typisch mannelijk lijkt een behoefte aan respect me absoluut niet. Omgekeerd lijkt de behoefte aan liefde, aandacht en bevestiging me ook niet exclusief vrouwelijk te zijn. Enerzijds begrijp ik je punt wel dat bepaalde dingen nu eenmaal klassiek meer mannelijke trekjes zijn en andere dingen meer vrouwelijke trekjes, maar naar mijn aanvoelen verabsoluteer je dat onderscheid te veel.

Quote:

Ja daar heb je gelijk in. Ik vind het ook lastig om te zeggen waarom het niet werkt als je op gelijk niveau staat. Ik weet alleen dat ik in de Bijbel lees dat God het anders heeft bedoeld. Wat ik wel kan indenken is dat als je als man en vrouw besluit om qua autoriteit je op 1 niveau op te stellen, dat je dan wel een probleem krijgt als er een beslissing gemaakt moet worden en je komt er niet uit...

Persoonlijk denk ik niet dat de autoriteit in een relatie altijd helemaal gelijk moet zijn. Sommige mensen zijn nu eenmaal meer beslissers, anderen wat meer volgers en daar is niets mis mee, mits het in liefde, respect en vertrouwen kan. Verder lijkt het me ook sterk af te hangen van de situatie. Ik kan me voorstellen dat ik op sommige vlakken mijn vriend/man de beslissing laat maken omdat ik snap dat hij er op dat vlak beter in slaagt om te overzien wat het beste is voor ons beiden. Maar op een ander vlak zou ik daar misschien beter in zijn. Ik denk dat je de balans als koppel samen moet kunnen vinden daarin. Als ik ooit trouw, hoort het er denk ik wel bij om op sommige momenten mijn trots opzij te schuiven en mijn man gewoon te volgen, in liefde en vertrouwen. Maar als ik dat doe, dan zie ik dat mezelf doen omdat onze karakters zo zijn, onze relatie op die manier naar een evenwicht gegroeid is, en de situatie er naar is. Niet omdat ik het als een universele plicht zie om de man-vrouw-verhouding op die manier vorm te geven. Dat haal ik persoonlijk niet uit de Bijbel. Ik snap op welke basis jij dat er wel uithaalt, maar persoonlijk lijkt me dat eerder een product van het man-vrouw-beeld dat in de Bijbelse tijd(en) gangbaar was, dan dat het intrinsiek eigen is aan de manier waarop God ons als man en vrouw geschapen heeft. Maar dat is natuurlijk een kwestie van interpretatie en ik kan nooit uitsluiten dat ik daarin juist ben. Ik kan alleen van ganser harte hopen dat mijn toekomstige echtgenoot en ik samen in liefde en geloof erin slagen een man-vrouw-relatie op te bouwen die de Goddelijke liefde zo vruchtbaar mogelijk in de praktijk weet te brengen.

[Piebe 84]

Quote:

Tja, ik vind niet dat ik in de positie sta om over jullie huwelijk te oordelen, maar algemeen gesproken zou ik toch zeggen dat als een man zijn rol als hoofd niet inneemt, dat dit op de lange duur zijn tol gaat eisen.

Je velt dus wel een oordeel en trekt er nota bene de profetenmantel als het ware bij aan! Nee, je weet niet half waar je over praat, pas als zij naar jou zou luisteren komen er bij hun problemen! Want dan vraagt ze haar man om te beslissen terwijl hij liever even zit te internetten en dat wordt een ruzie, dan wordt er met deuren geslagen, vrouw rijdt weg... etc

[Holla 0]

Ja, dat gaat helemáál mis!

---

Samengevoegd:

Ben overigens wel erg benieuwd wat de lang-getrouwde crediblers in dit topic te zeggen hebben Wij jonkies kunnen vast van jullie leren

[Piebe 84]

Quote:

Op donderdag 28 januari 2010 22:56:55 schreef Holla het volgende: Ja, dat gaat helemáál mis!

Daarom, ik heb laten zien dat de verhoudingen tussen man en vrouw in de Bijbel voor 99% symbolisch zijn en gaan over het huwelijk tussen Christus en de Kerk. Wij als gelovigen zijn man noch vrouw in Christus en daarom moet jij mooi de beslissingen nemen waar jullie je goed bij voelen, want daar is helemaal niks mis mee.

