Spring naar bijdragen

Aanbevolen berichten

Hallo allemaal, ik had een vraag mbt scheiden. Als je trouwt voor de Kerk dan beloof je trouw aan elkaar tot aan de dood voor Gods aanzicht. Oftwel je kan niet scheiden en bent monogaan. Maar toch gaan er veel mensen scheiden die voor de Kerk zijn getrouwd. Hoe moet ik dit zien? Die mensen kunnen niet scheiden voor de Kerk dus is het zo dat mensen die zijn gescheiden (voor de burgelijke stand?) dan nog wel altijd getrouwd zijn voor de Kerk? Mijn ouders zijn gescheiden en zijn voor de kerk getrouwd volgens mij, maar zijn zij dan voor de Kerk nog steeds getrouwd? En hoe kun je dan overtrouwen, want je hoort ook vaak van die hollywoodsterren die, opmerkelijk genoeg, wel bijna altijd voor de kerk trouwen, maar dan scheiden en weer opnieuw trouwen..? Kan iemand mij uitleggen hoe het precies zit. Alvast bedankt!

gr. mackie

Link naar bericht
Deel via andere websites
  • Antwoorden 63
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Vanuit de RKK is het als volgt; als je trouwt, is dat een H. Sacrament, en dus eeuwig geldig. Bij mij was het zo, dat ik na de wettelijke scheiding moest laten onderzoeken, of dit kerkelijke huwelijk wel geldig gesloten wat. Omdat ik toen nóg onnozeler was dan nu, en eigenlijk totaal niet besefte, wat ik deed, kon de kerkelijke rechtbank oordelen, dat dit huwelijk ongeldig was, en dus nooit heeft plaatsgevonden. Dus; als ik ein-de-lijk zover ben, dat ik de hand van mijn schat durf te vragen, dan kan ik met haar trouwen. Alleen... zal zij waarschijnlijk ook dezelfde weg moeten gaan, ook al is zij Luthers. Ook die huwelijken zijn voor Roomschen sacramenteel. Mocht dat niet mogelijk zijn, dan kan ik dus nog steeds niet te communie. En dat al jaren niet, en het gemis is groot. (Voor diegenen die denken, dat Roomschen maar mooi makkelijk leven; effe biechte en vedder met zondige!)

Link naar bericht
Deel via andere websites

"Alleen... zal zij waarschijnlijk ook dezelfde weg moeten gaan, ook al is zij Luthers. Ook die huwelijken zijn voor Roomschen sacramenteel. Mocht dat niet mogelijk zijn, dan kan ik dus nog steeds niet te communie."

ik snap het laatste niet echt. Mag je niet ter communie? Hoe zit het dan bij de protestanten? Ben je voor God met elkaar nog steeds getrouwd ookal scheid je van elkaar?

gr. mackie

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

Hallo allemaal, ik had een vraag mbt scheiden. Als je trouwt voor de Kerk dan beloof je trouw aan elkaar tot aan de dood voor Gods aanzicht.

Dat is vaak wel de vorm ja.

Quote:
Oftwel je kan niet scheiden en bent monogaan.

Je kan onder voorwaarden wel scheiden, dus gescheiden leven. Dit verbreekt de huwelijksband echter niet.

Quote:
Maar toch gaan er veel mensen scheiden die voor de Kerk zijn getrouwd.

Klopt. Mensen gaan voor het burgerlijk recht scheiden, zoals ze voor het burgerlijk recht getrouwd zijn.

Quote:
Hoe moet ik dit zien?

Als één van de grote kwaden van onze tijd.

Quote:
Die mensen kunnen niet scheiden voor de Kerk dus is het zo dat mensen die zijn gescheiden (voor de burgelijke stand?) dan nog wel altijd getrouwd zijn voor de Kerk?

Inderdaad.

Quote:
Mijn ouders zijn gescheiden en zijn voor de kerk getrouwd volgens mij, maar zijn zij dan voor de Kerk nog steeds getrouwd?

Als ze getrouwd zijn naar kerkelijk recht, en ze leven nog, dan zijn ze nog steeds getrouwd ja.

Quote:
En hoe kun je dan overtrouwen,

niet.

Quote:
want je hoort ook vaak van die hollywoodsterren die, opmerkelijk genoeg, wel bijna altijd voor de kerk trouwen, maar dan scheiden en weer opnieuw trouwen..?

Noem eens een voorbeeld?


