Spring naar bijdragen

Gedichten-topic 3


Aanbevolen berichten

  • Antwoorden 686
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Popular Posts

Two little lines I heard one day, Traveling along life’s busy way; Bringing conviction to my heart, And from my mind would not depart; Only one life, twill soon be past, Only

Ik ga mij eens toeleggen op de olleke bollekes...

Omdat hier toch al eens gequote wordt, maar eens een geniale van Drs. P

Dactylus! Dactylus!

Olleke bolleke

Tweemaal vier regels

Die rijmen aan 't slot

Kreet, naam en één woord met

Zeslettergrepigheid

Moeilijk te maken, maar

Wat een genot!

Link naar bericht
Deel via andere websites

Waarom moet ik mezelf vermoorden?

Telkens weer de rust verstoren?

Doorgaan zo, dat heeft geen zin,

toch zit ik er, weer middenin.

Ik weet dat ik niet door kan gaan.

Ik moet eens voor mezelf gaan staan.

Toch gaat het steeds, telkens weer,

ontzettend mis, het doet me zeer.

Je kan wel zeggen: jij doet het toch?

De laatste keer, dat weet je nog.

Waarom, in Godsnaam, doe je dat dan?

Dit gaat niet volgens je plan.

Dan zeg ik: ik weet het wel

ik ken de regels vanhet spel.

Alleen is het verrekte rot,

steeds te verliezen, ik ga kapot.

Dit is misschien niet het meest geweldige dichtwerk, maar ik moest men hart ff luchten, een paar dagen geleden..

Link naar bericht
Deel via andere websites

Ofwel word je steeds beter, ofwel begin ik jouw stijl gewoon te appreciëren.

Schrijf je eigenlijk effectief dagelijks of bijna dagelijks, of is dit ouder werk dat je gewoon tegenwoordig met regelmaat op credible post? En doe je er eigenlijk iets speciaals mee, of schrijf je gewoon voor je eigen plezier?

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

Ofwel word je steeds beter, ofwel begin ik jouw stijl gewoon te appreciëren.

Allebei zou mooi zijn. widegrin.gif

Quote:
Schrijf je eigenlijk effectief dagelijks of bijna dagelijks, of is dit ouder werk dat je gewoon tegenwoordig met regelmaat op credible post?

Wat je ziet is allemaal vers van de hand. Ik probeer zoveel mogelijk te lezen en schrijven. Ook al is het soms troep, ik merk dat als je er mee bezig blijft 'de woorden naar hun betekenis toegroeien', om het met Heidegger te zeggen. knipoog_dicht.gif

Quote:
En doe je er eigenlijk iets speciaals mee, of schrijf je gewoon voor je eigen plezier?

Mijn ouwe sjit heb ik door een amateuruitgever laten uitgeven, de nieuwe stuf wil ik gaan rondsturen in mijn ijdelheid... Maar het belangrijkste is natuurlijk dat ik allereerst mezelf er een plezier mee doe, anders zou het ik niet doen.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Dat merk ik bij mezelf ook wel, met regelmaat schrijven brengt naast de onvermijdelijke weggooibare rommel wel degelijk verbetering mee. Maar ja, ik en discipline, daar moet ik vast geen tekeningetje meer bij maken. Zelfs dagelijks poëzie lezen lukt niet meer (ik heb er een tijdje een gewoonte van gemaakt om elke dag een gedicht dat ik echt goed vond neer te typen en wat op te zoeken over de auteur en het gedicht zelf, maar dat is nogal vervaagd, nu doe ik het maar af en toe en meestal kom ik niet verder dan een gedicht uitkiezen, extra's opzoeken doe ik nog zelden - en vandaag heb ik trouwens dat laatste gedicht van jou er aan toegevoegd).

Link naar bericht
Deel via andere websites

Ik schrijf vooral voor mezelf, ik heb niet zo de behoefte om dat aan andere mensen te laten lezen, buiten mijn liefste. Ok, en eigenlijk ben ik gewoon veel te bang voor kritiek op iets persoonlijks als mijn schrijfsels. puh2.gif

En 't is geen kwestie van drukheid, laten we eerlijk zijn, ik doe geen klop tijdens de examens. 't Is een kwestie van discipline, die ik dus niet heb, en die ik de laatste tijd nog minder lijk te hebben dan anders (dat komt en gaat nogal in periodes bij mij). En ook een gebrek aan andere mensen om mee te schrijven, ik heb een hele tijd een goede vriendin gehad die graag en veel schreef, en die het ook nog eens leuk vond om elkaars werk te bekijken en bij te schaven, dat motiveert. Toen vulden we ook elk dood moment met schrijven, ook vaak onder de vorm van spelletjes, bizarre rijmschema's en onmogelijke onderwerpen en allerlei mogelijke creatieve beperkingen, en dan zien wie er iets van wist te maken. Maar ik zou het gewoon vaker moeten doen in plaats van hier excuses te zitten geven. puh2.gif

Ik heb ooit al wel eens iets van mezelf gepost geloof ik, maar 't is lang geleden.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Ik bewaar schrijfsels zelden fatsoenlijk en heb geen zin om in oude kladpapiertjes enzo te zitten rommelen, dus ik ga de makkelijke optie nemen en iets posten dat ik hier uitgetypt en copy-pastebaar heb staan. puh2.gif

't Is al even geleden maar ik weet dat ik ooit wel iets gepost heb op credible en waarschijnlijk was dit het want zo veel gedichten van mij heb ik niet op computer gezet, maar ik heb geen zin om oude topics te zitten doorbladeren om dat na te kijken. Constructieve kritiek is altijd welkom, zeker van iemand waarvan ik weet dat hij kan schrijven, ook al hebben we een andere stijl.

Nu, dit is wel iets van jaren geleden, ik was rond de 17 geloof ik. Ik vind het nu niet slecht, maar ik weet ook niet of het iets is wat ik nog zou schrijven, allicht niet, hoewel ik veel te weinig schrijf om echt te kunnen spreken van noemenswaardige evolutie in mijn stijl. Misschien moet ik het eens herschrijven want het kan absoluut beter, maar langs de andere kant is het misschien ook niet slecht om iets van vroeger gewoon te laten zoals het toen was (met name lichtjes melige, lang niet slechte poëzie van een naïevere persoon dan degene die ik nu ben), dingen moeten niet altijd eindeloos opgehaald worden.

Wanneer de nacht tot

vermoeden

van dageraad geworden is

Jouw ondergoed tot lampenkap

Gefluister tot een lach

Kruip ik,

gekleed in wierookwolken en

schaamrood,

in de hangmat van jouw armen

En vraag met traangeroerde stem

of ik bij je blijven mag

En deze is min of meer uit de zelfde periode, blij om te weten dat ik als puber ook al wel iets als zelfkritiek had.

Soms spreekt de wereld

alleen voor mij

en adem ik poëzie

dan waan ik mezelf een Dichter

en verlies mezelf

in oeverloos metaforen

braak vergelijkingen uit

en krul mijn taal als serpentines

tot mijn pen

meewarig het dopsel schudt

en een punt achter mijn ambities vlekt.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Afgewezen te worden,

niet als 'vriendje', als minnaar,

maar als mens, om het diepste van je 'zijn'...

Dat gevoel, het doorklieft,

lichaam en ziel,

het doet zo ontzettend veel pijn...

Is het 'het gemis'?

Is het misschien 'wrok'?

Of is het gewoonweg dat je geen 'antwoord' kan geven?

De val is het meest diep,

op het moment dat je het ideaal mag zien,

juist het besef van het grootste tekortschieten doet je sidderen en beven.

'Liefdesverdriet' zou men zeggen,

'luddevedudde' klinkt het meewarig,

Maar was het maar zo eenvoudig...

Het gaat om 'houden van',

geen kwestie van vrouw & man.

Men hoort je woorden,

je stem resoneert als een sonar,

maar de inhoud gaat verloren

Een liefdesbaby, dood geboren.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

[...]

Mooi hoor.
yes.gif
In de tweede kan ik mezelf wel herkennen.
widegrin.gif
Wat ik altijd mooi vind, en waar ik zelf heel slecht in ben is dat luchtige zo op het einde.

Ik doe m'n best. knipoog_dicht.gif

Nuja, ik vind van mezelf dat ik niet onaardig schrijf, maar echt goed noem ik het ook niet. Ik zou het misschien kunnen door er me echt op toe te leggen, echt goed schrijven, daarvoor heb ik genoeg aanleg, maar ik ben niet iemand die zo eventjes een meesterwerk schrijft. Enfin ja, dat waren veel van mijn favorieten vast niet, bij sommigen gaat geniaal schrijven zo'n beetje als ademen of eten, even natuurlijk én even levensnoodzakelijk, maar bij velen komt er bloed, zweet en tranen bij kijken. En die investeer ik er voorlopig niet in.

