Sarah_

Arme man--> dit is voor elke dag. Arme mannen dat is de meervoudsvorm gezien de hele maand. Dus leg mij maar eens het verschil uit.

Het is een zwakke poging om toch een punt te scoren.

Dat staat in de Koran dat wanneer ervan afwijkt hij geen moslim meer is.

Wat betreft de hijab; dit staat ook in de Koran, het is het woord van Allah. Een ieder die hiertegen indruist, zijn uitspraak wordt niet geaccepteerd.

Alles is hetzelfde er zijn slechts verschillende manieren van uitspreken. Bijvoorbeeld 'mu'minun'en 'muminun' Het is dezelfde Koran. Sterker nog, er zijn veel meer andere manieren van uitspreken, maar de betekenis blijft het zelfde.

Voor elke dag dat men niet vast vanwege ziekte 1 arme voeden.

Het wordt door een ieder bevestigt, maar sommige vrouwen bijvoorbeeld die bekeerd zijn tot de islam worden gedwongen om de hoofddoek uit te doen anders worden deze jonge meisjes uit huis gezet. Het is maar net wie jij een sheikh noemt.

Zo schrijft de islam ook voor dat men in alle heilige boeken dient te geloven: de psalmen, torah, evangelie en de laatste openbaring van God: de Koran waarin velen boodschappers en profeten met hun boodschap genoemd worden.

Alleen zeggen bijna alle moslims dat het Evangelie vervalst is. Zo kan ik ik ook wel zeggen: "De koran us waar! Maar de echte koran bestaat niet meer!"

Even vanuitgaande dat die niet vervalst is, de laatste openbaring geldt als de meeste recente die alle voorgaande openbaringen ongeldig verklaard. Daarnaast staat de bijbel in de Koran vermeld, maar de Koran staat niet in de bijbel vermeldt waardoor jullie niet in de Koran geloven.

Hallo allemaal,

Ik heb mij nog maar net hier aangemeld omdat ik tegen het een en ander aanloop en graag de meningen en gedachten van anderen hierover hoor.

Op dit moment ben ik moslim, ik ben niet altijd moslim geweest maar heb hier op een bepaalde leeftijd bewust voor gekozen omdat ik me vanaf mijn pubertijd al heel veel verdiep in geschiedenis en religie.

Afgelopen jaar ben ik getrouwd en mijn man is een soort van Christelijk opgevoed maar ook moslim geworden, doordat ik zie hoe hij er mee omgaat herken ik mezelf aan het begin van mijn overtuiging maar ik merk door het zo van mijn kant mee te maken dat zijn persoonlijkheid in zijn geheel daardoor veranderd en hij alleen nog maar vanuit geloof praat, handelt en denkt. Hij heeft in tegenstelling tot mij opeens geen mening meer die gebaseerd is op smaak en logica maar alleen op religie (en vooral wat die religie volgens de geleerden is). Opeens vind hij Arabisch de mooiste taal, roept standaard dingen over andere religies (zoals het christendom)die eigenlijk achterhaald zijn en hij vind het overbodig dat ik nog met andere religies bezig ben terwijl dit al jaren een soort hobby van me is. Veel mensen roepen dingen over de Islam die niet kloppen en hij irriteert zich daar aan maar beseft zich niet door zich niet in andere religies te verdiepen hij dit zelf ook doet.

Door deze situatie en een soortgelijke weerspiegeling die ik in bijna iedere moslim zie begin ik steeds meer aan de islamitische gemeenschap te twijfelen, de tradities en de mening van geleerden lijken zoveel belangrijker dan wat er werkelijk in de Quraan staat.

Ik begrijp zelf nog steeds niet waarom Christenen niet in de Quraan en Mohammed als profeet geloven want ik vind de Quraan zeker geen leuk en vrolijk boek vanwege de nadruk op de hel (en daarom vind ik het zwaar om te lezen en moeilijk om tegen mijn familie te zeggen van als je iets wil weten moet je de Quraan maar lezen) maar vind het wel heel diepgaand over God zelf en zegmaar het beste als levensleiding etc.

Op het moment begin ik omdat de Quraan zo zwaar is steeds meer naar de Shiks religie en het Nieuwe Testament te trekken omdat het veel overeen komt qua leiding, eenheid van God en dat vooral het schrift van de Shiks makkelijker te verantwoorden is naar mijn familie. Ik zit er alleen mee in de knoop dat ik gewoon het gevoel heb dat ik hiermee mijn eigen begeerte volg en niet de werkelijkheid en wil van God.

Het is niet echt een specifieke vraag die ik stel maar eerder een schets van de situatie omdat ik zelf niet weet met welke vraag ik nou precies zit.

Ik sluit me voor een groot gedeelte aan bij jouw reactie. Inderdaad mag men best een eigen smaak hebben of mening daar waar de islam die ruimte geeft.

Wat betreft de mening dat je de Koran een zwaar boek vindt vanwege de vermelding van het hellevuur en het paradijs erin: Dit is correct. In hoofdstuk Al-mozzammil staat: "Wij zullen aan jou (o Mohamed ) zware Woorden openbaren."

Dit duidt juist op de eerlijkheid en correctheid van dit boek. Ik vindt het raar dat jij het niet ziet zitten dat dit vermeld staat in de Koran. Het is een stukje harde waarheid. Maar als men goed leeft zal men het paradijs binnentreden waarvoor de vrees en afschuwing voor de hel als men goed is?

Daarnaast, als je van je familie houdt laat je hen niet alleen kennis maken met datgene wat zij begeren terwijl je de waarheid voor hen achter houdt uit vrees voor afwijzing. Wees oprecht in je liefde tot hen, en wijs hen de waarheid ongeacht de reacties.

Daarnaast vertelt Allah in de Koran volop over prachtige zaken neem dit vers: "En onder Zijn Tekenen is dat hij voor jullie uit julliezelf echtgenoten heeft geschapen. En Hij plaatste onder jullie liefde en genegenheid. Voorwaar daarin zitten zeker Tekenen voor een volk dat nadenkt. (Roem)

Ook wordt het paradijs met al haar genietingen en gunsten beschreven: rivieren van water, melk, wijn en honing etc..

"En Allah nodigt uit naar het Huis van de Vrede (paradijs) ..." (Yunus)

"Zeg: O mijn dienaren die buitensporig waren tegen over zichzelf: Wanhoopt niet aan de genade van Allah. Voorwaar: Hij is meest Vergevensgezinde, de meest Genadevolle."(Zumar)

Het hellevuur is een genade en rechtvaardigheid voor de slachtoffers van kindermisbruikers, moordenaars, dieven etc. wanneer zij hun straf in het wereldse zijn ontsprongen en uiteindelijk bestraft worden door Allah in het hiernamaals. Als Allah bijvoorbaat alles zou vergeven dan zouden de mensen niet terug deinsen voor onrecht, en dan zou Allah onrechtvaardig zijn jegens zijn dienaren (de slachtoffers). Maar men heeft een herinnering nodig aan de mogelijke straf. Zo ook aan de genade van Allah;

"O Zoon van Adam, zo lang je Mij aanroept en Mij vraagt, zal Ik je vergeven, en Ik zal er geen bezwaar tegen hebben. O zoon van Adam, al zouden jouw zonden tot de wolken reiken en je zou mij om vergeving vragen, dan zal ik jou vergeven. O zoon van Adam, al zou jij mij benaderen met het gelijke aan aardoppervlak qua zonden zonder mij deelgenoten toe te kennen, dan zal ik jou het gelijke ervan aan vergeving schenken."(hadith qudsi)

"Ik ben zoals Mijn dienaar denkt, dat Ik ben. Ik ben bij hem als hij Mij noemt. Als hij Mij in zichzelf noemt, dan noem Ik hem in Mijzelf, als hij Mij in een gemeenschap noemt, dan noem Ik hem in een gemeenschap, die beter is. En als hij zich een handbreedte naar Mij toe wendt, dan wend Ik Mij een armlengte naar hem toe, en als hij zich een armlengte naar Mij toe wendt, dan wend Ik Mij met de wijdte van uitgespreide armen naar hem toe. En als hij naar Mij toe komt lopen, dan kom Ik naar hem toe rennen.†(Boekharie)

Hafs en Duri zijn dezelfde Koran, welkom in de islam.. Dat er moslims zijn die dat vinden klopt, zo zijn er ook moslims die het niet erg vinden om een biertje te drinken. Maar ze weten dat de islam dat verbiedt en daar gaat het om. De islam is hier duidelijk in.

Alle geloven hebben wel een halve waarheid waar zij zich aan klampen. Mozes is inderdaad een boodschapper voor de joden, Jezus een boodschapper voor de verloren schapen van Israël. Maar zo ook de boodschapper na Jezus: de profeet Mohamed. Volgens de islam moet de mens geloven in alle profeten en boodschappers incl. Abraham, Mozes, Jezus en Mohamed. Allen zijn zij gestuurd met dezelfde boodschap: Aanbidt de Enige God. Zo schrijft de islam ook voor dat men in alle heilige boeken dient te geloven: de psalmen, torah, evangelie en de laatste openbaring van God: de Koran waarin velen boodschappers en profeten met hun boodschap genoemd worden.

In de islam gelooft men dat een mens zonde vrij geboren wordt, zonder de erfzonde. Elke mens draagt zijn eigen zonden.

God in de islam is een Genadige Barmhartige God.

Liefdevolle God voor degenen die daar recht op hebben en het verdienen. Daarentegen is Hij streng in bestraffing voor degenen die dat verdienen vanwege hun onrecht jegens onschuldige mensen. God in de islam is een Vergevensgezinde God.

Hij accepteert het berouw van de oprechte zondaren, en bestraft de onrechtplegers die onverstoord mensen pijn doen.

De islam is niet vernoemd naar een mens. Het heet geen mohamedisme, mohameddom maar het is vernoemd naar hetgeen wat God van ons wil: Onderwerping. Islam is vrijwillig en vol met liefde zich onderwerpen aan de Enige Ware God. Het is dezelfde God van de joden, christenen en moslims. In de Koran staat:

"En redetwist met de mensen van het boek slechts op de beste wijze, behalve de onrechtplegers onder hen. En zeg: Wij geloven in Hetgeen wat aan ons is geopenbaard en in Hetgeen wat aan jullie is geopenbaard. En onze Heer en jullie Heer is één, en wij hebben ons aan Hem onderworpen." (Al-Ankabut: 46)

Al die groeperingen die je net hebt genoemd zijn het erover eens dat de hijab bij de islam hoort en al deze groeperingen hebben de zelfde Koran. Zij verschillen niet van mening over de Koran. De islam kent slechts 1 boek. Degene die een ander boek heeft heeft een ander geloof. Ik kan hier boekdelen over schrijven, maar nogmaals dit is niet onze discussie.

Dat de bijbel geen eenduidig boek is staat haaks op de goddelijke oorsprong ervan. Een heilig boek dient toch juist eenduidig te zijn om de mensen duidelijkheid te verschaffen?

Zoals je ziet stel ik vragen en geef antwoorden op de vragen die mij gesteld worden. Ik ben kritisch..

Eerst geef je aan dat de islam niet bestaat, daarna zeg je dat er in de islam verschillende groeperingen zijn die daar anders over denken. Dat klinkt een beetje tegenstrijdig.

Er is maar 1 islam die duidelijk is over de regels, alle moslims hebben dezelfde Koran. Een ieder is het er over eens dat het dragen van de hoofddoek bij de islam hoort. Maar ik heb het nu over het christendom, niet over de islam. Ik vindt het jammer dat je de vraag probeert te ontvluchten.

Het christendom geeft dus geen duidelijkheid over wat wel en niet toegestaan is. Eenieder mag zelf uit de bijbel shoppen wat hij wil?

Waarvoor zijn de regels genoemd in de bijbel als de mensen toch zelf het tegenovergestelde mogen kiezen. En zeker als er staat dat zo'n vrouw een schande is. Als dit soort zaken in ogen van God "kleinigheden" waren dan zou God dit niet genoemd hebben in de bijbel, of hij zou gezegd hebben: de keus is aan jullie hierin.

Die mij citeerde......arme ik, weer geen aandacht...

Sorry

Als men zelf mag kiezen welke regels wel of niet na te leven, wat voor zin hebben die regels(verzen) dan? Er staat duidelijk in de bijbel dat de vrouw haar haren moet bedekken. Natuurlijk bepaald eenieder voor zichzelf wat wel of niet te doen, maar mijn vraag gaat over het geloof, niet over de keuzes van mensen. Kortom; is het een plicht, ja of nee. En wat zijn jouw bewijzen. Het enige wat ik uit dit vers kan opmaken is dat het een plicht is. Er is hier geen sprake van onderdrukking, tenzij jij de bijbel als onderdrukking ziet.

Waarom zou het dan in de bijbel staan als het maar een kleinigheidje is waar God zich niet druk om maakt? Je vertelt vooral je eigen mening, ik waardeer het, maar dat is helaas mijn vraag niet. Als eenieder zo makkelijk met verzen om kan gaan, door zelf te bepalen wat belangrijk is en wat niet, dan blijft er niets meer over.

Ik heb niets met Turkije te maken, begrijp ook niet zo goed wat je hiermee duidelijk wilt maken. In Egypte is/was het laten staan van de baard ook verboden op bepaalde plekken, terwijl dit ook een plicht is voor de man. Onwetendheid over het geloof, daar hebben we het over. Dat zeg ik omdat ik velen moslima's ken en spreek, zij kennen vaak het belang en de waarde ervan niet. Nee, dit is een plicht van God;

“O Profeet, zeg tegen jouw echtgenotes en dochters en tegen de vrouwen van de gelovigen dat zij hun overkleden (Djilbaab) over zich heen moeten laten hangen.â€

(Soerat al-Ahzaab: 59)

Als christelijke vrouw ben je vrij om te dragen wat je wilt zeg je, maar volgens wie, volgens jou?

Een Hoofddoek draag je ook niet vanwege mode, maar uit gehoorzaamheid aan God. Hij weet wat het beste voor ons is.

Onwetendheid.. In de islam is het verplicht voor de vrouw, ik wil weten hoe dat in het christendom is.

Ik heb dit van een andere topic overgenomen;

1 Korinthiërs 11, vers 2:

2 Ik prijs het in u dat u mij bij alles als voorbeeld neemt en u aan de voorschriften houdt die ik u gegeven heb. 3 Ik moet u echter nog het volgende zeggen. Christus is het hoofd van de man, de man het hoofd van de vrouw en God het hoofd van Christus. 4 Iedere man die met bedekt hoofd bidt of profeteert, maakt zijn hoofd te schande. 5 Maar een vrouw maakt haar hoofd te schande wanneer ze met onbedekt hoofd bidt of profeteert, want ze is in dat geval precies hetzelfde als een kaalgeschoren vrouw. 6 Een vrouw die haar hoofd niet bedekt, kan zich maar beter laten kaalknippen. Wanneer ze dat een schande vindt, moet ze haar hoofd bedekken. 7 Een man mag zijn hoofd niet bedekken omdat hij Gods beeld en luister is. De vrouw is echter de luister van de man. 8 (De man is immers niet uit de vrouw voortgekomen, maar de vrouw uit de man; 9 en de man is niet omwille van de vrouw geschapen, maar de vrouw omwille van de man.) 10 Daarom, en omwille van de engelen, moet een vrouw zeggenschap over haar hoofd hebben. 11 Echter, in hun verbondenheid met de Heer is de vrouw niets zonder de man, en ook de man niets zonder de vrouw. 12 Want zoals de vrouw uit de man is voortgekomen, zo bestaat de man door de vrouw – en alles is ontstaan uit God. 13 Oordeelt u daarom zelf. Is het gepast dat een vrouw met onbedekt hoofd tot God bidt? 14 Leert de natuur zelf u niet dat lang haar een man te schande maakt, 15 terwijl het een vrouw tot eer strekt? Het haar van de vrouw is haar gegeven om een hoofdbedekking te dragen.

"Het haar van de vrouw is haar gegeven om een hoofdbedekking te dragen"

Dit geldt dus niet alleen tijdens het gebed?

Waarom kiezen vele christelijke vrouwen er dan alsnog voor om geen hoofdbedekking te dragen?

Kan iemand svp mijn vragen beantwoorden..

Nee, ik heb het lid 'vrede' geciteerd als het goed is..

"Het haar van de vrouw is haar gegeven om een hoofdbedekking te dragen"

Ook buiten de kerk dus?

En (waarom) om welke reden dragen zij het?

Hoezo dragen nonnen wel een hoofddoek en anderen niet?

@DeThomas

Telkens, zeg jij, te weinig zeg ik. Om drie redenen.

1. Beeldvorming. Onrechtvaardig wellicht, maar IS en verwanten claimen de ware interpretatie van de Islam te zijn. Als niemand daar iets tegen zegt, is het niet gek dat mensen de Islam en IS gaan vereenzelvigen. Zoals je zelf al zegt, je bent medeverantwoordelijk

Elke keer is al teveel. Nogmaals er is geen logica om mij af te zetten tegen elke gek die mijn religie volgt. Zo hoef jij je ook niet te verantwoorden voor elke geloofsgenoot van jou of landgenoot. Waarom zou iemand zich moeten verantwoorden voor de daden van een ander? Want een geëiste reactie afgeven is al een aspect van verantwoording. Als je op basis van IS de Islam gaat zien als een gewelddadig geloof of wellicht dat IS de waarheid pretendeert uit te oefenen dan vind ik dat toch wel gek hoor. Elk weldenkend mens kan met een beetje moeite concluderen en uitvogelen dat IS (als de nieuwsgeving klopt betreft hun daden) ver staat van de Islam dan maakt het niet uit wat ze roepen. Zo werkt het nu eenmaal niet. Evenmin dat ik de KKK koppel aan het christendom, slavernij aan de Amerikanen en meer.

2. Als iemand anders iets doet wat mij aangaat, moet ik mij verantwoorden. Als iemand in mijn auto rijdt en een ongeluk veroorzaakt, zal de politie aan mijn deur kloppen, ook al ben ik nog zo onschuldig. De moslims hebben toegestaan dat de malloten de religie kaapten, het is net zo goed hun probleem als ons probleem dat er aanslagen zijn. Veel directe slachtoffers van aanslagen zijn zelf moslim, trouwens, maar ook dat weet je ongetwijfeld.

Jij hoeft je toch niet te verantwoorden voor wat jouw familieleden doen? Evenmin voor iemand die in jouw auto rijdt. Er wordt alleen aan je deur geklopt als ze niet wisten wie in jouw auto reed. In een ander geval zal de chauffeur aangesproken in elk ander geval of die nu iemand ermee aanreed of door reed. Ik vind niet dat mijn religie gekaapt is. Dat gevoel zal ik alleen krijgen als geleerde van aanzienlijk niveau of woordvoerders van de Islam dingen beginnen te roepen die indruisen tegen de Islam. Zij zijn namelijk geaccepteerde vertegenwoordigers. Dat men het platform telkens maar geeft aan totale idioten op het nieuws maakt mijn religie niet gekaapt. Types als Sharia4holland, hofstadgroep, syriegangers en meer van zulke vreemde eenden in de bijt krijgen het platform van de media, niet van ons de moslims. Wij dragen liever andere voor. Waarom geen aandachtig besteden aan de ongeveer 99 procent van de Islamitische hooggeleerde en Islamcomités die bijv roepen dat IS totaal onislamitisch is?

3. je geloof wordt beledigd. Je spreekt over denigrerende manier waarop mensen spreken over moslims. Haatbaarden! De Profeet afbeelden op vervelende manieren! Als je dat al denigrerend vind, hoe ontzettend denigrerend zijn dan aanslagen in de naam van de je Geloof. Ik geloof dat jouw heilig boek ook de tien geboden kent? Is er een manier om de naam van God ijdeler te gebruiken dan te roepen "allah akbar" voordat je de pin uit de handgranaat trekt>

Helemaal met je eens ook de aanslagen zijn denigrerend en slecht voor het geloof. Alleen is het zo dat je in het dagelijkse leven juist met de reacties constant word geconfronteerd. Telkens maar die lelijke woorden en meer dat doet zelfs voor de meeste stoere jongens zo nu en dan wel pijn. Ik probeer dat ook duidelijk te maken. Nergens ontken ik dat de aanslagen niet slecht of denigrerend zijn. Dat zeg ik ook als het onderwerp daarover gaat.

Wat bedoel je precies? Het hefet er wel mee te maken maar is niet verantwoordelijk.

Om een voorbeeld te geven zodat het wat duidelijker is. Iemand neemt wraak in mijn naam op bijvoorbeeld mijn baas die me heeft ontslagen. Ik heb er mee te maken in de zin dat het om mij draait en dat de represailles tot stand komen na dat ik ontslagen werd. Maar ik ben absoluut niet verantwoordelijk ik heb niet om wraak gevraagd of aanleiding gegeven om dat te doen.

Gevaarlijk verhaal, mijn beste. Bovendien zijn de reacties buitenproportioneel en komen ze toch echt vaak uit dezelfde hoek. Ik ben een man ik werk met veel plezier in de kinder- (dus niet jeugd) hulpverlening, en zodoende ik weet het een ander over kwetsende vooroordelen. Het komt niet bij me op om om me heen te gaan schieten en ik ben heel bewust bezig met correct gedrag uitstralen.

Ik noem ze niet voor niks idioten. Het is buitenproportioneel, het is tegen de Islam in en tegen de wet in. Jij en ik, en vele andere met ons, zullen inderdaad nooit zo iets geks doen. Dat feit neemt niet weg dat er wel mensen bestaan die dat wel doen. Zeker als zij het gevoel krijgen iets te moeten doen omdat zij zich op één of andere manier aangevallen voelen. Ik ben het verder niet met je eens dat het uit dezelfde hoek telkens komt op welke schaal je het ook neemt. Als we Nederland nu even nemen dan is het tot één terroristische daad gekomen gepleegd door een moslim de moord op Theo van Gogh. Daartegen over staat de moord op Pim fortuyn, Aanslag door Karst T, de schietpartij in Alphen aan de Rijn. Dat is recent. De jaren 70 werden gedomineerd door Terroristische actie door Molukkers, de jaren 80 en 90 door de ETA, IRA en ARP. Daarom ook dus dat ik zeg dat het opvallend overbelicht wordt als het een moslim is.

Het zal wel eens slechte eigenschap van mij zijn, maar ik vind de term wel leuk klinken, vanwege de net-niet binnenrijm, al gebruik hem zelf niet. Wat ik me ook niet kan voorstellen is de als we die termen nooit gebruikt hadden, dan zouden we moslim-extremisten hadden.

Extremisten zullen altijd bestaan. Ik wil alleen zeggen dat het juist de normale medemens is die zo nu en dan het slachtoffers is van reacties van andere op de extremisten. Zolang men in een algemene vorm blijft spreken met woorden die niet bijdrage aan een discussie en die opzettelijk denigrerend gevormd zijn vind ik het totaal onnodig. Daarom dat het me ook raakt omdat juist door de algemeenheid van de bewoording van sommige (dus niet perse jij) ik ook aangesproken word.

Vanwaar dan je klacht over de denigrerende toon van het debat? het zijn toch maar een paar idioten die zulke termen zeggen, daar kun je de hele groep toch niet op afrekenen? (Ja, dit is bewust)

Het zijn er ook een maar een paar en niet alle dat maakte ik al duidelijk in mijn eerste reactie toch? Ik sprak die mensen dan ook aan betreft hun bewoording. Waarom de klacht omdat het me een beetje kwetst en ik bang ben dat men met een scheef ook gaat kijken naar ALLE/VELE moslims. Waar ik ook onder val. Dat is dus het laatste wat ik wil, ik ben een bijna soort van hippie:P ik geloof in vrede voor alle en dat we met ze alle door één deur kunnen. Daar hoort in mijn ogen elkaar op een gerespecteerde manier behandelen. In dit geval vind ik het fijn als men mij ziet als een mens en bijv niet als een "haatbaard" of iemand die altijd liegt omdat die toch "taqiyya" pleegt (ronduit belachelijk en zeer pijnlijk).

Ik zie toch echt een verschil in zeg een Geert Wilders als een Osama Bin Laden. En dan bedoel ik niet dat ene leeft en de ander dood is.

Zeer zeker! Toch hebben ze beide een overeenkomst wat de normale burgers niet hebben. Namelijk olie op het vuur gooien aanzetten tot opruien( ik spreek dus over de extremisten niet perse wilders of bin laden). Dit is waar de extremisten in overeenkomen de waarheid verdraaien om zo mensen tegen elkaar op te zetten. De normale burger draagt deze eigenschap over het algemeen niet.

Dank u, en die heb ik zowaar gehad.

Mooi zo!

Assalaamu 'alaikum,

Ik lees net pas je bericht van een tijdje terug, maar kan helaas niets terug sturen. Waarschijnlijk omdat ik nog te weinig reacties heb geplaatst..

Ik zou het uit respect voor mijn vriendin nooit kunnen doen, al zou zij het niet erg vinden. Hiermee wil ik niet zeggen dat het verkeerd is, zo ben ik gewoon en ik zou me er ook niet goed bij voelen. Vind het ook niet echt verstandig om een andere vrouw mee te nemen naar een date, zeker niet als je zelf elkaar net leert kennen. Altijd kans dat hij meer in haar geïnteresseerd zal zijn, dat hij haar leuker kan vinden of dat er zelfs gevoelens ontstaan.

Maar als het mijn vriendin was dan zou ik het niet erg vinden, zeker als het een goede man is. Als zij beter bij mekaar passen, b'saha, oftewel; het is ze gegund.

Ik snap niet waarom je er zo mee zit als je toch niet echt verliefd op hem bent, misschien worden zij wel heel gelukkig samen. Gun het je vriendin, je zuster.

.

Kan iemand dit onderwerp sluiten aub?

Je weet echt 110% zeker dat je familie het niet zal accepteren als je met die jongen gaat? Ze hebben je met die baan namelijk al eerder 'gratie' verleend. Heb je het er met je familie over gehad? Misschien heb ik er overheen gelezen..

Nee, ik heb het er nog met niemand over gehad. Ik weet voor 200% dat ze het niet zullen accepteren, heel misschien mijn moeder als ik haar heb weten te overtuigen. Maar ik ben vooral bang voor de reacties van de andere familieleden.

Vind je het dan niet ontzettend moeilijk en zwaar om te leven met een familie waarvan je weet dat ze zo zullen reageren als jij je hart volgt? (Niet beledigend bedoeld richting jou of je familie ofzo hoor)

Nee, want zij zullen altijd het beste voor mij willen. En dit kan soms tegen mijn eigen wil ingaan.

Je had het eerder over je broers.

Jullie zijn van dezelfde generatie, hier opgegroeid.

Natuurlijk binnen je eigen cultuur en dat heeft voor jongens lang niet zo'n negatieve impact als voor jou, dus vrij logisch dat ze je ouders en jullie religie daar gemakkelijker in kunnen volgen.

Maar ook zij zullen tegen problemen aanlopen, als ze verliefd zouden worden op een niet moslim meisje.

Is er niet eentje bij, waar je wel mee kunt praten, die je kunt vertrouwen, dat hij het niet doorverteld, vooral omdat je eigenlijk nog helemaal geen besluit hebt genomen, hebt kunnen nemen.

Kunt aangeven dat je echt niet zomaar doet en over één nacht ijs gaat, maar dat het om je geluk gaat?

Nee, helaas niet..

Ondanks mijn liefde voor hem overstijgt mijn liefde voor God elke andere vorm van liefde. Het is logischerwijs ondenkbaar dat men meer houdt van een sterveling dan van Degene die hem geschapen heeft. Ik zal God nooit 'achter mij laten', ik laat de hele wereld achter als het moet, omwille van God.

Is het dan niet zo, dat je eigenlijk diep in je hart dan ook weet wat je te doen staat?

Als laatste wat ik je nu kan aanraden is, naar je imam gaan en hem vragen of er niet ergens een hadith is, die aansluit op jouw probleem.

Als dat zo is en hij een kiertje ziet, of hij dan met je ouders wil gaan praten.

Zo niet, dan heb je eigenlijk net al zelf een antwoord gegeven voor je probleem.

Maar misschien wist je het ook al al die tijd, maar zocht je een bevestiging door het onder woorden te brengen.

Veel sterkte toegewenst.

Je zult het nodig hebben.

Wat je besluit ook gaat worden.

Ik denk dat dit inderdaad het beste is wat ik kan doen. Alhoewel het eigenlijk al duidelijk is dat een dergelijk huwelijk in de islam niet wordt geaccepteerd. Ik heb in de tussentijd nagedacht, en ik moet me inderdaad niet laten verleiden door verliefdheid maar door mijn gezond verstand en de islamitische voorschriften. Dit omdat dit altijd zal leiden tot het goede, voor zowel in het wereldse als in het hiernamaals. Omdat God het beste voor ons heeft bepaald, al lijkt het soms niet zo; "Het kan zijn dat jullie ergens een afkeer van hebben terwijl het goed voor jullie is, en het kan zijn dat jullie ergens van houden terwijl het slecht voor jullie is, en Allah weet het, en jullie weten het niet."(al baqarah)

Daarnaast mijn waardering voor deze oprechte adviezen van jullie. Moge God ons allen leiden tot de waarheid en het paradijs doen binnentreden.

Je weet echt 110% zeker dat je familie het niet zal accepteren als je met die jongen gaat? Ze hebben je met die baan namelijk al eerder 'gratie' verleend. Heb je het er met je familie over gehad? Misschien heb ik er overheen gelezen..

Nee, ik heb het er nog met niemand over gehad. Ik weet voor 200% dat ze het niet zullen accepteren, heel misschien mijn moeder als ik haar heb weten te overtuigen. Maar ik ben vooral bang voor de reacties van de andere familieleden.

Verliefdheid is niet iets wat je "alleen maar overkomt". Als je verliefd bent kun je de verliefdheid in feite uit schakelen door de persoon in kwestie gewoon niet meer op te zoeken, dan dooft het gevoel uiteindelijk uit.

Dit is natuurlijk wel de domste oplossing die er is. Ik zeg ga er voor, op welke manier dan ook. Dat kan betekenen dat je moet breken met je familie en eventueel bij je vriend moet gaan wonen. Wat ook inhoudt dat je, gezien de situatie, het christelijke geloof moet aannemen. Maar als deze man de liefde van je leven is, dan moet je elk offer brengen wat er is.

Ik zit vooral met mijn moeder, kan haar niet in de steek laten. Dat zou haar hart breken..

We kunnen dan alsnog niet samenwonen, pas als we getrouwd zijn. We doen ook niks met elkaar, beide maagd tot het huwelijk. Lijkt me moeilijk als je dan gaan samenwonen

Bedoel je dat ik mij dan moet bekeren?

Van mij moet er helemaal niks. Het allerbeste advies wat ik, als atheist, je kan geven is eens goed nadenken of het geloof, wat jullie zoveel problemen oplevert, dit wel waard is. Het argument wat men hier ongetwijfeld tegenin gaat brengen is dat het niet het geloof maar beide families jullie geluk in de weg staan is natuurlijk makkelijk weg te wuiven, deze families worden door het geloof weerhouden van wederzijds begrip.

Ik ga er echter niet over wat mensen moeten geloven. Ik vind alleen dat je het recht hebt om voor je eigen geluk te kiezen, en als dat beteken Allah, Mohammed, Jezus, God, Je familie achter je laten, dat is een prijs die je zult betalen.

Over je moeder wil ik één ding zeggen: een moeder zou (bijna) altijd haar kinds belangen boven dat van haarzelf moeten laten gaan. Met andere woorden, zij is degene die er (deels) verantwoordelijk voor is je te laten groeien, haar gebroken hart mag jou daarbij niet in de weg staan.

Bij deze hele discussie ga ik er vanuit dat deze man echt je grote liefde is, en niet een bevlieging.

Ondanks mijn liefde voor hem overstijgt mijn liefde voor God elke andere vorm van liefde. Het is logischerwijs ondenkbaar dat men meer houdt van een sterveling dan van Degene die hem geschapen heeft. Ik zal God nooit 'achter mij laten', ik laat de hele wereld achter als het moet, omwille van God. Als ik een keuze moet maken tussen mijn geloof of iets anders(dus ongelovig worden), dan is de keuze snel gemaakt. Maar toch bedankt voor je reactie.

Bedankt voor al jullie reacties en adviezen, ik waardeer het..

@Maria k;

Ik voel me schuldig omdat ik de verkeerde keuze heb gemaakt door toch te gaan werken op een plek waar het voor mij niet toegestaan is (volgens mijn geloof), het is voor een vrouw niet toegestaan om tussen mannen te werken.

Klopt, ik ben onlangs 22 geworden. Ik ben er ook wel klaar voor, maar dat is het probleem niet. Het probleem is dat het voor een moslima ten eerste niet toegestaan is om met een ongelovige of andersgelovige te trouwen, en zelfs een relatie met een moslim is niet toegestaan. Je mag iemand leren kennen, maar daar zitten bepaalde regels aan verbonden. Je mag bijvoorbeeld niet alleen met z'n tweeën zijn, elkaar niet aanraken etc. tot het huwelijk. Dus ookal ben je volwassen genoeg, dan nog heb je bepaalde regels waaraan je je dient te houden.

@Dingo;

Ik heb om eerlijk te zijn nog niet echt aan kinderen gedacht en hoe daarmee om te gaan, maar nu je het vraagt; ik zou mijn kinderen dan beide geloven meegeven, en uiteindelijk de keuze aan hun laten. Maar dat zou ik ook doen als ik met een moslim trouw, als mijn kinderen uiteindelijk voor een ander geloof kiezen dan zijn ze daar vrij in. Op school leren ze bijv ook hele andere dingen, ze raken bevriend met kinderen die geen moslim zijn etc. Dat kan ze ook veel beïnvloeden.

Ik heb zelf niet veel met cultuur, veel daarvan is ook in strijd met mijn geloof zoals ik eerder aangaf..

Ik kan mijn familie sowieso niet verlaten. Het is in de islam erg belangrijk om de familiebanden te onderhouden en goedheid jegens de ouders, vooral moeder is erg belangrijk. Als ik weg zou gaan dan breek ik haar hart, en mijn familie zou mij haten en nooit meer accepteren in de familie.

@Robert Frans;

Ik weet het eigenlijk ook niet helemaal, ik praat er ook nauwelijks over met hem. We hebben het meer over de islam dan het christendom, en hij begint er meestal over. Geen enkele moskee zal dat toestaan, dat weet ik wel zeker.

Als hij zou bekeren en strengere huisregels instelt etc, ik zal echt alles voor hem doen. Misschien kom ik nu raar en wanhopig over, maar ik heb het voor hem over. Als ik maar bij hem kan zijn.. Mijn geloof en familie is echt het enige wat mij zou tegenhouden.

Klopt, dat geloof ik ook. De profeet Mohammed vrede zij met hem zei; "Wie dan ook iets laat omwillle van Allah, Allah zal er iets beters voor in de plaats geven". Het is alleen zoo moeilijk en ik zou echt kapot gaan van pijn en verdriet. En ik vind het nog erger dat ik hem dat moet aandoen. Als ik erover begin verandert hij van onderwerp en hij wil er niet over praten.