Samengevoegd:

Quote:

Mag je niet ter communie?

Wie de kuisheid van het huwelijk schendt mag inderdaad niet ter communie.

Quote:
Hoe zit het dan bij de protestanten?

Vanuit katholieke optiek? Het huwelijk geniet rechtsbegunstiging, bij twijfel dient gehandeld te worden alsof van een geldig huwelijk sprake is.

Quote:
Ben je voor God met elkaar nog steeds getrouwd ookal scheid je van elkaar?

ja.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

Wat is de kuisheid van het huwelijk precies? In Vegaloog's geval heeft de Kerk het toch ongeldig verklaard? In principe heeft hij dan toch niets gedaan ofwel?

gr. mackie

Een andere vrouw begeren, vreemd gaan, scheiden en hetrouwen, dat soort zaken.

Veel van die zaken kan je biechten, maar het probleem bij scheiden en hertrouwen is dat de betrokkenen veelal niet echt van plan zijn daar iets aan te doen.

Als het huwelijk nietig is verklaard, is er nooit een huwelijk geweest, en is trouwen dus mogelijk zonder probleem.

Waarom de Vegaloog meent niet ter communie te kunnen gaan is aan hem zelf, ik doe daar geen uitspraak over.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

mat19:9 Ik zeg u: een man die zijn vrouw wegstuurt en met een ander trouwt, begaat echtbreuk, behalve in het geval van ontucht.’

en hoe staan jullie daar dan tegenover ??

in mijn geval geld dit lijkt mij omdat mijn vrouw vreemd ging en daarom gescheiden ben.

Ik volg gewoon de Kerk. In geval van ontucht, dwz sexuele ontrouw, is scheiding toegestaan. Maar het huwelijk vindt daardoor geen einde.


Samengevoegd:

Quote:

Ik denk, Bartus, dat jij in jouw situatie niet zondigt als je na een tijdje weer hertrouwd. Jij hebt namelijk niet voor deze situatie gekozen, neem ik aan.

Bovendien is het Woord hier heel duidelijk over, er wordt een uitzondering gemaakt zoals je zelf citeerde.
knipoog_dicht.gif

Alleen, niet om te mieren: Bartus vroeg hoe "we" daarover denken, en gezien TS, de Vegaloog en ik RK zijn, gaf ik toch de katholieke visie smile.gif

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

begrijp ik het goed dat je dus zelfs als je man/vrouw is vreemd gegaan niet mag hertrouwen (na een scheiding)? Of kan je het huwelijk wellicht ook nietig verklaren bij ontucht?

Dat begrijp je goed. Scheiden bestaat gewoon niet in de RKK, niet in de zin van "beëindigen huwelijk". Ontucht is ook géén grond voor nietigheid.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

Dus als je vrouw er met een ander vandoor is, zij vraagt een scheiding aan (voor de burgelijke stand, dus) om met nieuwe mannie te kunnen trouwen, vervolgens kom je zelf ook een nieuw vrouwtje tegen en trouw je daarmee voor de burgelijke stand, is dat dan voor de RKK overspel en mag je daarom dan niet ter communie?

yes.gif

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

Dat vind ik nogal hard voor een kerk die beweert ondanks de meest strenge regels, ze juist het soepelst toe te passen.

Dat beweert de Kerk dan ook niet.

Quote:
Maar als je vrouw je verlaat en jij begint helemaal geen relatie, mag je dan wel ter communie? Of ook niet omdat je vrouw wel de hort op is?

Jawel hoor. Wat je niet zelf doet, kan je nooit aangerekend worden.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

[...]Dat beweert de Kerk dan ook niet.

Ik heb het ooit een katholiek forumlid zien beweren, maar het zal inderdaad wel geen officieel standpunt van de Kerk zijn.

Maar stel je had nog een kinderen? Mag je dan echt niet hertrouwen? Volgens de RKK moeten er toch immers kindertjes komen?

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

[...]

Ik heb het ooit een katholiek forumlid zien beweren, maar het zal inderdaad wel geen officieel standpunt van de Kerk zijn.

Wat je wellicht gezien hebt is dat de Kerk vrij hoge normen stelt en leert, maar pastoraal donders goed weet dat mensen die norm niet halen. Dat is wat anders dan accepteren dat ze niet gehaald worden. Het is het verschil tussen "ach, die norm is er wel, maar laat gaan joh" en "ja, die norm haal je niet, maar probeer het eens opnieuw, het geeft niet dat het moeite kost"

Quote:
Maar stel je had nog een kinderen? Mag je dan echt niet hertrouwen? Volgens de RKK moeten er toch immers kindertjes komen?

Nee, volgens de RKK moeten er geen kindertjes komen. Als je onvruchtbaar bent doe je echt niks "fout". Maar nee, ook als er nog geen kinderen zijn mag je echt niet hertrouwen.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Gast Anon_phpbb

oke.. wel strenge regels... ik vraag me af wáárom dit nu zo is? Zit er nog een gedachte, een logische redenering achter die regel?

Het is niet zo dat ik nu denk ; ach wat zielig, word je verliefd en kan je niet trouwen .. ik vind verliefdheid altijd een beetje overrated.. alleen het lijkt me allemaal niet zo praktisch .. het is eigenlijk een soort van verplicht celibaat, dat is toch niet voor iedereen weggelegd? Zorgt dit juist niet eerder voor zonden? En zeker vroeger was dit ook niet echt een gunstige regel voor de vrouw ... de man kan dan eigenlijk alles doen wat hij maar wil, als je als vrouw afhankelijk bent van je man ga je niet zo snel scheiden .. of zijn er ook regels binnen de rkk over alimentatie?

En is dit bij alles zo? Ik kan me voorstellen dat dit wel een goede regel is om te zorgen dat huwelijken in stand blijven en men elkaar vergeeft, maar stel je voor je wordt mishandeld? Ik heb even de gronden voor nietigheid opgezocht en daar stond zoiets niet bij.. Is er nog een andere uitweg of?

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:
Hallo allemaal, ik had een vraag mbt scheiden. Als je trouwt voor de Kerk dan beloof je trouw aan elkaar tot aan de dood voor Gods aanzicht. Oftwel je kan niet scheiden en bent monogaan. Maar toch gaan er veel mensen scheiden die voor de Kerk zijn getrouwd. Hoe moet ik dit zien? Die mensen kunnen niet scheiden voor de Kerk dus is het zo dat mensen die zijn gescheiden (voor de burgelijke stand?) dan nog wel altijd getrouwd zijn voor de Kerk? Mijn ouders zijn gescheiden en zijn voor de kerk getrouwd volgens mij, maar zijn zij dan voor de Kerk nog steeds getrouwd? En hoe kun je dan overtrouwen, want je hoort ook vaak van die hollywoodsterren die, opmerkelijk genoeg, wel bijna altijd voor de kerk trouwen, maar dan scheiden en weer opnieuw trouwen..? Kan iemand mij uitleggen hoe het precies zit.

Alvast bedankt!

gr. mackie

Ik weet niet precies hoe het allemaal zit "voor de kerk", maar voor mijzelf ben ik er wel enigszins over uit. De wet- en regelgeving waaruit men put om te onderbouwen dat je niet zou mogen scheiden, komt uit het boek Exodus. Om mijn mening te onderbouwen, moet ik van dat boek het volgende vertellen:

- het is geschreven door de profeet Mozes;

- Paulus beschrijft in 1 Korinthe 10 dat bijvoorbeeld de doortocht door de zee (zoals we terug kunnen lezen in Exodus) een voorafspiegeling is van de huidige doop;

- de schrijver van de Hebreeënbrief stelt (in hoofdstuk 8) dat de tabernakel (zoals beschreven in Exodus) een voorafspiegeling is van de huidige tempel - die niet met handen is gemaakt - en hij zegt (in hoofdstuk 10) dat de wet (die ook in Exodus gegeven wordt) "slechts" een voorafschaduwing is van al het goede wat nog komen moet.

Hier zien we dus dat de bijbel, of de uitlegger(s) van het oude testament, zelf al bewijst dat het boek Exodus een profetisch boek is: het behelst een geschiedenis of afzonderlijke zaken, die allemaal vooruitzien op wat nog komen moe(s)t.

In dat licht zie ik ook de tien geboden. In die geboden staat dat je niet mag scheiden. Maar er staat ook in dat je niet mag liegen, stelen, doden, je naaste lief moet hebben, enz. Kunnen wij ons aan ál die geboden houden? Nee. Ik vraag me dan bij mijzelf af: zou de Eeuwige ons willen treiteren, door een wet op te leggen die niet te volbrengen is, of moet deze wet in het licht gezien worden als de rest van dit bijbelboek, namelijk als profetisch. Daarmee bedoel ik dat deze wet dus in de toekomst nog vervuld zal worden.

