Spring naar bijdragen

HelenaV

Members
  • Aantal bijdragen

    6.161
  • Geregistreerd

  • Laatst bezocht

    Nooit

Berichten geplaatst door HelenaV

  1. Quote:

    Ik kan alleen maar kroegpools helaas. Met dank aan een aardige Poolse dame in Praag.

    Teach me!

    Ik bedenk me net dat ik eigenlijk wel meer Poolse woorden ken, maar die zijn allemaal nogal ontfatsoenlijk. Niet iets wat je bij de eerste ontmoeting tegen een persoon zegt.

    Ik weet dat het aso zou zijn om Russisch te spreken, maar mag ik wel wat Oekraiens en Pools doen? Dan kan ik nog steeds een beetje aan mijn roots peuteren zonder al te arro te worden. Hier een gedicht van de Oekraiense dichter Sjevtsjenko:

    Dumy moi, dumy moi

    Lycho meni z vamy!

    Nasjo staly na paperi

    Sumnymy rjadamy?

    Tsjom vas viter ne razvijav

    V stepu, jak pylynu?

    Tsjom van licho ne pryspalo,

    Jak svoju dytynu...

    Mozje, najdetsja divotsje

    Sertse, kari otsji

    Sjo zaplatsjut na se dumy

    Ja bilsje ne chotsju...

    Odnu sljozu z otsjej karych

    I... Pan nad panamy!

    Dumy moi, dumy moi!...

    Lycho meni z vamy!

    Mijn gedachten, mijn gedachten,

    Ik heb het zwaar met jullie.

    Waarom zijn jullie op het papier gaan staan

    In donkere rijen?

    Waarom blaast de wind jullie niet weg

    Naar de steppe, als stof.

    Waarom wiegt het verdriet jullie niet in slaap,

    Als hun kind?

    Misschien komt er een meisje

    Een hart, bruine ogen

    Die om deze gedachten zullen huilen

    Ik wil niet meer...

    Een traan uit de bruine ogen

    En... heer boven heren!

    Mijn gedachten, mijn gedachten!

    Ik heb het zwaar met jullie!

  2. Quote:

    [...]

    Shell = liegebeest.

    Got it!

    Ik denk dat ik mijn studie Oekraiens voor een tijdje opzij ga zetten om mijn Pools bij te spijkeren. Ik zie bijna elke dag Polen en het enige wat ik kan uitbrengen is "Polska?". Beschamend gewoon. (Oke, eigenlijk ben ik nu een liegebeest want ik heb niks aan mijn Oekraiens gedaan. Het boekje van bol.com liegt nu mooi stof te verzamelen hier).

    Hoewel, vandaag vroeg ik weer "Polska?" en de pán antwoordde "Uweren". In het Russisch betekent dit "zeker", "overtuigd", maar in het Pools is het denk ik "inderdaad".

  3. Quote:
    Herkenbaar. Ik denk dat dat normaal is; emotie is een soort rivier, het slijt een bedding uit die achterblijft, ook als er geen rivier meer is. Althans bij mij werkt het zo, dat op den duur de herinnering aan de emotie er nog is maar de emotie zelf niet meer, bijvoorbeeld met verdriet n.a.v. iemands overlijden.

    Ja. Toen ik klein was las ik ergens "Als je iets graag wil onthouden moet je het opschrijven of aan iemand anders vertellen". Toen dacht ik dat je het later kunt teruglezen of luisteren. Maar nu snap ik dat het erom gaat dat je in contact blijft met de abstractie zeg maar, als het oorspronkelijke gevoel is gesmolten. Dat is bij dromen ook zo, als je net wakker bent beleef je het nog helemaal maar overdag gaat het gevoel algauw weg. Je weet het alleen als je er heel goed over hebt nagedacht na het wakkerworden. Daarom is het ook zo zinloos om over je dromen aan anderen te vertellen want het is in de eerste plaats een bepaalde sfeer, het gaat niet om de feiten. Hoewel 's avonds als je in ben ligt, het gevoel vaak een beetje terugkomt. (Hebben jullie dat ook?)

    Quote:
    Grappig dat je bij Shell werkt, ik ben net iets over Shell aan het schrijven. (
    )

    Samenvatting?

  4. Quote:

    waarom eet je het op dan?

    Ik vreet alles.

    Hebben jullie ook van die dingen dat je ergens eerst een heel intens gevoel bij krijgt en dat het dan helemaal verdwijnt? In American Beauty is een scene waarin Jane op het schoolplein staat met haar supersexy vriendin van wie alle mannenhoofden op hol slaan. Dan komt haar rare buurjongen naar hen toe, praat tegen Jane, besteedt totaal geen aandacht aan haar vriendin en loopt weg. Dan zegt ze: "Ik geloof hem niet. Hij keek net een keer naar me". Toen ik dat voor het eerst zag, had ik zoiets van wauw.... wat een arrogante trut. Maar na een paar keer kijken verdween dit gevoel totaal. Nu weet ik alleen maar de woorden die ik toen dacht en niet het gevoel zelf. En dat heb ik wel vaker, ook bij dingen die heel grappig zijn.

  5. Edgar Allan Poe (1809-1849) - Amerikaanse schrijver en dichter, verloor op jonge leeftijd zijn ouders en werd geadopteerd. Studeerde aan de universiteit van Virginia maar begon te drinken en te gokken en vloog eruit. Werd ook bij het leger ontslagen voor opzettelijk plichtsverzuim.

    Na de dood van zijn vrouw raakte hij steeds meer aan de drank en drugs en werd op een dag ijlend in een goot gevonden met andermans kleren aan. Een paar dagen later overleed hij, zonder te kunnen uitleggen wat er met hem was gebeurd.

    Michail Toechatsjevski (1893-1937) - geniale maarschalk die in 1937 door Stalin werd doodgeschoten omdat hij bang was dat Toechie een tweede Napoleon zou worden.

    In de vroege jaren van het Sovjet-regime sloeg hij genadeloos de matrozenopstand in Kronstadt neer en de boerenopstand in Tambov. Hoe tragisch en briljant hij ook was, het is zeer mogelijk dat hij ook een tiran zou worden als hij ooit de macht kreeg.

  6. Dat is best tragisch ja! Het doet me denken aan de laatste Russische keizer. Maar ik ga daar nu niet op in.

    Nog iemand: Alexander Schmorell (1917-1943) - Duits-Russische jongeman die bij de groep Weisse Rose zat. Hij werd naar de Wehrmacht gestuurd maar weigerde een eed af te leggen aan Hitler. De situatie werd gesmoord maar later moest hij toch een eed afleggen om zijn familie moeilijkheden te besparen. Hij vocht bij de bezetting van Tsjecho-Slowakije en later bij de invasie van de USSR. Door de dingen die hij daar zag keerde hij zich helemaal tegen het nazi-regime en werkte in de Weisse Rose. In 1943 werd de groep ontdekt en werd Schmorell samen met een paar andere leden onthoofd.

    Oef.

  7. Dankje.

    Pssssst... Het had niet veel gescheeld of je had me nu met varkentje moeten aanspreken ipv Helena. Toen ik om een nieuwe nickname vroeg wilde ik oftewel Helena oftewel varkentje. Maar die eerste is al bezet en de tweede vonden ze ongepast. Achteraf ben ik hen heel dankbaar. Varkentje??? hamer.gif What was I thinking?

  8. Ik heb eindelijk een baantje, bij een benzinestation. Ik vind het best leuk. Sigaretten verkopen, zegeltjes tellen, mensen aanbiedingen aansmeren die ik zelf niet zou kopen, de mannenplee schoonmaken... Heerlijk! Straks word ik voor het eerst in mijn leven nuttig en verantwoordelijk. God sta me bij.

    Het is ook grappig hoe ik eraan kwam. Ik ging alle cafes in het centrum langs en vroeg of ze werk hadden. (Daarover kreeg ik later complimenten van een vreemde in de kroeg. Ik wist niet dat het zo stoer is). Maar niemand heeft me uiteindelijk gebeld. En toen ging ik op een zondagmorgen in een ongewassen toestand naar het benzinestation om sigaretten te kopen en had zoiets van... Laat ik hier eens mijn nummer achterlaten. En toen werd ik gebeld!

    Geluk zit soms in een klein hoekje.

  9. Je kent het wel: je leest het verhaal van een persoon en je hart is verscheurd. Deel hier je tragische figuren.

    Mijn lijst:

    Alexandr Poesjkin (1799-1837), grootste Russische dichter, een kwart Afrikaans, kwam in de problemen met de tsaristische regering en werd bij een duel door een Fransman doodgeschoten die zijn vrouw had versierd.

    Omdat hij een kwart zwart was en problemen had met de regering, werd Poesjkin door het Sovjet-regime verheven tot communistische strijder avant la lettre.

    Toen ik een jaar of 8 was, lazen we zijn verhaal bij literatuur en ik was helemaal geschokt. Ik trok een portret van hem over op een papiertje en droeg het in mijn borstzak.

    Michail Lermontov (1814 -1841), na Poesjkin de grootste dichter van Rusland. Had ook problemen met de regering, en werd in 1837 door een officier bij een duel doodgeschoten. Werd slechts 25 jaar oud.

    Sergej Jesenin (1895-1925), Russische dichter van lage komaf, dronk, vocht, sloopte hotelkamers en sloeg zelfs zijn echtgenote Isadora Duncan. Er zullen wel communicatieproblemen zijn geweest want zij sprak geen Russisch en hij alleen dat. Had kinderen met ik weet niet hoeveel vrouwen. Steunde eerst de Revolutie maar raakte teleurgesteld door de werkelijkheid en viel in ongenade bij de regering. Werd depressief en hing zichzelf op, nadat hij zijn polsen doorsneed en met het bloed een gedicht schreef:

    Tot ziens mijn vriend, tot ziens

    Mijn lieve, je bent in mijn hart.

    De voorbestemde scheiding

    Belooft een ontmoeting later.

    Tot ziens mijn vriend, zonder hand, zonder woord

    Treur niet en frons niet je wenkbrauwen.

    In dit leven is sterven niet nieuw.

    Maar leven is natuurlijk ook niet nieuwer.

    Er bestaat een theorie dat Jesenin door de Sovjet-regering uit de weg werd geruimd. Ene Nikolaj Leontiev pochte later dat hij Jesenin had vermoord.

    Isadora Duncan (1878-1927) - Amerikaanse danseres, had een kort huwelijk met de 17 jaar jongere Sergej Jesenin. In 1927 kwam ze om in Nice. Ze had een sjieke Russische sjaal die tussen de spaken van een auto kwam te zitten en haar nek brak. Volgens sommige bronnen werd haar lichaam uit de auto gesleurd, volgens andere rolde haar hoofd over de stoep. Oef.

    Ze was trouwens de eerste Amerikaanse die de Sovjet-nationaliteit kreeg.

    Herschel Grynszpan (1921-1942) - 17-jarige Poolse Jood die in 1938 de Duitse ambassadeur Ernst vom Rath doodschoot in Parijs, als reactie op de onderdrukking van de Joden door de nazi's. Hij werd naar Sachsenhausen gestuurd en heeft het waarschijnlijk niet overleefd. Grynszpan's ouders vluchtten naar de Sovjet-Unie en overleefden de oorlog.

    Charles Whitman (1941-1966) - hoogbegaafde student aan de universiteit van Texas, had emotionele problemen door zijn moeilijke gezinssituatie, werd op een gegeven moment gek. Vermoordde eerst zijn vrouw en zijn moeder, schreef een briefje waarin hij zei dat het hem speet en dat ze zijn geld moesten gebruiken om onderzoek te doen zodat dit soort drama's misschien voorkomen konden worden. Daarna ging hij naar de toren van de universiteit en begon vanaf daar mensen dood te schieten. De hele politie en veel burgers met wapens kwamen erbij, uiteindelijk werd hij vanuit een helikopter doodgeschoten. Bij autopsie bleek dat hij een hersentumor had die mogelijk zijn gedrag had veroozaakt.

    Andrej Vlasov (1900-1946) - Russische generaal, lid van de CPSU, werd in 1942 door de Duitsers omsingeld en aan zijn lot overgelaten door Stalin. Verloor definitief zijn vertrouwen in het systeem en liep over naar de Duitsers. Richtte de ROA (Russisch Bevrijdingsleger) op dat tegen het Rode Leger vocht. Volgens Westerse bronnen verstopte hij zich 10 dagen lang totdat hij door een plaatselijke boer werd aangegeven. Volgens Sovjet-historici had hij zich zelf uitgeleverd, hetgeen het makkelijker maakte om hem als verrader te bestempelen. Uiteindelijk keerde de ROA zich tegen Duitsland en vocht in Tsjechie tegen de SS. Na de oorlog werd hij in de Operatie Keelhaul door de Amerikanen aan de USSR overgeleverd en daar opgehangen.

    En jullie tragische mensen? Ik ben benieuwd! Geef me een paar nieuwe!

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid