Tomega

Om te komen tot nut en werking van dat model moeten ook de meer elegante ruiten worden gebroken. Dat is echter geen bagatelle, waar het gebruik is om de eigen ruiten in te gooien, en alle gebrokenheden eerder entropie leren in platte chaos, dan systemen en kaleidoscopische wonderlijkheden. Terwijl ook het breken zelf, vraagt om onderscheid van lengte en duur, en van balans en zorgvuldig gekozen breekpunten. Niet dat die breekpunten er anders van wirden, maar wel ons begrip, waar ze zich bevinden. Abstracties brengen niets dan chaos, tenzij de abstractie het pad wordt van de argeloze voorzichti

Vergeet je visie, wordt opnieuw geborgd en begin te lezen wat er staat. Wie zijn leven zal verliezen omdat hij dat heeft gezet tot de dienst van Christus, wordt gered. Maar wie zelf-lediging ondergaat, die heeft zijn huis leeg en versierd en de onreine geesten zijn uitgegaan. Dat wordt opgevuld door geesten die zich daartoe aangetrokken voelen. Mattheüs 12 vers 45. Daarom is niet alleen nodig om jezelf te vernieuwen, maar ook is nodig om jezelf als een pasgeboren baby te doen groeien en leiden in de waarheid van de heilige Geest. Dat is geen mystiek, maar dat is de veronderstel

Er is nogal een verschil tussen niet vermenselijken, en niets buiten zichzelf kunnen liefhebben of hebben. In abstractie is God het licht en Christus de kandelaar die het licht toebedeelt in en over de mensen. Dat kan in principe ook zonder kandelaar, maar daar is het de mens snel teveel en te machtig. Die abstractie leert ons dat ook de duisternis kan worden verlicht. En dezelfde abstractie leert ons dat als hetgeen wordt verlicht niet ook zelf gaat ontbranden, datgene altijd een koude kant houdt en goeddeels in de duisternis is. Dus, ergens zie ik vanuit deze abstractie bezien wel een o

Ik weet dat niet zo van Eddington. Vertel maar. Voor mij is hij meer de promotor van Einsteins sceptisch ontvangen theorieën. Waarvan akte. Er is altijd een lichte druk en verleiding om het ongedachte of ongeziene een plekje te geven in het metafysische. De kunst is om het onbegrepene te duiden in abstracties die zelf niet meer onbegrepen zijn, en ook niet ondenkbaar, en ook niet onnatuurlijk en ook niet onwettig. De modellen moeten bestaan, en de verbeelding moet logisch samenhangend zijn. Metafysica, is het domein van wat buiten is, maar binnen wordt gelaten omdat het bestaanbaar den

Dat stel je, maar je onderbouwt het niet. Denk je dan dat omdat God alleen liefde is, buiten Hem niets is voor hem om lief te kunnen of willen hebben? Jezus zegt dat over zichzelf, omdat hij de Geest van de Vader heeft, en als enige ook uit de Geest van de Vader is. Het is dus de Vader die ruimte krijgt en inwoning. Jezus zegt ook, dat de liefde en geestelijke verbondenheid ook breder doorgetrokken kan worden dan de eenheid van de Vader en Hem. En hij institueert een sacrament, die van het dopen met de heilige Geest. Niet alleen als beeld en gedachtenis, maar als geestelijke real

God is geest, en is daarom niet gelijk aan mens en materie. Toch is de roeping en het doel dat God alles zal zijn in allen. Dat maakt niet alles geest, maar dat maakt alles wel geestelijk. Hoe zeg jij dan dat God niets kan liefhebben buiten zichzelf? Kan iemand zijn maaksel niet liefhebben? Of zijn kind? Op welke gronden en uit welke grondslag spreek je, dat je dit zegt? Of ben je moslim, dat je de drie-eenheid of de vader-zoon relatie of de rol veranderingen aangrijpt als argument dat dat nooit door dezelfde maker gedaan kan worden, omdat die maker beloofd zou hebben zich slechts o

Was het dan water met ketchup, toen, daar in de olijfhof? Is de mens niet gemaakt naar het beeld van God, met mogelijkheid van emotie, berouw, ijver, naijver, lust, en ga maar door? Is dan niet het deelnemen aan materie een zaak van de geest onderwerpen aan hoedanigheid en wetten die daartoe behoren? Is de geest dan ongevoelig en onbekwaam om te kiezen? Nee, maar de mens en ook God zijn gehouden om gevoel te overheersen. Want het gevoel is geest, en dat volgt naar haar aard geesten van komen en gaan. Maar de ziel wordt uitgenodigd om de geesten die er zijn, los te laten en om deze in te ruilen

Beklemmend is oorlog die algemeen wordt aangekondigd en ervaren als vrede. Beklemmend is vrouwe justitia blind voor het recht maar met scherpe ogen voor detail van maatschappelijke verwarring tot diepe verborgenheden van een psyche. Beklemmend zijn opgeklapte bruggen naar de hemel ten behoeve van bruggenbouw elders. Beklemmend is een parlement dat nietszeggend leiding claimt. Beklemmend is journalistiek die aandacht en lofprijzing zoekt. De beklemmingen zijn overal, maar niet voor de wolven onder ons. Zij genieten vrijheid. Angst als onderwerp leidt af van het onderwerp, en brengt iets in van

Ook een leeg stadium is zo vol dat alle informatie overal in het lege stadion is. Is er een rijstkorrel, dan is het niet opmerken verwijtbaar als een gebrek van niet kijken, of niet zoeken wat er met zekerheid wel is. Want het fenomeen getuigt van een groter fenomeen, namelijk dat rijstkorrel en waarnemer discreet zijn, met elkaar verbonden door een enkele zwaartelijn van tijd die zich dwars in hun relatieve midden bevindt. Nu is niet alles zichtbaar wat zich als een verdwijnpunt aan de horizon bevindt, maar het staat een ieder vrij om zich in de leegte te begeven naar plaats en perspectief va

Als jij een flap van een kookboek leest krijg je een wegwijzer en een beeld van toegang tot een model van de kookkunst. Dat zou voor de trouwe volhardende zoeker genoeg moeten zijn om de weg te weten, zonder dat die nog is gegaan. Lastiger is als je de flap niet kunt lezen en iemand flapt er uit wat er in het kookboek staat of erger nog als iemand van de flap de hoed en de rand weet, maar het boek nooit gelezen heeft. Een ervaringswerker kan daarom beter met andere ervaringswerkers afstemmend leren wat en hoe iemand uit het kookboek trekken kan. Expertise schept steeds een afstand, die een goe

Wanneer iets pipet en pincet genoodzaakt om beter te kunnen begrijpen waar het precies over gaat, helpt het inderdaad maar weinig om op de tafel te staan springen. Maar benodigd is om het ergens echt over eens te zijn alvorens iets te onderzoeken. Dat vraagt logica of dialectiek en werken vanuit een adagium en principe. En dat slaat een brug in het heden, en een gemeenschappelijk zoeklichtje op het verleden.

Wie niet terug bij de ouden de beste vervulling zoekt, geraakt bij meer kennis in de tijd aan lager wal. Want zelfkennis zoekt geen beheersing van het heden, maar begrip en sturing uit het verleden. Want het heden overkomt zichzelf niet zonder filter dat het heden zichzelf oplegt. En daar is het probleem. Het filter filtert naar maat en gewicht van de filteraar, waardoor het gefilterde als in een oneindig diepe kloof geraakt. Bruggen en horizonten brengen slechts nieuwe mogelijk fantastische filteringen. En wie de diepte ingaat, verliest waarschijnlijk zichzelf en met gerede zekerheid de ander

Meer normatief is dat de overheden over ons zijn gezet om een externe macht normatief te doen gelden, binnen welke wij ons normatief onderwerpen, om het persoonlijk net zo of beter ze doen binnen eigen domein. Zoals de torenklok de uren slaat, tikt het klokje thuis de minuten. Zoals de klokkenluider de klokken slingert, slingert mijn gewicht mijn pendule. Hoef ik niks anders te doen dan hangen en stemmen.

Is wereldmarktwerking wenselijk? Is wereldvoedselvoorziening wenselijk? Is wereldproductiecentralisatie wenselijk? Elke vraag, behoeft een antwoord waarin op het niveau van buren en naasten handen en voeten gegeven kunnen worden aan de idealen. Dat vraagt steeds kleinere schalen van samenwerking tot verdeling van behoeften en middelen. In elke straat een winkel en in elk dorp een gemeentehuis en politiebureau en in elke stad een ziekenhuis, klinkt als onbetaalbare ballast. Maar het is gewoon rijkdom. Al dat samentrekken brengt alleen maar meer afstand en meer invloed van buitenaf en mind

Die wereldregering is er in feite nu ook al. Nu al worden regeerders meer gevoed en geïnspireerd en concreet aangestuurd door aardse machthebbers van boven, dan door hun wettelijke achterban aan wie zij verantwoording zijn verschuldigd en ook worden ze meer aangestuurd door belang en haalbare doelen, dan door principes en idealen van een hogere heilige orde. De enige echt heilige orde die mondiaal wordt geëerd en voor gevochten, is die van de mensenrechten. Wat is dat en wat maakt die mensenrechten zo populair? Dit, dat ze handvatten bieden om wettige regeringen zwak te maken en ontdoen v