De aanwijzing in Hebreën 10 is duidelijk: de wet is een voorafschaduwing van het goede dat moet komen. En terecht: Jezus leert ons dat wie zijn naaste liefheeft boven zichzelf, al de hele wet vervuld. Want als wij een ander meer liefhebben als onszelf, zullen we dan van hem stelen? Zullen we dan tegen hem liegen? Zullen we hem doden? Enz...

Als je in de profetische zin naar de wet kijkt, als een voorafschaduwing van het goede wat komen gaat, dan krijgt ook de regel "u zal niet scheiden" een andere lading. Er staat tenslotte in Jesaja 54: "5 Want je maker neemt je tot vrouw, HEER van de hemelse machten is zijn naam. De Heilige van Israël zal je bevrijder zijn, men noemt hem God van de hele aarde."

Als dan de wet profetisch is en over de toekomst spreekt, dan is het toch bijzonder treffend dat Jesaja profeteert dat de Heer Zelf zal trouwen met Zijn bruid(gemakshalve ga ik ervan uit dat hiermee iedereen die zich oprecht tot Christus bekeerd heeft gezien wordt als "de bruid"), want dan staat vast dat niemand hen meer zal kunnen scheiden. Dan ineens wordt ook veel helderder waarom de apostelen schrijven: "Wat zal ons kunnen scheiden van de liefde van Christus?" Niets! Want de wet heeft het ons voorzegt.

Moeten we die wet dan menselijk interpreteren en koste-wat-kost vasthouden aan onze menselijke instellingen om niet te scheiden? Ik denk het niet. Iedereen kent wel een voorbeeld uit zijn omgeving waarin mensen - die niet bij elkaar blijken te passen - toch wanhopig blijven proberen om samen te blijven, slechts vanwege de "buitenwereld".

Hoewel het voor die mensen zelf al behoorlijk traumatisch kan zijn, worden (eventuele) kinderen er nog veel meer de dupe van. Een verstoorde jeugd doordat ouders continu ruzie maken en elkaar het leven zuur maken, zorgt ervoor dat die kinderen zelf ook totaal gedesoriënteerd volwassen worden, hetgeen dan tot conflicten leidt in de eigen relatie, of erger. Omdat de Heer dit natuurlijk zelf ook al had voorzien en omdat Zijn knecht Mozes zelf ook wel wat mensenkennis had, heeft de Heer er toen in voorzien dat mensen door middel van een "scheidsbrief" toch van elkaar af konden.

Als de Heer daar al Zelf in voorziet, moeten wij dan bij onze menselijke instellingen blijven en anderen dwingen om - tegen beter weten in - bij elkaar te blijven, met daarbij het gevaar dat mensen zelf, maar zeker ook hun kinderen, ontsporen?

Als je de wet ziet als een voorafschaduwing van het goede dat nog moet komen, zal je nooit tot de knullige conclusie komen dat we ons letterlijk aan de wet moeten houden, maar zal je de wijsheid van Christus nastreven: de letter doodt, maar de Geest maakt levend.

Link naar bericht
Deel via andere websites

@ Cornelius van Wijck

In de Bijbel staat dat plegers van overspel de doodstraf verdienen (Deuteronomium 22:22). Als die regel ten uitvoer gebracht wordt, dan eindigt het huwelijk inderdaad met de dood en kun je als 'slachtoffer' van het overspel hertrouwen. Maar in deze tijd mogen we geen mensen meer ter dood brengen, dus deze vluchtweg uit het huwelijk voor het 'slachtoffer' bestaat niet meer. Waarom houdt de RKK dan toch vast aan dat je niet mag hertrouwen?

Link naar bericht
Deel via andere websites

Dat klopt ja. Maar waarom mag je dan nog steeds niet hertrouwen in het geval dat je partner vreemdgaat en een scheiding aanvraagt en dat soort dingen? Dat is toch raar? Stel dat je 30 bent en je partner vraagt een scheiding aan, dan heb jij nog een heel leven voor je waarin je óf geen nieuwe relatie aan mag gaan óf -als je dat wel doet- de rest van je leven niet meer ter communie mag. Dat is toch niet eerlijk? Hoe lost de kerk zo'n situatie op dan?

Link naar bericht
Deel via andere websites

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid