John

Dat klopt PJ - maar toch heb je de keus (ook al zie je hem niet, en vaak wil je hem niet zien) om aan de dood 'te ontsnappen'.

Bij kanker (o.e.d. ziekte) kun je vluchten, rennen, wat je wilt. Aan de dood kun je niet ontsnappen - hier heb je totaal geen keuze, behalve in sommige gevallen de dood op te schorten met medicatie/therapiën.

De vergelijking met kanker vind ik niet echt opgaan - bij kanker kies je niet zelf voor de dood, maar het overkomt je. Ja, je kunt ook hier kiezen voor zelfmoord/euthenasie.

Maar bij depressiviteit kies je uiteindelijk zelf om je leven te beëindigen - zonder dat jij iets doet, ga je niet dood door de depressiviteit.

Nee, -helaas- werkt het zo niet.

Zelfmoord is een soort van vluchten, vluchten voor je leven, voor je lijden. Waarom zou God je aanmoedigen om te vluchten voor datgene waardoor je juist tot een genade, tot geluk komt?

Ik zeg niet dat ik de mensen niet begrijp die zelfmoord (willen) plegen - heb vaak genoeg met die gedachtes rondgelopen, en nu soms nog. Maar merk wel als ik doorzet, door de pijn heen ga, dat ik dan tot een diepe vreugde kom - ondanks de pijn en het verdriet.

Maar het is zwaar om door te zetten, om je niet over te geven aan het vluchten. Het kunnen begrijpen van iemands zelfmoord is niet het goedpraten - goedpraten lukt niet, want die persoon had niet moeten vluchten in de dood.

Nee, Tarannee - er is er maar één die over dood en leven mag beslissen en dat is God (volgens ons Christelijk geloof).

Zelfmoord is een zonde - je sloopt de tempel van God.

Euthenasie is een zelfde zonde - is zelfmoord, met of zonder hulp maar met een 'gegronde' reden.

Dat ook deze zonde vergeven is/wordt, staat voor mij ook vast. Maar niettemin blijft dit een doodzonde - een zonde waarmee je al de helft van je ticket voor de hel hebt gekocht.

Laat me dit even uitleggen: welke zonden worden vergeven? Niet alle zonden die je belijdt - maar alle zonden waar je oprecht spijt van hebt. Ik kan me moeilijk voorstellen dat mensen die zelfmoord/euthenasie plegen er -oprecht- spijt van hebben. Dus maw wordt deze zonde niet vergeven.

Ik geloof dus ook niet dat als reden voor zelfmoord/euthenasie geldt: "Ik wil niet meer leven in dit sterfelijk leven, maar leven in het onsterfelijk pardijs." Omdat ik niet geloof dat zelfmoord/euthenasie je ticket is naar de Hemel - hoe kun je je tegenover God verantwoorden voor deze zonde?

Ik ben momenteel een boekje aan het lezen, genaamd 'Vrienden van het Kruis' - dit boekje staat geheel in het teken van het Kruis en het lijden dat daaraan is verbonden. Hoe willen wij Jezus kunnen volgen als we weglopen voor het kruis? Als we weglopen voor het lijden?

Ik zeg niet dat het lijden licht is, dat jouw kruis niks voorstelt. Maar als je je lijden en je kruis aanvaard, zul je gelukkiger worden dan dat je ervoor wegloopt - je zult dan door dit lijden de Liefde van de Vader kennen. En is het niet dat na het sterven aan het kruis de verrijzenis komt? Het eeuwig geluk?

Verder geloof ik dat God ons laat lijden - waarom? Om ons te leren, om ons Zijn Liefde te geven, om ons het ticket voor de Hemel, voor het paradijs, te geven, om ons één te laten worden met Jezus Christus Zijn Zoon.

Niemand komt de Hemel in, zonder te lijden - niemand kent de Liefde van de Vader, zonder te lijden - niemand kent de Vader dan door de Zoon, die heeft moeten lijden.

Lijdt met Hem, neem je kruis op maar loop er niet voor weg. Ga met je kruis voor Jezus staan, en Hij zal je helpen je kruis te dragen. Zegt Jezus niet: 'Kom allen naar Mij toe die afgemat en belast zijn, en Ik zal u rust geven. Neem mijn juk op en kom bij Mij in de leer, omdat Ik zachtmoedig ben en eenvoudig van hart, en u zult rust vinden voor uw ziel. Want mijn juk is zacht en mijn last is licht.'

Ben nog niet in de kathedraal van Antwerpen geweest.

En nee, ik ben niet geneigd om voor God een beeld te scheppen - voor Jezus misschien wel jah omdat ik ook geloof dat Hij zo aan zr. Faustina is verschenen en haar de opdracht tot deze schildering heeft gegeven.

In andere beelden van Jezus kan ik me normaliter weinig vinden.

Heb nu van deze barmhartige Jezus 2 grote afbeeldingen op mijn kamer, en ga na morgen mijn kamer gelatexed te hebben een 'geloofshoekje'/'huiskapelletje' maken, en zal er dan wel een foto van maken - maar denk niet dat het je aan zal spreken.

Dit zegt Exodus 20:

Wat zegt mij dit: maakt geen beelden om die beelden tot God te verheffen.

Beelden zoals ik zelf thuis heb (en dit bedoel ik dus niet om mijzelf goed te praten) gebruik ik niet om hen als (af)god te gebruiken. Ze helpen mij aan het geloof herinneren, ze helpen mij in het geloof.

Trouwens: als je dit gebod zeer streng bekijkt, mag je ook geen foto's nemen van jezelf/anderen...

Denk de Nederlandse en Duitse manier van het hervormde geloof. Verder kan ik je helaas geen antwoord geven.

Tsjonge, is toch het eerste wat je in orde maakt op een forum? De rechten en de beveiliging

Idd - heb er zelf geen meer, draag niks meer om mijn armen zelfs geen horloge.

Maar denk wel dat ik nog zo'n bandje ga halen.

Maar zou het niet dragen omdat het een rage is, maar omdat IK dat wil dragen voor mezelf en God.

Dan zal het die gemeente wel zijn geweest die dat alleen deed met Pasen en met Kerst.

Wist het ook niet helemaal zeker Thx voor de verbetering.

Goed verwoord PJ!

Nog een wijziging en aanvulling:

4. Heiligen hebben geen streepje voor bij Jezus, maar dienen als een voorbeeld voor de mensen en door hem/haar (of op zijn/haar voorspraak) zijn er wonderen gebeurd. Ook gewoon overleden familieleden zijn voorsprekers - je kunt tot hen bidden en (zo geloven wij) zij brengen dit gebed bij Christus. Wel eens 'handig' als je het geloof in Christus verloren hebt of kwaad op Hem bent.

BTW: welke zuster Theresa bedoel je?

En toevoeging:

5. Het vergeven van zonden gebeurd in de protestantse richting in een persoonlijk gesprek met God. Bij de katholieke kerk gebeurd dit d.m.v. een priester die de plaats van Jezus in neemt. Je zegt in een biecht (zoals dit genoemd wordt) aan Jezus -in de persoon van de priester, die ook zwijgplicht/beroepsgeheim heeft- wat je zonden zijn en ontvangt van Hem de absolutie, de vergeving van je zonden.

6. In de katholieke kerk wordt dagelijks het brood gebroken, het laatste avondmaal herdacht. Iedere kerkganger kan hieraan deelnemen. Bij de protestanten is dit maar 1 - 2 keer per jaar (heb ik mij laten vertellen, dus sorry als dit niet klopt).

En verder zijn wij allemaal kinderen van dezelfde Vader!

Hehe, goeie!

Op zondag 17 augustus 2003 00:03:13 schreef salt4Christ het volgende: Bah, geen gevoel voor humor

Tis te laat voor humor - en ben met serieuze zaken bezig (zoals het designen van mijn eigen site)

Neehoor, geen ban - dit wist ik al heel lang Salty, net zoals de rest van de crew (neem ik aan).

Volgens mij was Glenn hier destijds mee bezig om deze ook onzichtbaar te maken, maar kan ook iemand anders op een ander forum geweest zijn.

True Mic.

Maar anders antwoord jij niet op zijn vraag...

Beetje kinderachtig Maalman.

Hmm - zou ik toch maar voorzichtig mee zijn.

Maar ben je wel in staat om die persoon normaal te behandelen cq te vergeven?

Dus Maalman, jouw haat regeert over je leven? (Doordat je die persoon niet kunt liefhebben en wraakzuchtig bent). - BTW: zie dit niet als een aanval, maar als een oprechte vraag.

Idd Salty - alhoewel ik mij eerder een Paulusje voel

En dat van verloochenen, ook dit merk ik goed - als ze het me vragen ben ik niet bang er voor uit te komen, maar ik loop er niet openlijk mee te koop.

Voorbeeld: ik draag een kruisje dat ik vorig jaar in Toronto (op de Wereld Jongeren Dagen) heb gekregen al het hele jaar lang, maar onder mijn kleren...niemand die het ziet (natuurlijk wel die het weten).

Ik zou Jezus in zo'n geval van het met de dood op de koop toenemen, en met vreugde zeggen: "Ja, ik geloof!"

Ik zou de vraag anders willen stellen, en dit is wederom hypothetisch, maar is al vaker voorgekomen.

Hoe ver reikt jouw (naasten)liefde?

- Zou je je eigen leven willen opofferen voor een ander, zelfs voor je vijand?

Ik schets even een situatie:

Er komt een man met een geweer een ruimte binnen en dreigt iedereen neer te schieten. Hij houdt iemand onder schot - zou jij zeggen: neem mij, en laat de anderen gaan?

Zou deze man je vijand onder schot houden (en verder niemand dreigen neer te schieten) - hoe zou je reageren?

En als het je vriend/vriendin, een vriend/vriendin is?

Diezelfde man dreigt iedereen die in God (en Christus) gelooft neer te schieten. - Zou jij er voor uit komen dat je Christen bent?

Antwoord met je hart - wees eerlijk tegenover jezelf.

Ik wil het wel - en een tijdje geleden zou ik met mijn hart JA hebben kunnen zeggen. Op dit moment begint het JA weer omhoog te kruipen, na een tijdje absoluut NEE te hebben geantwoord.

Nu worstel ik nog met mijn vijanden (wat je vijanden noemt - de mensen die mij pijn hebben gedaan).

Niet zulke humor, nee.

Het forum is overzichtelijk: voor elk soort probleem een eigen forum/overzicht.

Dit zie je al op de index, en dit zie je in het totaaloverzicht: de actieve onderwerpen.

En in dit geval zijn medicijnen met het forum te vergelijken.

Ehh, één verklaring: op de andere forums wordt niet geprobeert het Christelijke geloof in stand te houden, te verbeteren etc??

Lees jij nooit de bijsluiter voordat je medicijnen gebruikt? Of de handleiding voordat je iets voor de eerste keer in moet stellen?

De meeste mensen wel, en die mensen weten ook in welk forum alles dient te staan, en welke dingen ze moeten doen alvorens ze alarm gaan slaan.

ajb normale teksten!