Een "half" gelovige jongen, en nu?

[Nanoe 0]

Je vindt een half gelovige jongen leuk, en nu?

Ik zal hier eerst even duidelijker over zijn!

Met half gelovig bedoel ik iemand, die wel geloofd dat God bestaat.

Maar daar geen enkele blijk van geeft.

Hij doet me eerder aan een ongelovige denken!

En nu moet ik juist op hem verliefd worden!

Wat doe je dan? Ga je het aan.

Hem proberen mee naar de kerk te krijgen?

Of doe je hier niks mee?

Ik zit hier mee en kom er niet uit!

Ergens in de bijbel staat, ga geen relatie aan met een ongelovige.

Maar wat als het nu wel goed uitpakt?

[Kurt 0]

Zeker niet proberen hem mee te krijgen naar de kerk. Verder zul je zelf moeten bepalen of je de gok wilt wagen. Soms pakt het goed uit (bij ons lijkt het behoorlijk goed uit te pakken - ik geloof niet, zij wel), soms niet. Daar valt niets zinnigs over te zeggen. Niet meer althans dan dat het een risico kan zijn. Het levert echter ook veel voordelen op.

[Nanoe 0]

Waarom niet proberen om mee naar de kerk te krijgen?

Het lijkt mij logisch dat als je iemand kennis wil laten maken met het geloof, dat je diegene mee naar de kerk neemt, toch?

[Ol Moth 0]

Quote:

Op dinsdag 15 september 2009 13:44:22 schreef Nanoe het volgende: Waarom niet proberen om mee naar de kerk te krijgen? Het lijkt mij logisch dat als je iemand kennis wil laten maken met het geloof, dat je diegene mee naar de kerk neemt, toch?

Volgensmij gelooft die gene waar jij hebt over hebt gewoon maar niet naar wat jou aanstaat. Ik denk dat je op veel verzet zal stuiten als je hem gaat proberen te "bekeren."

[Kurt 0]

Je zegt dat hij gelooft, dus hij heeft al kennis gemaakt met het geloof en er zijn conclusies uit getrokken. Hij gelooft gewoon niet op dezelfde manier als jij. Daarbij moet je dat soort zaken niet forceren. Het is uitermate vervelend als mensen je pushen. Jij zou het ook niet leuk vinden als ik jou hals over kop meesleur naar een of andere atheïstische manifestatie.

[Nanoe 0]

Klopt, maar de tekst die ik pas in zijn msn las, geeft mij twijfels.

Wat bedoelde hij daarmee, zet hij God aan de kant en leeft zijn eigen leven?

Zo kwam het op mij over!

De manier van geloven, zoals zijn familie het doet, ben ik inderdaad gedeeltelijk niet mee eens. Let wel gedeeltelijk.

Maar wat als hij inderdaad God aan de kant heeft gezet?

[Kurt 0]

Tsja. Wat ik al zei: Verder zul je zelf moeten bepalen of je de gok wilt wagen. Soms pakt het goed uit (bij ons lijkt het behoorlijk goed uit te pakken - ik geloof niet, zij wel), soms niet. Daar valt niets zinnigs over te zeggen. Niet meer althans dan dat het een risico kan zijn. Het levert echter ook veel voordelen op.

[Nanoe 0]

Heb al eens een vriend gehad, die niet hetzelfde geloofde als mij.

Dit pakte echt niet goed uit!!

Hier ben ik weer bang voor, zeker omdat hij naar mijn idee God aan de kant heeft gezet!

[Étoile 0]

Ik zou het in ieder geval niet laten afhangen van een tekst in z'n msnnaam...

[anastasia 0]

Geloof lijkt me voor jou erg belangrijk te zijn. Als het voor jou zo belangrijk is envoor hem minder, dan zal hij jou je geloof wel willen laten en er vrede mee hebben hoe je dat wil beleven. Jij zult echter geen vrede hebben met zijn wat afstandelijke relatie met God, dus gaat het mis.

Hij is niet het probleem. Jij bent het wel. Jij kunt niet leven met zijn manier van geloven, dus zul je het uitmaken, want God komt voor jou op de eerste plaats en niet je vriendje.

tot zover mijn inschatting van de situatie.

[Nanoe 0]

Ik denk dat deze situatie inderdaad wel klopt.

En ook precies de omschrijving is waarom ik het de vorige keer uit heb gemaakt.

Geloof is voor mij belangrijk!

Zou hij het opmerken dat het voor mij zo belangrijk is?

Zich eigen af gaan vragen waarom het voor mij zo belangrijk is.

Zich daardoor meer gaat intresseren en uit eindelijk ook oprecht in God geloofd en dit ook laat merken?

Of mag ik zo niet hopen, zo niet denken?

[Benedictus17 0]

Ik denk dat je zijn keuze moet respecteren, net zoals hij jouw keuze moet respecteren.

[Nanoe 0]

Klopt, alleen hoe kun je een goede relatie krijgen, als je er allebei anders over denkt?

[dingo 166]

Het kan maar het vraagt om een acceptatie van iemand anders geloof of gebrek daar aan. Vooralsnog lijk je daar nog niet echt aan toe. Maar als je niet direct wil opgeven vraag gewoon wat hij met z'n msn-tekst bedoelt en wat je verder van zijn manier van geloven wil weten en beslis dan.

[Nanoe 0]

Het vraagt zeker acceptatie, maar ik weet zeker dat het heel moeilijk is om elkaar te begrijpen, als je er allebij anders over denkt! Je kunt volgens mij moeilijk goede gesprekken hebben.

Het zal altijd dan om overtuiging gaan, wat juist weer strijd opleverd. Of heb ik dat mis?

[Propje 0]

*kucht* helemaal niet on topic maar zou je alsjeblieft iets aan de fout in je ondertitel kunnen doen? het is: God twijfelT en niet God Twijfeld

[WonderfulStar 0]

wat je als eerste zal moeten doen wanneer je besluit dat je een relatie met hem wilt (en hij ook met jou) is hem accepteren zoals hij is! je bent verliefd op degene die je nu kent, je kiest voor hem zoals hij nu is. probeer hem niet te veranderen, probeer hem niet naar de kerk te slepen, hij is hij, hij gelooft wat hij gelooft. als jij een relatie met hem wilt heb je dat maar te accepteren.

kun je dit niet, dan wordt een relatie bij voorbaat al niets.

kun je dit wel dan is het juist wél goede gesprekken hebben. hij gelooft iets anders dan jij, dan is het aan jullie om daar een weg in te vinden. als je daar bij voorbaat al niet mee kunt leven, laat het dan maar.

[Ghostface killah 0]

ik ben een heel ongelovige jongen hahahahahaha

[WonderfulStar 0]

ben je überhaupt al uit de luiers?

[Gast Anon_phpbb]

Quote:

Op dinsdag 15 september 2009 20:52:57 schreef Ghostface killah het volgende: ik ben een heel ongelovige jongen hahahahahaha

Een jaartje geleden spraken je berichten een heel andere taal. Misschien is het voor anderen interessant als je iets wil vertellen van wat er in een jaar met je gebeurd is?

[Nanoe 0]

Ik denk dat als ik het zo lees, verstandiger is om hem uit mijn hoofd te zetten.

Proberen geen tot weinig omgang met hem te hebben, totdat hij uit mn hoofd is!

Ik ben bang dat het gewoon niet mogelijk is om met mijn instelling zo'n relatie aan te gaan!

[Jyoti 0]

Quote:

Op dinsdag 15 september 2009 22:31:54 schreef Nanoe het volgende: Ik ben bang dat het gewoon niet mogelijk is om met mijn instelling zo'n relatie aan te gaan!

Lijkt me zeer waar. De vraag is dan natuurlijk wat je doet: geen relatie aangaan, of misschien je instelling veranderen.

[Liset 0]

Quote:

Op dinsdag 15 september 2009 19:25:17 schreef Nanoe het volgende: Het vraagt zeker acceptatie, maar ik weet zeker dat het heel moeilijk is om elkaar te begrijpen, als je er allebij anders over denkt! Je kunt volgens mij moeilijk goede gesprekken hebben.

Ben ik het niet mee eens. Ik heb zelf een "ongelovige" vriend. Als in, hij gelooft wel, maar is geen christen. En wij hebben juist de beste gesprekken. Waarom? Omdat er wederzijds respect is. Hij interesseert zich in mijn levensinstelling en andersom idem. Als dat je basis is, kom je al heel ver.

[Nanoe 0]

Quote:

Op woensdag 16 september 2009 00:18:39 schreef Iriacynthe het volgende: [...] Lijkt me zeer waar. De vraag is dan natuurlijk wat je doet: geen relatie aangaan, of misschien je instelling veranderen.

Ik ben bang dat mijn instelling niet veranderd, ook al zou ik het wel willen...

Alleen zoals ik nu ben, is het niet mogelijk dit te veranderen ben ik bang.

Ik heb besloten om hem uit mijn hoofd te zetten en geen relatie met hem aan te gaan.

Het gaat zeker helpen dat ik hem nu 9 weken niet zie! (Waarschijnlijk)

Bedankt voor jullie reacties

[WonderfulStar 0]

als jij je instelling niet kunt veranderen dan lijkt me dit de juiste keuze.