Clyppan

'Wel de kerk' of 'niet de kerk'; nog steeds een keuze. Anders zou je bij zo veel zaken de keuze kunnen verwijderen omdat er toch maar één 'juiste' beslissing is; één echte optie. Dat is subjectiviteit vanuit beide standpunten naar voren gebracht kan worden; en dat je a priori dan stelt dat er uiteindelijk toch maar één optie is doet daar niets aan af.

Het is maar de vraag of een expliciete keuze (ik ga nu naar de Albert Heijn) zich volledig baseert op rationele vrije argumenten, in plaats van eenzelfde opeenstapeling aan factoren die er in andere situaties voor zorgt dat mijn attitude jegens een bepaald object (ik vind Star Wars I, II en III erbarmelijk slecht) ontstaat of veranderd.

Is een keuze enkel iets dat ik expliciet naar buiten breng? Ookal zijn de factoren evenzo gebonden als bij een gevormde mening/attitude/geloof? We noemen het immers geen keuze als iemand Rembrandt boven Vermeer verkiest, maar wel als hij in de ochtend ipv de middag een bezoek brengt aan het Rijksmuseum. Waarom precies?

Het lijkt mij meer een discussie omtrent semantiek ipv de werkelijke onderliggende processen; de processen die attitudes vormen en wijzigen.

In dat licht kan ik net zo goed stellen dat er bij het 'vinden van een kerk' sprake is van een attitudeverandering, een verandering die eveneens ten grondslag ligt aan meer basale en expliciete 'keuzes' in het leven (de AH ipv de C1000). Bij laatstgenoemde is het natuurlijk wel zo dat de 'beslissers' achteraf duidelijk denken te weten waarom ze de een boven de ander hebben verkozen, die zou gewoonweg meer kwaliteit bieden, goedkoper zijn, 'fijner' winkelen.. er aan voorbij gaan dat het gewoonweg een attitude is die zich grotendeels buiten het bewustzijn om heeft gevormd (zie bijvoorbeeld het Elaboration Likelihood Model aangaande attitudeverandering).

Semantiek; welke woorden wij er in het ervaren aan koppelen staat niet 1-op-1 met de onderliggende processen.

"Engels is de meest superieure taal ter wereld"

Zal mij er eens in verdiepen.

Wat is dan het verschil? 'Kiezen' kan opgevat worden als zeer expliciet geuit of juist heel impliciet en onopvallend.. in welk opzicht valt het 'vinden' van 'De' kerk daar buiten?

Maar je gaat dan toch niet negeren dat grote delen van die aanhang ooit gestart zijn door 'veroveringsdrang'? Inderdaad, als iets heel hard schreeuwt maakt dat het negeren erg moeilijk; maar waarom spreekt dat zo expliciet in het voordeel van die kerk?

Alleen niet echt een oplossing voor de atheïsten onder ons

Op maandag 19 januari 2009 20:08:43 schreef Cornelius van Wijck het volgende: [...] Nietus. Vrije wil kerel

Oh, dan is het goed

Een 'keuze'; dus de uiteindelijk beslissing om iets boven iets anders te verkiezen; baseert zich op misschien wel een ontelbaar aantal factoren. Het is uiteindelijk wel 'jouw' keuze, maar de bestanddelen ervan kunnen overal vandaan komen. Of dat nu een gedeelte 'kerk' is, of iets totaal irrelevants dat de attitude heeft gevormd, dat weet niemand.

Op maandag 19 januari 2009 16:50:13 schreef Dans_le_doute het volgende: Je hebt natuurlijk een punt dat we allemaal mensen zijn maar ik maak gewoon liever mijn eigen keuzes (met de daarbijhorende verantwoordelijkheid) dan dat ik iemand anders over zoiets belangrijks als anticonceptie laat beslissen.

Het is evenzo je eigen keuze om het standpunt van bijvoorbeeld een kerk te aanvaarden, als het je eigen keuze is om dat via andere wegen te doen. Dunkt mij.

Voor de 'commitment index'

link

link

Voor de cijfer aangaande 'godsgeloof' (moest iets kiezen, dus maar de waarde genomen van het percentage dat zegt in een specifieke god te geloven)

link

En daar kwam het volgende uit in een statische analyse van de bovenste rij landen:

Interpretatie:

Hoewel het gaat om wat onbetrouwbare data (gegevens aangaande theïsme in EU en niet-EU landen komen uit verschillende bronnen), vage definities (seculiere landen, enkel het percentage dat gelooft in een god.. achjaa) zien we toch een zeer sterke (r-squared = 0,488) en significante (p = <0.05, namelijk 0.01) correlatie tussen het percentage van theïsme (in eerste instantie 'sec' genoemd) in een land en de score op de commitment index (de variabele 'comm').

Maarja.. "je hebt leugens, grove leugens.. en je hebt statistiek"

Ik ruil graag honderd Ewoks voor 1 Anakin; bwaa, wat een zeikblaag.

Ze hadden er beter met hun tengels af kunnen blijven; verhaal was zonder de 1e 3 delen ook al prima te volgen

En de meest seculiere landen ter wereld gemiddeld het grootste deel van het BNP besteden aan ontwikkelingshulp.. als we dan toch conclusies willen trekken

Vind het inderdaad horror.. een verkrachting van het verhaal ten opzichte van de eerste (eigenlijk laatste) delen.

Maarja.. wie ben ik.

Keek overigens naar Zembla, over armoede in Nederland.. heel emo.

Op dinsdag 13 januari 2009 19:53:57 schreef wateengedoe2 het volgende: [...] Net zo min als dat ik Dawkins of Dennets kas wil spekken door hun boeken te kopen (wil die boeken echter wel nog 'ns lenen van deze of gene )

Niet alle boeken van Dawkins zijn zo 'uitgesproken' als 'The God Delusion'; en Dennetts boeken vind ik sowieso best genuanceerd.

Maargoed; als je ze zou willen lezen dan biedt de bibliotheek natuurlijk altijd uitkomst.

@Barbapapa

Omdat het nooit slim is alleen te lezen wat perfect in je eigen straatje past; en het goed is je ook daarbuiten te verdiepen. Ik heb bijvoorbeeld, hoewel nog steeds fel tegenstander van zijn onderzoeksmethoden, het boek van Pim van Lommel gelezen.. waarom? Omdat ik dan tenminste weet waar ik tegen ben

Het blijft sowieso bij wilde speculaties omdat wij gewoonweg totaal geen verdere informatie hebben over de zaak.

Ik was er niet van op de hoogte dat het gewoon om werkelijke stadsbussen ging; in dat geval vind ik de hele actie een slechte zaak.

Dat heeft hij geheel aan zichzelf te danken; aangezien zijn antwoorden op 'regels tekst waar anderen ook over na gedacht hadden' meestal ook slechts bestonden uit natief-overkomende losse one liners.

(Spreekwoord met deze sport)

De vraag is dan of je serieus genomen wordt als fabrikant. In winkels is het meestal zo dat servies naar gelang materiaal, prijsklasse en kleur/design is gerangschikt. Dat servies waarbij de meerderheid van de mensen onder normale omstandigheden van lichtinval het waarneemt als 'rood', noemt de fabrikant meestal 'rood' (of een of andere hippe Histor-achtige kleur; 'roodborstje'). Het feit dat een fabrikant over gaat tot het benoemen van een kleur, komt pas na de eis dat er wel een 'algehele consensus' is; wanneer daar sprake van is worden de eigenschappen 'glad', 'glimmend' of 'dof' en 'rood' toegevoegd aan de mok.

Hij is feitelijk voor niemand dezelfde kleur op geen enkel moment; maar na 'besluit' kan een product wel gewoon een eigenschap hebben, het is bedoeld als rode mok. Als de mok dan in eens door de meerderheid van de mensen als 'groenig' wordt waargenomen, is er iets mis.

Maar als ik in een kamer twee identieke mokken qua vorm en materiaal plaats, enkel een rode en een groene; dan blijven het nog steeds twee verschillende mokken.

Alleen is die 'beschrijving' vaak van tevoren al bedoeld; er is gepoogd een bepaalde mok dezelfde kleurstoffen mee te geven als een bord zodat ze beiden in dezelfde categorie passen; en door de meeste mensen bij standaard-licht als 'groen' worden ervaren. Dan valt natuurlijk met geen mogelijkheid te bewijzen dat mijn groen hetzelfde is als jouw groen; maar we hebben wel een naam gekoppeld aan een bepaald deel van het spectrum, en die codering maakt het mogelijk om het toe te voegen aan de eigenschappen van een product.

Maar als ik in een donkere kamer sta en niets zie; er staan twee mokken voor mij (bij daglicht een rode en een groene), en deze kan ik enkel met mijn handen voelen. Toch is het feitelijk zo dat er chemisch gezien andere bestanddelen zitten in de ene mok, dan bij de andere; feitelijk zijn ze dus sowieso al niet hetzelfde.

Het gaat er om dat er een 'bedoeling' is geweest; men heeft er voor gekozen een mok zo te verven dat hij onder 'normale omstandigheden' door de 'meeste mensen' als rood wordt ervaren; de mok 'is' dus rood, als eigenschap. Dat hij anders wordt waargenomen staat daar dus los van; de mok blijft 'een rode mok', ookal zie je hem niet.

De zon komt ook niet bij IKEA vandaan; de kleur interpreteren wij van moment tot moment.

De mok heeft eigenschappen meegekregen: er kunnen vloeistoffen in, waterdicht, 'bedoeld' als rood, 'bedoeld' als 'glad' en 'glimmend'.

Op vrijdag 16 januari 2009 09:51:48 schreef Harm-Jan het volgende: Dat is net zo'n vraag waar ik gewoon een keer ruzie om heb gehad met vrienden en vriendinnen, en ik blijf eigenwijs volhouden dat ik gelijk heb. Een rode beker is niet rood als het licht uit is

Nou; de beker is ontworpen als 'rood', waardoor hij onder de meeste omstandigheden door de meeste mensen als 'rood' zal worden waargenomen. Dat geldt natuurlijk niet voor een pikdonkere kamer, of vlak onder een gele natrium-lamp.

In weze blijft de mok rood, als eigenschap van het ontwerp; alleen de waarneming veranderd afhankelijk van de omgeving en of er überhaupt sprake is van kleur. Als je stelt dat een mok in het donker geen kleur heeft; is dat gewoon een ambigue stelling.. daardoor kun je er ruzie over krijgen. Maar ja; het mok-ontwerp heeft als eigenschap 'de kleur rood', en die eigenschap is vast, maar als waarnemer zien wij soms een zwarte mok (onder een natrium-lamp) of simpelweg geen mok (in het donker).

In de Gestaltpsychologie heb je ook de vragen als "is een wiel nog wel cirkelvormig als je hem van de zijkant waarneemt"; waarneming schept wel de eigenschappen, maar objecten kunnen ook ontworpen zijn met als doel een bepaalde eigenschap te bezitten.

(Dit is geen antwoord op een vraag, en daarom mag het in dit topic )

Ik dacht al zoiets; pas sinds deze week ondersteunt Hotmail gratis POP.. Gmail bood al wel voor een langere periode gratis IMAP en POP verbindingen.

link

"Jezus gespot in lavalamp"

Het is zeker wonderlijk..

Ik durf het bijna niet te zeggen maar.. nee, ik zeg het ook niet.

De maatschappij maakt de keuze of je iets dergelijks ziet als stoornis of als religieus-iets (dat heb ik ook aan proberen te geven in mijn topic over religiositeit/geaccepteerde 'wanen' en schizofrenische wanen).

Maargoed; in het geval van een daadwerkelijk geclassificeerde stoornis zit er altijd het hokje 'in hoeverre is het individu beperkt in zijn functioneren/ondervindt het individu of de omgeving er schade van'.. dat is bij een dergelijke stoornis namelijk vrij hoog (auto mutilatie, aanhoudend gedachtenpatroon, ziekelijke fixatie op een onderdeel van het lichaam..). De mate waarin iets schadelijk is lijkt eigenlijk de enige manier te zijn om die indeling dus te maken (iets kan trouwens ook juist iemand beperken in zijn functioneren enkel en alleen omdat de maatschappelijke 'mening' dermate afwijkt.. zet een Afrikaanse medicijnman in Almere en hij zal direct 'disfunctioneren').

Een van de voordelen van een de facto absolute monarch.

Vertel.

Je zult dan alleen de afweging moeten maken wanneer therapie niet werkt; starten met misschien wel enorm zware medicatie om die gedachten te onderdrukken.. of simpelweg toch overgaan tot amputatie en in ieder geval een 'schone' geest houden. Psychofarmaca heeft namelijk als nadeel dat het veel meer beïnvloed dan gewenst is, en dat wil je nu ook weer niet altijd.