Het persoonlijk aspect...

[LodewijkNapoleon 0]

... in de theologie

Wat mij steeds meer opvalt, en wat ik gelukkig ook niet zélf bedacht heb, is dat het betrekken van het persoonlijk aspect in de theologie op veel vraagstukken een bevredigender antwoord geeft. JPII had dit ook al begrepen, hij heeft de fenomenologie van Husserl betrokken op veel, vooral pastorale vraagstukken en ook op de ecclesiologie, door de Kerk, die op een bepaalde manier óók een 'persoon' is, de bruid & lichaam van Christus, ook te bekijken als zou men naar een persoon kijken.

Maar er zijn nog veel meer vraagstukken die begrijpelijk worden als men het door deze bril bekijkt. De Drie-eenheid en de Twee-naturenleer worden enigzins verklaarbaar als je er huwelijkssymboliek op toepast. Dan wordt het begrijpelijk dat twee naturen onvermengt en tóch in unie met elkaar zijn. Datzelfde geldt ook voor de Drie-eenheid.

Het vraagstuk van de heiligenverering, en of dat geen afbreuk doet aan de soevereiniteit van God, wordt ook in ieder geval meer begrijpelijk als je het 'persoonlijk' maakt. Als ik getrouwt ben, en mijn liefde voor m'n vrouw straalt ook af op m'n schoonfamilie, dan doet dat m'n vrouw alleen nog maar meer recht.

Voor de vrije wil idem dito. Als ik directeur ben van een bedrijf, en ik zit overal bovenop en ik gun m'n werknemers geen enkel stukje vrijheid, dan heb ik oppervlakkig gezien absolute soevereiniteit, maar toch voel je dan al dat er iets mis is. In de situatie dat de directeur de werknemers een zekere vrijheid laat om zich te ontplooien en ze inspireerd, terwijl hij in feite eigenlijk ook alle touwtjes in handen houdt door de ideale omstandigheden te creeeren waarin werknemers hun taak kunnen doen in liefde voor het bedrijf en altijd klaar te staan met advies en bescherming. Ik denk dat je dan moreel gezien nog veel meer kan spreken van absolute soevereiniteit.

Ook het beeld van een lijdende Christus wordt zo beter te begrijpen. Net zoals het epistemologische probleem dat het geloof onbewijsbaar is.

Kennen jullie hier nog meer voorbeelden van?

[Machiavelli 0]

Ik denk hier nog even over na.

[audacity 0]

dus de vraag is, als ik het goed begrijp of moeilijke theologische vraagstukken makkelijker te begrijpen zijn als je er metaforen op plakt?

Metaforen zijn goed om abstracte vraagstukken en constructies (denk aan een willekeurige organisatie, hoe leg je een organisatie uit ) te doorgronden, maar een metafoor voldoet nooit compleet aan het beeld waarvoor het metafoor is (anders zou het een synoniem zijn ipv metafoor)

moet je alles rationeel kunnen doorgronden om te kunnen geloven?

[Annatar 0]

Quote:

Op vrijdag 07 december 2007 11:23:54 schreef marliesje het volgende: moet je alles rationeel kunnen doorgronden om te kunnen geloven?

Welnee. De theoloog legt het af tegen de mysticus als het om het kennen van God gaat.

[Iggi 0]

Quote:

Op vrijdag 07 december 2007 10:22:18 schreef Pius_XII het volgende: ... in de theologie Kennen jullie hier nog meer voorbeelden van?

Ik kan volstaan met een citaat uit:

1 Kor. 12

12 Want gelijk het lichaam één is en vele leden heeft, en al de leden van het lichaam, hoe vele ook, één lichaam vormen, zo ook Christus; 13 want door één Geest zijn wij allen tot één lichaam gedoopt, hetzij Joden, hetzij Grieken, hetzij slaven, hetzij vrijen, en allen zijn wij met één Geest gedrenkt. 14 Want het lichaam bestaat toch ook niet uit één lid, maar uit vele leden. 15 Indien de voet zeggen zou: omdat ik niet de hand ben, behoor ik niet tot het lichaam, behoort hij daarom niet tot het lichaam? 16 En indien het oor zeggen zou: omdat ik niet het oog ben, behoor ik niet tot het lichaam, behoort het daarom niet tot het lichaam? 17 Als het lichaam geheel en al oog was, waar bleef het gehoor? Als het geheel en al gehoor was, waar bleef de reuk? 18 Nu heeft God echter de leden, elk in het bijzonder, hun plaats in het lichaam aangewezen, zoals Hij heeft gewild. 19 Indien zij alle één lid vormden, waar bleef het lichaam? 20 Maar nu zijn er wel vele leden, doch slechts één lichaam. 21 En het oog kan niet zeggen tot de hand: ik heb u niet nodig, of ook het hoofd tot de voeten: ik heb u niet nodig. 22 Ja, veeleer zijn die leden van het lichaam, welke het zwakst schijnen, noodzakelijk, 23 en juist die delen van het lichaam, welke wij minder in ere houden, bekleden wij meer eervol, en onze minder edele leden worden met groter eer behandeld, 24 doch onze edele leden hebben dat niet nodig. God heeft evenwel het lichaam zó samengesteld, dat Hij meer eer gaf aan hetgeen misdeeld was, 25 opdat er geen verdeeldheid in het lichaam zou zijn, maar de leden gelijkelijk voor elkander zouden zorgen. 26 Als één lid lijdt, lijden alle leden mede, als één lid eer ontvangt, delen alle leden in de vreugde. 27 Gij nu zijt het lichaam van Christus en ieder voor zijn deel leden.

De Kerk voorgesteld als menselijk lichaam, zelfs het kleine teentje is belangrijk.

Dat nog verder trekkende, het gewonde Lichaam van Christus wat ik in gedachten voor me zie. De gewonde, lijdende Kerk van dit moment....

---

Samengevoegd:

Quote:

Op vrijdag 07 december 2007 14:11:11 schreef Tom het volgende: Welnee. De theoloog legt het af tegen de mysticus als het om het kennen van God gaat.

... toch denk ik dat ze elkaar aanvullen.

[Jyoti 0]

Herkenbaar.

Een aantal professoren hebben het vaak over narratieve theologie, en het is een idee dat mij wel aanspreekt, en vaak voor mij ook erg veel verduidelijkt. Zo hebben we vorig jaar voor het vak sacramentenleer het boekje 'Sacramenteel denken en leven' van Leonardo Boff gelezen en ik vond het echt een prachtig boek, een boek dat me voor het eerst voeling gaf met wat ik me moet voorstellen bij sacramenten.

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op vrijdag 07 december 2007 11:23:54 schreef marliesje het volgende: dus de vraag is, als ik het goed begrijp of moeilijke theologische vraagstukken makkelijker te begrijpen zijn als je er metaforen op plakt? Metaforen zijn goed om abstracte vraagstukken en constructies (denk aan een willekeurige organisatie, hoe leg je een organisatie uit ) te doorgronden, maar een metafoor voldoet nooit compleet aan het beeld waarvoor het metafoor is (anders zou het een synoniem zijn ipv metafoor)

Hmmm... Metafoor...

Ik weet niet of dat het goede woord ervoor is, aangezien dat het toch nét meer is dan een gelijkend beeld. Het mystiek huwelijk tussen Christus en de Kerk is in veel opzichten toch een echt huwelijk.

Quote:

moet je alles rationeel kunnen doorgronden om te kunnen geloven?

Het is én/én. Juist het gebruik van dit soort termen maakt het meer invoelbaar denk ik, het overstijgt ook het rationele.

[wateengedoe2 0]

Quote:

Op vrijdag 07 december 2007 16:26:26 schreef Pius_XII het volgende: Het mystiek huwelijk tussen Christus en de Kerk is in veel opzichten toch een echt huwelijk.

Dat klopt, maar het is belangrijk om te beseffen wat het beeld en wat het echte is. De relatie tussen Christus en de Kerk is het volmaakte, zoals ook de relatie tussen de Personen van de Drie-Eenheid volmaakt is. Het huwelijk tussen twee mensen, resp. de relatie tussen lichaam, ziel en geest zijn daar afspiegelingen van. De mens is naar Gods beeld geschapen, niet andersom (al zullen er nu misschien atheïsten het tegendeel beweren ).

Het is dus niet zozeer de vraag of Christus echt getrouwd is met Zijn Bruid, de Kerk. Maar wel of we door naar het (door God gewilde en als sacrament ingestelde) huwelijk tussen man en vrouw te kijken, de relatie tussen Jezus en de Kerk beter kunnen begrijpen. Mij lijkt van wel Maar 'beter begrijpen' staat niet gelijk aan 'volledig doorgronden'. Dat zullen we echt pas doen als we God van aangezicht tot Aangezicht aanschouwen (vgl. 1 Kor 13:12).

[Machiavelli 0]

Quote:

Op vrijdag 07 december 2007 16:26:26 schreef Pius_XII het volgende: [...]Hmmm... Metafoor... Ik weet niet of dat het goede woord ervoor is, aangezien dat het toch nét meer is dan een gelijkend beeld. Het mystiek huwelijk tussen Christus en de Kerk is in veel opzichten toch een echt huwelijk.[...] Het is én/én. Juist het gebruik van dit soort termen maakt het meer invoelbaar denk ik, het overstijgt ook het rationele.

Persoonlijk vind ik dergelijke 'metaforen/beschrijvingen/of welke term je er ook voor wilt gebruiken het er bepaald niet duidelijker op maken. De Drieeenheid is al pittig genoeg zonder daarbij een (voor mij) vage uitleg/vergelijking die toch altijd weer tekortschiet.

Misschien dat het aan mijn nuchtere aard licht of mijn calvinistische opvoeding hoor, maar mij brengt het niet verder.

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op zaterdag 08 december 2007 00:51:29 schreef Machiavelli het volgende: Persoonlijk vind ik dergelijke 'metaforen/beschrijvingen/of welke term je er ook voor wilt gebruiken het er bepaald niet duidelijker op maken. De Drieeenheid is al pittig genoeg zonder daarbij een (voor mij) vage uitleg/vergelijking die toch altijd weer tekortschiet. Misschien dat het aan mijn nuchtere aard licht of mijn calvinistische opvoeding hoor, maar mij brengt het niet verder.

Dat heb ik nog niet eerder gehoord eigenlijk. Het lijkt mij ook dat de huwelijkssymboliek heel verhelderend werkt, en ook een dimensie aan het al te eenzijdig rationeel beeld toevoegd waar de theologie noodgedwongen al gauw in vervalt. Wat vind je er dan niet duidelijk aan?