Liefde waarnaar jij verlangt

[Raido 0]

Je bent een wonder.

Je bent bijzonder.

Je bent een parel in Gods hand.

Hij geeft de liefde

waarnaar jij verlangt.

Ik vroeg mij opeens zo af.... Wie verlangt er nou eigenlijk naar de liefde van God?

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op donderdag 10 april 2008 01:09:55 schreef Raido het volgende: Ik vroeg mij opeens zo af.... Wie verlangt er nou eigenlijk naar de liefde van God?

Iedereen, zelfs zij die in de hel zitten. En toch kunnen we het niet aan.

[Raido 0]

Als er iets was op het moment dat ik onbekeerd was dan was het bekeerd worden wel. Als er iets was waar ik toen naar verlangde, dan was het niet de liefde van God...

Of ben ik weer raar

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op donderdag 10 april 2008 01:14:52 schreef Raido het volgende: Als er iets was op het moment dat ik onbekeerd was dan was het bekeerd worden wel. Als er iets was waar ik toen naar verlangde, dan was het niet de liefde van God... Of ben ik weer raar

Nee, het is gewoon de kwestie van brandende liefde, ik heb er al eens wat over gezegd:

link

link

Kort gezegd, je verlangt naar de liefde en tegelijkertijd ben je bang ervoor. Net zoals je verlangt naar beter worden, maar enorm tegen de operatie opziet.

[Gast Anon_phpbb]

Ik verlang er wel naar als dat inhoudt dat Hij mijn gebeden verhoord (als dat goed voor me zou zijn), en mij rust geeft etc... Liefde van zo'n machtig 'persoon' wil iedereen wel toch? Waarom wou je dan graag bekeerd worden, Raido?

Hoezo kunnen we het niet aan Pius_XII? Iedereen wil toch gewoon het beste voor zichzelf, en liefde van God lijkt me wel heel goed eigenlijk.

[audacity 0]

@luxuria: als je de liefde van God echt gaat ervaren, dan kun je niet onveranderd blijven. Als Jezus je echt roept, zit er niets anders op dan Hem te volgen. Die veranderingen doen pijn.

[Andere Jas 2]

Quote:

Op donderdag 10 april 2008 01:24:52 schreef Luxuria het volgende: Ik verlang er wel naar als dat inhoudt dat Hij mijn gebeden verhoord (als dat goed voor me zou zijn), en mij rust geeft etc... Liefde van zo'n machtig 'persoon' wil iedereen wel toch? Waarom wou je dan graag bekeerd worden, Raido? Hoezo kunnen we het niet aan Pius_XII? Iedereen wil toch gewoon het beste voor zichzelf, en liefde van God lijkt me wel heel goed eigenlijk.

Wel goed, maar het is gewoon teveel, te vurig, niet meer menselijk. Ik verwijs naar het sambal effect.

[Gast Anon_phpbb]

Quote:

Op donderdag 10 april 2008 01:27:10 schreef marliesje het volgende: @luxuria: als je de liefde van God echt gaat ervaren, dan kun je niet onveranderd blijven. Als Jezus je echt roept, zit er niets anders op dan Hem te volgen. Die veranderingen doen pijn.

Oke op die manier snap ik het wel ja.. Maar is dat echt de liefde van God? Of is dat gewoon het gevoel vanuit jezelf, dat je Hem wilt dienen? Weet niet hoor..

[Raido 0]

Ik weet niet waarom... misschien wel omdat het grootste probleem was dat Gods liefde onconditioneel was.. Pas zag ik een theoloog, die eerst moslim was geweest. Die zei dat het een van zijn grootste problemen was geweest..

Hij vond het heel erg 'eng' dat God onconditioneel van hem hield. Net als een vriendin, terwijl jij voor je huwelijk wat bangig bent omdat je elkaar gaat leren kennen op andere manieren. Jij met een rotbui, jij net uit bed, jij zonder koffie op, jij zonder .. En toch, als je getrouwd bent.. Ze houdt van je.

Dat is 'eng'.

[Gast Anon_phpbb]

Quote:

Op donderdag 10 april 2008 01:28:36 schreef AndreasJ het volgende: [...] Wel goed, maar het is gewoon teveel, te vurig, niet meer menselijk. Ik verwijs naar het sambal effect.

oh ik doe overal sambal op en ben er ondertussen immuun voor geworden, dus misschien dat ik het daarom niet snap.. Nee even serieus ; ik snap het nog steeds niet. Hoezo te vurig, teveel? Wat voel je dan?

[Andere Jas 2]

Probeer eens een klein schepje sambal door je eten, eet dat maal op. Probeer dan eens een puur potje sambal in een keer op te eten.

[Gast Anon_phpbb]

Quote:

Op donderdag 10 april 2008 01:33:51 schreef Raido het volgende: Ik weet niet waarom... misschien wel omdat het grootste probleem was dat Gods liefde onconditioneel was.. Pas zag ik een theoloog, die eerst moslim was geweest. Die zei dat het een van zijn grootste problemen was geweest.. Hij vond het heel erg 'eng' dat God onconditioneel van hem hield. Net als een vriendin, terwijl jij voor je huwelijk wat bangig bent omdat je elkaar gaat leren kennen op andere manieren. Jij met een rotbui, jij net uit bed, jij zonder koffie op, jij zonder .. En toch, als je getrouwd bent.. Ze houdt van je. Dat is 'eng'.

Oke, bedankt voor je uitleg.. Ik kan me er alleen niks bij voorstellen, 'raar' vind ik het misschien wel.. maar eng en in zo'n mate dat je het niet eens aan kan nemen vind ik het niet. Ik hoor Christenen dat wel vaak zeggen, maar dan denk ik altijd dat dat komt doordat ze gewoon niet beseffen hoe erg je Gods liefde nodig hebt want anders kom je in de hel, even bot gezegd. Ik kan me gewoon niet voorstellen dat als je écht de angst voor de hel kent dat je dan nog gaat zeggen 'nee ik kan Gods liefde niet aannemen'. Wil mensen niet kwetsen hoor hiermee...

[Robert Frans 1.549]

Sjaloom Luxuria,

Gods Liefde is een verterend vuur en de volle essentie van de Drie-eenheid. Kortom, met Gods Liefde krijg je de volle goddelijke gemeenschap binnen. Zoveel pure goedheid, dat kan zo'n miserabel klein en zondig mensenhart niet aan. Dat is te veel, dat kent hij niet echt in die mate. Dus zal hij in eerste instantie het willen beheersen, tegenhouden, niet méér willen dan een prettig of "opbouwend" gevoel eraan overhouden.

Vergeet niet, God is pure goedheid, voor de volle honderd procent en nog meer. Het is méér en intensere goedheid dan wij ooit in ons leven van andere mensen kunnen verwachten. We denken aan goedheid vooral aan mensen als moeder Theresa, of gewoon al die fijne en betrouwbare buurman. Maar dat is slechts een flauwe en daardoor voor ons nog te behappen afspiegeling van Gods Goedheid. Net zoals een lamp wel zo fijn is in het donker, maar puur zuiver licht ons echt pijn aan de ogen doet.

Er is dan ook niets romantisch aan Gods liefde. Het is hard, medogenloos, omdat het voortdurend op je geweten inhakt. We krommen onze tenen al als een moraalridder ons aanspreekt op ogenschijnlijk niet-zo-heel-erg-onschuldig gedrag. Gods goedheid en Liefde is honderd keer erger. Die spreekt ons niet alleen aan, maar begint gelijk in ons te bouwen, te rammen en te snoeien zodra we Hem toelaten.

Omdat dat echter aanvankelijk op vernieling lijkt, wil onze natuur Hem meteen tegenhouden. Immers, Gods liefde breekt álles af wat verkeerd is en onze natuur ziet in het verkeerde nog niet eens altijd het verkeerde. Dus uit zelfbehoud wil de menselijke natuur de Goddelijke Liefde meteen tegenhouden. Maar God begint na het afbreken met hevig verbouwen, zodat het eenvoudige huisje een werkelijke Tempel van de Geest wordt, met vele torens, lichte ramen, grote kamers en fraaie muren.

Niks leuks of romantisch aan dus. Slechts door vertrouwen in Hem en met hulp van zijn genade, kun je je over die weerstand heenzetten, zodat het afbreken van al het kwade kan beginnen. Maar niet iedereen lukt dat en degenen die serieus op Hem vertrouwen en Hem willen volgen, zijn een leven lang ermee aan het worstelen. En zullen, zo ik geloof, na hun dood daarom alsnog met harde hand, zonder mogelijkheid tot tegenwerking, afgebroken en opnieuw opgebouwd worden. Want God geeft nooit op.

[Timon 0]

Niks leuks of romantisch aan de liefde van God voor ons?

Volgens mij heb jij het niet over de liefde, maar over de goedheid van God. Het is goed dat God ons snoeit, ook al doet het pijn. Maar ik denk dat Zijn liefde meer is dan de goedheid om ons boven ons natuurlijke verlangen uit te veranderen naar Zijn beeld. Ik denk niet dat het puur inhoud dat Hij ons wil snoeien.

Hooglied mag dan van oorsprong liefdespoezie zijn, over de liefde tussen man en vrouw, maar doordat het in de context van de Bijbel is geplaatst, waar God wordt geidentificeerd met liefde, kan je ook lessen van Gods liefde voor ons eruit trekken.

