Opwekking

[Robert Frans 1.537]

Sjaloom Pius_XII,

Dat weet ik allemaal wel, maar het punt is de praktijk. Wat ik zie is zowel rijke als arme christenen, zowel kerngezonde als zieke christenen, zowel gelukkige als ongelukkige christenen. En de rijke dankt God voor zijn rijkdom en de arme dankt God voor zijn onthechting aan materie. En de kerngezonde christen dankt God om zijn beschermende en genezende kracht en de zieke christen dankt Hem voor het mogen delen in zijn lijden. En de gelukkige christen ziet bevestigd dat het leven met God volmaakt goed is, terwijl de ongelukkige bevestigd ziet dat leven met God vooral een offer is.

Kortom, je ziet verschillende christenen in de meest uiteenlopende levensstijlen. En allemaal zeggen ze dat God het leven zó heeft bedoeld en dat God hun zó heeft gezegend. Met rijkdom of armoede, met gezondheid of ziekte, met geluk of ongeluk. Daarom geloof ik niet zo heel erg dat de gelukkige christen die door God ook materieel is gezegend minder gelovig of minder met Hem zou zijn, dan de lijdende christen die aan Gods genade maar genoeg moet hebben. God zegent blijkbaar op de meest uiteenlopende manieren.

Het is ook niet zo dat christenen per se sterker tegenover het lijden staan, of dat niet-christenen meer ellende over zich heen krijgen. De Voorzienigheid lijkt voor ons wel volstrekt willekeurig en laat de zon, maar ook de tsunami over zowel rechtvaardigen als onrechtvaardigen komen. Er zijn christenen die bij elk wissewasje tot God klagen en niet-christenen die bij een zware ziekte keihard dóórvechten en positief blijven. Hoe kun je dan zeggen wat écht genezing is en wanneer je als christen écht geloof hebt? Dat kan gewoon niet, daarvoor is denk ik het leven te willekeurig in onze ogen.

Als je heel eerlijk bent, dan kun je simpelweg nauwelijks hoogte krijgen van wat God nou met de mens in concreto wil. Er zijn christenen die fantastisch gezegend worden met veel rijkdom en voorspoed, en christenen die doodziek worden én fantastisch gezegend worden met kracht om de ziekte te dragen. Er zijn kerken waar het wonderen régent en er zijn kerken waar men maar één keer per jaar nog net de Eucharistie (natuurlijk wel het grootste wonder, maar toch) kan opdragen omdat er maar één priester over honderden parochies is.

Daarom denk ik dat Gods zegeningen niet altijd zo gemakkelijk in volwaardig en minderwaardig zijn onder te verdelen. Laat staan dat we enig zicht kunnen krijgen op hoe de Voorzienigheid werkt. Want ook als je op God vertrouwd, kan de Voorzienigheid je gewoon laten vallen en hoef je niet altijd vrucht van je werken te krijgen. En als je totaal niet in God gelooft, kun je tóch kracht krijgen bij een ziekte, of rijkdom en geluk. En vergeet ook niet: we gedenken vol lof de martelaren, maar vergeten dat er ook velen waren die het martelaarschap níét volhielden.

Waarom dat allemaal zo moet zijn? Geen idee. Ik denk dat we maar gewoon God moeten danken voor élke zegen die we krijgen en niet teveel moeten blijven hangen op de ene of de andere zegen. Als je je lijden op kunt dragen aan God, dan is dat fantastisch. Als God je geneest van een zware ziekte, dan is dat net zo fantastisch. Als iemand na enkele dagen Lourdes er weer een jaar tegenaan kan, dan is dat de zegen van de Heer. En als iemand al tranen in de ogen krijgt bij het ontvangen van de Communie, dan is dat de zegen van de Heer.

Ieder mens krijgt wat hij nodig heeft, niet méér en niet minder. Rijkdom, geluk, ziekte, geweld, voorspoed, ellende, prachtig weer... God kan ons er mee maken en breken. Hij heeft het allemaal in zijn hand. Gelukkig de mens die Hem kan danken in goede en kwade dagen en gelukkig de mens die in elke zegening, hoe banaal misschien soms ook, tóch de Voorzienigheid van God kan herkennen. Ik geef je dus absoluut geen ongelijk, maar wil je enkel erop wijzen dat God toch ook niet zo systematisch werkt, zeg maar.

[Ghostface killah 0]

tuurlijk komt het van de Here God dat mensen genesen en dat de kerk groeit ook. maar als je de openbaring leest staat er dat er later veel ongelovigen zal komen en valse profeeten waaronde de islam en de tv en dat soort dingen