Collectief of persoonlijk?

[Andere Jas 2]

In tegenstelling tot wat de meeste christenen die ik spreek tegenwoordig beweren is bekering of geloven geen persoonlijke aangelegenheid. Er staat dat ongelovige echtgenoten door hun wederhelft gered zullen worden, net als de kinderen. Als de meeste bijbelverhalen in principiële handelingen wordt gelezen zien we vaak genoeg dat het hoofd van een hele club een besluit neemt en de club onder het besluit valt.

Volgens mij is dit feitje ook een basis voor de kinderdoop, kinderen worden gedoopt en tot hun belijdenis vallen ze onder de keuzes van hun ouders of ander verantwoordelijke. Uiteraard hebben de ouders dan ook de verplichting om de kinderen het geloof te laten begrijpen. Volwassendoop heeft als voornaamste argument dat het gebaseerd is op een eigen keuze. Hierbij wordt het feit van collectieve keuze en verantwoordelijkheid compleet genegeerd.

Zo vermoed ik ook dat mensen met twee verschillende uitgangspunten van geloof gered zullen worden. Deze hangen samen met twee verschillende soorten van christen zijn. Namelijk de christen zijn omdat je opperhoofd die boven je staat in een of andere willekeurige structuur christen is en het besluit neemt op uiteenlopende vlakken. En de christen die alleen verantwoordelijkheid kent voor zijn eigen persoon.Als ik zo kijk naar de inhoudelijke theologiën van verschillende kerkstromingen zie ik duidelijk dat de oudere stromingen zich meerendeel beroepen op collectieve verantwoordelijkheid waar de bovenste lagen van de structuur zich bemoeit met besluitvorming en het dragen van de verantwoordelijkheid. Dit in volledig contrast met de latere vormen waar de nadruk meer ligt op de persoonlijke relatie verantwoordelijkheden en keuzes. Ook zijn deze latere stromingen minder georganiseerd in de oude structuren waar een overkoepelend orgaan zich opwerpt voor de collectieve verantwoordelijkheid. In feite is het ieder voor zich. Dit ligt volledig in lijn met de individualisering van de maatschappij zoals ik het zie. Mensen willen gezien worden als individu en steeds minder als onderdeel van een groter geheel.

Zeker in Nederland is het in hokjes denken en je verantwoordelijkheid leggen bij iemand hoger in de hierarchie een ongehoorde handeling.

Het slaat zelfs zover door dat tegenwoordig mensen subjectieve bedenksels waarheid noemen en het idee van een objectieve ene waarheid verwerpen.Mijn mening is dat de gedeelde verantwoordelijkheid dichter bij de bijbelse principes ligt en dat het fenomeen persoonlijke keuzes zoals het tegenwoordig als regel in plaats van uitzondering wordt gepresenteerd dichter bij de tijdsgeest ligt dan bij de bijbel.

Iemand aanvullingen, ideëen, hints om ook eens over na te denken of op te zoeken?

[Asteraceae 0]

Maar dan zouden de katholieken allemaal in de hel komen als ze slecht bestuur hebben of er heel makkelijk kunnen komen met goed bestuur, maar dan hebben hun eigen daden en geloof bijna geen invloed meer.

[audacity 0]

interessant topic, ik ga dit zeker volgen

[Andere Jas 2]

Quote:

Op vrijdag 25 april 2008 13:11:20 schreef zoveel vragen nu nog antwoorden het volgende: Maar dan zouden de katholieken allemaal in de hel komen als ze slecht bestuur hebben of er heel makkelijk kunnen komen met goed bestuur, maar dan hebben hun eigen daden en geloof bijna geen invloed meer.

En over welk bestuur heb je het dan? Want in zo'n absurd grote structuur als de Katholieke Kerk heb je volgens mij bestuur boven bestuur boven bestuur zeg maar...

[Machiavelli 0]

Je hebt daar een punt te pakken, wel roept het de vraag op -één waar ik ook geen pasklaar antwoord op heb- hoe de persoonlijke verantwoordelijkheid en de collectieve verantwoordelijk zich met elkaar verhouden.

[Gast Anon_phpbb]

ik ben exJG, vroeger geïndoctrineerd met het idee dat God alleen via een 'ark-achtige' organisatie werkt, en dat redding alleen 'door de ark' is, ben meer dan ooit gaan beseffen, dat geloof individueel is.

Wat dachten jullie van Abraham Of Isaäk? Allebei mannen die individueel in God geloofden, geen synagoge of kerk of geestelijke leiders op aarde hadden.

Toch geloofden ze (vertrouwden ze) op God en God rekenende hen rechtvaardigheid aan.

Ook Jezus heeft geen kerk gesticht, of gebouwen laten bouwen. Hij zei simpel: "Want waar er twee of drie in mijn naam zijn vergaderd, daar ben ik in hun midden" (Matteüs 18:20)

Ook heeft Jezus niet Petrus 'aangesteld' als de baas van de kerk. (Wat een onterechte lezing is van Matteüs 16:18), laat staan dat we echt weten wat God vindt van de zogenaamde 'plaatsbekleders' van Petrus.

Jezus zei niet: "Wie in de 'ware kerk' of in de kerk komt (of synagoge) daar ben ik in hun midden."

[S.Petrus 0]

Ik sluit me aan bij bovenstaande post. Ik ben een leek en ken de Bijbel nog niet zo goed. Toch zie ik in de hedendaagsse psychologie zoveel terug van wat er al in de bijbel stond. Deze getuigt in mijn ogen van groot psychologisch inzicht in de menselijke psyche, het individu.

Quote:

Het slaat zelfs zover door dat tegenwoordig mensen subjectieve bedenksels waarheid noemen en het idee van een objectieve ene waarheid verwerpen

Een paar weken geleden was hier een mooie uitzending over op tegenlicht (zie uitzendinggemist). Ging over een boek dat 'The cult of the Amateur' heet. Juist in dit tijdperk van wat men Web 2.0 noemt, met wikipedia als grootste voorbeeld, lijkt iets als een objectieve waarhied, of één die dat probeert te benadaren, niet meer van belang te zijn. Kijk naar alle blogs en fora. Dit forum is (en ik kijk hier pas een weekje rond) volgens mij een vrij grote uitzondering omdat veel mensen echt inhoudelijk en op basis van onderbouwingen discussieren en debatteren. Maar veelal (kijk naar al die profielsites) willen mensen vooral hun subjectieve voorkeur, hun mening, hun smaak, aan anderen laten weten of opdringen.

Dit is iets wat, gezien de vele stromingen binnen de kerk, ook wel in bepaalde mate voor het Christendom geldt. De dogma's over het geloof verschillen, terwijl er maar één woord van God is en dat staat in de Bijbel. Mensen interpreteren het alleen op verschillende (subjectieve) manieren.

Interessant onderwerp.

[Michiel 14]

Is het binnen het collectief niet een persoonlijke keuze van iemand om belijdenis te doen? Hoe bezie je dan een collectief in een wereld waar het gaat om enkel dat persoonlijke geloof, waarbij je geen rekening hoeft te houden met hetgeen om je heen gebeurt?

[mohamed 0]

Quote:

Op zondag 27 april 2008 11:44:22 schreef S.Petrus het volgende: Dit is iets wat, gezien de vele stromingen binnen de kerk, ook wel in bepaalde mate voor het Christendom geldt. De dogma's over het geloof verschillen, terwijl er maar één woord van God is en dat staat in de Bijbel. Mensen interpreteren het alleen op verschillende (subjectieve) manieren. Interessant onderwerp.

Goed punt, ze deden dat al vanaf het begin, maar Petrus leert ons dat dit absoluut niet de bedoeling is.

2 Petr 3,16       

Gelijk ook in alle zendbrieven, daarin van deze dingen sprekende; in welke sommige dingen zwaar zijn om te verstaan, die de ongeleerde en onvaste mensen verdraaien, gelijk ook de andere Schriften, tot hun eigen verderf.

[Thorgrem 430]

Quote:

Op zondag 27 april 2008 11:44:22 schreef S.Petrus het volgende: Dit is iets wat, gezien de vele stromingen binnen de kerk, ook wel in bepaalde mate voor het Christendom geldt. De dogma's over het geloof verschillen, terwijl er maar één woord van God is en dat staat in de Bijbel. Mensen interpreteren het alleen op verschillende (subjectieve) manieren.

Het Woord van God is Christus. En daarover staat het volgende in de Bijbel:

Joh 21,25

      

Jezus heeft nog veel meer gedaan: als al zijn daden, een voor een, opgeschreven zouden worden, zou de wereld, denk ik, te klein zijn voor de boeken die dan geschreven moesten worden.

De Bijbel bevat dus weliswaar het Woord van God, maar is beperkt.

[mohamed 0]

Quote:

Op zondag 27 april 2008 11:18:08 schreef Egbert_Free het volgende: ik ben exJG, vroeger geïndoctrineerd met het idee dat God alleen via een 'ark-achtige' organisatie werkt, en dat redding alleen 'door de ark' is, ben meer dan ooit gaan beseffen, dat geloof individueel is.

Off topic:

Ben blij voor je dat je niet langer Jehova bent, ik heb me er wat in verdiept en ben als outsider ook tot de conclusie gekomen op basis van de Schrift dat de Jehova's zich ernstig vergissen. Zou je je wijze keuze om de Jehova's te verlaten schriftelijk willen onderbouwen in een ander topic? Of je licht eens laten schijnen op een discussie die ik met Aimé, een Jehova heb over de eindijd? Zie http://forum.credible.nl/topic.php?id=14938&page=8&userid=&ori gpage=

Bij voorbaat dank.

[Asteraceae 0]

Quote:

Op zondag 27 april 2008 12:33:40 schreef Michiel het volgende: Is het binnen het collectief niet een persoonlijke keuze van iemand om belijdenis te doen?

Nu wel denk ik, maar vroeger was dat ook iets vanzelfsprekends wat je met je leeftijdsgenoten deed om van cat af te komen en omdat iedereen dat deed.

[Machiavelli 0]

Quote:

Op zondag 27 april 2008 15:22:15 schreef zoveel vragen nu nog antwoorden het volgende: [...] Nu wel denk ik, maar vroeger was dat ook iets vanzelfsprekends wat je met je leeftijdsgenoten deed om van cat af te komen en omdat iedereen dat deed.

Maar ook toen was het het individu dat antwoord gaf op de vragen.

[Asteraceae 0]

Quote:

Op zondag 27 april 2008 20:52:41 schreef Machiavelli het volgende: [...] Maar ook toen was het het individu dat antwoord gaf op de vragen.

Ja dus?

Nu wordt er soms ook getrouwd in de kerk voor de sfeer en kinderen gedoopt omdat opa en oma dat willen

[Étoile 0]

En belijdenis gedaan omdat je er dan maar vanaf bent . Ik denk niet dat dat allemaal zoveel veranderd.

[Asteraceae 0]

ik denk dat wel

belijdenis moet je tegenwoordig verantwoorden

[Machiavelli 0]

Edit.

[Machiavelli 0]

Quote:

Op zondag 27 april 2008 21:01:55 schreef zoveel vragen nu nog antwoorden het volgende: [...] Ja dus? Nu wordt er soms ook getrouwd in de kerk voor de sfeer en kinderen gedoopt omdat opa en oma dat willen

Klopt, natuurlijk wordt belijdenis soms en misschien zelfs vaak gedaan omdat het hoort en (o)pa en (o)ma dat graag zien. Maar vanuit de belijdenisvragen is het toch duidelijk dat het bij belijdenis doen daar niet om gaat. Er zit hier een verschil tussen de leer en de praktijk.