Nynthe

Als Satan niet zoveel macht zou hebben, zou deze aarde er heel anders uit zien denk ik

Pfff, wat een vraag weer! Ik weet het eerlijk gezegd niet. Ik heb sowieso om de relatie tussen mij en God uit te leggen aan mezelf. Ik zeg wel eens tegen mensen: 'Ik heb momenteel ruzie met God. Maar het komt vast wel goed, we kennen elkaar al een tijdje.'

Maar een vriend, zo zou ik hem zelf niet betitelen denk ik. Een vriend is voor mij iemand die heel dicht bij me staat, met wie ik regelmatig contact heb en waarbij we een speciale genegenheid voor elkaar koesteren.

Ligt het niet kunnen typeren van de relatie met God in de betekenis van het woord vriend, zoals jij die hanteert?

Nu moet ik deze zin toch echt even 5 keer doorlezen voordat ik hem snap hoor...

ah. Nee, daar ligt het niet aan.

Het ligt voor mij in het deel dat ik het karakter van God sowieso niet snap of begrijp. En voordat ik een relatie met iemand aan kan gaan, moet ik zijn of haar karakter kennen. En zelfs dan zal het tijd nodig hebben of die persoon dan 'kennis' of 'vriend' zal worden.

Ik ben ieder jaar ook echt uren (echt werkelijk waar, uren) bezig zijn met het opzetten van mijn kerstboom. Omdat ik er vreselijk vrolijk van wordt en het voor mij hoort bij kerst. Dat er ooit een heidens ritueel en gedachte achterzat, speelt voor mij geen rol (en vele andere christenen met mij )

Nou ik weet een bijbeltekst van één der profeten waar je met veel gedraai en omwegen uit kunt halen dat kerstbomen AFGODERIJ zijn!! En het FEIT dat je er uren aan besteedt is overduidelijk een ZONDE tegen het EERSTE GEBOD!!1! (ja het is CAPSLOCK DAY)

Zal ik er voor het gemak vanuit gaan dat je hier de knipoog smiley vergeten bent?

Al dat nieuwe volk hier, de tijd dat ik de reacties van iedere user kon inschatten ligt al weer mijlenver achter me

Hoe vaak ga je naar de kerk?

Ik stemde 'minder dan dat'

En vind je dat het aantal keren dat je gaat zo wel goed is, of zou je eigenlijk wel meer of minder vaak moeten gaan vind je?

Ik vind het eigenlijk wel prima zo. Over het algemeen wordt ik er toch alleen maar agressief van eigenlijk. Met name door de 'opwekkingsliederen.' Maar ja, dat krijg je als je er telkens als depressief persoontje rondloopt. Dan kan je al die 'ben zo blij, Jezus redde mij...' liedjes niet aan horen

Wat is de reden dat je naar de kerk gaat?

Nou ja, niet dus. En dat is omdat ik er nog steeds niet overuit ben wat ik nou toch van het karakter van God vind.

Waarom is voor je belangrijk om naar de kerk te gaan?

Niet dus. Als het daadwerkelijk belangrijk voor me was, zou ik wel gaan. Maar ik heb al een paar jaar het idee dat het me niets oplevert.

Geloof je dat je als gelovige in principe zelf mag weten of je naar de kerk gaat, of is het een soort verplichting voor je?

Ik vind dat je dat zelf mag weten. De relatie die je aangaat met God is persoonlijk, daar moet je voor kunnen kiezen. En geen ander kan daar dan over gaan oordelen.

Mooie up ook na zoveel jaar. Wellicht een idee om een eigen topic te openen?

Alles kan kapot. punt.

Waarmee ik bedoel: er is niets wat jij kan doen om te zorgen dat iemand bij je blijft. Iemand heeft een relatie met je omdat hij dat wil. En als je je in allemaal bochten moet wringen om te zorgen dat iemand bij je blijft, zou ik me afvragen of je wel een relatie met zo'n iemand wil hebben.

Onzekerheid is heel erg logisch, ik zie soms ook echt zwaar fluoriserend groen van jaloezie. Maar feit is dat het wel je relatie kan verzieken. Je partner heeft voor jou gekozen en dat is het feit. Daar moet je hem in vertrouwen. En natuurlijk vind zij je man leuk. Jij vind het toch ook leuk? Dat jij een relatie met hem hebt, wil niet zeggen dat hij daardoor onzichtbaar is geworden van anderen.

Ik denk dat uiteindelijk jij de enige is die last heeft hiervan en dat is zonde van je emoties en tijd, nogmaals, al begrijp ik het wel. Accepteer dat hij voor jou gekozen heeft, geloof hem hierin en geniet van de tijd die je samen hebt. Jezelf druk maken met allemaal 'zou eventueel misschien best wel eens stel nou dat' situaties, levert je niets op.

Vertrouw je man er ook op dat wanneer de vriendschap met haar daadwerkelijk een gevaar gaat worden voor jullie relatie (door wat zij doet en zegt, niet door de moeilijkheden die jij krijgt met de gedachtes die je hierbij hebt) hij voor jullie zal kiezen. Zolang als hij dat niet doet, mag je ervan uit gaan dat deze band dus geen bedreiging voor jullie vormt

Allemaal heel rationeel, I know, maar soms helpt het beter om de situatie zo eens te bekijken!