[Robert Frans 1.542]

Iriacynthe, ik denk dat Mark1987 gemiddeld genomen best wel de spijker op de kop slaat. Mannen en vrouwen hebben globaal genomen ieder een eigen vorm van liefde nodig. Vrouwen hebben meer behoefte aan knuffels, mondelinge bevestigingen en iemand die graag naar hun verhaal willen luisteren. Mannen meer aan erkenning, respect, ook fysieke uitingen en iemand die hen wil helpen bij het oplossen van problemen. Uitzonderingen houd je altijd natuurlijk, maar dit is dan ook een globaal plaatje.

Veel komt overeen tussen man en vrouw: beiden zoeken liefde, warmte en genegenheid. Maar er is ook veel verschillend. Een vrouw die haar man in het openbaar voor schut zet is mijns inziens dan ook net zo kwalijk bezig als een man die niet regelmatig tegen zijn vrouw zegt dat hij van haar houdt. Ik heb soms het idee dat men dat verschil niet ziet en men andermans behoeften soms zelfs als inferieur en onbelangrijk ziet. Dat vrouwen de behoefte aan respect als minderwaardig zien en mannen evenzo de behoefte aan het "ik hou van jou" als onzin zien.

Wat jij als vrouw nodig hebt, zal je vriend misschien wel helemaal niet hoeven en andersom. Jouw goede, vrouwelijke eigenschappen zullen niet zijn eigenschappen zijn en zijn goede, mannelijke eigenschappen zullen niet jouw eigenschappen zijn. Zo vullen jullie elkaar aan. Hoe dat dan precies in het huwelijk zou moeten uitwerken, dat weet ik dus niet, maar het is mijns inziens dus wel degelijk van belang dat je die verschillen tussen man en vrouw, hoe globaal ook, wel blijft inzien.

[Dunya 0]

^ Ik denk dat het erom gaat dat je de verschillen inziet, niet zozeer de stereotypes man en vrouw, maar jóuw man/vrouw. Een van de belangrijkste dingen lijkt mij om je af te vragen welke behoeftes de ander heeft en hierop in te spelen. In plaats van te denken: wat vind ik belangrijk om te geven, wat vindt mijn man belangrijk om te ontvangen en vice versa.

Ik woon zoals ik al eerder zei samen, en denk niet dat na een dag trouwen er veel zal veranderen in onze relatie.

[Jyoti 0]

Quote:

Op vrijdag 29 januari 2010 19:14:04 schreef Dunya het volgende: ^ Ik denk dat het erom gaat dat je de verschillen inziet, niet zozeer de stereotypes man en vrouw, maar jóuw man/vrouw. Een van de belangrijkste dingen lijkt mij om je af te vragen welke behoeftes de ander heeft en hierop in te spelen. In plaats van te denken: wat vind ik belangrijk om te geven, wat vindt mijn man belangrijk om te ontvangen en vice versa.

Mooi gezegd.

RobertF: Ik kan natuurlijk enkel spreken vanuit mijn eigen, beperkte ervaring, maar zelf heb ik het verschil dat jij schetst eigenlijk niet op die manier gemerkt. Een vrouw die haar man voor schut zet en een man die zijn vrouw nooit iets liefs zegt zijn in mijn ogen net zo slecht bezig als een man die zijn vrouw voor schut zet en een vrouw die haar man nooit iets liefs zegt.

[mirt 0]

Toch is dat verschil wel uit vele vele onderzoeken gekomen. Wat nog niets hoeft te zeggen over jou eigen ervaring natuurlijk, die is er gewoon.

Eigenlijk zou het toch ook raar zijn dat er wel lichamelijke en geen psychische verschillen zouden zijn, zit ik zomaar even te denken. Hoewel sommige mannen en uiterlijk heel vrouwelijk (en andersom) uit kunnen zien, vinden we het een normaal gegeven dat die verschillen er zijn. Waarom dan van psychische verschillen niet?

[Jyoti 0]

Bepaalde verschillen zijn er denk ik wel. Maar de verschillen die Robert schetst, die vind ik niet herkenbaar. Voor schut gezet worden of nooit eens van je partner horen dat hij/zij je graag ziet lijken mij gewoon voor zowel man als vrouw pijnlijke zaken.

[Piebe 84]

Dat is een van mijn favoriete passages uit de Bijbel Lizadegeest.