Devootje

Ik kan op dit nieuwe forum niet meer vinden hoe ik mijn onderschrift kan verwijderen/aanpassen! Hoe moet dat??

6 minuten geleden zei violist:

Wat bedoel je met "leven met God"

Dat je aanneemt dat er een God bestaat.

Willempie: Ik verplicht je natuurlijk tot niets maar ben wel erg benieuwd naar wat je er nog meer over kan zeggen! 

- Devootje.

Kan iemand mij vertellen wat het doel is van leven met God? Geeft 'God' je een doel?? Welk doel?

Wees welkom Tom!

Op 9/13/2016 om 10:22 zei Gaitema:

Iedereen is waardig Jezus te ontvangen, zo wijs is het de bijbelse woorden ter harte te nemen, waar staat: "je bent een parel in Gods hand"

Hij verlangt er naar dat je tot Hem spreekt, waarop Hij jou kan aanspreken. De duistere machten willen het verhinderen dat je tot Hem komt en met Hem spreekt en Hem om bijstand vraagt. Zonder God is de duivel jou de baas en kan hij jou onophoudelijk in duisternis laten wandelen, maar met Jezus moet Hij jou los laten.

Daarom is er voor de duivel er alles bij gebaad om je het lust om te bidden en de bijbel te lezen te ontnemen. Jou vervolgens wijs te maken dat je geen waardige christen kan zijn. Je bent echter de duivel te slim af, door Jezus aan te roepen. Doe dat voor de duivel je al te pakken heeft, al voor je met de dag begint. Roep om Zijn bescherming, vandaar de regel in het onze Vader: "leidt ons niet in verzoeking, maar verlos ons van de boze"

Inderdaad, de duivel is in mijn leven. Ik zal eens proberen te bidden, maar gekke dingen doe ik niet want ik ben psychiatrisch patiënt.

Hoewel, ik heb het onze vader regelmatig gebeden, en het werd er niet veel beter op...

Ik geloof: Op het einde van het leven worden de zielen geoordeeld door Engelen Gods, Lichtwezens of welke namen we de spirituele entiteiten ook willen geven die mensen ervaren tijdens een BDE. Dan peilen zij jouw hart, dan peilen zij jouw geest op 'een liefdevol gebaar' gedurende ons voorbije leven. Dit via een levensschouw, een chronologisch doorlopen van het voorbij leven. Geen heimelijke gedachte blijft voor hen verborgen. Geen gevoel onopgemerkt. Dan legt ieder mens persoonlijk tegenover de puurheid van God's Liefde en dat van zijn Engelen verantwoording af voor zijn daden, zijn denken, zijn donkerste kanten en zijn voelen gedurende het voorbije leven.

Hij ziet ons in het verborgene. Hij kent ons hart en doorziet ons denken.

Dan kom ik in de hel. Daar ervaar ik al enige tijd het voorproefje van. Maar ik geloof dat dan ook niet. We hebben geen ziel.

Wat raakt mij?

Mijn dochtertje.

Jezus.

Mensen die tegen alle weerstand in opkomen voor de allerarmsten, voor gehandicapten, voor holebi's, mensen die blijven vechten tegen bio-industrie, dierproeven en andere ellende met dieren, mensen die compleet undercover werken om kinderporno netwerken te bestrijden en er compleet verknipt van raken en bijna aan onderdoorgaan, dito met animal snuff movies, mensen die t allerallerergste kwaad in t gezicht durven te kijken en er tegen vechten.

Mensen die mild zijn, mensen die bescheiden zijn, mensen die eenvoudig zijn.

Muziek.

Hoe mooi ieder mens opeens is als er een gemeende glimlach op t gezicht verschijnt. Ontroerend.

Wat me aanspreekt is filosofie, kwantummechanica, muziek, HiFi, enkele sporten, mijn moeder en mooie vrouwen (met name één).

Maar vaak ben ik ook volkomen anhedonistisch.

Er worden verschillende definities gehanteerd. Die van Krauss en de huis, tuin- en keuken definitie. Kun je over discussiëren, maar op quantumniveau is opeens alles anders.

Ik heb Krauss deze week nog op YouTube nadrukkelijk horen zeggen dat hij met "niets" ook "niets" bedoelt.

Maar stiekem bedoelt hij een vacuüm met virtuele deeltjes. Oftewel niets. Als je begrijpt wat ik bedoel.

Ik heb dus anders begrepen.

dubbel

Er worden verschillende definities gehanteerd. Die van Krauss en de huis, tuin- en keuken definitie. Kun je over discussiëren, maar op quantumniveau is opeens alles anders.

Ik heb Krauss deze week nog op YouTube nadrukkelijk horen zeggen dat hij met "niets" ook "niets" (en zelfs dat niet) bedoelt.

Over het heelal heeft het ontstaan uit niets de beste papieren en mbt ontstaan van het leven is abiogenese de meest gangbare theorie. Vanuit het christendom is er uiteraard nog een theorie En of één van de twee een uitzondering is op de natuurwetten valt voor een leek als mij niet te beoordelen. Je zou kunnen zeggen dat de natuurwetten 'ontstonden' met de kosmos. Maar goed ik kan wel zeggen dat ik beide fenomenen heel bijzonder vind.

'Beste papieren' vind ik nogal een boude bewering. Ten eerste omdat het 'niets' helemaal geen 'niets' is maar een vaccuum. Ten tweede omdat we nog steeds niet weten waar al die natuurwetten, energie, virtuele deeltjes etc. vandaar kwamen. Ten derde omdat het nog steeds niet een evt 'bewuste' 'schepping' in de weg staat (zoals je wellicht suggereert).

"Niets" is ook geen vacuüm - het is niets, dus ook geen vacuüm. Misschien is een manier om "niets" voor te stellen alles wat je erbij voorstelt er van af te trekken, zodat je niets overhoudt (dus ook niet "niets" zelf).

Ik denk dat het krampachtig benadrukken hoe de mens geen moraal van zichzelf kan hebben en het vervolgens opleggen van volkomen logische regels (niet per se allemaal) de interne vreedzaamheid van de mens volkomen wegdrukt, met allerlei oorlogen en misdaden als gevolg. De wereld zou beter af zijn zonder religie wat dat betreft.

Floortje had haar satelliet telefoon wel bij. Dat noem ik geen wonder maar simpelweg goede voorbereiding, noodzaak als je naar dergelijke uithoeken ga. Ze heeft het ding altijd bij. Allerminst een wonder dus.

De telefoon had nat kunnen worden.

Wat betreft dat het lot geen onderscheid maakt tussen christenen en atheïsten, tussen biddenden en vloekenden, tussen de ene auto die net op de weg blijft en de andere die in een dodelijk ongeluk terechtkomt, dat is een zeer goed punt, en daar heb ik geen antwoord op. Ik weet alleen dat sommige dingen wonderen voor me zijn. Maar ergens is dat misschien ook wel unfair ten opzichte van de nabestaanden van mensen die geen geluk hadden...

Ik heb het ook gezien, wat mij er trouwens aan opviel dat iedereen er op dat moment nogal lol in beleefde.

Ik zie het zo: ze hielden het hoofd koel waardoor het wonder kon geschieden.

Anyway kort samengevat was het het volgende. Een paar mensen trekken er op uit, vallen zonder brandstof, iemand pakt zijn telefoon en belt om hulp, hulp komt, einde verhaal.

Ik snap werkelijk niet wat daar het wonder aan is.

Dat er zoveel sensatie om heen wordt gebracht en spanning wordt voorgehouden die er in werkelijkheid domweg niet is, maakt dát het dat je hier een wonder in ziet ?

Als dit iets duidelijk maakt, is het wel je kennelijk álles wat je ziet klakkeloos aanneemt als waar. Dat is gevaarlijk, devootje.

En áls je hier een engeltje in ziet, waarom bedenk je dan niet: grijpt dat engeltje dan pas in bij het laten werken van Floortjes telefoon, en niet bij uitvallen van de motor, of het niet werken van de mobilofoon ?

Maar goed, als het engeltje ingrijpt bij de motor, weten we nooit van het engeltje.

Het engeltje laat dus alles gebeuren, opdat we hem kunnen bedanken.

Het engeltje laat dus een paar mensen uren in doodsangst, opdat wij hem dankbaar kunnen zijn......

Als je zoiets bedenkt, .... enfin, moet ik het nog zeggen ?

Ik gebruik dit voorbeeld als definitie van wonder zoals ik het zie: in dit geval: alles gaat fout, behalve één ding. Of dat engeltjes zijn of niet laat ik in het midden. Maar als Floortje haar sateliettelefoon niet had gehad (wat nog maar de vraag was geweest) dan hadden we deze aflevering en Floortje en de gastheer en -vrouw misschien niet meer in het land der levenden gezien. Dat noem ik een wonder. Hoe een ander het bekijkt laat ik een ander. Maar laat ik je dit vragen: is de 'onbelangrijkheid' van het feit dat Floortje haar telefoon bij zich had van gelijke orde van de 'onbelangrijkheid' van hun levens? Ik denk dat jouw antwoord daar ontkennend op zou zijn, toch?

Bedankt voor de reakties. Ik heb gisteren naar Floortje Dessink op reis (of zoiets) gekeken, waar iets gebeurde dat ik als wonder kwalificeer. Het volgende gebeurde: Floortje, de gastheer en de gastvrouw gingen met een motorboot een eind de zee op. Daar kwamen ze heel dichtbij, soms onder de boot, grote potvissen tegen, wat een groot spektakel was. Toen viel de motor uit. De accu was leeg. De mobilofoon bleek ook een lege batterij te hebben. De pomp die het water uit de boot moest pompen deed het niet, zodat de boot langzaam vol met water liep. De boot dreef richting open zee. Erg veel pech dus. Ze kregen het voor elkaar een soort van zeil te maken om de drift wat af te remmen. Hier zijn veel factoren in het spel. Eén ding heeft ze van een vrijwel zekere dood gered (waardoor ze het na kunnen vertellen en wij het op televisie kunnen zien), namelijk: Floortje bleek haar sateliettelefoon bij zich te hebben met voldoende accukracht om hulp te kunnen inroepen. Daarop moesten ze twee uur wachten. De pomp om de boot leeg te pompen kregen ze weer aan de praat. Er zijn hier vele pechfactoren in het spel en ze hebben exact genoeg 'geluk' gehad om niet dood te gaan. Als je gelooft dat dit 'toeval' is, heb je waarschijnlijk gelijk. Maar och wat zijn we blij dat ze het overleefd hebben, nietwaar?

Jij bent ook een mens. Ik denk dat jij beter bent in het toekennen van betekenis dan ik. Maar hoe kun je ermee leven als een autocrash een heel gezin ombrengt door dom toeval? Denk je dat de nabestaanden er ook zo over denken?

Laat ik het zo zeggen. Of de autocrash toeval was of niet zal niet mijn grootste zorg zijn op dat moment. Dat het toeval is speelt voor mijn acceptatie van de gevolgen van de autocrash geen rol. Wat de meeste impact zal hebben is of ik er emotioneel bij betrokken ben. Maar laat ik een tegenvraag stellen: waarom zou een autocrash méér zijn dan dom toeval? En stel het is het noodlot, wie of wat heeft er dan voor gezorgd? En wat voegt het toe om een autocrash toe te wijzen aan een duivel, en het voorkomen van een autocrash toe te wijzen aan een engel.

Wat ik bedoel is dat het mij persoonlijk denk ik niet zou helpen om tenminste op dat moment de gebeurtenis (de autocrash) als toeval te beschouwen. Ik heb het Godzijdank niet meegemaakt maar ik denk dat ik als zoiets zou gebeuren in een staat van verwarring, verdriet, rouw etc. zou verkeren waarin je alleen maar denkt aan de omgekomenen. Sommigen zouden denken aan hoe ze naar "de hemel" zouden zijn gegaan. Maar denken aan dat het toeval is geweest zou denk ik niet behulpzaam zijn, tenminste niet op dat moment, hoe waar het ook is.

Hitchens, mag ik vragen of je leeft in de veronderstelling dat de wereld, buiten de natuurwetten, uit toeval bestaat? En zo ja, hoe kun je daarmee leven? Ikzelf heb heel veel moeite om alles als toeval te zien, hoewel ik weet dat dat puur het gevolg is van mijn menselijk brein, die overal betekenis aan wil geven. Jij bent ook een mens. Ik denk dat jij beter bent in het toekennen van betekenis dan ik. Maar hoe kun je ermee leven als een autocrash een heel gezin ombrengt door dom toeval? Denk je dat de nabestaanden er ook zo over denken?

Als je een muntje gooit en het wordt kop, test je dan toeval door het muntje nog een paar keer te gooien ? Stel het wordt 4 x kop, dan bewijs je nog niet dat er geen sprake is van toeval.

Ik denk dat ik de 1000 ruimschoots gepasseerd ben.

In dat geval is toeval niet waarschijnlijk. dat er sprake is van een gemanipuleerd muntje. Ik zou toch het muntje eens aan een goed onderzoek onderwerpen.

Ik heb er geen verklaring voor.

Nee, ik denk niet snel aan engeltjes maar ik ervaar wel vaak een gevoel van dankbaarheid. Geluk als iets goed gaat wat ook heel goed slecht had kunnen aflopen.

Een voorbeeld; we zaten met 4 personen in de auto, het was avond. Mijn zwager ging inhalen maar had de vrachtwagen niet gezien die recht op ons afkwam. Gelukkig reageerde hij snel door het fietspad op te rijden. Ik voelde (na enige tijd) dankbaarheid dat we geen frontale botsing hadden, maar ook dat er geen fietsers op het fietspad reden.

Natuurlijk kan ik het rationeel bekijken, mijn zwager maakte een inschattingsfout maar reageerde alert. Duizenden anderen verongelukken wel, allemaal waar. Maar soms is het goed ook gewoon blij/dankbaar om iets te zijn.

Precies, dat is wat ik bedoel: Dankbaarheid.

Als je een muntje gooit en het wordt kop, test je dan toeval door het muntje nog een paar keer te gooien ? Stel het wordt 4 x kop, dan bewijs je nog niet dat er geen sprake is van toeval.

Ik denk dat ik de 1000 ruimschoots gepasseerd ben.

Even een check-vraagje; is dit de richting die je op wilde gaan met dit topic devootje

Ik vind het prima hoor.

Ik geloof zelf niet in gebed en ik geloof ook niet dat Jezus de Zoon van God is/was. Het kan zijn dat we 'engeltjes'-gebeurtenissen een zodanige betekenis geven omdat mensen nu eenmaal betekenis moeten geven aan dingen. En sommige betekenissen aan gebeurtenissen kunnen voor mij alleen maar geformuleerd worden in termen van engelen.

Telkens als ik het toeval test, blijkt het geen toeval te zijn.

Soms kan ik niet anders dan geloven in Jezus omdat ik verlossing nodig heb, en dan ga ik op onderzoek uit en kom weer tot de conclusie dat het allemaal niet logisch is. Dit is een voortdurend gevecht in mij.

Tot zover mijn mening. Meningen van de rest zijn van harte welkom!

Ik maak soms dingen mee waarbij ik zo veel geluk heb dat ik letterlijk denk: "Dat was weer een engeltje op mijn schouder. Bedankt engeltje!" Het zijn dingen die, als ze niet voorkomen waren, grote problemen hadden veroorzaakt. Het kan haast niet anders dan dat dit een daad van liefde van God was. Heeft iemand van jullie dat ook weleens?