Rijkdom opgeven

[Robert Frans 1.542]

Sjaloom Judith,

Quote:

Dat komt meer over als je verzetten tegen een trend.

Ja, maar dan niet om het verzetten, maar omdat Christus het van ons vraagt. Als duidelijke teksten over seks voor het huwelijk en evangelisatie nagevolgd moeten worden, dan toch ook teksten over sober leven, liefst met zo weinig mogelijk spullen.

Quote:

Ik ben ook geen Paris Hilton die gaat shoppen etc. Geld over de balk smijt... Sterker nog ik koop nauwelijks kleren, haha!

Dat is al een aardig begin.

Quote:

Ik snap je punt wel, maar met sober zie ik iemand voor me in een klooster die het altijd koud heeft en geen benul heeft van de wereld.

Ten eerste mogen we stellen dat zulke strenge kloosterlingen maar al te scherp besef hebben van de wereld. De samenleving mag wel veranderen, maar de mens niet. Door de eeuwen heen zijn haar noden, motivaties en zonden altijd hetzelfde gebleven. En hoe zou iemand die elke dag zo innig in gebed en gemeenschap met God is geen besef kunnen hebben van de wereld? Juist kloosterlingen die nooit hun kloosters verlaten doen soms meer aan zending dan evangelisten die rondtrekken. Just think about it.

Ten tweede lijkt mij dat een onjuiste visie op soberheid. Ik weet niet van wie je die visie hebt, maar ik weet wel dat je niet het recht hebt om een eenvoudige opdracht van Christus met zo'n visie, bewust of onbewust, tekort te doen. Soberheid betekent niet méér dan enkel leven met hetgeen je écht nodig hebt. Je hebt geen dure kleding nodig, geen mobieltje met foto-functie en spelletjes, geen dure I-Pod, geen nieuwste computer, geen snaaigoed in de kast, geen posters of schilderijen, et cetera.

Quote:

Mijn visie is juist ín de wereld staan en mensen helpen.

De mijne ook, en daarom wil ik juist zo sober mogelijk leven en me juist ook door kloosterlingen laten inspireren. Ken je Franciscus van Assisi? Hij leefde zo sober als het maar kon, soms tot het overdrevene toe. Hij leed vrijwillig kou, honger en kastijdde zelfs zichzelf. Was hij zich dan niet bewust van de wereld? Integendeel, hij hielp melaatsen, zwervers en gaf vrijmoedig, ook al had hij zo weinig. Juist hij ging om met mensen waarmee niemand omging.

Vergis je niet, Franciscus kwam uit een welvarende familie en had een goede jeugd. Net zoals veel jongeren hier nu. Maar hij gaf zijn rijkdom op, wijdde zich vol vuur en hartstocht aan God en weet tot op de dag van vandaag miljoenen gelovigen te inspireren. Zeg mij dus niet dat sober leven het helpen en openstaan uitsluit. Integendeel, gehechtheid aan materie kan juist het helpen en openstaan belemmeren. Misschien is het goed om je te bezinnen op je visie op soberheid en dan ook maar meteen op je visie op kloosters.

[Gast Anon_phpbb]

Quote:

Op donderdag 03 mei 2007 20:17:48 schreef RobertF het volgende: Sjaloom Judith, [...]Ja, maar dan niet om het verzetten, maar omdat Christus het van ons vraagt. Als duidelijke teksten over seks voor het huwelijk en evangelisatie nagevolgd moeten worden, dan toch ook teksten over sober leven, liefst met zo weinig mogelijk spullen. [...]Dat is al een aardig begin. [...]Ten eerste mogen we stellen dat zulke strenge kloosterlingen maar al te scherp besef hebben van de wereld. De samenleving mag wel veranderen, maar de mens niet. Door de eeuwen heen zijn haar noden, motivaties en zonden altijd hetzelfde gebleven. En hoe zou iemand die elke dag zo innig in gebed en gemeenschap met God is geen besef kunnen hebben van de wereld? Juist kloosterlingen die nooit hun kloosters verlaten doen soms meer aan zending dan evangelisten die rondtrekken. Just think about it. Ten tweede lijkt mij dat een onjuiste visie op soberheid. Ik weet niet van wie je die visie hebt, maar ik weet wel dat je niet het recht hebt om een eenvoudige opdracht van Christus met zo'n visie, bewust of onbewust, tekort te doen. Soberheid betekent niet méér dan enkel leven met hetgeen je écht nodig hebt. Je hebt geen dure kleding nodig, geen mobieltje met foto-functie en spelletjes, geen dure I-Pod, geen nieuwste computer, geen snaaigoed in de kast, geen posters of schilderijen, et cetera. [...]De mijne ook, en daarom wil ik juist zo sober mogelijk leven en me juist ook door kloosterlingen laten inspireren. Ken je Franciscus van Assisi? Hij leefde zo sober als het maar kon, soms tot het overdrevene toe. Hij leed vrijwillig kou, honger en kastijdde zelfs zichzelf. Was hij zich dan niet bewust van de wereld? Integendeel, hij hielp melaatsen, zwervers en gaf vrijmoedig, ook al had hij zo weinig. Juist hij ging om met mensen waarmee niemand omging. Vergis je niet, Franciscus kwam uit een welvarende familie en had een goede jeugd. Net zoals veel jongeren hier nu. Maar hij gaf zijn rijkdom op, wijdde zich vol vuur en hartstocht aan God en weet tot op de dag van vandaag miljoenen gelovigen te inspireren. Zeg mij dus niet dat sober leven het helpen en openstaan uitsluit. Integendeel, gehechtheid aan materie kan juist het helpen en openstaan belemmeren. Misschien is het goed om je te bezinnen op je visie op soberheid en dan ook maar meteen op je visie op kloosters.

Ja misschien is die visie onwaar maar dat express bedoelt om onrecht mee te doen Dat is dan puur onwetendheid.

Ik bedoelde ook eigenlijk dat het sobere voor praktische problemen kan zorgen, bij het helpen van mensen.

Ik denk trouwens dat de mensen die daartoe kunnen, dat zouden moeten doen maar als iedereen in een klooster gaat zitten dan krijg je een erg moeilijke onderhoudbare maatschappij.

Er moet brood op de plank komen, mensen moeten werlen ook op industrieel gebied, mode, electriciteit etc; omdat er anders een eiland gecreert wordt van een Nederlandje ingesloten door allerlei westerse maatschappijen; binnen no-time zouden er allerlei problemen de kop op steken. Afgezien van het feit dat je een dictatuur moet instellen wil je een lad zo regeren; ik denk dat het idee van soberheid goed is; niets meer nemen dan nodig is. Maar jouw beeld komt op mij over als een utopia

---

Samengevoegd:

Ik denk trouwens dat hoe jij contact hebt met God, per persoon verschilt; daarvoor kan de ene persoon er baat bij te hebben om een kloosterleven te leiden maar het merendeel zal dat niet nodig hebben.

Ik denk dat de essentie veel meer is dat je deelt met je medemens; fair-trade producten (bijvoorbeeld), er voor mensen bent. Een vriendelijk woord, goede doelen. Dat is volgens mij de essentie.

Dat sommige het nodig vinden / om een kloosterleven te leiden; of vinden dat het bevoordelijk is, tuurlijk dat kan dan per individu verschillen.

[Robert Frans 1.542]

Sjaloom Judith,

Voor God is niets onmogelijk hè? Maar de Kerk (en de samenleving!) heeft inderdaad zowel de religieuze in het klooster als de mens op straat nodig. Als je dus geen roeping voor het klooster hebt, dan moet je dus vooral niet naar het klooster gaan, behalve dan misschien voor een retraïte van een paar dagen. Ieder mens heeft zijn eigen roeping; niet voor niets zitten er ook gewone mensen als jij en ik tussen de geloofshelden.

Wat ik bedoel te zeggen is dat je je wel door kloosterlingen kunt laten inspireren. Kloosterlingen leiden een leven van gebed, studie van Gods Woord en arbeid, het zogenoemde ora et labora, bid en werk. Daarbij nemen ze de drie Evangelische Raden in acht: armoede (weinig tot geen eigen bezit), kuisheid (celibaat) en gehoorzaamheid (aan de overste en zo ook aan God). Hoe dat precies gaat, verschilt dus per orde (niet elke kloosterorde is even streng), maar de basisprincipes zijn in elk klooster hetzelfde.

Je kunt je ook een soortgelijke levensstijl aanmeten door meerdere keren per dag tot God te bidden, dagelijks uit de Schrift te lezen, je werk of je studie met vreugde te doen alsof je het voor God doet, seksualiteit enkel voor binnen het huwelijk met je partner te bewaren, niet méér bezittingen te hebben en niet méér te eten dan je nodig hebt (wat je zelf, in andere woorden, ook al zegt) en vooral vrijmoedig te geven en te helpen waar je hulp nodig is.

Gezegd moet worden dat ik daarin ook flink tekort schiet. Maar dat betekent niet dat ik niet naar zo'n levensstijl zou moeten streven en dat de uitspraken van Jezus daarom maar genuanceerd moeten worden. Het betekent dat ik zal moeten blijven worstelen met mijn geweten en tot God zal moeten blijven bidden, net zolang totdat ik de sprong durf te wagen. God maakt het ons niet gemakkelijk, maar laat ons hetgene doen wat het beste voor ons is. Niet hetgene wat wij willen.

[Gast Anon_phpbb]

*knikt*

[Ann 0]

Quote:

Op donderdag 03 mei 2007 18:04:31 schreef Judith het volgende: Dat komt meer over als je verzetten tegen een trend. Ik ben ook geen Paris Hilton die gaat shoppen etc. Geld over de balk smijt... Sterker nog ik koop nauwelijks kleren, haha! Ik snap je punt wel, maar met sober zie ik iemand voor me in een klooster die het altijd koud heeft en geen benul heeft van de wereld. Mijn visie is juist ín de wereld staan en mensen helpen. @ Ann; ... ik kwam een beetje vinnig over; sorry

oh nee hoor je kwam zo helemaal niet over

en dat is raar want meestal denk ik dat iedereen mij aanvalt

[Gast Anon_phpbb]

Haha, oké!!! Gelukkig.

[Mr. Emilio 0]

Quote:

Op woensdag 02 mei 2007 21:44:54 schreef RobertF het volgende: Het aardige is dat Franciscus van Assisi, toen hij onder andere deze woorden hoorde, meteen gewoon praktisch ermee aan de slag ging en Vrouwe Armoede tot zijn bruid nam. Hij vastte veel, at heel sober, begon een gemeenschap zonder onderdak en wierp openlijk ten overstaande van de bisschop de mantel af die hij van zijn vader had gekregen, zodat hij poedelnaakt voor de bisschop kwam te staan. Toen deze hem meteen toedekte met een kleed, zei Franciscus dat hij nu écht alles van de Vader gekregen had. En juist deze heilige is één van de populairste en meest inspirerende geloofshelden geworden, die eeuwen na zijn dood nog volop vereerd, aangeroepen en nagevolgd wordt. En ondertussen hebben wij westerlingen de neiging de armoedeteksten in de Schrift te nuanceren, omdat ze wel érg veel vragen van ons. De vraag is dan of je daar nu geloofshelden mee kweekt, of dat je misschien toch iets te gemakkelijk omgaat met deze teksten. Soberheid, matigheid en vrijwillige armoede zijn altijd al grote christelijke deugden geweest. Zou het zo'n vreemde gedachte zijn om eens écht sober te leven? Ik bedoel, als spullen toch niet zo belangrijk zijn, waarom dan niet eens een heleboel spullen gewoon verkopen en het geld aan de armen geven? Dan kom je er misschien ook achter dat spullen waarvan je dacht die zo nodig te hebben, eigenlijk best wel gemist kunnen worden. Juist in deze westerse wereld zouden de armoedeteksten van grote betekenis kunnen zijn, omdat deze teksten om échte offers vragen.

Maar dat is toch iets heel persoonlijks? Een persoonlijke roeping? Waarom zou een "brave Christen" die zich niet geroepen voelt om huis en haart te verkopen om zo Christus waarlijk te volgen, dat wel doen en verwachten dat dit God behaagt en er door gezegend te worden?

Misschien heedt God jou wel "geroepen" om iets geweldigs uit te vinden, daar heel veel geld mee te verdienen zodat je dat vervolgens kunt investeren in de uitbreiding van Het Koninkrijk Gods? Als rijkdom en luxe je niet in de weg staan om God te dienen, waarom zou je er dan afstand van moeten doen?

Kijk maar eens naar bijv. de families Blokker, Gates, Rockefeller... IIG Jaap Blokker is overtuigd Christen en wendt zijn vergaarde fortuin oa aan om er heel veel goed mee te doen. Is het dan zo erg dat hij mischien wel rijdt in een hele nieuwe Mercedes, woont in een villa met zwembad en tennisbaan en dat hij golft met de jetset? Ik vindt van niet.

[Warrior4Jah 0]

Ik denk dat je deze tekst anders uit kunt leggen, als je kijkt naar het stuk hiervoor zie je dat deze man zegt alle geboden van jongsafaan gehouden te hebben. Aangezien dit aardig moeillijk, zij het onmogelijk is lijkt het erop dat de man zich beter voor doet laten komen voor de menigte dan hij werkelijk is.

Jezus heeft dat door en legt vervolgens de lat hoger op een wat gevoelig gebied voor deze man. Dat is wat Jezus de hele tijd deed, Hij liet aan de Joden zien dat ze niet op de wet moesten vertrouwens maar op Hem. Oftewel niet op eigen kracht maar op Zijn kracht.

Daarom ook dat Hij de 10 geboden nog wat scherper neerzette, "als je er al aan denkt dan heb je de wet al gebroken".

Deze tekst moet je dus niet meteen weer letterlijk in je leven gaan toepassen. Het kan zijn dat God je voor zoiets roept maar maak er niet meteen weer een leefregel van. Belangrijk is wel dat geld nooit voor God komt te staan in je leven. Daarom ook mattheus 6:33:

But seek first his kingdom and his righteousness, and all these things will be given to you as well.

God op de eerste plaats, de rest is van latere zorg

[Robert Frans 1.542]

Quote:

[...] Maar dat is toch iets heel persoonlijks? Een persoonlijke roeping? Waarom zou een "brave Christen" die zich niet geroepen voelt om huis en haart te verkopen om zo Christus waarlijk te volgen, dat wel doen en verwachten dat dit God behaagt en er door gezegend te worden? Misschien heedt God jou wel "geroepen" om iets geweldigs uit te vinden, daar heel veel geld mee te verdienen zodat je dat vervolgens kunt investeren in de uitbreiding van Het Koninkrijk Gods? Als rijkdom en luxe je niet in de weg staan om God te dienen, waarom zou je er dan afstand van moeten doen? Kijk maar eens naar bijv. de families Blokker, Gates, Rockefeller... IIG Jaap Blokker is overtuigd Christen en wendt zijn vergaarde fortuin oa aan om er heel veel goed mee te doen. Is het dan zo erg dat hij mischien wel rijdt in een hele nieuwe Mercedes, woont in een villa met zwembad en tennisbaan en dat hij golft met de jetset? Ik vindt van niet.

Sjaloom Mr. Emilio,

In de film Schindlers List zie je op het einde Schindler huilend bij de enorme groep Joden staan die hij van de gaskamer heeft weten te redden. Hij werpt dan nog enkele dingen als volgens mij zijn horloge op de grond en snikt: "Hiermee had ik nog één Jood kunnen redden." Zoveel Joden gered, maar toch huilde hij dat hij er nog één had kunnen redden.

Of Schindler werkelijk er zo gestaan heeft, doet er in deze post even niet toe. Het gaat om de mentaliteit. Christus vraagt van je dat je álles geeft en alles van Hem verwacht. Geweldig als je zoveel geld hebt en het geld aan Gods koninkrijk kunt besteden. Maar als materie voor jou niet zo belangrijk is, waarom dan nog één cent teveel besteden aan een overdreven grote auto, zwembad of jetset? Wat moet je dan nog met die dingen?

Ik heb ook nergens ervoor gepleit om Franciscus te imiteren. Ik had het over hem als voorbeeld nemen, net zoals je op andere gebieden in je leven weer andere heiligen als voorbeeld kunt nemen. Zoals bijvoorbeeld Jozefmaria, de stichter van Opus Dei, als het gaat om het heiligen van je gewone, dagelijkse werk, en dat werk net zo te waarderen als pakweg het evangeliseren in de rimboe.

Warrior4Jah, je uitleg klinkt plausibel, maar door de geschiedenis heen zie je juist dat mensen die wel degelijk gewoon doen wat er staat de grote geloofshelden worden en méér zegen van Christus ontvangen dan wie dan ook. Wie alles geeft, zal alles krijgen. En als je zegt dat je volledig op God vertrouwd, maar er toch wel een (semi-)hedonistische levensstijl op nahoudt, dan klopt er minimaal iets niet.

Wie zegt het volledig van God te verwachten, zal dat laten zien in zijn doen en laten. En als je Jezus wilt volgen, maar je maakt je toch zorgen om wat je nu weer moet aantrekken, of dat je toch wel een sneller en mooier mobieltje wilt hebben, dan denk ik dat je simpelweg nog een lange weg te gaan hebt. En daarom niet die teksten maar moet gaan nuanceren. God vraagt geen gemakzucht onder het mom van "ik geloof toch?" maar Hij vraagt jou als volledig offer. Hoeveel pijn dat ook kan doen en hoe pijnlijk dat soms ook kan zijn.

[Warrior4Jah 0]

Ik denk dat het wat verkeerd overkwam, ik bedoelde alleen dat we niet alles letterlijk over moeten nemen. Richt je op Jezus en geef uit liefde, dan is het een echt offer. Als je puur gaat geven omdat het moet kun je het beter niet doen. En hoeveel je dan moet geven en of je

wat voor jezelf mag houden dat is iets wat je maar aan Hem moet vragen. Dat is iets persoonlijks waar we hier niet over kunnen oordelen.