audacity

ik ben denk ik ook wel iets te oud (25)voor de doelgroep jongeren. Maar ik ben wel een frequent gebruiker van de site youtube. Mijn top 3 is nogal veranderlijk. Waarom luister/kijk ik youtube? Het is een database waar je onbeperkt liedjes op kan luisteren/er is maximale keuzevrijheid. Plus er staat ontzettend veel livemuziek op, wat altijd erg fijn is.

huidige top 5:

3. U2 - Running to stand still

4. Ricky Martin - Pegate (ja ik weet het heel fout )

wij hebben nooit christelijk gespeeld..........wel veel creatieve dingen gedaan, verkleden enzo en poppenkastpoppen, heb heel veel gelezen. Maar kerkje spelen hebben we nooit gedaan. Ik heb wel veel gezongen en de kinderbijbel hebben we ook wel gehad.

Tis eigenlijk nooit in me opgekomen, dat je ook nog christelijk kan spelen

nee ik wil niet alles van mezelf begrijpen, daar heb ik ook geen behoefte aan. Ik vind het wel belangrijk dat ik bepaalde zaken onder woorden kan brengen. Als je ouder wordt is dat ook makkelijker.

hahaha, een keer per maand moet je ook maar uit mijn buurt blijven....dan weet ik ook geeneens waarom ik me rot voel...

ik denk dat je wel goed na moet denken over wat je gaat doen. Hoe meer geld je krijgt, hoe groter het risico en hoe gevaarlijker de medicijnen......

Piet Strootman, ben jij toevallig aanhanger van het docetisme?

wie had mij trouwens? Ik heb m'n kaartje nog steeds niet en voor ik ga klagen bij de TNT, waarom mijn collega's mijn post niet bezorgen (ben zelf ook postbode), is het wel ff handig te weten, wanneer mijn kaartje op de bus is gegaan. Dus als diegene mij zou willen pb'en, alsjeblieft, of mailen mag ook.....

het is wel een interessante vraag om jezelf te stellen:

in mijn geval zou de vraag zijn: ben ik charismatisch of ben ik hervormd?

Ik heb een charismatische achtergrond, waarin ik heel lang actief ben geweest en heb meegedraaid. Het christendom was al vroeg een bewuste keuze, maar ik heb het heel lang door omstandigheden geen vorm kunnen geven. De ervaring was er, maar die was heel oppervlakkig. Ik kon fantastisch God aanbidden in het muziekteam, maar twee uur na de dienst merkte je er helemaal niets meer van.

Uiteindelijk zijn er mensen geweest die me geholpen hebben om mijn geloof inhoud te geven, waardoor ik de Bijbel beter ging begrijpen. Maar tegelijkertijd had ik ook te veel negatieve dingen meegemaakt in de charismatische gemeentes waar ik vandaan kom.

Ik wilde perse blijven geloven en ik wilde perse naar de kerk blijven gaan, ondanks dat mijn ervaringen met de kerk zo negatief waren.

Dus toen heb ik besloten een kerk te zoeken die beter bij mijn beleving paste en uiteindelijk ben ik bij mijn huidige hervormde gemeente terecht gekomen, waar ik me nog steeds best wel thuisvoel.

Ben ik nou charismatisch of hervormd. Ik denk dat ik allebei ben. Ik ben nou eenmaal in de charismatische gemeente opgegroeid met z'n Toronto-blessing enz. Daar kan ik tegen gaan schoppen, maar het is gewoon een stuk van mij en het heeft me gevormd. Maar tegelijkertijd vind ik het een feest om me in de gereformeerde traditie te verdiepen, catechisatie te volgen en mee te draaien met mijn huidige gemeente. Er heerst zo'n enorme rust en verwachting in mijn kerk en dat is echt heel cool. Ik ben het dus allebei denk ik.

in dat boek beschrijft Jonathan Edwards hoe je echte en niet-echte ervaringen van de Heilige Geest kan onderscheiden. Voor mij als voorlmalig charismaat roept zoiets behoorlijk wat herinneringen en schaamte op.

een heleboel:

- christelijke theologie: een leiding van alister mcgrath

- art and the bible van francis schaeffer

- vernieuwing en bezinning van Prof Dooyeweerd

- Jonathan Edwards, the Holy Spririt in revival van Michael AG Haykin

en dan heb ik ook nog niet uit: religious affections van Jonathan Edwards, maar van dat boek krijg ik de neiging mezelf achter het behang te plakken, dus daar gaan we een andere keer weer mee verder

Op zaterdag 08 december 2007 11:55:26 schreef Diana het volgende: hehe, vanmorgen tijdens het ontbijt kwam de TNTman langs, dus in mijn pyama heb ik de deur open gedaan en de post aangepakt, de TNTman had wat problemen om alle verdere post vast te houden en de post door de brievenbus te doen... Dus ik zie een kaartje voor mijn man en mij en ik denk "OPEN MAKEN"... Is het de eerste kerstkaart Nog eventjes geduld hebben

jij hebt dus ook je kaartje nog niet?

Ik heb hem nog steeds niet...........

* marliesje moet nog leren geduldig te zijn

* marliesje begint nu toch wel serieus af te vragen of iemand haar vergeten is

ik heb nog steeds geen kaartje, is mijn adres wel goed doorgekomen?

gedaan:scriptie editten, credible

doen: scriptie editten

nog doen: scriptie editten, begeleider mailen, de trein pakken, catechesatie

luisteren: bomb funk mc's - freestyler, jingle van 3fm, en nu????

eten: net een cakeje op

drinken: koffie en water

denken: was mijn scriptie maar af? en nog wat niet nader te noemen spannende dingen

dragen: donkerblauw longsleeve shirt, blauwe spijkerbroek, all stars, zwarte sjaal

voelen: moe (niet geslapen vannacht)

willen: scriptie af, dat alle spannende dingen goedgaan, en vooral heel veel inspiratie

als je geen herinnering hebt dan heb je geen doel. Als je herinneringen een keer verdwijnen dan zijn de gebeurtenissen waaraan ze herinneren doelloos geweest. Waarvoor leef je, als het leven ophoudt na de dood?

in navolging van iggi zal ik toch maar een poging doen de vragen te beantwoorden ipv domme opmerkingen te maken

ja, mijn inlevingsvermogen is wel gegroeid sinds ik me meer bewust ben van Christus' liefde voor mij

niet perse, ik ga meestal wel vrij diep, omdat ik of oppervlakkige contacten heb of diepe vriendschappen. Ik word wel bewuster in met wie ik omga en zal me minder snel aan iedereen bloot geven.

aangezien ik iets teveel theorieboeken over narrativiteit heb gezien, ben ik geneigd deze vraag met ja te beantwoorden. De realiteit is een stuk intenser dan de fantasie, fantasie is veiliger, gestructureerder, gebonden aan de regels van narrativiteit, elk verhaal moet een begin, een middenstuk en een eind hebben en in het verhaal moeten personages dingen ondergaan/meemaken. De realiteit houdt nooit op (tenzij je niet gelooft in leven na de dood) en is compleet buiten je macht. Je hebt (als het goed is) geen tot weinig invloed op het handelen van anderen. Dat maakt de realiteit een stuk complexer.

omgaan met familie is soms vreselijk frustrerend omdat ze je denken te kennen of echt kennen. Sommige ambtsdragers in mijn kerken verrassen me nog steeds (altijd leuk dat de dominee drie woorden nodig heeft om te snappen waar mijn scriptie over gaat ). Ik moet op dit moment ook niet alles te veel willen intensiveren zeker niet wat mijn familie betreft. Ik kan niet alles tegelijk hebben.

relaties zijn weerbarstig omdat je maar gedeeltelijk invloed er op kan uitoefenen. Belangrijk in relaties is het hebben van grenzen. Juist door grenzen te stellen voor jezelf heb je de mogelijkheid om te kunnen geven (jup kuisheid). Dat is de realiteit. Fictie lijkt veilig omdat het grenzen heeft, te ontleden is en zeker maakbaar is, maar het is niet echt.

uhm wat wil je met dit topic? Ik kan hier geen centraal thema uithalen.

dus de vraag is, als ik het goed begrijp of moeilijke theologische vraagstukken makkelijker te begrijpen zijn als je er metaforen op plakt?

Metaforen zijn goed om abstracte vraagstukken en constructies (denk aan een willekeurige organisatie, hoe leg je een organisatie uit ) te doorgronden, maar een metafoor voldoet nooit compleet aan het beeld waarvoor het metafoor is (anders zou het een synoniem zijn ipv metafoor)

moet je alles rationeel kunnen doorgronden om te kunnen geloven?

binnen de muren van de slaapkamer en binnen de context van het huwelijk mag je manlief strakjes zo veel verleiden als je wil. Daar is niks hoerigs aan hoor.

ik zie eerder de contradictie op de lijn theologie vs. filosofie. Aangezien wie bepaalt er wat een wetenschappelijke waarheid is en wat wetenschap is? Bij dat soort vragen kom je uit op het terrein van de filosofie....

wat is een eeuwigheid? Een eeuwigheid is iets zonder begin of einde, dat betekent dus buiten het begrip tijd. Dat is iets wat we nu niet snappen, omdat er als er geen tijd zou zijn, geen causaliteit zou kunnen zijn. Dat gaat ons bevattingsvermogen te boven.

@marinus: misschien moet je is het boek "De grote scheiding" van CS Lewis uit de bieb halen. Dat boek geeft een allegorische beschrijving van zowel de hemel als de hel.

soms verlang ik best wel naar de hemel, niet dat ik dood wil, maar sommige dingen die ik mee heb gemaakt/nog elke dag een zeker risico loop om mee te maken, maken dat ik toch wel uitkijk naar het moment dat alle rotzooi over is. In het begin is er gewoon een moment dat je er niet mee kan omgaan. Door professionele en pastorale hulp lukt het op een gegeven moment wel om beter met je emoties om te gaan. Ook in de sociale omgang weet je op een gegeven moment wat je aan wie kan vertellen, dus voor wie je je masker kan afzetten. Wordt de last daardoor minder zwaar, dat niet, je kan hoogstens de banden van je rugzak met ballast beter afstellen. Maar je kan je niet altijd zwak opstellen, dat is niet gezond en niet goed.

ik ben punker geweest in mijn pubertijd toen de "situatie" waar ik in zat heel heftig was.....dat was absoluut een masker, omdat ik niet wist wat ik met mezelf aanmoest.

tekst van dit nummer is toch best confronterend

gefeliciteerd *

Op donderdag 06 december 2007 15:55:31 schreef Mark1987 het volgende: [...] Sorry ik had het wat onduidelijk geformuleerd, misschien dat je de zin nog 1 keer kan doorlezen, er staat namelijk nog ergens een 'niet' tussen

er zit toch praktisch geen verschil tussen het "niet hebben van emoties" en het "niet nodig hebben van emoties". De uitkomst daarvan is hetzelfde....