En die liefde spreekt van een diep verlangen naar elkaar. De passie die God heeft voor ons heeft Jezus naar het kruis gebracht. Hij houdt niet van ons om ons naar Zijn beeld te vormen, Hij vormt ons gaandeweg naar Zijn beeld omdat Hij van ons houdt. Ik zie God meer als een liefhebbende Vader of Bruidegom die van ons al zoveel hield toen we nog zondaars waren dat Hij toen al Zijn zoon voor ons over had dan als een soort projectontwikkelaar die het project mens door slopen en wederopbouw beter maakt.

Daarin zit volgens mij een (belangrijk) nuanceverschil. Zie hier voor een gerelateerd onderwerp waarin mijn visie misschien duidelijker naar voren komt

[Raido 0]

Denk je dat je kunt stellen dat er een verschil is tussen Gods Goedheid en Zijn Liefde? Kun je überhaupt de eigenschappen van God zo uit elkaar trekken..

[Timon 0]

Nee, eigenlijk niet. Ze hebben zeker veel met elkaar te maken. Maar ik vind niet dat je kan stellen dat Gods liefde (vooral) bikkelhard is. Uberhaupt kan je dat volgens mij niet stellen. En inderdaad, misschien zou ik die eerste zin dan weg moeten halen, want Gods liefde en goedheid kan je niet echt uit elkaar trekken

[Raido 0]

Vanuit menselijk perspectief is Zijn Liefde denk ik bikkelhard en dat komt denk ik vooral omdat wij slechts een beperkte visie op liefde hebben. Tot op zekere hoogte hoor.

Mijn probleem was ook niet zozeer een liefhebbende God, dat vond ik wel OK. Echter, het is conditioneel en dat maakt het 'eng' omdat wij mensen dat eigenlijk niet kennen. Hoe veel je van je vrouw of man houdt er is altijd een punt waar dat niet meer het geval is. Dat dat punt lang niet altijd in de tijd komt, is een andere zaak.

Hoeveel je ook van je man houdt als hij een stad uit moord is dat denk ik toch 'over'.

[Glenn 0]

Raidi, wat maakt die onconditionele liefde eng dan? Ik vind conditionele liefde pas eng. Dan ligt het namelijk aan jou als persoon wanneer je geliefd bent / wordt.

[Zion13 0]

Ik verlang op geen enkele wijze enige soort van goddelijke liefde.

[Kenya 0]

Ik verlang absoluut naar die liefde.

Er is niemand die mij kent zoals God. Er is niemand die mij werkelijk accepteert zoals ik werkelijk ben.

Er is niemand die zichzelf op zo'n manier heeft opgeoffert zodat het mij goed zou vergaan.

Dieonvoorwaardelijke liefde zoekt iedereen toch ?

[Zion13 0]

Quote:

"Kenya" schreef het volgende: Dieonvoorwaardelijke liefde zoekt iedereen toch ?

Nogmaals: nee.

[Andere Jas 2]

Quote:

Op donderdag 10 april 2008 13:22:38 schreef Zion13 het volgende: [...] Nogmaals: nee.

Hou je dan niet onverwaardelijk van jezelf?

[Zion13 0]

Gelukkig wel, maar:

Quote:

"Kenya" schreef het volgende: Er is niemand die mij kent zoals God. Er is niemand die mij werkelijk accepteert zoals ik werkelijk ben. Er is niemand die zichzelf op zo'n manier heeft opgeoffert zodat het mij goed zou vergaan.

Met die onvoorwaardelijke liefde heb ik niks.

[Michie23 0]

Aangezien ik getrouwd bent en je elkaar trouwbeloften geeft krijg je een iets duidelijker beeld wat liefde inhoudt. Ook als man en vrouw zijnde hoor je elkaar onvoorwaardelijk lief te hebben. Doordat je merkt dat je daar bij lange na niet aan voldoed zie je alleen maar meer God's liefde voor jou. God's hart brand van verlangen voor ons, God's hart is bewogen en dat gaat buiten onze kennis om. De manier waarop God de Vader met Zijn zoon Jezus omgaat laat echt zien wat onvoorwaardelijke liefde is. Door het offer wat Jezus bracht mogen wij ons daarom ook zonen en dochters Gods noemen. Ik kan het mij niet voorstellen maar elke keer kom ik er achter hoe waar het is.

[Mystique 1]

Ik las de vraag en tot mijn schaamte moet ik bekennen dat ik als eerste nee dacht. Waarom heb ik Gods liefde nodig als God mij liefde van mensen geeft, mensen die me aanraken, een mens dat me knuffelt, me kust en zegt dat hij van me houd. Ja, ik heb God nodig, ja, ik heb Gods vaderlijkheid nodig, zijn geborgenheid, trouw en wijsheid. Maar ik vind dat iets anders als liefde?