Maar ik vind het wel schitterend, hoe sommige mensen schrijven. Gedichten die zo prachtig zijn dat je ze wel van buiten moét leren omdat het levensnoodzakelijk lijkt dat je ze op elk mogelijk moment van de dag voor jezelf kan opzeggen. Zoiets. Ik ben tamelijk moeilijk denk ik, maar als een gedicht me echt pakt is het ook nogal intens.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

[...]

Ik doe m'n best.
knipoog_dicht.gif

Nuja, ik vind van mezelf dat ik niet onaardig schrijf, maar echt goed noem ik het ook niet. Ik zou het misschien kunnen door er me echt op toe te leggen, echt goed schrijven, daarvoor heb ik genoeg aanleg, maar ik ben niet iemand die zo eventjes een meesterwerk schrijft. Enfin ja, dat waren veel van mijn favorieten vast niet, bij sommigen gaat geniaal schrijven zo'n beetje als ademen of eten, even natuurlijk én even levensnoodzakelijk, maar bij velen komt er bloed, zweet en tranen bij kijken. En die investeer ik er voorlopig niet in.

Maar ik vind het wel schitterend, hoe sommige mensen schrijven. Gedichten die zo prachtig zijn dat je ze wel van buiten moét leren omdat het levensnoodzakelijk lijkt dat je ze op elk mogelijk moment van de dag voor jezelf kan opzeggen. Zoiets. Ik ben tamelijk moeilijk denk ik, maar als een gedicht me echt pakt is het ook nogal intens.

widegrin.gif Ja, ik ken er op het moment maar 1 uit m'n hoofd van Reve, maar ik zou er eigenlijk ook meer willen kennen. Dichten verschilt voor mij soms niet zo veel van bidden. smile.gif

Link naar bericht
Deel via andere websites

Slechte vriend

Ik mis je

Maar je bent een slechte vriend

Ik heb je nodig

Maar je bent een slechte vriend

Ik voel me schuldig

Maar je bent een slechte vriend

Zonder jou voel ik me nog eenzamer

Met jou voel ik me bedrogen en klein

Hoe het ooit was kan niet meer

Het mocht niet zo zijn

Vaarwel heb ik al gezegd

Je deed me verdriet en pijn

Je bent door en door slecht

Een leven met jou ging niet meer

Een leven zonder jou is raar

Een leven met jou deed me zeer

Een leven zonder jou,

Is mezelf zijn.

Na al die jaren, ben ik mezelf

BEN IK MEZELF!

Link naar bericht
Deel via andere websites
  • 2 weeks later...

Funeral Blues

Stop all the clocks, cut off the telephone,

Prevent the dog from barking with a juicy bone,

Silence the pianos and with muffled drum

Bring out the coffin, let the mourners come.

Let aeroplanes circle moaning overhead

Scribbling on the sky the message He is Dead.

Put crepe bows round the white necks of the public doves,

Let the traffic policemen wear black cotton gloves.

He was my North, my South, my East and West,

My working week and my Sunday rest,

My noon, my midnight, my talk, my song;

I thought that love would last forever: I was wrong.

The stars are not wanted now; put out every one,

Pack up the moon and dismantle the sun,

Pour away the ocean and sweep up the woods;

For nothing now can ever come to any good.

Oeps, lees onderstaande reactie nu pas, vandaar late reactie, Auteur is W.H. Auden, en zéker niet ikzelf, kan niet dichten helaas!

Link naar bericht
Deel via andere websites

Dat vind ik erg mooi, funeral blues. Maar kan je misschien wel de auteur vermelden als je een gedicht post? Dit is zodanig bekend dat veel mensen allicht wel weten dat het geen eigen werk is, maar ik vind het wel zo netjes om dat duidelijk te maken.

Link naar bericht
Deel via andere websites
  • 2 weeks later...

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Gast
Antwoord op deze discussie...

×   Plakken als rijke tekst.   Opmaak herstellen

  Er zijn maximaal 75 emoticons toegestaan.

×   Je link is automatisch geïntegreerd.   In plaats daarvan als link tonen

×   Je voorgaande bijdrage is hersteld.   Tekstverwerker leegmaken

×   Je kunt afbeeldingen niet direct plakken. Upload of voeg afbeeldingen in vanaf URL.


×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid