Joëlle

Ik herken Ann wel direct inderdaad. vond haar haar altijd zo mooi.

Leuk om te lezen Marieke, leukd at je het even laat weten.

Sowieso een tof topic dit. Good ol' times.

Doe het wel met een goeie kapperschaar die lekker in je hand ligt! Ik heb vriendlief een keer geknipt met mijn moeders schaar (een goeie) en een keertje met de schaar van m'n schoonmoeder, maar toen ging 't echt verschrikkelijk..

Wat leuk om jou hier weer te zien, hartstikke welkom!

Ik ga toch nog op vakantie! :DMijn ouders + bevriend gezin + hele (schoon)familie van dat gezin staan vanaf zaterdag met elkaar op een camping in Frankrijk. Mijn ouders zijn al 2 weken weg, maar een van die bevriende familie kon pas deze week vrij regelen en vertrekt vrijdagavond naar Frankrijk. Of ik met 'm meewilde. Toen bleek dat het uitzendbureau me sowieso niet wilde inplannen was die keus natuurlijk heel snel gemaakt. FRANKRIJK, HERE I COME! (nog maar 48 uur )

Ik heb steeds meer zin om gewoon eind augustus nog even ergens in een hutje op de hei te gaan zitten. Iemand een hutje in de aanbieding?

Hahha, wat toevallig!

Ik maakte gister chococaramelcupcakes. 250 boter suiker meel, zakje vanillesuiker, 4 eieren, 200 gram choco (half gesmolten samen met boter, andere helft in brokjes) en een zak lonkablokjes.

Het is geen hardware, maar ik heb een nieuwe tas gekocht! Een gewone damestas, lekker stevig, die ik ga verbouwen tot cameratas. Ik heb nu deze

maar dat is echt een gevalletje 'tas waar ga je met dat meisje heen'. (laptop die er in kan is een 17", en dan hou je nog ruimte over aan de bovenkant). Bovendien heb ik meestal niet zoveel spullen nodig. En met een gewone handtas ziet het er ook niet uit als cameratas, en dus ook wat minder diefstalgevoelig.

Ik ga alleen een weekje op een soort kamp (met de jeugdgroep, dus ken iedereen wel al) en heb geen tijd voor de (landschaps-)foto's die ik normaal zou maken. Neem kitlens, 28mm 2.8 en een telelens mee. Plus close-up filters en polarisatie. Waarschijnlijk ligt mijn camera de hele week ergens in de woonkamer met de kitlens er op en heb ik aan 't eind van de week allemaal foto's die ik niet herken. Maar misschien dat ik ipv stille tijd 's ochtends de natuur in duik. Is ook stille tijd houden voor mij.

Tsja...

Oh, wat ik me nu bedenk... 6-13 aug ben ik op vakantie en waarschijnlijk zal dat wel in de spelperiode vallen... Dan doe ik potje 4 weer mee.

Ik wil graag meedoen, maar dan wel als de actiesperioden wat langer zijn. Ik ben niet elke dag online, zeker niet in het weekend.

Misschien ook handig om te melden hoe groot die slaap&huiskamer zijn + de kosten.

KLopt, maar ik hou niet zo van illegaal doen. Ik ben zo'n type dat niet doet wat niet mag en het liefst gaat lopen als m'n fietslicht het niet doet omdat ik wel eens heel misschien politie zou kunnen tegen komen.

@Dingo en Dagmar: thnx voor de info.

Stel... Ik wil mij inschrijven bij de woonstichting, voor een huurhuis. En stel dat ik geen baan heb, maar wel in elk geval maandelijks stufi krijg. Wat moet ik dan als toetsingsinkomen invullen? 0?

En nog zo'n 'stel'-vraag.. Stel dat ik een huis toegewezen krijg, moet ik er dan zelf in gaan wonen, of mag vriendlief er eerst in wonen en kan ik er later (zeg maar, na ons trouwen) in trekken?

Ben ik twee dagen niet online, is het vorige spel afgelopen en een nieuw spel gestart. Wat een tempo!

Zijn er veel SVR-campings in Frankrijk? Dan kan ik inschatten of het de moeite waard is.

Onze gids is ruim 10 jr oud en bevat (uit m'n hoofd) meer dan 200 campings door heel Frankrijk heen. Geen idee hoe de stand van zaken nu is, eigenlijk. Oh, en niet elke camping is kindvrij natuurlijk, maar mijn ouders hadden er een handje van om kinderloze campings te vinden. (tot wij de campings mochten uitkiezen vanaf de achterbank. ) Maar veel SVR campings zijn voor rustzoekers, vandaar redelijk gegil- en geschreeuwvrij

Oh, en wat ik me ook nog bedacht... De kleine campingsgids gids van de ANWB is misschien ook handig. (linkje)

Wij gaan in Frankrijk meestal naar campings van de SVR (www.svr.nl). Klein, weinig tot geen kinderen (uit ervaring ), rustig en echt Frans.

Nadeel van SVR is wel dat je lid moet zijn (€10 per jaar), maar daar houden de meeste campings zich niet aan. Maar je hebt het lidmaatschap wel nodig voor het adressenbestand. Aan de andere kant.. Standaard SVR tarieven zijn prima te doen (volgens hun site rond een €12 per nacht, maar kan me ook campings herinneren waar wij als gezin [5 man + vouwwagen + auto + hond] voor 16 euro p.n. stonden.

Je zou ook nog kunnen kijken bij Youth for Christ, die hebben ook een gaaf tussenjaar. http://www.actiontussenjaar.nl/

Vol afschuw had Mayke de executie gadegeslagen. De arme ziel had zich amper kunnen verdedigen en het kwam Mayke toch wat ongerechtig over. Waarom Alfred? Alfred, die goeie, die lieverd? Het Waakfeest dat al zo verpest was, was nu helemaal vergald, voor de rest van haar leven.

De rest van de dag dwaalde Mayke door haar huisje heen, niet wetend wat ze doen moest. Tegen de avond was ze het zat en besloot naar de herberg te gaan. Snel plukte Mayke een bosje van de mooiste bloemen in haar achtertuintje en ging, via Alfreds huisje waar ze de bloemen op de drempel legde, naar de Herberg. Het was er nog niet heel druk, maar misschien dat ze hier haar gedachten kon verzetten.

Ik denk dat ik volgend jaar nog een keertje mag voor de toets van vanmorgen...

Met plastic bekertjes werkt het in elk geval niet ben ik achter.

Net een heerlijk toetje gemaakt. Witte chocoladeganache (w. choco + slagroom samen verwarmen tot egaal mengel en een nachtje in de koelkast zetten totdat het goed koud is) met wat citroensap opkloppen tot een mousse. Wat munt en suiker in een vijzel tot muntsuiker maken. Mousse samen met een bolletje roomijs en de muntsuiker serveren. Fris en zoet tegelijkertijd!

[uit de rol: excuses; druk, computerloos weekend.]

Mayke was erg geschrokken van het tumult van de afgelopen dagen. Het ging ook allemaal zo snel. Eerst de burgemeester weg, toen een nieuwe burgemeester gekozen.. Pfoe hee! Ze besloot om vandaag er maar een gewone dag van te maken, want het feest zou wel niet door gaan. En dus begon Mayke met het bakken van brood zodat haar winkel open kon. De dorpelingen moesten immers ook eten.

Mayke kon de slaap niet vatten en lag wat te draaien in haar bed. Dat had ze altijd op deze avond. Zouden de taarten morgen nog net zo mooi staan? Stiekem geloofde Mayke nog wel in de oude verhalen over gnomen (als ze zich het goed herinnerde) die 's avonds de dorpsbewoners de stuipen op het lijf joegen. Oh, wat als ze nou precies vanavond kwamen en haar hele winkeltje over hoop haalden? Voor de zekerheid schoot Mayke in haar pantoffels, nam een lampje mee en ging even kijken in de winkel. Ze woonde er immers boven, dus dat kon prima.

Gelukkig, niks aan de hand. Ik lig me ook maar druk te maken over niks! Om weer in bed te gaan had geen zin, voorlopig bleef Mayke nog wel wakker. Ze had in haar raampost een lekker hoekje gemaakt waar ze kon zitten en in de winkelstraat kon kijken. Daar zou ze een poosje gaan zitten, kijken naar de mooi versierde stad en alle mensen die nog op de been waren. Arme buurman, die was nog aan het werk. Maar ja, dat krijg je met een herberg, die moet wel zo lang open. Nee, dat was niets voor Mayke, die was blij dat ze 's avonds haar winkel op slot kon doen.

Hèhè, zuchtte Mayke.. 'Alle taarten voor het grote feest zijn af. Wat zullen mijn dorpsgenoten morgen smullen!'

De prachtig versierde taarten stonden klaar in Mayke's winkeltje. De toonbank blonk en glimde dat het een lieve lust was. Als je langs haar winkel liep móest je gewoon even naar binnen voor een lekker bolletje of een koek. Als de deur open ging klonk er een vrolijk belletje, net zo vrolijk als Mayke altijd zelf was. Haar winkel was elke dag weer gevuld met heerlijk vers brood, de lekkerste broodjes en het fijnste gebak. Eén keer per jaar verkocht Mayke geen brood. Dat was de ochtend van de dag voor het feest. Dan was ze zó verschrikkelijk druk met al het lekkers dat gemaakt moest worden, dat de tijd om brood te bakken er bij in schoot. Al om vier uur 's ochtends begon ze met het maken van de taarten. De dorpsbewoners deden het die dag met oud brood. Nou ja, oud brood.. Eigenlijk was het niet eens echt oud want het was de vorige dag nog gebakken en heerlijk van smaak. Ja, die Mayke kon dat wel.

Mayke wreef nog eens over haar rug. Het is me toch wel een flinke klus, elk jaar weer. Maar morgen, als het hele dorp zat te smullen dan verdween haar rugpijn direct. En stiekem hoopte ze dat het dochtertje van de schoolmeester dit jaar het spuitje dat ze in een taart had verstop zou krijgen. Dat deed ze elk jaar, een spruitje verstoppen. En diegene die het spruitje vond kreeg van Mayke een nieuw, extra lekker stukje taart. En op zijn of haar verjaardag nog een keertje. Dat was een leuke traditie. Maar oh, als die brompot hem maar niet vond...

Voorzichtig deed Mayke de deur van haar winkeltje op slot. Het was al laat en ze was toch zo verschrikkelijk moe! Morgen, morgen was het feest en dan moest ze wel fit zijn. Snel ging ze naar de achterkamer en niet veel later lag Mayke in haar bedstee, dromend over puddingbergen en een zee van rode vruchtensaus, haar favoriete toetje.