Nee daar is ook niks mis mee, anders kunnen Japanners ook geen Christen zijn

Maar het groeten van de mat (in de oude oosterse wereld, stond daar in de hoek een afgodsbeeld, @RvdB: dat bedoel ik o.a. met achtergrond) daar hebben we wel moeite mee.

Ik denk dat het er ook maar net in ligt in hoeverre bepaald gedachtegoed overheerst in een dojo. Het groeten naar leraar en dergelijke hoort erbij, maar voor velen zal het groeten naar het afgodsbeeld allang niet meer in het achterhoofd zitten.

Ik ben ieder jaar ook echt uren (echt werkelijk waar, uren) bezig zijn met het opzetten van mijn kerstboom. Omdat ik er vreselijk vrolijk van wordt en het voor mij hoort bij kerst. Dat er ooit een heidens ritueel en gedachte achterzat, speelt voor mij geen rol (en vele andere christenen met mij )

Pfff, wat een vraag weer! Ik weet het eerlijk gezegd niet. Ik heb sowieso om de relatie tussen mij en God uit te leggen aan mezelf. Ik zeg wel eens tegen mensen: 'Ik heb momenteel ruzie met God. Maar het komt vast wel goed, we kennen elkaar al een tijdje.'

Maar een vriend, zo zou ik hem zelf niet betitelen denk ik. Een vriend is voor mij iemand die heel dicht bij me staat, met wie ik regelmatig contact heb en waarbij we een speciale genegenheid voor elkaar koesteren.

Ik wil op Lowlands wonen....

Voor eeuwig vrijgezel blijven helpt, echt waar

Absoluut en helemaal waar

Ware het echter niet dat ik echt een hopeloze vrijgezel ben

2 boeken kasten vol en dat is nog lang niet genoeg

Nynthe.. Deed dat pijn, zo op je pols?

Lijkt mij een naar plekje, ookal had ik bij mijn tatoeage nergens last van.

Ik wil er zelf namelijk ook nog een op mijn pols.

Is wel een beetje lastig te beoordelen. Mijn andere twee tattoos zitten namelijk op de extreem pijnlijke plekken: ruggegraat en ribbenkast. Pols viel me daarom enorm mee in vergelijking met die twee Alleen aan de onderkant van de hand, waar je pezen zitten was het ietsje gevoeliger, maar het is prima te houden vond ik

Oh, het concert van Evanescence, waar ik met een paar mensen stond, toen er opeens een of andere meid op me af kwam lopen en die tegen me begon te praten...

Nynthe! Herkende mij... aan m'n laarzen

Volgens mij ook aan je poezeoortjes haarband, aangezien ik je jaren later nog steeds wel eens zo noem

Volgens mij heb na aanleiding van dat de titel poezenoortjes toebedeeld gekregen... Ik had jou toen nog maar 1 keer gezien, en had toen nog geen poezenoortjes

Maar zeker weten wel dat je die toen op had!!

En taam natuurlijk met haar Arafat sjaal

En ben nog bij .... jeumig, wat is haar nick ook weer?? Tan geweest voor haar doop, heb er zelfs een keer gelogeerd!

Oooh, en levendige herinnering: die meetings waar mensen half gek op elkaar af kwamen rennen om elkaar helemaal dood te knufffelen. Ik heb toen nog gedreigd iemand naar beneden te werken als ze dat bij mij zouden doen. Ik had toen met Andere Jas besproken dat we vet rijk zouden zijn als we voor iedere keer dat dat gebeurde een euro zouden krijgen.

Maar aan het eind van de meeting, bij het afscheid, is Andere Jas toen de enige die een knuffel van me kreeg

Whehe, in de tijd dat mijn ouders nog wel eens geïndoctrineerd werden door de kerk waar we toen heen gingen, mocht ik dat niet kijken want dat was occult!

Gaan we sparen. En zodra ik dan ook eindelijk weet waar de volgende komt...

Kwantakosta eigenlijk?

Euhm ja, we zijn allemaal iets minder hyper dan 2 jaar (of eig 7551 jaar) geleden en er worden de laatste tijd wat meer topics omhooggeschopt Leuk dat je terug bent trouwens!

Ik bedoel, uiteraard is het gevoel van 'alsof je nooit bent weggeweest' wel leuk, maar het valt me gewoon op...

Ik heb overigens last van werkvermijdend gedrag. Heb de laatste maanden zo ontzettend veel gewerkt (deze week ook weer 60 uur) dat nu ik weet dat ik morgen vakantie heb, ik gewoon niets zinnigs er meer uit krijg, linker- of rechterhand

Oh, het concert van Evanescence, waar ik met een paar mensen stond, toen er opeens een of andere meid op me af kwam lopen en die tegen me begon te praten...

Nynthe! Herkende mij... aan m'n laarzen

Volgens mij ook aan je poezeoortjes haarband, aangezien ik je jaren later nog steeds wel eens zo noem

Wauw, das mooi Wil je vertellen waar de tekst over gaat of hou je dat liever voor jezelf?

Het komt van een heel oud nummer dat me heel sterk aan mijn kindertijd doet denken. Mijn ouders draaiden in de auto vaak deze cd en dit was mijn lievelingsliedje. Ik was en ben nog steeds erg dromerig en vol fantasie enzo, dus de tekst sprak mij altijd erg aan

Toen ik ouder werd heb ik dit liedje ook best vaak gezongen als ik bang was in het donker ofzo, nu nog steeds wel eens als ik me angstig voel.

2 jaar geleden werd ik tante en mijn neefje en nichtje zijn beiden nogal tempramentvolle types en sliepen vaak moeilijk in. Ik ontdekte echter dat als ik ze in een dekentje wikkelde, ze tegen me aan hield en zacht dit refreintje zong, ze vaak binnen no time sliepen. Vandaar dat er 2 keer een N staat, aangezien hun beide namen met een N beginnen.

Dus het is een tattoo waar ik erg blij van wordt

Morgenster. Kan zowel voor Satan als voor Christus staan.

Zo kan het door sommigen uitgelegd worden.

Maar dit nummer heeft voor mij totaal niets met religie te maken (ook al is het wel van een christelijke band, maar dat is gewoon geheel toeval) De morgenster in deze tekst is ook echt een ster, de laatste die blijft staan als het weer licht geworden is

* Al 9 jaar hulpverlener en meldt zich *

Heb spw, sph en een minor verpleegkunde gedaan. En in principe zal de zorgsector altijd blijven bestaan en in ontwikkeling blijven.

Vanaf SPH wordt het sowieso al een stuk meer theorie, van universiteit dus helemaal.

En het is goed te kijken wat je wilt (zoals Iriacynthe bijv al zegt) Waar liggen je krachten en kwaliteiten maar ook je allergieën? Ben je geduldig en wil je onderzoeken uitvoeren of is het je plan om te gaan behandelen? Er zijn zoveel verschillende soorten en richtingen en ik zou ook zeker onderzoeken welke verschillende soorten specialicaties er zijn.

Maar het allerbelangrijkst: Waarom wil je die sector in?

Zelf ben ik ervan overtuigd dat je min of meer 'geboren wordt als hulpverlener.' Je bent het of je bent het niet. Iemand die het niet in zich heeft, kan fantastisch in theorie zijn, maar in de praktijk al heel snel zichzelf tegen komen. Maar iemand die het sowiezo in de basis in zich heeft, hoeft alleen nog maar de theorie eigen te maken.

De zorgsector in het algemeen kan altijd een goede professionele en betrokken psycholoog gebruiken hoor

Zeg, ben ik nou gek (oh wacht, dat is best een open deur... maar u snapt vast de strekking) of is het hier een stuk rustiger dan toen ik hier iets van 2 jaar geleden nog regelmatig kwam? Als ik kijk naar de 'active topics' zie ik soms echt 2007 erbij staan?

Verklaar u nader!

De leukste post die ik me kan herinneren was van Nynthe.. Een bemoediging omdat ze het leuk vond dat ik soms zo leuk poste in profielen.. Toen was ik nog leuk...

Ben je nog steeds hoor. En ik kan me niet meer herinneren dat ik dat gepost had, maar wel dat ik dat inderdaad altijd vond van jou, dus het is me wel degelijk bij gebleven

Ow, en vreselijk raar! Ik weet niet eens meer welke meeting het was, maar ik kreeg de reactie: 'Hè? Jij bent helemaal niet blond?!'

@ WS: Morgen zetten?

Mijn zus heeft twee MD's in haar nek, onder elkaar. Net alsof ze ieder moment ingeplugd kan worden ala Matrix. Wel lastig met sjaals enzo en ze is ook regelmatig het knopje kwijt trouwens.

Nadeel van die plek alleen vind ik dat ik dan zelf niet zo goed weet ik er als 'kijker' mee moet. Als iemand zoiets heeft, kijk je er toch naar. Maar aan de andere kant wil je die persoon ook weer niet het idee geven dat je naar haar borsten aan het staren bent. maar dan weer aan de andere kant weet die persoon natuurlijk donders goed dat die daar zit en snapt ze vast wel dat je naar de piercing zit. En zo ben ik dan heel druk bezig met of echt heel bewust kijken, of juist heel bewust naar de ogen kijken, heel lastig allemaal

Maar goed, Ws is vriendinnetje, dat zal vast wel anders zijn.

Update vanaf mij (want ik sta er vast wel bij ergens) 11 gewone oorbellen, 4 oorbellen bovenin, een eskimo (dwars door mijn onderlip) een tongpiercing en een navelpiercing. Nog steeds zoekende naar een geschikte plek voor de volgende, dus als iemand suggesties heeft

En daar is nummer 3. Ben nu al wel aan het bedenken hoe ik deze kan uitwerken. Want nu ik ernaar kijk, wil ik hem graag nog mooier maken Maar wordt helemaal blij als ik deze zie, heb er een goede link bij