Spring naar bijdragen

Abbé Pierre is overleden.


Aanbevolen berichten

Een In Memoriam van Trouw:

Quote:
In memoriam / Abbé Pierre’s vuur brandde voor armsten

door Pieter van der Ven

Frankrijk rouwt om een geliefde dode die al ruim een halve eeuw geldt als het geweten van de natie, de vleesgeworden goedheid, een heilige bij wie Thérèse, Bernadette en zelfs Jeanne d’Arc verbleken: Abbé Pierre. De hoogbejaarde priester, vader van armen, daklozen en sans-papiers overleed gisteren in een Parijs ziekenhuis aan een longontsteking, 94 jaar oud.

Henri A. Grouès, geboren in Lyon in 1912 – maar die naam moest je opzoeken. Iedereen kende hem bij zijn alias ’Abbé Pierre’, gekozen toen hij in de oorlog als lid van een franciscaanse verzetsbeweging Joden het regime van Vichy hielp ontvluchten.

Al eind jaren veertig opende Abbé Pierre in Parijs het eerste huis voor jonge mensen aan de rand van de samenleving. ’Emmaüs’, heette het. De naam werd een begrip, in en buiten Frankrijk, tot op vandaag.

Abbé Pierre’s concept was sterk en simpel: geen verschoppeling verdient het verschopt te blijven.

Zijn devies: zit de politiek irritant op de huid én doe zelf wat dringend nodig is: bied voedsel, dak, kleding, verblijf aan wie dat allemaal moet missen.

In Nederland zijn de erfgenamen van de abbé de Emmausgemeenschappen (ongeveer twintig, zie www.emmaus.nl), bekend om het ophalen en herstellen van tweedehands goederen. Wereldwijd zijn er ruim 400 van deze Emmaus-groeperingen, niet strak georganiseerd en niet religieus gebonden.

In de strenge winter van 1954 verscheen Abbé Pierre met een doodgevroren baby in zijn armen in de media; onder de bruggen van de Seine waren er die winter tientallen doden.

Zijn actie opende Frankrijk de ogen: Mes amis, au secours, vrienden, help! Hij wilde een huis, een broedercentrum tegen de ontreddering waar op de poort te lezen was: ’Jij die lijdt, wie je ook bent, kom binnen, slaap, eet, vat moed, hier ben je onder vrienden!’.

Over de grens was hij bij verre de beroemdste, de meest gerespecteerde priester van het land.

Hij vond navolging, een kring van bewonderaars en nijvere werkers –- maar alleen zijn naam kleefde de beweging aan. Zijn vriend en medestander, de in de jaren negentig ontslagen bisschop van Evreux Jacques Gaillot, was ook wel bekend maar Abbé Pierre was en bleef het symbool. De frêle, oude priester met alpinopetje, zijn scherpe blik, markante kop – hij leek met zijn Parkinson en slechte gezondheid tegelijk de laatste die het establishment kon deren.

Aan Abbé Pierre heeft het niet gelegen. Maar vijftig jaar na zijn eerste glorieuze optreden en de continue inzet sindsdien lijkt de nood aan voedselbanken, aan warme maaltijden, zorg voor de sans-papiers (mensen zonder papieren) en daklozen nog niet minder urgent.

Toen de Franse regering hem in 1992 weer eens een nog hogere onderscheiding wilde geven wees hij dat af: doe maar liever iets aan de ellende.

In dit verkiezingsjaar beloofde premier de Villepin nieuwe huizen voor de schrijnendste gevallen. Hoe vaak had de abbé dat al gehoord? Nog vorig jaar drong hij er bij het parlement op aan iets te doen aan de volkshuisvesting voor de laagste inkomens. Als parlementslid had hij zelf nota bene in 1950 een wet laten aannemen die huisbazen verbood huurders in de winter op straat te zetten.

Abbé Pierre was priester, al bijna 70 jaar. Hij was ingetreden bij de kapucijnen maar de tbc-patiënt was niet geschikt voor het harde leven van deze strenge variant van de school van Franciscus.

Hij heeft altijd te boek gestaan als een vroom man maar liep er niet mee te koop.

Ze hebben hem meer dan eens vergeleken met Moeder Teresa van Calcutta, die om haar werk voor de verworpenen der aarde zo veelvuldig gelauwerd is, onder meer met de Nobelprijs en door een overhaaste zaligverklaring.

