ware liefde ?! gevolgen daarvan ?!

[Ank Myrandor 0]

Ik vraag me af of andere mensen het gevoel hebben of ooit hebben gehad dat ze ware liefde hebben / hebben gehad.Ik ben zelf 22 jaar oud ik heb maar 1 relatie gehad met een geweldig iemand. Deze relatie heeft ongeveer 2,5 jaar geduurt, iets minder eigenlijk. Maar tijdens deze relatie waren we er beiden over uit dat we echt er voor elkaar waren en dat het echt nooit meer over zou gaan. Jammer genoeg is het anders gegaan. 3 jaar geleden heb ik de relatie beeindigt omdat ik toen op dat moment dacht dat ik er niet meer samen met haar uit zou kunnen komen, het is een moeilijk moment geweest waar ik niet alleen haar maar ook mijn beste vrienden ben verloren. Dit is nu zo'n 3 jaar geleden gebeurt en ik had aan het einde van vorig jaar dus rond december eindelijk het lef om met haar een afsluitend gesprek te hebben omdat ik misschien iemand anders zou kunnen leren kennen, en ik wilde puur weten of zij helemaal over mij heen was en zelf doorgegaan was met haar leven.

We hebben beide toen we een relatie hadden 2 ringen gekocht wat symbool staat voor onze liefde, Deze ringen heb ik de afgelopen 5 jaar elke dag gedragen.

Toen we contact weer met elkaar kregen had zij een andere vriend maar het ging niet goed, het is heel moeilijk om te geloven maar ze zij toen al dat Ik haar enigste ware liefde was en dat hij dat ook wist en dat hij daarmee akkoord ging. Deze relatie was al stuk aan het gaan voordat ik concact met haar opzocht ( haar woorden ik kan alleen maar vertrouwen daarin hebben )

De afgelopen maanden zijn voor mij heel moeilijk geweest, ze zegt steeds dat ze onvoorwaardelijk van mij houd en dat ik de enigste ware liefde ben in haar leven maar ze leeft bijna dagelijks nog met die andere persoon als vriend, zelfs dat heb ik op een gegeven moment zo goed mogelijk als geaccepteerd en was blij dat ik weer in haar leven mocht zijn. Maar toch lijkt ze niet te weten wat ze wilt, maar afgelopen week is het door een rare discussie over beloftes en geloof. zo fout gegaan dat ze zei dat ze geen relatie met mij meer wil gaan hebben. Ze heeft eerder al gezegt dat als ze zo'n beslissing zou gaan maken dat ze deze beslissing voor het leven wilde maken omdat ze toch kinderen wil gaan krijgen en niet wilt wachten meer ...

Nu komt het moeilijkste eigenlijk, ik heb net zoals haar het gevoel altijd gehad dat zij de enigste persoon voor mij was in het leven, ik heb altijd mijn ringen gedragen en ben er altijd trots op geweest dat zij mijn enigste vriendin is geweest in het leven. zelfs nu ze gekozen heeft dat ze geen relatie met mij wilt , het laatste wat ze fluisterde naar mij toe toen ik de deur uit liep is , ik hou van je

Ik weet zelf niet meer wat ik moet doen, Ik wil haar nooit zolang ze van mij houd haar pijn doen dat ik mijn liefde voor haar verloochen door met iemand anders mijn leven te spenderen terwijl ik gewoon nog steeds na 3 jaar haar niet gezien te hebben zoveel van haar houd.

Zij heeft een beslissing genomen maar ik weet dat ze dat niet heeft gedaan omdat ze niet zoveel van mij houd.

Ik heb zelf de fout gemaakt door haar te laten gaan, dat is de stomste fout van mijn leven geweest. zij heeft een paar keer contact met mij opgezocht achteraf en dat heb ik alleen maar op geantwoord en nooit meer echt contact met haar gezocht.

Na de laatste beslissing zei ze dat ik haar moest vergeten, en dat ik met iemand anders gelukkig moet worden. iets wat voor mij nog steeds onmogelijk lijkt, zelfs nu dat ik zeker weet dat zij degene is voor mij zelfs nu dat ik na 3 jaar nog steeds geen relatie met haar heb of zou kunnen krijgen.

Ik heb mijn ringen aan haar terug gegeven omdat zij wilde dat ik niet meer naar haar toe zou komen, hiermee wil ik laten zien dat als zij nooit meer iets van mij wilt dat ik haar nooit meer zal lastig vallen want dat is het laatste wat ik wil doen. Iemand lastig vallen in zijn leven als diegene dat niet wil

Ik mis haar en mijn ringen enorm op het moment en ik weet niet wat ik niet meer wat ik allemaal moet doen, behalve hopen en op God vertrouwen dat hij het juiste voor mij voorheeft.

Ik vraag me af of andere mensen, zoiets hebben meegemaakt of iets soortgelijks, mensen die echt het gevoel hebben gehad ware liefde te kennen en dat diegene de ene is die je gelukkig kan maken voor de rest van je leven, en wat doe je ermee als de ander het niet meer wil of in mijn geval niet meer kan...

[Anne13 0]

Quote:

Ik weet zelf niet meer wat ik moet doen

Ten eerste; een goed gespeld en duidelijk verhaal maken.

Ten tweede; zoals ze zelf zei: haar vergeten. Probeer afleiding te zoeken of iemand anders. Ik weet dat het moeilijk is, maar zo te zien heeft het niet zoveel hoop.

Ik heb er niet ECHT ervaring mee, maar ok...

[Ank Myrandor 0]

ik heb een kind ? ik weet niet waar je dat uit hebt opgehaald, maar ik denk in de andere discussie en heb je niet gelezen als ik een kind zou hebben. als ik een kind zou hebben zou ik zowiezo nooit iets doen om het los te laten.

ten eerste kom je niet in de hel als je Joh. 3 V 16 weet en ook gelooft. en God heet altijd het juiste met iedereen voor.

Ik wil met mijn verhaal alleen de discussie aanwakkeren of Ware liefde bestaat, moet je er alles voor over hebben, zo onder andere nooit meer een ander zoeken zolang je van degene houd?

zoals ik dus heb gehad de afgelopen 3 jaar

HJ ik hoop dat je het niet persoonlijk opvat, ik heb echt niets tegen jou en veroordelen is wel het laatste wat ik zou willen doen.

ik vraag me alleen af ben ik de enige die dit gevoel heeft na bijvoorbeeld 3 jaar zonder haar door te brengen.

[Hj 0]

...

[Ank Myrandor 0]

Ik heb dat gevoel gehad en ik kan je nu al zeggen dat ik echt voor je hoop dat je het ook nooit kwijt zal raken. het is niet iets wat je ooit zou willen kwijtraken

[Liedewij 0]

wareliefde bestaat niet.... te minste dat denk ik na een hele hoop discussies!

maar wat ik wil zeggen... vragen eigenlijk, ben je niet een beetje geobsterdeerd door haar? en maak je niet alles in je hoofd een stuk mooier dan dat het is... Jongen een wijze raad van Liedewij: open je ogen kijk om je heen hoe moeilijk het zo is, er is nog genoeg moois maar foseer het niet, be yourself en ga jezelf niet weg cijferen of aanpassen voor iemand anders (in de slechte zin van het woord)

[Ank Myrandor 0]

het kan zijn dat mensen denken dat ik geobsedeerd ben, maar dan zou ik zeg maar oa haar lastig blijven vallen, tenminste zou ik denken, ik heb haar niets voor niets de ringen terug gegeven zodat als zij ooit op een andere mening komt dat ze naar me terug kan komen,

mijn vraag is gewoon hoe ga je er zelf mee om, of denken mensen dat het niet bestaat, want het rare is dat ik het gevoel wel heb.

en wil ik er vanaf ?! dat weet ik zelf nog niet eens, ik wil er alleen graag over praten omdat ik wel van mening ben dan net zoals zij gezegt heeft dat ik door moet gaan met mijn leven.

Ik alleen ben altijd van mening geweest dat zolang ik van iemand anders houd dat ik nooit iemand de pijn wil doen door te doen alsof ik met iemand anders kan leven, diegene lieg ik dan voor en dat wil ik niemand aandoen

[Dostojevski 0]

Het bestaat wel, maar ik heb het zelf niet.

Zelfs ware liefde gaat over denk ik, maar dan moet je er radicaal afstand van nemen. Op den duur gaat het leven dan gewoon weer door en heb je het er hoogstens nog af en toe moeilijk mee. Zo werkt het bij zo goed als alles (niet alleen verliefdheid, maar ook bv de invoering van de euro of een nieuw zorgstelsel): eerst heel heftige gevoelens, maar hoe langer het er is, hoe minder je je er druk om maakt.

[Feebs 0]

Daan, je zit in een lastige situatie zie ik!

Ik denk niet dat er één ware liefde voor iedereen is.

Ik denk dat elke relatie uniek is, en hoe mooi die liefde wordt, en hoe perfect ligt aan de personen die hem aangaan. Hoeveel energie ze erin stoppen en hoeveel beide personen geven. Hoeveel je beide bereid ben om van jezelf te geven en wat het voor je betekend.

Als je eenmaal een relatie hebt gehad die voor zover je kent perfect was, is het moeilijk om weer iets soortgelijks met iemand anders te krijgen. Je gaat veel vergelijken en het is moeilijk om blanco in een nieuwe relatie te stappen.

Zeker als voor jou de oude relatie nog niet af is, en dat nog een mogelijkheid zou kunnen zijn ga je niet snel naar iemand anders opzoek, en als je iemand tegenkomt blijft je oude relatie toch een soort van stok achter de deur.

Als tip wil ik je meegeven geef anderen een kans. Ga vooral niet vergelijken, en probeer er een net zo mooie relatie van te maken. Misschien groei je dan wel zo dicht naar haar toe en wordt het wel veel mooier, en blijvend. Een relatie heeft tijd nodig, zeker om op te starten.

Ik weet niet of je het doet, maar probeer je relatie ook niet te idealiseren. Mensen hebben vaak de neiging om iets wat ze hebben meegemaakt of iets wat ze hebben ervaren te idealiseren en mooier te maken dan het inweze was. Probeer als je aan haar denkt ook te bedenken waarom de relatie stuk gelopen is.

Ook is het goed om te bedenken hoe God hierin staat. God is almachtig en weet de verlangens van je hart. Ook weet Hij wat het beste voor je is. Soms zien we dat heel anders, maar dan is het ook een stuk vertrouwen naar God toe. Je kunt hem bidden om advies en om leiding en accepteren wat de gevolgen zijn.

Het is allemaal niet makkelijk, en ik wens je heel veel succes!

[Joëlle 0]

Admod note: Posts verwijderd door TamarM, TimonK en mij, wegens het spelen op de man en het geven van feedback daarop in dit topic in plaats van in feedback. Feedback kan in het feedbackforum of de mail.

Aanvulling door JoostG: Nog een post verwijderd. Ontopic is ontopic, feedback is feedback en dat geldt voor iedereen.

[Ann 0]

volgens mij is de enige ware liefde, de liefde tussen moeder en kind, onvoorwaardelijk

als je die hebt dan ken je ware liefde

koppel liefde is in mijn ogen gewoon een bevestiging van elkaars ego

iedereen zoekt de geschikte partner die bij hem/haar past en eens die partner dat niet meer doet gaan ze op zoek naar een ander.

Maar ik hoop toch nog steeds dat mensen mij kunnen overtuigen dat het iets anders magisch is, dat eeuwig stand kan houden...

[Ka 0]

Het verhaal komt me heel bekend voor. Ik ken mijn vriendin nu zeven jaar. In de tussentijd is het ook nog ongeveer 2 jaar uit geweest. In die tijd hebben we beiden een relatie met een ander gehad. Het verhaal met die ringen komt me ook heel bekend voor, echt heel erg grappig. In de tijd dat het uit was hebben we allebei de ringen die we voor elkaar hadden gekocht bewaard, ookal zagen we elkaar, op een paar maal na, in die tweeenhalf jaar, niet. Het trieste is alleen; ik woon nu samen met haar en bij jou is het niet goed gekomen. Hou je er niet te erg aan vast (onmogelijk misschien, maar ja...), maar van alles is mogelijk in het leven...

Liefde is wèl magisch!!!! Maar het gaat allemaal niet vanzelf natuurlijk. Met vallen en opstaan leer je dieper en dieper wat nu de liefde is en wat de schijn was. Maar dat kun je enkel zelf ervaren, denk ik. Magische dingen zijn niet te verwoorden.

[danielle_v 0]

Quote:

Op maandag 30 april 2007 22:05:22 schreef Ann het volgende: volgens mij is de enige ware liefde, de liefde tussen moeder en kind, onvoorwaardelijk als je die hebt dan ken je ware liefde

onzin.

het enige wat je kunt doen is haar loslaten. ik weet het is heel erg moeilijk, maar weet dat er ergens een meisje loopt dat wel bij jou hoort.

[Ann 0]

ik ben een meisje hehehe

en nee hoor, ik wil geen relaties en ik wil ook geen seks

[hopeloos 0]

volgens mij had ze het tegen Ank Myrandor

[Ann 0]

oh, hahaha ik dacht door die quote dat het ook op mij bedoeld was, en dat ze dacht dat ik een man was ivm dat mannelijk teken onder mijn naam

trouwens, jij bent lang weggeweest hopeloos

[Gast Anon_phpbb]

Quote:

Op zaterdag 28 april 2007 18:33:58 schreef Ank Myrandor het volgende: Ik vraag me af of andere mensen het gevoel hebben of ooit hebben gehad dat ze ware liefde hebben / hebben gehad. Ik vraag me af of andere mensen, zoiets hebben meegemaakt of iets soortgelijks, mensen die echt het gevoel hebben gehad ware liefde te kennen en dat diegene de ene is die je gelukkig kan maken voor de rest van je leven, en wat doe je ermee als de ander het niet meer wil of in mijn geval niet meer kan...

Waarom zou ware liefde per definitie levenslang moeten zijn?

Mijn moeder is inmiddels twee keer gescheiden, maar ze zei dat er genoeg momenten waren dat er sprake was van ware liefde.

[Ann 0]

dat zegt ze ja, en op dat moment kan het voor haar wel ware liefde zijn

iedereen heeft daar een andere definitie van

mijn definitie van ware liefde is eeuwigdurend zonder voorwaarden

[Gast Anon_phpbb]

Quote:

Op woensdag 02 mei 2007 09:14:42 schreef Ann het volgende: dat zegt ze ja, en op dat moment kan het voor haar wel ware liefde zijn iedereen heeft daar een andere definitie van mijn definitie van ware liefde is eeuwigdurend zonder voorwaarden

Maar 'eeuwigdurend' is dan toch al een voorwaarde?

[Ann 0]

Quote:

Op woensdag 02 mei 2007 09:23:53 schreef Kyran het volgende: [...] Maar 'eeuwigdurend' is dan toch al een voorwaarde?

das de voorwaarde van wanneer je van echte liefde kan spreken he

maar van die liefde zelf niet natuurlijk want die is er gewoon, dat is echt

je kan eeuwig van iemand houden die je nooit ziet bvb

of je kan eeuwig van iemand houden die eerst goede dingen doet en daarna slechte dingen begint te doen

kzeg zomaar wat

met voorwaarde bedoel ik dan: bij sommige liefde, die gaat over als bvb de partner een moord pleegt (ik zeg zomaar wat) of als de andere (een vriend ofzo) opeens een agressieveling word... maar echte liefde (in mijn ogen) overstijgt dat en blijft gewoon houden van die persoon, wat voor kwaads hij/zij ook doet

liefde die altijd vergeeft en nieuwe kansen geeft

misschien iets te idealistisch maar zo zie ik het

[Light Jr. 0]

Ware liefde bestaat absoluut. Ware liefde is onvoorwaardelijk en onbaatzuchtig.

Niet iedereen is in staat om het te geven, en als je het niet kunt geven kun je het ook niet kennen / ontvangen want ware liefde is nooit eenzijdig, het komt per definitie van beide kanten. Het is iets dat je creeert met 2. Daarvoor moeten beiden de instelling hebben om elkaar gelukkig te willen maken en de manier waarop je de ander gelukkig kunt maken moet niet contrasteren met de manier waarop je zelf gelukkig te maken bent. Als je de ander dus alleen gelukkig kunt maken op een manier die jezelf ongelukkig maakt, kan er geen sprake zijn van ware liefde.

Onvoorwaardelijke liefde is mogelijk tussen ouder en kind, maar dat is geen liefde waar je voor kiest, daar word je mee geboren. En soms is de liefde ook bij ouder en kind voorwaardelijk, eenzijdig.

Overigens heb ik het helaas nog niet mogen meemaken, iig niet met een meisje, ik ben in mijn leven pas 1x een meisje tegengekomen waarvan ik het idee had dat het zou kunnen lukken, maar dat is helaas onmogelijk.

Vervelend genoeg is dat de enige soort liefde die ik wil delen met een meisje, het moet echt kloppen en anders niet...

[Ann 0]

ja, en nog ietsje wat ik graag wil toevoegen.

Ware liefde heeft absoluut niks met seks te maken. Het kan voor velen wel bij de relatie horen etc, en het bevorderen.

Maar ook seksloze mensen en mensen die geen seksuele gevoelens hebben, die kunnen ware liefde ervaren

zat daar gisteren nog aan te denken

[Light Jr. 0]

Daar ben ik het zeker mee eens

---

Samengevoegd:

En nog ff een aanvulling richting topicstarter:

Als het ware liefde is, moet je haar ook kunnen laten gaan als die andere weg haar gelukkiger maakt. Klinkt makkelijk, is het niet uiteraard.

[Nadia 0]

Ik geloof wel in echte liefde.

Na zeven jaar een relatie waarin mijn vriend in het afgelopen driekwart jaar zo een ander persoon is geworden dat hij me zelfs pijn doet als ik naar hem kijk, hou ik nog steeds zo ontzettend veel van hem.

Het is een liefde die ik niet wil voelen, het leven zou makkelijker zijn zonder hem en zonder mijn gevoelens voor hem.

Dus ik weet zeker dat het bestaat.

Het erge is alleen als het dus niet meer wederzijds is..

En ik weet het niet hoor, of het na jaren slijt of zo.

Ik denk dat het misschien verandert, zoals het ook met verdriet is, als iemand sterft dan verdwijnt die verdriet nooit, hij verandert alleen als iets wat je kunt dragen. Maar ja, misschien ben je het zelf die er door verandert en het dus naderhand kan dragen.

Je kan er verder niets mee. Het liefste wil je de ander dwingen om van je terug te houden, maar zo werkt het niet en als het wel was, was dat niet hoe je het bedoelde. Liefde bestaat maar is zo oneerlijk.

[metatron 0]

Er bestaan zoveel soorten liefde,ware liefde is daar een van.

Als je leert om onvoorwaardelijk lief te hebben,neem je veel makkelijker afstand van liefdesperikelen.

Want als je echt van iemand houd,komt haar geluk op de eerste plaats.

Of het nu met of zonder jou in haar leven is.

Als zij geen contact meer wil,moet je die wens respecteren,doe je dat niet,dan val je haar lastig.

Dus afstand nemen,en van je fouten leren.

Gr Raymond