Jalikaatje

Ik wist niet dat het minder werd. Tja, lente hé, 't komt en gaat. Maar ik vind 't niet zo'n punt, mooie weer komt toch wel weer terug de komende maanden.

Heb jij ook al last van hooikoorts?

ROFL

Het ligt er denk ik aan of je het zelf met goed geweten kunt doen. Zelf heb ik in een mimestuk de rol van duivel vertolkt, had er geen problemen mee. Ik zou er wel problemen mee hebben als ik in die rol zou moeten vloeken, obscene gebaren maken of mensen werkelijk pijn zou moeten doen. Dat was dan ook niet van toepassing (de klappen die werden uitgedeeld waren gecoördineerd en niemand kreeg een echte oplawaai). Ik speelde de rol alleen om te laten zien dat de duivel wordt verslagen.

Het gaat me dus ook om de intentie. Ik zou geen duivel/andere 'slechte' rol spelen als dat niet ter ondersteuning was van het evangelie.

Ligt aan de omstandigheden. Als je er al langer mee loopt: aperintje. Dan kun je beter slapen omdat je niet zoveel energie verspilt aan hoofdpijn hebben.

Welk boek raad je me aan?

Ik kwam gister deze mooie tekst tegen in de bijbel:

Uit Jesaja

10 Want al zouden bergen wijken

en heuvels wankelen,

Mijn goedertierenheid zal van u niet wijken

en het verbond van Mijn vrede zal niet wankelen,

zegt de HEERE, uw Ontfermer

Hé, da's een bekende voor mij Het is mijn dooptekst.

Iets komisch, maar een die je niet hoeft te spellen. Breinaald ofzo

Turkse pizza of boerenkool?

Ligt eraan waarin ik word uitgedaagd... Als het met goede intenties is vind ik het leuk, dan ga ik ervoor.

Wat doe je het liefst op een lekker warme zomeravond?

Ik verf het nu ook, dus ik gok dat ik dat wel zal blijven doen. Hoewel later een mooie grijze bos ook wel wat heeft

Wat voor huisdier heb je (indien je er geen hebt: wat voor zou je willen hebben?)

Wat was er mis met je huidige SLB'er?

Hmmm... toch maar hotel

Wat snoep je het liefst tijdens een goeie film?

Yihaa, eindelijk een uitslag: een 8.8 dus ik ben tevreden. Over de manier waarop ontvangt men t.z.t. nog wel een officiële klacht...

Sinds het verlossende bericht gaat het schrijven meteen weer als een tierelier. Jalikaatje gaat gewoon afstuderen dit jaar

Begraven.

Met weer als vandaag: stil liggen in de zon of juist actief erop uit?

Lekker eten en een de huur van een huisje op een afgelegenplek waar ik dan de laatste uren met mijn man door wil brengen. De gedachte maakt me wel een beetje triest hoor

Welk radiostation luister je het liefst?

Tja, als afstuderend werkeloze student heb ik in principe altijd vakantie als in 'ik heb geen arbeidscontract'. In die zin vind ik het jammer dat ik geen vakantie heb, want als dit vakantie was zou dat betekenen dat ik een baan had!

Beste remedie tegen keelpijn?

Dit vers gaat een beetje in een cirkel...Beproevingen die niet voor mensen te dragen zijn (ik weet niet wat voor beproevingen ze hiermee bedoelen), maar ze zijn blijkbaar niet voor mensen te dragen, dus zouden we ze ook nooit doorstaan...nogal vaag..?

Het is maar net hoe moeilijk je het wil maken. Kort gezegd haal ik eruit: alle beproevingen die je meemaakt kun je doorstaan. Dus ook de situaties die jij aanhaalde.

Tja, maar dan ga je ervanuit dat iedereen in God gelooft, en dat iedereen het gevoel heeft dat ze samen met God de wereld aankunnen. Dat is niet het geval..

Nee hoor, ik ga er niet vanuit dat iedereen gelooft. Als ik een bijbeltekst aanhaal is houd ik hierbij alleen gelovigen in mijn hoofd. We discussiëren hier immers vanuit christelijk perspectief. Hoe het met on/andersgelovigen zit of hoe zij het bezien kan ik niet invullen.

Het is maar net hoe moeilijk je het wil maken. Kort gezegd haal ik eruit: alle beproevingen die je meemaakt kun je doorstaan. Dus ook de situaties die jij aanhaalde.

En wat zeg je tegen de vrouw die vanwege haar geloof wordt opgesloten. bijna dagelijks wordt vekracht en als ze zwanger raakt een abortus krijgt, 's nachts slaapt in temperaturen van -20C, 16 uur per dag werkt, constant wordt uitgescholden en bedreigd, uitgehongerd en gruwelijk gemarteld wordt en uiteindelijk aan al deze ontberingen sterft dan wel wordt geexecuteerd en vervolgens naakt door haar medegevangen wordt begraven?

Ik blijf bij wat ik zei: tenzij je het hebt meegemaakt zijn we allemaal even (on)bevoegd om echt iets zinnigs over te kunnen zeggen. Maar wanneer we hier onze gedachten erover delen, denk ik dat het, als je echt een gigantisch groot geloof en bijzondere relatie met God hebt, dat het op een of andere manier kan, ja. Wil ik wel bij vermelden dat ik dat zeker niet heb en ik de situatie die jij hierboven beschrijft als onmenselijk beschouw.

Als ik die tekst aanhaal gaat die op voor mensen die er echt kracht uit putten. Als je dat kunt, de tekst tot in het diepste van je ziel gelooft, denk ik dat je samen met God alles zou kunnen verdragen.

Schiet me wel Jak. 1: 12-13 te binnen. 'Gelukkig is de mens die in de beproeving staande blijft. Want wie de proef doorstaat, ontvangt als lauwerkrans het leven, zoals God heeft beloofd aan iedereen die hem liefheeft. 13 Wie in verleiding komt, moet niet beweren: ‘Die verleiding komt van God.’ Want God stelt niemand aan verleiding bloot, zoals hij zelf ook niet door iets slechts in verleiding kan worden gebracht.' Misschien spreekt de tekst uit Korinthe alleen van beproevingen die van God komen en niet over de situaties die door de mens zelf of door de kwade komen. Ik weet het niet

1 Kor. 10:13 zegt 'U hebt geen beproevingen te doorstaan die niet voor mensen te dragen zijn.'

Dit vers gaat een beetje in een cirkel...Beproevingen die niet voor mensen te dragen zijn (ik weet niet wat voor beproevingen ze hiermee bedoelen), maar ze zijn blijkbaar niet voor mensen te dragen, dus zouden we ze ook nooit doorstaan...nogal vaag..?

Het is maar net hoe moeilijk je het wil maken. Kort gezegd haal ik eruit: alle beproevingen die je meemaakt kun je doorstaan. Dus ook de situaties die jij aanhaalde.

Door abortus illegaal te maken dwing je verkrachte vrouwen om 9 maanden rond te lopen met het kind van hun verkrachter. Je dwingt zieke mensen om een kind te dragen dat hun gezondheid kan schaden. Je dwingt financieel minder bedeelde ouders om een kind te baren waar ze onmogelijk voor kunnen zorgen, waardoor niet 1, maar 3 levens worden verwoest. Je dwingt ouders die al weten dat ze een ziek kind krijgen om dat kind alsnog te krijgen, ook al zou de kwaliteit van leven niet beter zijn dan dat van een bloemkool. Je dwingt ouders die er mentaal nog niet klaar voor zijn om alsnog een kind te krijgen, wat kan leiden tot trauma's en stress syndromen waar mensen compleet door geveld kunnen worden. "Maar daar hadden ze over moeten nadenken voordat ze seks gingen hebben", wat hebben zij daar nu aan? Dit gaat over de gevallen waarbij voorlichting te laat kwam of genegeerd werd, en gevallen waarbij voorbehoedsmiddelen zijn vergeten of niet hebben gewerkt. Terugkijken naar wat ze zouden hebben moeten doen is belachelijk, want daar heeft men nu niks aan. Zorg er liever voor dat mensen in de toekomst beter zijn voorgelicht en altijd toegang hebben tot voorbehoedsmiddelen.

Mensen hier hebben echt een compleet verknipt inlevingsvermogen. "Als je een vader bent weet je dat abortus fout is", nee, als je een vader bent die er financieel en mentaal klaar voor was om een gezond kind te krijgen ben je tegen abortus. Er zijn zat mensen die het niet zo goed hebben als jij, waarin jij je duidelijk niet kan inleven.

Trouwens, volgens de Bijbel gaan ongeboren 'kinderen' rechtstreeks naar de hemel, dus vanuit een bijbels perspectief zou je ze een gunst doen. (Natuurlijk zou je het niet om deze reden doen, maar dit soort redenaties komen boven water als je de Bijbel aanhoud als richtlijn)

Hoewel ik het met veel oneens ben wil ik toch vooral even dit opmerken: ik mis God in jouw betoog. Ik zeg niet dat het goed is om in een van de bovenstaande situaties te belanden, maar ik denk wel dat je deze met God's kracht en wijsheid aan zou kunnen. 1 Kor. 10:13 zegt 'U hebt geen beproevingen te doorstaan die niet voor mensen te dragen zijn.' Zowel jij als ik weten niet hoe het voelt om ongewenst zwanger te zijn, dus we zijn beiden even (on)bevoegd om hier opmerkingen over te maken. Maar ik weet wel dat de tekst uit Korinthe klopt en daarom denk ik dat abortus, ook in bovenstaande gevallen, niet altijd de oplossing hoeft te zijn.