Abbé Pierre stond jarenlang bovenaan de lijst van de meest bijzondere Franse persoonlijkheden, tot hij werd afgelost door de voetballer Zidane. De Nobelprijs ging hem voorbij, hoewel velen ervoor hebben geijverd.

Een zaligverklaring? Abbé Pierre heeft zich meer dan eens uitgesproken voor vrouwelijke priesters, vrijwillig celibaat, homoverbintenissen – dingen die je maar beter uit je hoofd moet laten op weg naar de eer der altaren.

In 1996, 84 jaar oud, moest Abbé Pierre zich ineens verdedigen tegen de wereldopinie, in de zaak-Garaudy.

Roger Garaudy, bijna even oud als Abbé Pierre, vriend, filosoof, een bont leven van successievelijk marxist, christen en moslim, had een boek geschreven waar, zeg maar, de woorden ’holocaust’ en ’mythe’ al te dicht bij elkaar stonden. Garaudy is de Palestijnse zaak toegedaan en beschouwt het zionisme als een Joodse ketterij.

Abbé Pierre bleef zijn oude vriend steunen. En tot zijn verbijstering werd uitgerekend hij die Joden in de oorlog met gevaar voor eigen leven had helpen vluchten nu met Garaudy als antisemiet en als ontkenner van de holocaust neergezet. De Liga tegen racisme en antisemitisme schrapte hem als erelid.

De zaak lijkt inmiddels overgewaaid. Vandaag putten ook de hoogst geplaatsten zich uit in bewondering en respect voor de kleine man van de défavorisés. President Chirac ’is er kapot van’ en eert de abbé als de man die de rechtvaardige strijd heeft gestreden.

Woede, zei Abbé Pierre eens, past eigenlijk niet bij mijn karakter. „Maar als ik zie wat er gebeurt, wat mensen kapot maakt, dan raak ik buiten mijzelf. Ze zijn onlosmakelijk: liefde en heilige woede.â€

Kort samengevat: Hij was niet zuinig voor wat betreft naastenliefde, maar erg slordig in de leer.

Ik moet zeggen dat dit ook wel een verschijnsel is waar ik het hoofd ook nog over breek. Voorlopig houdt ik het maar op zoiets dat niemand zonder zonden is. Iemand die in een bepaald iets uitblinkt, schiet vaak weer tekort in iets anders.

Bespreek hier in elk geval abbé Pierre en zijn nalatenschap. smile.gif

Samengevoegde post 22-1-2007 23:40:41:

Diakio, wake up!

Link naar bericht
Deel via andere websites

Liever slordig in de leer dan zuinig in de naastenliefde? verbaasd.gif

Mooie quote van Emmaus.nl In de praktijk kent de Emmaus filosofie een grote diversiteit aan uitwerkingen. Er zijn ruwweg twee Emmausvormen te onderscheiden: woon-werkgemeenschappen en vrijwilligersgroepen. De uitwerking mag dan sterk verschillen, de grondgedachte is gelijk: Emmaus geeft waarde terug aan wat is afgedankt. Het gaat daarbij ook om de spullen, maar vooral om de mensen.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:
Op maandag 22 januari 2007 23:57:46 schreef Mr. Emilio het volgende:

Liever slordig in de leer dan zuinig in de naastenliefde?
verbaasd.gif

En wat nou als diezelfde mensen de Godheid van Jezus niet zouden erkennen. (dat doen ze geloof ik wel, maar snap je de tegenstelling?)

Samengevoegde post 23-1-2007 0:28:02:

Quote:
Op dinsdag 23 januari 2007 00:06:44 schreef diakio het volgende:

I'm awake. Ben nauwelijks op de hoogte van Abbé Pierre, weet alleen dat ik als student mijn uitzet bij de lokale Emmaus vandaan haalde. Sorry, geen in memoriams van mij

Wat ik zo typerend vind, en waar ik door dat met abbé Pierre weer aan werd herinnerd, is dat vrijzinnigen meestal wel erg sociaal bewogen zijn, maar die bewogenheid vaak een verkeerde richting geven, terwijl integralisten vaak wel weten hoe het moet, maar 'vergeten' daar uiting aan te geven. Het is een tegenstelling waar ik, o.m. ook door Katharen en JG's over aan het nadenken ben. Als jij nog wat overpeinzingen hebt, shoot! smile.gif

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:
Op dinsdag 23 januari 2007 00:24:10 schreef Pius_XII het volgende:

[...]

En wat nou als diezelfde mensen de Godheid van Jezus niet zouden erkennen. (dat doen ze geloof ik wel, maar snap je de tegenstelling?)

Samengevoegde post 23-1-2007 0:28:02:

[...]

Wat ik zo typerend vind, en waar ik door dat met abbé Pierre weer aan werd herinnerd, is dat vrijzinnigen meestal wel erg sociaal bewogen zijn, maar die bewogenheid vaak een verkeerde richting geven, terwijl integralisten vaak wel weten hoe het moet, maar 'vergeten' daar uiting aan te geven. Het is een tegenstelling waar ik, o.m. ook door Katharen en JG's over aan het nadenken ben. Als jij nog wat overpeinzingen hebt, shoot!
smile.gif

widegrin.gif nou ja, het is de aloude uitdaging he: streng op de kansel (of ambo knipoog_dicht.gif ) en mild in het biechthokje. We kennen niet voor niets het drievoudig ambt, maar de eerste wijding is die van de diakonie, daarna die van de Eucharistie, en dan pas die van het leergezag. Gen bisschop zou ooit mogen vergeten dat hij ook diaken is, en dat hij diaken was lang voor hij zelfs maar priester werd.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:
Op dinsdag 23 januari 2007 20:17:05 schreef Mr. Emilio het volgende:

Ik zat er echt gewoon op te wachten! Er is niets "rechts" of "links" aan een paus: de paus is de paus. Hebt je nou echt een les in politicologie nodig of begrijp je eigenlijk best wel wat ik bedoel?
puh2.gif

Rechts = behoudend; conservatief

Links = vooruitstrevend; liberaal

Dus als we dat politiek gaan bekijken:

SP = rechts

D66 = links

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:
Op dinsdag 23 januari 2007 20:17:05 schreef Mr. Emilio het volgende:

Ik zat er echt gewoon op te wachten! Er is niets "rechts" of "links" aan een paus: de paus is de paus. Hebt je nou echt een les in politicologie nodig of begrijp je eigenlijk best wel wat ik bedoel?
puh2.gif

Rechts = behoudend; conservatief

Links = vooruitstrevend; liberaal

En de VVD dan?

Link naar bericht
Deel via andere websites

Dat is flauw, jullie weten best wat ik bedoel.

Quote:
Tijdens het Tweede Vaticaans Concilie (1962-1965) behoorde toen nog kapelaan Josef Ratzinger tot de ultra-progressieve fractie van bisschoppen en concilievaders, tezamen met Hans Küng en vele anderen. Hij was concilieperitus (adviseur) voor kardinaal Josef Frings van Keulen, die tijdens zijn bisschopsregering op de aartsbisschoppelijke zetel van Keulen zich had ontwikkeld van gematigd conservatief tot ultra-progressist. Ratzinger werd tijdens het Concilie gezien als een boegbeeld van het zogenaamde (neo-)modernisme. Later zou hij steeds meer afstand nemen van zijn eertijds bijna revolutionaire imago, na het aanschouwen van de uitwerkingen van het ultra-progressisme vanaf het einde van het Concilie, maar vooral na 1968. Ratzinger werd hierna steeds vaker gezien als "conserverend" of "conservatief", hoewel hij zelf beweert, dat hijzelf nooit iets van zijn toen als ultra-progressistisch geldende opvattingen heeft opgegeven. De kardinaal beweerde meermaals, dat niet híj conservatiever, maar de overige West-Europese geestelijken en theologen eenvoudigweg nóg progressiever geworden zijn. Zijn toenmalige opvattingen van het Concilie deelt hij nog altijd, gaf hij toe.

Ratzinger staat echter, sinds hij in 1981 prefect van de Congregatie voor de Geloofsleer werd, bekend als iemand met orthodoxe katholieke opvattingen. Hij houdt vast aan de reeds eeuwen geldende opvattingen van de Rooms-Katholieke Kerk inzake celibaat, dat materialistische opvattingen in de theologie dwalingen zijn, dat een op homoseksualiteit gebaseerde levenspraktijk in strijd is met de leer en de ethiek van die Kerk, dat de rechten van de vrouw geëerbiedigd moeten worden en dat de milieuproblematiek ontstaat uit een gebrek aan solidariteit. Condoomgebruik en sommige andere vormen van anticonceptie bestempelde hij net als zijn voorgangers als immoreel, aangezien het katholiek huwelijkssacrament ervan uitgaat dat man en vrouw in het huwelijk een eenheid vormen en deze niet mag worden gescheiden, door de huwelijksdaad onmogelijk te maken. De bestrijding van aids is volgens hem gebaat bij een monogaam gezinsleven en niet bij een promiscue levensstijl, al dan niet met condoomgebruik. Ratzinger lijkt echter minder de nadruk te willen leggen op de morele, seksuele problematiek rond contraceptie en eerder theologische doelstellingen te hebben die over de vorm van de Kerk zelf gaan.

Volgens Ratzingers aanhangers vertegenwoordigen zijn opvattingen het conservatieve katholicisme en wordt hij door hen op handen gedragen. Anderen, die Ratzinger veelal als te conservatief of oerconservatief bestempelen, gaven hem weinig vleiende bijnamen als 'de Rottweiler van God' en 'de pantserkardinaal'.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:
Op dinsdag 23 januari 2007 20:28:08 schreef Mr. Emilio het volgende:

Dat is flauw, jullie weten best wat ik bedoel.

[...]

Het maakt in ieder geval duidelijk wie er een les politicologie nodig heeft.

Maar ik begrijp inderdaad best wat jij bedoelt als je zegt dat dit een rechtse paus is. Maar of die vlag dan ook de lading dekt is weer een tweede. En het lijkt mij prettig om op een mogelijke fout in de redenering te worden gewezen.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:
Op dinsdag 23 januari 2007 20:17:05 schreef Mr. Emilio het volgende:

Ik zat er echt gewoon op te wachten! Er is niets "rechts" of "links" aan een paus: de paus is de paus. Hebt je nou echt een les in politicologie nodig of begrijp je eigenlijk best wel wat ik bedoel?
puh2.gif

Rechts = behoudend; conservatief

Links = vooruitstrevend; liberaal

Ik ben redelijk geschoold op het terrein van politicologie. En ook redelijk thuis in de katholieke Kerk, en redelijk op de hoogte van wat deze paus tot op heden gezegd en geschreven heeft. Dus een iets minder flinterdun antwoord zou ik best waarderen.

Samengevoegde post 23-1-2007 21:04:08:

Quote:
Op dinsdag 23 januari 2007 20:40:28 schreef Mr. Emilio het volgende:

Suggestief... Ik heb de huidige paus niet rechts genoemd hoor... Google maar eens op 'em.

Oh, dus dit zei jij niet:

Quote:
Op dinsdag 23 januari 2007 19:51:47 schreef Mr. Emilio het volgende:

Ik denk dat we daar Héééééél lang op kunnen wachten. Zeker met deze "rechtse" paus en deze "linkse" 'aspirant'heilige.

Maar als er vragen komen zijn die flauw en suggestief. Natuurlijk.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Dan wil ik het bij deze toch even opnemen voor Mr.Emilio. Wat hij bedoelde was dat Abbé Pierre tamelijk vrijzinnig was en Paus Benedictus niet.

Overigens denk ik dat zoiets een eventuele heiligverklaring niet in de weg zal staan. Als er maar voldoende wonderen plaatsvinden op zijn voorspraak. Of niet natuurlijk, maar het is geen kwestie van voorkeuren van de Paus.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:
Op dinsdag 23 januari 2007 21:30:39 schreef Pius_XII het volgende:

Dan wil ik het bij deze toch even opnemen voor Mr.Emilio. Wat hij bedoelde was dat Abbé Pierre tamelijk vrijzinnig was en Paus Benedictus niet.

Overigens denk ik dat zoiets een eventuele heiligverklaring niet in de weg zal staan. Als er maar voldoende wonderen plaatsvinden op zijn voorspraak. Of niet natuurlijk, maar het is geen kwestie van voorkeuren van de Paus.

Zoals je naar ik hoop weet, is deze paus, misschien nog wel meer dan zijn voorganger, een zwaar voorvechter van de implementatie van Vaticanum II. Als dat conservatief is, ben ik protestant.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:
Op dinsdag 23 januari 2007 21:40:14 schreef diakio het volgende:

Zoals je naar ik hoop weet, is deze paus, misschien nog wel meer dan zijn voorganger, een zwaar voorvechter van de implementatie van Vaticanum II. Als dat conservatief is, ben ik protestant.

YESSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSS!!!!!!!!!!!!!!

Eindelijk mag ik het weer eens zeggen!!!! yes.gifyes.gifyes.gif

KOMT ÃEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEe:

Beter lezen helpt. knipoog_dicht.gif

Link naar bericht
Deel via andere websites
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid