Helena

Tnx!

Het grootste theater bestaand

Helaas ieder uur weer staand

Is degeen die huilend lacht

De gek die acterende vrienden smacht

De juiste woorden perfect ingedeeld

Als elke dag een toneel gespeeld

Voor degeen die woedend aait

Die gekunseld haat en liefde zaait

Het spijt me dat deze zinnen er moeten zijn

Maar ik weet, vanbinnen doet alles pijn

Want het slechtste theater bestaand

Is voor jou hart te ver gaand

Geef jezelf een echte kans

En leef de dag en nacht balans

Er zijn mooie wegen beschenen

En zware donker, onbelicht

Maar doe het voor je bezwijkt

Want ik heb gezien, niet alles is wat het lijkt

Achter de schermen ben je gebroken

Voor iedereen ineen gedoken

Echt, het grootste theater bestaand

Kan wel een dagje zonder jou

Geen houding toont je zwakte

Als in eeuwigheid verwaand

En weg van warmte is je hart nu lauw

Van een vanacht nog neergedaalde

Een smekend spoedbericht

Lieve, maar verdwaalde

Doe even die gordijnen dicht

heb mijn gedichtenmapje weer gevonden...meer dan de helft durf ik niet neer te zetten want het gaat over exvriend(jes) ... hihi

Die oude man daar langs de gracht

Nu verdwenen, weggeebt, doch ieder uur herdacht

Als stenen galmen en verliefde handen loslaten

Waar laatste tranen vallen in verloren straten

Als harten breken en voorbije tijd moet gaan

Dan denkt men weer, waar kwam die man vandaan?

Zo alleen en verloren

Als in eenzaamheid geboren

Maar wat men in zichzelf gekeerd niet horen kan

Is het verre verleden van die oude man

Wat gefluisterd wordt, in woorden, hemelszacht

Door de diepte, het vocht, van de stille gracht

Want die oude man, daar langs het water

Vond zijn eenzaamheid pas later

Toen zijn lieve vrouw in jurk van zijde

Na kerstavond de tram niet mocht vermijden

En nu zat hij daar, zijn hart aan een iemand vertrouwd

Stil op een bank, geweend, gehuild, gerouwd

Te wachten of de tijd zou komen, misschien

Waarin hij zijn engel weer zou zien

Maar nooit had iemand hem gevraagd

Want dat had slechts hun werk vertraagd

En vandaag in ieder leven langs de gracht

Wordt die verlaten man, doch ieder uur herdacht

Duizelingwekkend, dat wat ik voel

door de wind

door de ramen

langs de gordijnen

Donkergroen

Het stille verlangen, dat wat ik voel

angstaanjagend en gezwind

te intenst zo samen

oppervlakten verdwijnen

Diepte, in het donkergroen

De warmte, dat wat ik voel

door strelingen bemind

voor de ramen

verstand zal verzwakken

ondermijnen

Duizelingwekkend, die donkergroene

Gordijnen

Sterren in de ochtend

Zoals die van vanochtend

Schijnen als lauw water

Of nog kouder, even later

Dezelde sterren als gisteravond

Zo anders toen ik opstond

(Uit de oude tijd, toen ik nog niet vrolijk wakker werd)

Nou het spijt me als er mensen kwaad zijn.

Nu worden mijn woorden verdraaid. Ik bepaal niets. Ik begrijp er alleen niets van, en ben daar blij om, want anders zou ik er volgens mij niet vrolijker van worden.

Als het christendom zo verdeeld is.

Ik heb geen kennis van de katholieke kerk, maar dacht wel dat we allemaal de weg van Jezus willen gaan.

Hoe ze het cadeautje inpakken zal me een zorg wezen.

Als mensen zich maar thuis voelen in hun kerk.

Nu dacht ik te lezen dat het geloof in Christus maar éém van de vele hoofdzaken is in het Christendom.

Ik maakte me daar druk over, het spijt me van de misschien felle reacties.

Hier ging het mij om, niet om zijn relatiekeuze af te keuren, dus ik hoop dat jullie proberen mijn kant te begrijpen.

Sorry, maar als je het mij vraagt maak jij van bijzaken hoofdzaken.

Of je vriend/in in een rode of een groene auto rijdt. Hij/zij rijdt!

Alleen christenen die niet katholiek zijn, hebben voor jou al een geheel andere denkwijze?

okeeuj dan

Dan is er een misverstand geweest.

Ik zei precies wat ik nog steeds bedoel hoor.

Je bent het dus niet eens met wat er over eenheid gezegd wordt, alleen met de laatste zin. Of zit ik er weer naast?

Maar je reageerde met 'precies' op de reactie dat oa de evangelische kerk niet voor eenheid staat wat een reden was om met bvb een evangelisch christen t niet te kunnen uithouden(wel erg kort door de bocht btw aangezien ik afgelopen zondag in een evangelische kerk ben geweest met het onderwerp: eenheid). En beiden zien zulke verschillen tussen christelijke 'richtingen'...

Ik dacht even hypocrisie te zien...

Dan geloof jij niet eens in de eenheid in 't christendom, dus...

Ja, hier moest ik vandaag aan denken.

Mijn vorige vriendje was gelovig, maar 't geloof stond niet echt vooraan in de relatie. Sinds het uit is zijn der veel dingen gebeurt en ik heb toen besloten der 100% voor te gaan. En dat houd voor mij ook in dat ik geen relatie wil met een ongelovige jongen. Dat zou zelfpijniging zijn voor mij, of hij er nou dat beetje respect voor op zou brengen of niet, maakt al niet meer uit. Ik wil gewoon samen kunnen bidden, praten en op dezelfde hoogte zitten. God is niet meer weg te denken voor me en als ik door een relatie verder van Hem af zou komen te staan, en ik gok 9 op de 10 dat dit zou gebeuren, begin ik er niet aan.

Wat ik dan wel weer merkde laatste tijd, en dat is ook niet helemaal goed, is dat ik hoewel ik volgens mij geen haast heb, heel snel val voor 'christelijke' jongens. Daar moet ik in 't vervolg mee uitkijken...

Dit herinnert me aan vorige week trouwens. Ik kwam misselijk in de kerk aan, wat ik heel rot vond, want het was een speciale dienst, en een lieve vrouw had voor me gebeden. Vijf minuten later was het zieke gevoel over... Thank You God...

Misschien zijn mensen bang voor de invloed die sommige dingen hebben. Maar geloof heeft ook heel veel invloed op iemands leven. En ik heb nog nooit iemand gehoord over dat geloof duivels zou zijn.

Ach.. Ik ga slapen...

Morgen is het ZONDAG!!!!!!!! TOPDAG!!!!!

Slaap lekker allemaal!

Als mensen zeggen dat iets van de duivel is, denk ik al snel aan hen die over Jezus zeiden dat Hij van de duivel was... De Heilige Geest zegt het je...

Morgen ga ik verder, nu slapen, ik heb een wijntje te veel op...

Eerst bidden natuurlijk...

God weet het...

Als het om Amerikanen gaat verbaas ik me nergens meer over...

Bij ons in de kerk valt de naam van de duivel wel eens, maar dan wel heel voorzichtig. Zo van 'maar ik wil jullie niet bang maken...'

Ik vind dat je der realistisch over moet zijn. De duivel is er, doet zijn streken en het lijkt me belangrijk om hier van op de hoogte te zijn. Ik zie ook geen directe reden om er heel angstig van te worden, aangezien satan al lang overwonnen is.

En dan zeg ik wel dat ik het heel belangrijk vind, maar mijn kennis over zijn streken is echt veel te weinig.

Iets weerhoud me er van om de bijbehorende bijbelteksten te lezen. En iets weerhoud de kerk er een beetje van om erover te praten.

Hmm...

Het christendom erkent het bestaan van satan.

Maar soms lijkt zijn bestaan wel een taboe te zijn geworden. Terwijl men vroeger hel en verdoemenis predikte...

Hoe belangrijk vinden jullie het om te weten waartoe satan in staat is, hoe hij mensen in verzoeking brengt,

hoe hij je met zich mee wilt sleuren?

Hoe gaat jullie kerk of kring er mee om?

Oh... dit vind ik echt een moeilijk onderwerp.

Ik heb verscheidene sprekers over gebedsgenezing horen praten en ja, God is heelmeester, daar hebben ze gelijk in. Maar aan de andere kant zijn de ouders van een vriendin van me er weer helemaal tegen. Het zou duivels zijn.

Maar wat is nu het verschil tussen een gebed en gebedsgenezing?

Of er nog iemand naar dit topic kijkt of niet,

in de Bijbel die nu voor me ligt staat:

...niet vrijwillig, maar om (de wil van) HEM....

En nu weet ik al helemaal niet wat ik ermee aanmoet...