Israël

Ik denk ook dat het niet heel veel zin heeft om op deze manier met een (nog) ongelovige te praten. Het heeft mij persoonlijk en christenen die ik ken nog niet veel opgeleverd bij onze vrienden.

Ik denk dat je beter kunt getuigen waarom jij in God gelooft en wat hij voor jou doet. Ook kun je wellicht getuigenissen vertellen van mensen die God eerst niet kenden, waarom zijn zij tot het geloof in Hem gekomen?

Komt zij zelf met vragen over het christendom? Hieruit kun je misschien al opmaken dat de Heilige Geest al met haar aan het werk is.

Ik heb niet zo veel verstand van evolutie maar kan iemand mij uitleggen hoe dat precies zit?

Als mensen van de apen afstammen, waarom bestaan apen dan nog en de tussenvormen (mensapen) niet meer?

Als je zoekende bent is het belangrijk dat je bepaalde dingen onafhankelijk onderzoekt. Zoals je problemen hebt met de 3-eenheid, zo kun je ook problemen ondervinden met de Islam.

Kijk bijvoorbeeld eens op de website http://www.answering-islam.org/Dutch/index.htm

Er staan best interessante dingen op deze site die je misschien kunnen helpen met je zoektocht.

Overigens zijn er ook bepaalde christelijke groepen die niet geloven in de 3-eenheid.

Je kunt eigenlijk nog beter Jood worden dan moslim, waarom kiezen voor het namaak.

Het belangrijkste is dat je gelukkig bent in je kerk, ik denk dat je ouders dat toch ook wel in zullen zien.

Kun je overigens niet zelf beslissen dan of je lid wordt, waarom moet daarover vergaderd worden?

Veel plezier in je 'oude' kerk! God bless!

Om het topic weer christelijk te maken, ditzelfde probleem doet zich voor met de Bijbel...volgens sommige moslims zou Mohammed in de Bijbel staan. Ik denk dat moslims misschien beter naar de correctheid van de koran zelf kunnen kijken.

Jezus’ ware naam, volgens de koran, was ‘Isa. Zijn boodschap was de pure islam, onderwerping aan Allah (Soera 3:84). Zoals alle profeten van de islam voor hem, ontving ‘Isa zijn openbaring van de islam in de vorm van een boek (Soera 6:89). ‘Isa’s boek wordt de Indjiel of het evangelie genoemd (Soera 5:46). De Thora was Mozes’ boek, en de Zaboer (psalmen) was Davids boek. Daarom worden joden en christenen “mensen van het boek†genoemd. De enige religie geopenbaard in deze boeken is volgens de koran de islam (Soera 3:19).

Volgens de koran, was ‘Isa de Messias. Hij werd gesteund door de ‘Heilige Geest’ (Soera 2:87; 5:110). Naar hem wordt ook verwezen als het “Woord van Allah†(Soera 4:171).

Christenen en joden hebben met hun geschriften geknoeid (Soera 3:69-71). Hoewel christenen geloven dat ‘Isa aan een kruis stierf, en joden beweren dat zij hem doodden, werd hij in werkelijkheid niet gedood of gekruisigd, en diegenen die zeiden dat hij werd gekruisigd logen (Soera 4:157). ‘Isa stierf niet, maar voer op naar Allah (Soera 4:158).

Volgens de moslims stierf Jezus dus niet voor de zonden van alle mensen en was er dus geen redding, Jezus is ook niet uit de dood opgestaan.

Christenen (en joden) konden niet bevrijd worden van hun onwetendheid totdat Mohammed de koran als duidelijk bewijs kwam brengen (Soera 98:1). We horen vaak dat de islam intolerant is tegenover andere religies, wat moslims vaak ontkennen.

In een Soera lezen we dat veel monniken en rabbi’s hebzuchtig zijn naar rijkdom en ervoor zorgen dat mensen niet tot Allah komen (Soera 9:34-35).

In een andere Soera lezen we dat christenen en joden die niet geloven in Mohammed naar de hel zullen gaan (Soera 98:6).

Verder lezen we dat moslims geen christenen en joden als vrienden mogen nemen (Soera 5:51). Moslims moeten tegen christenen en joden vechten die de islam afwijzen totdat zij opgeven, het hoofdelijke beschermgeld betalen en vernederd zijn (Soera 9:29). Hier kunnen nog honderden koranverzen aan worden toegevoegd met betrekking tot het onderwerp van de djihaad volgens het pad van Allah, als ook het “Boek van de Djihaad†uit de hadieth.

We hebben al eerder besproken dat de koran een aantal christelijke geloofsleringen ontkent, en moslims mogen dan ook niet geloven in deze geloofsleringen.

4.1 ‘Isa de vernietiger van het christendom

De profeet ‘Isa zal een belangrijke rol in de eindtijd spelen, het vestigen van de islam en het voeren van oorlog totdat hij alle religies vernietigt met uitzondering van de islam. Hij zal de duivel (Daddjal), een apocalyptisch anti-Christus figuur, doden.

In één van Mohammeds overleveringen lezen we dat er geen andere profeten zullen komen todat ‘Isa terugkeert als “een man van middelmatige lengte, of rossig van aangezicht, met twee lichte kledingstukken aan, lijkend alsof zweetdruppels van zijn hoofd vallen hoewel dat niet nat zal zijn. Hij zal voor de zaak van de islam vechten. Hij zal het kruis breken, varkens doden en alle religies met uitzondering van de islam vernietigen.

“Hij (‘Isa) zal de duivel vernietigen en zal 40 jaar op aarde leven en dan stervenâ€.

De Sahieh Moeslim heeft een andere variant op deze overlevering:

“De zoon van Maria…zal spoedig onder u afdalen als een rechter. Hij zal…het betalen van het beschermgeld afschaffen en de rijkdom zal in die mate uitvloeien dat niemand liefdadigheidsgiften zal aannemen.â€

Wat betekenen deze uitspraken? Het kruis is een symbool van het christendom. Het breken van het kruis betekent het vernietigen van het christendom. Varkens worden door moslims geassocieerd met christenen. Onder islamitische wet wordt door de belasting-betaling de bescherming gekocht van de levens en eigendommen van de overwonnen “mensen van het boek†(Soera 9:29). De afschaffing van de belasting-betaling betekent dat de djihaad tegen christenen en joden die onder de islam wonen wordt hervat. Zij moeten zich bekeren tot de islam, of anders gedood of tot slaag gemaakt worden. De overvloed aan rijkdom verwijst naar de buit van deze overwinning voor de moslims. Dit is wat de moslim ‘Isa zal doen wanneer hij in de laatste dagen terugkeert.

Moslimjuristen bevestigen bovenstaande interpretatie: bekijk, bijvoorbeeld, het bevel van Ahmed ibn Naqib al-Misri (d. 1368).

“… de tijd en de plaats voor (de hoofdelijke belasting) is voor de laatste komst van ‘Isa (vrede zij met hem). Na zijn laatste komst zal niets dan de islam van hen aanvaard worden, want de hoofdelijke belasting geldt alleen tot Jezus’ komst (op hem en onze Profeet zij vrede)…â€.

4.2 Kritisch commentaar op ‘Isa, de moslim-Jezus

 ‘Isa is geen historisch figuur

De koranische ‘Isa is geen historisch figuur. Zijn identiteit en rol als een profeet van de islam zijn alleen gebaseerd op veronderstelde openbaringen aan Mohammed van meer dan vijf eeuwen na het leven en dood van de historische Jezus.

 Jezus’ naam was nooit ‘Isa

Jezus’ moedertaal was het Aramees. In zijn eigen leven werd hij in het Aramees Yeshua en in het Grieks Jesu genoemd. Dit gelijk aan dezelfde persoon John te noemen wanneer men Engels spreekt, of Jean wanneer men Frans spreekt. Jesu is de Griekse vorm van het Aramese Yeshua. (De ‘s’ aan het eind in Jesus is een Griekse taalkundige uitgang.) Yeshua zelf is een vorm van het Hebreeuwse Yehosua’, wat betekent ‘de Heer is redding’. Echter, Yehosua’ wordt gewoonlijk in het Nederlands als Jozua vertaald. Dus Jozua en Jezus zijn varianten van dezelfde naam.

Yeshua van Nazaret werd nooit ‘Isa genoemd, de naam die de koran aan hem geeft. Arabisch sprekende christenen verwijzen naar Jezus als Yasou’ (van Yeshua) niet ‘Isa.

 Jezus ontving geen ‘boek’

Volgens de koran was het aan ‘Isa geopenbaarde boek de Indjiel. Het woord Indjiel is een gecorrumpeerde vorm van het Griekse evangellion, ‘goed nieuws’ of evangelie. Wat was dit evangellion? Dit was juist hoe Jezus verwees naar zijn boodschap: als het goede nieuws. De uitdrukking evangellion verwees niet naar een vastomlijnd geopenbaarde tekst, er is absoluut geen bewijs dat Jezus een ‘boek’ met openbaringen van God ontving.

De term evangellion werd later gebruikt als een titel voor de vier biografieën van Jezus die door Matteüs, Marcus, Lucas en Johannes waren geschreven, de ‘evangeliën’. Dit was een tweede ontstane betekenis van het woord. Wellicht is dit waar Mohammed het fout had met het idee dat de Indjiel een ‘boek’ zou zijn.

ï‚· De meeste profeten van de islam ontvingen helemaal geen boek

Bijna alle van de zogenaamde ‘profeten van de islam’, wiens namen van de Hebreeuwse geschriften genomen zijn, ontvingen geen ‘boek’ of een wet. Bijvoorbeeld, de Psalmen is niet een boek dat de islam openbaart, zoals de koran beweert, maar een verzameling aanbiddingsliederen, waarvan slechts enkele van David zijn. Er is in de bijbelse geschiedenis van David geen splinter bewijs dat hij een wetboek voor de Israëlieten ontving. Zij hadden reeds de Torah van Mozes om te volgen. Daarom was David geen profeet in de koranische betekenis van het woord, hetzelfde geldt voor de meeste andere ‘profeten van de islam’.

ï‚· Bijbelse profetie en islamitische profetie zijn niet hetzelfde

Het bijbelse begrip van profetie is nogal verschillende met dat van Mohammed. Een bijbelse profetie wordt niet beschouwd als een hemelse eeuwige pre-existerende tekst zoals de koran, maar een boodschap van God voor een bepaalde tijd en plaats. Een bijbelse profeet is iemand aan wie God verborgen dingen openbaart, en die vervolgens als Gods verwoorder handelt. Toen een Samaritaanse vrouw Jezus een profeet noemde (Johannes 4:19) was het omdat hij gesproken had over dingen in haar leven die hij alleen bovennatuurlijk had kunnen weten. Het christelijke geloof leert dat Jezus een profeet was, maar hij bracht geen ‘boek’: hijzelf was het levende “Woord van Godâ€, een titel die in de koran voor ‘Isa gebruikt wordt.

4.3 Enkele hedendaagse moslimgeluiden over Jezus

Yasser Arafat, die een persconferentie gaf aan de Verenigde Naties in 1983 noemde Jezus “de eerste Palestijnse fedayeen die zijn zwaard voerde†(dat wil zeggen: hij was een vrijheidsvechter voor de islam).

Sjeik Ibrahiem Madhi, medewerker van de Palestijnse Autoriteit, live uitgezonden in april 2002 op de Palestijnse televisie: “De joden wachten op de valse joodse Messias, terwijl wij, met Allah’s hulp wachten op Jezus, vrede zij met hem. Jezus’ pure handen zullen de valse joodse Messias vermoorden. Waar? In de stad van Lod, in Palestina.â€

Auteur Shamin A. Siddiqi of Flushing, New York maakte de klassieke positie van islam tegenover christendom duidelijk in een recente brief aan Daniël Pipes, columnist van de New York Post:

“Abraham, Mozes, Jezus en Mohammed waren allen profeten van de islam. Islam is de gemeenschappelijke erfenis van de hoodse-christen-moslim gemeenschap van Amerika, en de vestiging van het Koninkrijk van God is de gezamenlijke verantwoordelijkheid van al de drie Abrahamitische geloven. Islam was de dien (geloof, manier van leven) voor zowel joden als christenen, die het later verloren vanwege menselijke vernieuwingen. Nu willen de moslims de joden en christenen herinneren aan hun oorspronkelijke din (religie). Dit zijn de feiten van de geschiedenis.â€

De historische ontkenning – doordat het lijkt alsof men het jodendom en christendom bevestigt, maar het in feite te verwerpen en verdringen – is een lynchpin van moslimapologeten. Wat wordt bevestigd is in feite noch het christendom noch jodendom, maar Jezus als een profeet van de islam, Mozes als een moslim etc. Dit is bedoeld voor de ‘terugkeer’ van christenen en joden naar de islam, waarnaar Siddiqi verwijst als hij spreekt over de gezamenlijk verantwoordelijkheid van joden en christenen om het ‘Koninkrijk van God’ te vestigen. Hiermee bedoelt hij dat Amerikaanse christenen en joden moeten werken aan het introduceren van de sharia en de heerschappij van de islam in de Verenigde Staten. Dit verwachten moslims van christenen en joden wereldwijd.

4.4 Conclusie

Wanneer moslims ‘Isa vereren, hebben ze iemand anders in gedachten dan de Jezus van de bijbel en de geschiedenis. De ‘Isa van de koran is gebaseerd op geen enkel erkende vorm van historisch bewijs, maar op fabels die circuleerde in het Arabië van de zevende eeuw.

Voor veel getrouwe moslims is ‘Isa de enige Jezus die zij kennen. Maar als men deze moslim ‘Jezus’ aanvaart, dan aanvaart men ook de koran: men aanvaart de islam. Geloof in de ‘Isa gaat ten koste van de bewering dat joden en christenen hun schriften hebben vervalst, een beschuldiging zonder enig historisch bewijs. Geloof in deze ‘Isa betekent dat veel christelijke en joodse geschiedenis in feite islamitische geschiedenis is.

De Jezus van de evangeliën is de basis waarop het christelijke geloof is ontstaan. Door het te islamiseren, en hem een moslim-profeet te maken die de koran verkondigt, vernietigt de islam het christelijke geloof en neemt het de hele christelijke geschiedenis over. Hetzelfde doet de islam met het jodendom.

In de eindtijd zoals beschreven door Mohammed wordt ‘Isa een strijder die zal terugkeren met zwaard en lans. Hij zal de christelijke religie vernietigen en de islam als enige religie in de wereld maken. Uiteindelijk zal hij in het laatste oordeel de christenen veroordelen tot de hel vanwege het geloof in de kruisiging en de menswording.

De laatste handeling van de moslim – ‘Isa weerspiegelt de islamitische apologetische strategie in relatie tot het christendom. Dat is: de Jezus van de geschiedenis ontkennen, en hem te vervangen met een kopie van Mohammed, zodat niets overblijft dan de islam.

“De moslimse plaatsvervangingsgedachte beweert dat de hele bijbelse geschiedenis van Israël en het christendom islamitische geschiedenis is. Dat alle profeten, koningen van Israël en Juda, en Jezus, moslims waren. Dat de mensen van het Boek deze stelling durven uit te dagen is voor een islamitische theoloog intolerante arrogantie. Joden en christenen zijn dus onteigend van hun Heilige Geschriften en hun verzoeningsleer.â€

4.5 Historisch bewijs voor Jezus (Yeshua) van Nazaret en zijn dood door kruisiging

Er is veel historisch bewijs te vinden voor het bestaan van Jezus. Dit bewijs komt voor een deel natuurlijk uit de bijbel, maar ook voor een belangrijk deel uit niet-christelijke bronnen.

Niet-christelijke bronnen

 Tacitus (55-120), een beroemd historicus van het oude Rome, schreef in de tweede helft van de eerste eeuw ‘Christus…kreeg de doodstraf van Pontius Pilatus, de procurator van Judea in het regentschap van Tiberias; maar het kwaadaardige bijgeloof, onderdrukt voor een tijdje, brak opnieuw uit, niet alleen in Judea waar het onheil vandaan kwam, maar ook in Rome.’ (De Annalen 15:44)

 Suetonius schrijvend rond het jaar 120 vertelt over de onregelmatigheden van de joden op ‘instigatie van Chrestus’ tijdens de tijd van keizer Claudius. Dit kan verwijzen naar Jezus, en lijkt te relateren aan de gebeurtenissen in Handelingen 18:2, die plaatsvonden in het jaar 49.

 Thallus, een seculiere historicus waarschijnlijk schrijvend rond het jaar 52 verwijzend naar de dood van Jezus in een discussie over de duisternis van het land na zijn dood. Het origineel is verloren gegaan, maar Thallus’ argumenten – uitleggende wat als een zonsverduisternis leek – worden door Julius Africanus aangehaald in het begin van de derde eeuw.

 Mara Bar-Serapion, een Syriër schrijvend na de vernietiging van de tempel in het jaar 70, noemt de eerdere executie van Jezus, die hij een ‘Koning’ noemt.

ï‚· De Babylonische Talmud verwijst naar de kruisiging (door het een ophanging te noemen) van Jezus de Nazirener op de vooravond van het Pascha. In de Talmud wordt Jezus ook de niet gelegitimeerde zoon van Maria genoemd.

 De joodse historicus Josephus beschrijft Jezus’ kruisiging onder Pilatus in zijn Antiquiteiten, geschreven rond het jaar 93/94. Josephus verwijst ook naar Jacobus, de broer van Jezus en zijn executie tijdens de periode van Ananus (of Annas) de hogepriester.

Paulus’ brieven

Paulus’ brieven werden geschreven in het tijdsbestek van 20 tot 30 jaar na Jezus’ dood. Zij zijn waardevolle historische documenten, niet in de laatste plaats omdat ze geloofsuitingen bevatten die ongetwijfeld dateren uit de eerste jaren van de christengemeenschap.

Paulus werd een gelovige in Jezus binnen enkele jaren na Jezus’ kruisiging. Hij schrijft in zijn eerste brief aan de Korintiërs: “Want voor alle dingen heb ik u overgegeven, wat ik zelf ontvangen heb: Christus is gestorven voor onze zonden, naar de Schriften, en Hij is begraven en op de derde dag opgewekt, naar de Schriften, en Hij is verschenen aan Kefas, daarna aan de twaalf.†Dit maakt duidelijk dat het geloof in de dood van Jezus er was vanaf het begin van het christendom.

De vier evangeliën

De vier evangeliën werden geschreven in de periode van 20-60 jaar na Jezus’ dood, binnen levende herinneringen aan de gebeurtenissen die zij beschrijven.

De gebeurtenissen die de evangeliën beschrijven vonden voor het grootste deel in het volle licht van publiek toezicht plaats. Jezus’ onderwijs werd gevolgd door grote scharen mensen. Er waren erg veel getuigen van de gebeurtenissen van zijn leven. Zijn dood was een publieke executie.

Handgeschreven bewijs voor de bijbel en zijn overleveringen

Het handgeschreven bewijs voor de Griekse geschriften is overweldigend, veel groter dan voor alle andere oudheidkundige teksten. Meer dan 20.000 manuscripten getuigen van hen. Hoewel er kopieerfouten zijn, die verwacht kunnen worden van de handen van de overschrijvers, zijn deze allemaal relatief klein en de basis integriteit van het overschrijfproces wordt rijkelijk ondersteund.

Verder, toen Westerse christenen de Hebreeuwse geschriften bestudeerden tijdens de Renaissance, vonden zij dat zij opvallend dicht aansloten bij hun Griekse en Latijnse vertalingen die over een periode van duizend jaar keer op keer vertaald waren. Er waren overschrijffouten, en enkele kleine veranderingen, maar geen significante domme verzinselen die het verhaal van Jezus’ dood doen verzinnen.

Evenzo, toen de Dode Zee Rollen werden ontdekt, bevatten zij Hebreeuwse bijbelse boekrollen daterend van voor de tijd van Jezus. Deze komen ook erg overeen met de oudste Hebreeuwse Masoretische manuscripten van meer dan duizend jaar later. Opnieuw, geen verzinselen, maar bewijs van het opvallend getrouw kopiëren.

Conclusie: Jezus van Nazaret is een historisch figuur

Natuurlijk zijn er gebeurtenissen opgeschreven in verband met Jezus’ leven die niet-christenen niet willen aanvaarden, zoals de wonderen, de maagdelijke geboorte, en de opstanding. Echter, wat zonder twijfel is, is dat Jezus van Nazaret een historisch figuur is. Die leefde, een menigte volgelingen aan zich bond, en door de Romeinse autoriteiten door kruisiging geëxecuteerd werd. Waarna zijn volgelingen zich zeer snel verspreiden. Zowel seculiere als christelijke bronnen van die tijd zijn het hierover eens.

De primaire bronnen voor de geschiedenis van Jezus’ politieke leven zijn de evangeliën. Deze werden relatief kort na zijn dood geschreven. Binnen levende herinnering. En we hebben de indicatie dat deze bronnen als betrouwbaar in de eerste christelijke gemeenschap aanvaard werden, tijdens een periode waarin getuigenissen van Jezus’ leven uit eerste en tweede hand nog beschikbaar waren.

We concluderen dat elke verklaring over ‘Isa (Jezus) in de koran, zes eeuwen na Jezus’ dood gemaakt, tegenover het historische bewijs van deze bronnen uit de eerste eeuw beoordeeld moet worden, en niet andersom.

Ik ben het hier wel mee eens. Iemand heeft eens tegen mij gezegd dat als God zegt dat we ons moeten laten dopen en je doet het niet, ben je dan eigenlijk niet gewoon ongehoorzaam aan Hem. is misschien wel iets om over na te denken.

Onze jeugd heeft een dansgroep en een paar jongens die rappen, meestal doen zij wat leuks.

Met kerst hebben we altijd een musical die de kinderen doen... misschien niet erg origineel maar wel erg leuk.

Succes!

Bedankt voor jullie reacties.

We dringen onszelf niet op aan andere mensen. We delen onze lectuur uit en als mensen het niet willen aannemen dan is het jammer...er is een tijd geweest dat ik het zelf ook nooit wou aannemen.

Pas als mensen interesse tonen en blijven staan om te kijken proberen we wel met ze in gesprek te komen, maar dan wel 1 op 1 ofzo hoor.

Er zijn op deze manier mensen tot bekering gekomen en nog vele anderen die wel eens langs zijn gekomen.

Het probleem voor sommige van onze jongeren is wel dat ze er niet populair door worden, dat is helaas wel jammer.

De kerk waar ik heen ga is heel erg gericht op evangeliseren. We gaan dan ook vaak uit met lectuur en vaak hebben we in de binnenstad een open lucht op de laatste zondag van de maand.

Laatst had ik een gesprek met iemand van de jeugd, en hij vond het niet echt nuttig om te open luchten omdat je weinig mensen echt kunt overtuigen van het geloof.

Persoonlijk ben ik het hier wel gedeeltelijk mee eens, maar elke ziel die door open luchten niet verloren gaat is er een.

Voor de duidelijkheid bij een open lucht zingen we opwekkingsliederen en delen we lectuur uit en hebben we gesprekken met mensen op straat.

Wat vinden jullie, is het nuttig om te open luchten of niet?