Mijn interpretatie van "God's plan":

Alles wat wij doen is deel van God's plan voor ons. Dit plan staat vast en God wijkt er niet vanaf. Als God er in sommige gevallen van zou afwijken zou Hij dat dus niet doen voor mensen die dat ook nodig hebben.

Niet mee eens God's plan voor ons kan wel vast staan, maar wij mensen zondigen. Ik denk niet dat het God's plan is dat wij zondingen. Misschien weet Hij wel dat we zondigen, maar dat is niet het plan dat hij met ons heeft.

Als ik terugdenk aan de levendige dromen die ik had (in de bijbel geduid als nachtgezichten), vanaf het moment dat mijn vrouw zwanger was van ons kind, en aan de dromen die zij had, dan durf ik te stellen dat hij (zijn ziel) ons heeft uitgekozen om zijn ouders te zijn. Als je dus abortus laat plegen dan ontneem je de ziel van het kind de keuze om jou uit te kiezen als ouder.

Is het niet God die bepaalt welke mensen gezegend worden met kinderen? Waar haal je het idee vandaan dat een kind zijn ouders kiest? Een baby kan toch immers niet dusdanig nadenken dat hij/zij keuzes kan maken?

Is er niet een verschil tussen alwetend en 'alles controlerend'? Hij heeft ons een vrije wil gegeven en controleert/beheerst dus niet alles wat wij doen. God weet alles, ook van tevoren. Maar dat wil toch niet zeggen dat alles ook volgens Zijn plan is? Wellicht weet God van te voren dat je iets gaat doen wat niet zijn plan is, maar kiest Hij ervoor om het niet te voorkomen. (Waarom Hij dat doet kunnen wij nooit begrijpen of beredeneren. Maar ik denk niet dat alles uitgestippelt is en wij geen keuze hebben hoe we leven omdat alles al vast ligt. We kunnen wel degelijk roet in het eten gooien, wij kunnen tegen Zijn wil ingaan.)

Dat is ook niet mijn redenatie. Mijn redenatie is dat als je zegt dat God jou heeft geholpen omdat je hebt gebeden, en je zegt dat tegen een terminale patiënt die zelf ook enorm veel heeft gebeden, dan kan je hem net zo goed in zijn gezicht slaan. "God heeft mij geholpen omdat ik heb gebeden, maar jou niet, ook al bid je nog zo veel."

Dat is het punt dat ik probeer over te brengen. Christenen zeggen vaak "Ik was ziek, maar ik heb gebeden, en daardoor ben ik nu beter!", maar dat is niet zo. En ik probeer mensen die hier ook zo over denken op een andere gedachte te brengen. Dat je voortaan niet zegt "Je moet bidden als je wilt dat God je geneest!", maar dat je zegt "Laten we bidden en misschien kunnen we zien wat God's plan voor jou is". En dat je voortaan niet zegt tegen iemand "Ik ben genezen omdat ik heb gebeden!", maar dat je zegt "Gelukkig was mijn genezing een onderdeel van God's plan!". Het lijkt geen groot verschil, maar dat is het wel; vooral voor de mensen die het nu juist zo moeilijk hebben.

Waardoor iemand geneest en factoren die daarbij meespelen staan allemaal buiten mijn vraag en hebben niks met deze discussie te maken

Ik ben het met je eens, maar heb nog 1 kleine nuance. Ik denk dat je best kunt zeggen dat je geneest omdat je gebeden hebt, je kunt alleen niet zeggen dat je alléén bent genezen omdat je ervoor gebeden hebt. Het gebeurt niet alleen omdat je bidt, maar ook omdat God het kennelijk voor jou in petto had. Het een hoeft het ander niet uit te sluiten denk ik en het kan best een samenspel zijn

Interessant topic

Lijkt het niet misschien op hoe ouders met hun kinderen omgaan? Als een kind 5 minuten voor etenstijd vraagt of hij een snoepje mag, dan zegt de ouder nee. Hij negeert de wens dan niet, hij wijst hem enkel af. Er is een verschil tussen een gebed negeren (ik denk niet dat God dat doet) en een gebed niet verhoren of afwijzen (ik denk dat God dat wel doet).

Onze wil is niet altijd wat goed voor ons is. Dan verhoort God een gebed niet, omdat hij Zijn wil voor ons wil laten geschieden. Echter, we weten niet wanneer hij onze wil laat geschieden, terwijl deze niet goed voor ons is, om daar een les uit te kunnen trekken. Misschien verhoort God soms wel gebeden die niet zijn plan zijn, maar waarvan Hij denkt dat we er een les uit kunnen leren?

Bidden is niet alleen je wensen kenbaar maken, maar ook proberen te luisteren. Misschien bid je voor iets wat niet uitkomt, maar maakt God jou wel duidelijk waarom het niet uitkomt. Zodat je daar weer van kunt leren.

Maar het blijft een ingewikkeld vraagstuk

God geeft inderdaad soms iets niet aan een gelovige als Hij van mening is dat het niet goed is voor die persoon. Zo geeft Hij geen rijkdom aan iemand die daar niet mee om kan gaan en erdoor in zonde zou komen te vallen en/of het geloof zou verliezen. Genezing wil Hij echter altijd geven. Wat dat betreft klopt je voorbeeld met ouders, aangezien ouders hun kinderen altijd gezond willen hebben en hen niet ziek laten blijven om hen iets te leren. Ouders kunnen hun kinderen iets leren door hen juist iets niet te geven of hen te straffen, maar ze zullen nooit hun kinderen proberen ziek te maken om hen daarmee iets te leren. Ze zullen alles doen om hun kind te genezen.

Niet alle ouders Ik had een ouder die het geen punt vond om, wanneer ik eigenwijs was en veel snoepte, me zoveel liet snoepen als ik wilde zodat ik daar kotsmisselijk van werd en het afleerde. Of me een keer laat op liet blijven zodat ik de volgende dag en zombie was en begreep dat slapen goed voor je is.

Er is natuurlijk een verschil met je kind infecteren met een virus/in gevaar brengen en het bovenstaande. Een ouder laat zijn kind niet de A4 oversteken om te leren dat je goed uit moet kijken in het verkeer.

Ik denk niet dat je het kan vergelijken met ouders en hun kinderen. In het geval van het snoepje voor etenstijd weten ze inderdaad wat beter is voor hun kinderen en zullen ze dat afwijzen. Maar ouders hebben geen plan voor hun kind dat vaststaat. Tenminste, dat hoop ik niet. Ouders weten niet wat de toekomst zal brengen, en ze weten dus ook niet welke kant hun kinderen op zullen gaan.

God weet dat wel. God weet precies wat wij gaan doen, wat wij denken, of wij wel of niet gaan bidden, etc. In die zin staat zijn plan voor ons vast. Je zegt dat God sommige gebeden niet beantwoord omdat hij Zijn wil voor ons wil laten geschieden. Dat komt dan toch precies neer op wat ik wil zeggen? Als wij 'vragen' om iets door gebed, en God doet dat niet, dan was dat dus geen deel van zijn plan. Maar als dat dan wel gebeurt, dan kan je niet zeggen dat God dat heeft gedaan 'omdat' je daarvoor hebt gebeden. Dat was dan blijkbaar wel deel van zijn plan. Dus ik kan er niet zo goed tegen als mensen beweren dat God iets heeft gedaan 'omdat' ze daarvoor hebben gebeden, want dat betekent dat God enorm veel andere mensen in de steek laat, en dat kan ik niet geloven.

Daar ben ik het niet mee eens. Ik denk dat kinderen niet altijd weten dat een snoepje voor etenstijd niet kan. Uiteraard vaak ook wel, maar je moet leren dat gezond eten beter voor je is dan snoep. Daar leer je omdat je ouders dat, ondere op die manier, duidelijk maken.

Daarnaast denk ik dat ouders op zekere hoogte wel een plan hebben. Het kind gezond houden (dus snoepjes afwijzen), op school doen (dus uit bed halen als ze niet willen), discipline bijbrengen (dus taken geven die ze niet willen doen). Uiteraard weet je als ouder niet wat de toekomst brengt, maar je weet wél wat je graag voor je kind wil. Daarom wordt God vaak met een vader vergeleken, omdat deze relatie heel dicht in de buurt komt op de relatie die wij met Hem hebben.

Ik beweer ook niet dat de vergelijking ouders-kinderen nooit opgaat. In heel veel gevallen gaat dit wel degelijk op. Maar God weet alles. Je ouders niet. Dus als je je ouders om iets vraagt, dan kan het zijn dat ze hun plan voor jou aanpassen. Voorbeeld: "Ze hoopten dat je een dokter zou worden, maar je wilt graag muzikant worden, en dat vinden ze prima dus ze leggen zich daarbij neer en helpen jou om je doel te bereiken." Maar God wist al dat je een muzikant wilde worden. Dat was al die tijd al deel van zijn plan voor jou. Als je God om iets vraagt, dan kan je dus alleen maar hopen dat dat ook een deel is van zijn plan voor jou.

Je reactie leek te suggereren dat het nooit op zou gaan. En ik zei dat de relatie er het meeste op lijkt, maar zeker niet dezelfde is.

Verder denk ik dat je gelijk hebt, maar weet ik niet of die vlieger altijd opgaat. Misschien laat God je af en toe iets doen wat niet in Zijn plan voor jou zat, maar waar je uiteindelijk wel een les uit kunt trekken. Het lastige is dat we nooit zijn plan voor ons volledig kunnen kennen. Daarom is het juist zo belangrijk om te blijven bidden, ookal weet God al wat je wil. Door te leren luisteren naar God ontdek je Zijn plan voor jou. En dan kun je Hem vragen om de tools om Zijn plan uit te voeren.

Je weet ook dat je ouders je nog een keer opscheppen als je honger hebt, maar toch vraag je erom. Het is dan niet logisch om te wachten dat je ouders het ontdekken want dan geven ze je vanzelf wel weer eten.

Ik denk niet dat je het kan vergelijken met ouders en hun kinderen. In het geval van het snoepje voor etenstijd weten ze inderdaad wat beter is voor hun kinderen en zullen ze dat afwijzen. Maar ouders hebben geen plan voor hun kind dat vaststaat. Tenminste, dat hoop ik niet. Ouders weten niet wat de toekomst zal brengen, en ze weten dus ook niet welke kant hun kinderen op zullen gaan.

God weet dat wel. God weet precies wat wij gaan doen, wat wij denken, of wij wel of niet gaan bidden, etc. In die zin staat zijn plan voor ons vast. Je zegt dat God sommige gebeden niet beantwoord omdat hij Zijn wil voor ons wil laten geschieden. Dat komt dan toch precies neer op wat ik wil zeggen? Als wij 'vragen' om iets door gebed, en God doet dat niet, dan was dat dus geen deel van zijn plan. Maar als dat dan wel gebeurt, dan kan je niet zeggen dat God dat heeft gedaan 'omdat' je daarvoor hebt gebeden. Dat was dan blijkbaar wel deel van zijn plan. Dus ik kan er niet zo goed tegen als mensen beweren dat God iets heeft gedaan 'omdat' ze daarvoor hebben gebeden, want dat betekent dat God enorm veel andere mensen in de steek laat, en dat kan ik niet geloven.

Daar ben ik het niet mee eens. Ik denk dat kinderen niet altijd weten dat een snoepje voor etenstijd niet kan. Uiteraard vaak ook wel, maar je moet leren dat gezond eten beter voor je is dan snoep. Daar leer je omdat je ouders dat, ondere op die manier, duidelijk maken.

Daarnaast denk ik dat ouders op zekere hoogte wel een plan hebben. Het kind gezond houden (dus snoepjes afwijzen), op school doen (dus uit bed halen als ze niet willen), discipline bijbrengen (dus taken geven die ze niet willen doen). Uiteraard weet je als ouder niet wat de toekomst brengt, maar je weet wél wat je graag voor je kind wil. Daarom wordt God vaak met een vader vergeleken, omdat deze relatie heel dicht in de buurt komt op de relatie die wij met Hem hebben.

Interessant topic

Lijkt het niet misschien op hoe ouders met hun kinderen omgaan? Als een kind 5 minuten voor etenstijd vraagt of hij een snoepje mag, dan zegt de ouder nee. Hij negeert de wens dan niet, hij wijst hem enkel af. Er is een verschil tussen een gebed negeren (ik denk niet dat God dat doet) en een gebed niet verhoren of afwijzen (ik denk dat God dat wel doet).

Onze wil is niet altijd wat goed voor ons is. Dan verhoort God een gebed niet, omdat hij Zijn wil voor ons wil laten geschieden. Echter, we weten niet wanneer hij onze wil laat geschieden, terwijl deze niet goed voor ons is, om daar een les uit te kunnen trekken. Misschien verhoort God soms wel gebeden die niet zijn plan zijn, maar waarvan Hij denkt dat we er een les uit kunnen leren?

Bidden is niet alleen je wensen kenbaar maken, maar ook proberen te luisteren. Misschien bid je voor iets wat niet uitkomt, maar maakt God jou wel duidelijk waarom het niet uitkomt. Zodat je daar weer van kunt leren.

Maar het blijft een ingewikkeld vraagstuk