In/Van deze wereld.

[Andere Jas 2]

Toch maar een topic over deze vage grens.

Waar ligt die grens tussen 'Van deze wereld' en 'In deze wereld.' Een grens die bijvoorbeeld al zit in taalgebruik; waar zit de meerwaarde in van stopwoorden/zinnen die in de wereld als gedurfd gelden zoals 'da's kut', 'lullig', 'klote' en 'krijg nou tieten'. Waarom gebruik je als christen dit soort termen als deze in de wereld gelden als grof taalgebruik, schuttingtaal met als enige reden een afzetten tegen fatsoenlijk, subtiel en beleefd taalgebruik? Willen christenen met deze taal laten zien dat ze niet wereldvreemd zijn en best wel de wereld kennen, vanuit de vrees om als een zonderlinge zwartkous, de partypoeper die bij alles wat maar enigszins riekt naar werelds kleur te moeten bekennen als afwijzende zuurpruim?

De grens tussen in/van is voor zover ik weet geen duidelijk schriftuurlijk gestelde grens, laten we zeggen SMART(Specifiek, Meetbaar, Aantoonbaar, Realistisch, Tijdsgebonden) geformuleerd. Wanneer kan ik een gast in mijn huis de mond snoeren door middel van propagandistische praat die een wereldse boodschap of filosofie verkondigt, of een film op tv wegzappen als deze bijvoorbeeld seks op een niet-christelijke manier weergeeft(namelijk binnen het huwelijk voor Gods aangezicht besloten en ingesloten door de liefde gedefinieerd als in 1 Kor. 13). Waar ligt de grens tussen blasfemie, zelfspot en satire bij een seculiere komische verdraaiing van een Bijbels verhaal(vanavond nog bij mijn ouders geadviseerd om de tv maar uit te zetten bij een sketch waar het Jezus niet lukte om bij het laatste avondmaal iets in vis en brood te veranderen ofzo)? Immers, ik en mijn huis zullen de Heer dienen(Jozua 24:15).

Hoe kan ik in hemelsnaam bepalen wanneer ik van de wereld ben, of zogezegd volledig bewust van wat de wereld is en in de wereld sta, doch in Christus ben. Mogen wij die zo subjectief maken dat het je slecht niet van God hoeft af te drijven, of is er een duidelijke grens ongeacht je geweten je aanklaagt?

[anastasia 0]

Tja, als je en politieagent bent op zeden, dan kan het voorkomen dat je de meest vreselijke (kinder)porno moet bekijken in het kader van je functie. Je neemt dan de boodschap van die film echt niet aan. Net zo goed kun je als christen bijvoorbeeld die blasfemische sketch zien. Je kunr hem bekijken, want, zeker als je een actief christen bent, je kunt er vrij zeker van zijn dat men je zal vragen of je het gezien hebt en wat je er van vondt. Als je gekeken hebt, kun je een gefundeerd antwoord geven. Je neemt kennis van, je neemt het niet aan. Als je naar een film kijkt, gefundeerd op een bijbels verhaal, netjes bijbelgetrouw, dan kom je ook heel wat hoereerderij, afgodendienst, ontrouw e.d. tegen. De vraag bij alles is, neem je het aan of slechts kennis van. Beinvloedt het je in negatieve zin of kun je er van buitenaf naar luisteren, het weerleggen/ uitleggen waarom jij deze keus niet maakt.

Waarom zou je een gast de mond snoeren. Hem aanluisteren en dan beleefd weerleggen of een andere kijk op de zaak geven is toch ook mogelijk. Jezus luisterde toch ook beleefd naar iedereen om vervolgens met een verrassend antwoord te komen.

Van de wereld ben je als je deelneemt aan dat wat in Gods ogen verfoeilijk is. In de wereld ben je, als je je ogen nergens voor hoeft te sluiten en toch getuigt in woord en daad van je trouw aan God. Zie je iets wat in jouw ogen absoluut niet kan, bevraag het, zonder oordelen, geef aan waar jij staat. Dan ben je in en niet van de wereld.

Tenminste, zo vat ik het op. Jezus sloot nergens de ogen voor, bevroeg mensen, gaf aan waar hij stond en liet het daarbij. Jezus ging om met mensen van een twijfelachtig allooi en bleef daarbij zichzelf.

Je van de wereld afkeren, omdat je bepaalde zaken niet wilt zien, is wat anders dan in de wereld zijn.

[Vrede voor Israël! 0]

Quote:

Hoe kan ik in hemelsnaam bepalen wanneer ik van de wereld ben, of zogezegd volledig bewust van wat de wereld is en in de wereld sta, doch in Christus ben?

Dat hoef je niet te weten, het is de Geest in je die het je duidelijk maakt. Als je je hebt laten dopen, je hebt je leven aan Christus gegeven en je hebt de Heilige Geest ontvangen dan zul je merken dat bepaalde zaken als 'niet goed' gaan voelen, zaken die je voorheen als normaal ervaarde of die best goed voelde, gaan je dan tegenstaan...Dat is de Heilige Geest die je dat duidelijk maakt.

Wat je daar dan mee doet bepaal je natuurlijk zelf.

Je bent 'in de wereld' wanneer je niet gedoopt bent en niet de Heilige Geest hebt ontvangen.

Eigenlijk heel simpel...

Mocht je het willen checken, of nalezen lees dan:

- Mat 3.

- Mat 12.

- Joh 3.

- Joh 14/15/16

Succes en Gods zegen.

[Sacerdos 0]

Wat een onzin waar haalt men de hoogmoed vandaan; het gaat niet aan in of van deze wereld,neen men is gewoon zondaar dus om van die wereldgelijkvormigheid en eigenwillige godsdienst at te komen is bekering en meer niet.

[audacity 0]

Quote:

Op zaterdag 17 januari 2009 02:17:12 schreef AndreasJ het volgende: Toch maar een topic over deze vage grens. Waar ligt die grens tussen 'Van deze wereld' en 'In deze wereld.' Een grens die bijvoorbeeld al zit in taalgebruik; waar zit de meerwaarde in van stopwoorden/zinnen die in de wereld als gedurfd gelden zoals 'da's kut', 'lullig', 'klote' en 'krijg nou tieten'. Waarom gebruik je als christen dit soort termen als deze in de wereld gelden als grof taalgebruik, schuttingtaal met als enige reden een afzetten tegen fatsoenlijk, subtiel en beleefd taalgebruik? Willen christenen met deze taal laten zien dat ze niet wereldvreemd zijn en best wel de wereld kennen, vanuit de vrees om als een zonderlinge zwartkous, de partypoeper die bij alles wat maar enigszins riekt naar werelds kleur te moeten bekennen als afwijzende zuurpruim? De grens tussen in/van is voor zover ik weet geen duidelijk schriftuurlijk gestelde grens, laten we zeggen SMART(Specifiek, Meetbaar, Aantoonbaar, Realistisch, Tijdsgebonden) geformuleerd. Wanneer kan ik een gast in mijn huis de mond snoeren door middel van propagandistische praat die een wereldse boodschap of filosofie verkondigt, of een film op tv wegzappen als deze bijvoorbeeld seks op een niet-christelijke manier weergeeft(namelijk binnen het huwelijk voor Gods aangezicht besloten en ingesloten door de liefde gedefinieerd als in 1 Kor. 13). Waar ligt de grens tussen blasfemie, zelfspot en satire bij een seculiere komische verdraaiing van een Bijbels verhaal(vanavond nog bij mijn ouders geadviseerd om de tv maar uit te zetten bij een sketch waar het Jezus niet lukte om bij het laatste avondmaal iets in vis en brood te veranderen ofzo)? Immers, ik en mijn huis zullen de Heer dienen(Jozua 24:15).

waar de grens tussen toelaatbaar en niet toelaatbaar ligt is cultureel bepaalt. Maar als je jouw analyse doortrekt, had ik dus geen cultuurwetenschappen kunnen studeren omdat je dan doodgegooid wordt met o.a. kunstfilosofie. Maar door mijn studie ben ik wat in de wereld zijn, ben ik wel in rare situaties voor een christen terecht gekomen. Op een gegeven moment had een collegastudent een analyse gemaakt van een foto waarop iemand een kruisje met Christus er aan in een pot met urine had gestopt. Alles in mij wil dan naar voren lopen en die foto verscheuren, want dat is absoluut beledigend. Ik heb dat uiteindelijk niet gedaan, maar wel uitgelegd wat er door zo'n foto met mij gebeurt. (het was overigens bij een vak waar we wrijving tussen kunst en religie analyseerden)

Quote:

Hoe kan ik in hemelsnaam bepalen wanneer ik van de wereld ben, of zogezegd volledig bewust van wat de wereld is en in de wereld sta, doch in Christus ben. Mogen wij die zo subjectief maken dat het je slecht niet van God hoeft af te drijven, of is er een duidelijke grens ongeacht je geweten je aanklaagt?

ik ben het met Anastasia eens dat de vraag beïnvloed ik of word ik beïnvloed de eerste vraag is die je moet stellen. Mocht je beïnvloed worden door wat je ziet en hoort op een negatieve wijze, blijf er dan verre van. Dan is de vraag, welke boodschap wil jij je omgeving mee geven? Stel je zit met een stel vrienden een film te kijken waar nogal wat erotische scenes in zitten en jij kijkt lekker mee, welke boodschap geef je dan aan hen door? (Aan de andere kant een collega van mij vindt dat ze mijn geloof niet serieus hoeft te nemen, omdat ik haar vertelt heb dat mijn zusje gaat scheiden). Aan de ene kant heb ik zoiets van ik wil op een relaxte wijze met mijn nietchristelijke medemens omgaan, maar het eerste waar zij toch naar kijken bij christenen is: hoe gaat hij of zij om met seks? Vloekt hij, drinkt hij....enz enz. (En ja, nu ga ik even heel kort door de bocht).

Maar bovenal, we zullen ons allemaal eens voor de rechterstoel van God moeten verantwoorden. Kun je wat je doet of laat verantwoorden voor God? Heb je wat je doet of laat gedaan uit liefde voor God?

[Sacerdos 0]

Quote:

Op zaterdag 17 januari 2009 10:04:49 schreef Marlies het volgende: [...]waar de grens tussen toelaatbaar en niet toelaatbaar ligt is cultureel bepaalt. Maar als je jouw analyse doortrekt, had ik dus geen cultuurwetenschappen kunnen studeren omdat je dan doodgegooid wordt met o.a. kunstfilosofie. Maar door mijn studie ben ik wat in de wereld zijn, ben ik wel in rare situaties voor een christen terecht gekomen. Op een gegeven moment had een collegastudent een analyse gemaakt van een foto waarop iemand een kruisje met Christus er aan in een pot met urine had gestopt. Alles in mij wil dan naar voren lopen en die foto verscheuren, want dat is absoluut beledigend. Ik heb dat uiteindelijk niet gedaan, maar wel uitgelegd wat er door zo'n foto met mij gebeurt. (het was overigens bij een vak waar we wrijving tussen kunst en religie analyseerden) [...] ik ben het met Anastasia eens dat de vraag beïnvloed ik of word ik beïnvloed de eerste vraag is die je moet stellen. Mocht je beïnvloed worden door wat je ziet en hoort op een negatieve wijze, blijf er dan verre van. Dan is de vraag, welke boodschap wil jij je omgeving mee geven? Stel je zit met een stel vrienden een film te kijken waar nogal wat erotische scenes in zitten en jij kijkt lekker mee, welke boodschap geef je dan aan hen door? (Aan de andere kant een collega van mij vindt dat ze mijn geloof niet serieus hoeft te nemen, omdat ik haar vertelt heb dat mijn zusje gaat scheiden). Aan de ene kant heb ik zoiets van ik wil op een relaxte wijze met mijn nietchristelijke medemens omgaan, maar het eerste waar zij toch naar kijken bij christenen is: hoe gaat hij of zij om met seks? Vloekt hij, drinkt hij....enz enz. (En ja, nu ga ik even heel kort door de bocht). Maar bovenal, we zullen ons allemaal eens voor de rechterstoel van God moeten verantwoorden. Kun je wat je doet of laat verantwoorden voor God? Heb je wat je doet of laat gedaan uit liefde voor God?

Mooi dit verhaal,maar je bent een Militia Christi of niet; een Militia Christi zal alles bestrijden wat Zijn Heilige Naam oneer aandoet,want men is niet van deze wereld,dat zal dan in daden in de praktijk gebracht worden,alleen daar zal bekering vooraf moeten geschieden ende wereld haten,en Zijn Koningkrijk bevorderen en liefhebben.

[Eulogía 0]

Quote:

Op zaterdag 17 januari 2009 07:33:25 schreef Vrede voor Israël! het volgende: [...] Dat hoef je niet te weten, het is de Geest in je die het je duidelijk maakt. Als je je hebt laten dopen, je hebt je leven aan Christus gegeven en je hebt de Heilige Geest ontvangen dan zul je merken dat bepaalde zaken als 'niet goed' gaan voelen, zaken die je voorheen als normaal ervaarde of die best goed voelde, gaan je dan tegenstaan...Dat is de Heilige Geest die je dat duidelijk maakt. Wat je daar dan mee doet bepaal je natuurlijk zelf. Je bent 'in de wereld' wanneer je niet gedoopt bent en niet de Heilige Geest hebt ontvangen. Eigenlijk heel simpel... Mocht je het willen checken, of nalezen lees dan: - Mat 3. - Mat 12. - Joh 3. - Joh 14/15/16 Succes en Gods zegen.

Mee eens.

Daarnaast geloof ik dat de wereld er respect voor heeft als je ergens voor staat en niet meegaat met de wereld.

Tot slot geloof ik dat een christen niet bang hoeft te zijn voor zuurpruim te worden aangezien, omdat de wereld zal zien dat een christen toeneemt in blijdschap, gezondheid, rijkdom, vrede, rust, vrijheid, bescherming et cetera. Als de wereld dat ziet, wil de wereld dat ook.

[Olorin 155]

Quote:

Op zaterdag 17 januari 2009 02:17:12 schreef AndreasJ het volgende: laten we zeggen SMART(Specifiek, Meetbaar, Aantoonbaar, Realistisch, Tijdsgebonden) geformuleerd.

SMART is dan ook typisch een voorbeeld van wereldse gelijkvormigheid.

[Eulogía 0]

Zover ik weet komt SMART uit het bedrijfsleven en het bedrijfsleven haalde oorspronkelijk ook haar wijsheid uit de Bijbel, dus misschien is het uiteindelijk wel te herleiden tot de Bijbel

Elk succes van de wereld komt oorspronkelijk van de wijsheid van Gods Woord. (Behalve natuurlijk als het om kortstondig succes gaat wat uiteindelijk leidt tot mislukking.)

[Olorin 155]

offtopic

[Eulogía 0]

Dan ook hier: Edit

[Olorin 155]

offtopic

[Eulogía 0]

Edit.

[LodewijkNapoleon 0]

Weet je wat het is? Ik denk dat het voornamelijk een kwestie van instelling is. Daar begint het mee.Als Christenen zijn we allemaal 'koningen' en 'priesters'. Vervolgens moet je dan natuurlijk wél kijken naar wat goed koningschap/priesterschap inhoudt.

Ik denk dat het nog het meest te vergelijken is met een soort vaderschap. Godzijdank is dát dan iets wat jij op je opleiding ook nog een beetje meekrijgt. Maar het is héél zwaar om dat te leren. Want het komt er een beetje op neer dat je een soort 'spirituele leidersrol' moet vervullen. En als er volgens mij iets aan deze tijd ontbreekt, dan is het wel een structureel gebrek aan leiderschap, en als leiders niet meer willen leiden, dan willen volgers niet meer volgen. Ik vind het wel mooi samengevat worden in bijvoorbeeld van die postbus 51-spotjes met als doelgroep de jeugd. Het is zúlke meepraterij, dat het eigenlijk grappig is, ware het niet dat het ook zo tragisch is; "steek 'm overal in waar je maar wil, je vriendin, je vriend, je hond, je oma, een biefstuk. lif laaaif toe de mex! (maar gebruik wél een condoom)". \Het werkt niet, het inspireert ook niet bepaald, en zelfs dan wordt de boodschap alsnog paternalistisch opgevat.

Maar het grootste stuk bezwaar tegen het uitoefenen van een stuk spiritueel leiderschap, zit toch bij de mens zelf denk ik.

Ik bedoel, dat is nu nét waar ik het de afgelopen tijd zo moeilijk mee heb gehad. Ik neem iedereen even bloedserieus (het is niet helemaal de juiste woordkeuze, maar weet even niets anders), maar dat werkt écht totaal niet bij mensen die zichzelf nog erg aan het zoeken zijn. Het gekke is dat je dan juist een afweerreactie krijgt in de trant van dat mensen zich 'bemoedert' voelen. Een paradox eigenlijk...

Maar het gaat nog verder, als je inderdaad een zekere 'wereldwarsheid' hebt, een vast baken bent, zélf een toonbeeld van ascese, dan komt men wel naar jou toe, en dan hangen ze aan je lippen, dat zie ik dus ook veel gebeuren.

Kortom, je moet het niet zoeken in 'politieagentje' spelen of proberen in de rol van 'mede-puber' te kruipen, want dan zit je nog in hun 'wereld'. Je moet er los van geraken. Een baken van licht zijn waar anderen zich desgewenst aan kunnen optrekken.

Leiderschap, vaderschap, in die richting moet je het zoeken, en dat is bloedmoeilijk, vooral vanwege bezwaren in jezelf.

[Andere Jas 2]

Ja, da's in de houding naar anderen toe, tenminste, ik neem aan dat jij priesterschap/koningschap zo bedoelt. Maar ik bedoelde het meer persoonlijk. Zijn er echt zo weinig dingen schadelijk voor de heiligheid van je ziel dat het meestal neerkomt op instelling? Kan ik met de juiste instelling, volledig in de wereld zijn. Laten we zeggen naar een concert volgende week, waar ik hetzelfde gekleed als de mensen 'van' de wereld rondloop, net zoveel biertjes drink, even hart geniet van muziek van de wereld, en om even te relativeren, niet met een willekeurige meid in bed beland als er een biertje verkeerd valt, net als de andere concertbezoekers van de wereld. (metalheads zijn daar gewoonweg te lelijk voor)

Is dat allemaal gerechtvaardigd door mijn instelling? Of sta ik daar dan met een verkeerde instelling omdat ik daar geen koningschap/priesterschap sta uit te oefenen?

[Olorin 155]

Quote:

Op dinsdag 20 januari 2009 14:40:25 schreef AndreasJ het volgende: Laten we zeggen naar een concert volgende week, waar ik hetzelfde gekleed als de mensen 'van' de wereld rondloop, net zoveel biertjes drink, even hart geniet van muziek van de wereld, en om even te relativeren, niet met een willekeurige meid in bed beland als er een biertje verkeerd valt, net als de andere concertbezoekers van de wereld. (metalheads zijn daar gewoonweg te lelijk voor)

Dan heb je een leuke avond. Stel nu dat dit bij jou voorrang krijgt en God voor jou vervolgens op een tweede plaats terecht komt, dan heb je een verkeerde instelling.