Getrouwd maar verliefd op een ander

[Elfje 0]

Ja, in die situatie zit ik nu. Heb het contact met die ander echter verbroken.

Hoe denken jullie hierover? Over getrouwd zijn, maar toch verliefd zijn op een ander?

[Glenn 0]

Hoi Elfje,

Goed dat je het contact inmiddels verbroken hebt.

Uit ervaring uit mijn omgeving weet ik dat het een heel slechte invloed heeft op de relatie met je partner. Als je alleen nog maar verlangt bij hem/haar te zijn en daarin doorgaat kan het zelfs zo ver gaan dat soms een scheiding geen andere "oplossing" is.

Het klinkt misschien sarcastisch, maar een huwelijkscouncil weekend doet echt soms wonderen voor je eigen relatie!

[someone 0]

Blij dat je t contact verbroken hebt. Je moet niet meer naar die ander gaan. Het maakt zoveel kapot als je doorgaat dat je uiteindelijk meer kapot heb gemaakt dna heel gehouden. Ik hoop zo dat je bij je man/vrouw blijft.

[Musli 0]

Dat kan je overkomen natuurlijk. Volgens mij wordt iedereen (nja, vast wel hier en daar een uitzondering) tijdens een relatie/huwelijk verliefd op iemand anders. De keuzes die je dan maakt doen ertoe

Je kan altijd verliefd worden op iemand terwijl je van iemand anders houdt. Tis iig goed dat je het contact hebt verbroken.

[anastasia 0]

Verliefd worden overkomt iedereen wel eens. Mij dus ook. Ik heb voor mezelf geleerd dat dit een signaal is dat ik iets mis. Wat in de persoon waar ik verliefd op ben trekt me aan. Mis ik dat in mijn partner? Of vergeet ik dat aan mezelf te geven? Waarom heb ik het nodig. Wil ik me graag speciaal voelen. Waarom heb ik dat van een ander nodig. Waarom weet ik niet dat ik altijd speciaal ben.

Dat soort vragen stel ik me dan als ik verliefd wordt. Zeer verhelderend voor mij. Met die gevoelns wat doen naar die persoon toe is voor mij een brug te ver.

[nina 0]

Je kan het ook vanuit een ander perspectief bekijken..Ik! Op dit moment heb ik een affaire met een getrouwde man...maar het begint toch op mijn zenuwen te werken. Sterker nog, ik begin het te haten dat ik hem moet delen...

[Gast Anon_phpbb]

hey,

Ik ben nieuw hier en het eerste wat ik zag was direct op mij van toepassing. Ik woon samen met mijn partner en mijn dochter van 3 en verliefd op een ander. Hij heeft nu na 8 maanden het contact volledig verbroken en ik mis hem nog steeds alle dagen.

[someone 0]

Je kan hem wel missen, maar wil je dat je gezin uit elkaar breekt doordat jij een andere beslissing zou hebben genomen.

Het gezin waar ik uit kom daar is dit dus gebeurt, en elke dag dat ik geconfronteerd word met het scheiden van het gezin is een nachtmerrie. Ik gun echt niemand zo´n rottijd, beter dat jij hem mist dan dat heel veel mensen jou moeten missen.

[Alex Tromp 0]

Ik heb via MSN een contact gehad wat iets 'vriendschappelijker' werd dan goed was voor mijn relatie. Ik vond het vooral moeilijk om het contact te gaan verbreken maar toen dat eenmaal gebeurd was had ik er geen problemen mee.

Verliefdheid wordt veroorzaakt door het hormoon testosteron, dus het is een puur lichamelijke reactie. Kijk heel goed of het niet verder gaat dan dat. Je hebt tenslotte een partner

[MiekieMow 0]

vaak bevindt je realistische denken zich tijdens zo'n situatie toch in een roes. Want stel dat je idd met diegene verder zou gaan dan zou die veliefdheid ook weer afnemen en zou het weer omslaan in alle 'bekende' aspecten van het huwelijk.

En misschien zou je dan wel weer verliefd worden op een ander.

Dus die verliefdheid zegt eerdr wat over jou dan over degene op wie je verliefd bent.

[Watchman 0]

Bedenk dat het soms ook boze geesten zijn die zulke plotselingen verliefdheden kunnen veroorzaken als verleiding.

[Elfje 0]

Quote:

Op woensdag 23 februari 2005 22:37:52 schreef anastasia het volgende: Verliefd worden overkomt iedereen wel eens. Mij dus ook. Ik heb voor mezelf geleerd dat dit een signaal is dat ik iets mis. Wat in de persoon waar ik verliefd op ben trekt me aan. Mis ik dat in mijn partner? Of vergeet ik dat aan mezelf te geven? Waarom heb ik het nodig. Wil ik me graag speciaal voelen. Waarom heb ik dat van een ander nodig. Waarom weet ik niet dat ik altijd speciaal ben. Dat soort vragen stel ik me dan als ik verliefd wordt. Zeer verhelderend voor mij. Met die gevoelns wat doen naar die persoon toe is voor mij een brug te ver.

Dit is voor mij toch het bericht dat me het meest aanspreekt. Ik mis idd wat in mijn huidige relatie en heb dat ook tegen mijn partner gezegd. Ook weet ik dat wanneer mijn relatie met mijn huidige partner goed is, de gevoelens voor die ander minder worden of zelfs verdwijnen.

[Elfje 0]

Quote:

Op donderdag 24 februari 2005 15:26:04 schreef MiekieMow het volgende: vaak bevindt je realistische denken zich tijdens zo'n situatie toch in een roes. Want stel dat je idd met diegene verder zou gaan dan zou die veliefdheid ook weer afnemen en zou het weer omslaan in alle 'bekende' aspecten van het huwelijk. En misschien zou je dan wel weer verliefd worden op een ander. Dus die verliefdheid zegt eerdr wat over jou dan over degene op wie je verliefd bent.

Ook hier kan ik me in vinden en dat is ook wel een reden om met die ander niets te beginnen, naast de redenen dat ik met mijn man getrouwd ben en ik van hem houd.

[Rafox 0]

Verliefdheid overkomt je. Je doet er niets aan en je kunt het niet voorkomen. Vroeger was verliefd zijn fantastisch en dat is het nog, nu ik getrouwd ben.

Het gaat natuurlijk om, als je verliefd bent, dat je de juiste en verstandigste keuzen maakt. De normale situatie is dat je je eigen relatie niet op het spel wilt zetten, en vanuit verstandelijk oogpunt is het natuurlijk volkomen dwaasheid om de zekerheid van de bestaande relatie op te geven voor iets dat misschien wat plezier en vreugde oplevert, maar 100% zeker, in alle gevallen, pijn en verdriet bij jou en een ander.

Maar het spel is zo verleidelijk en zo fantastisch. Veel mensen hebben het gevoel dat je eindelijk weer een keer leeft. en dan de aandacht de vlinders in je buik...

Tja, en bied daar maar eens weerstand aan. Veel mensen kunnen dat niet, en dat is eigenlijk niet zo heel raar.

Ik denk dat het belangrijk is dat je 100% open en eerlijk bent ook naar je partner. Dat is geen natuurwet want niet alle partners kunnen dat handelen, maar het is wel de normale weg.

Dat betekent dus ook vertellen van dat stiekeme gedoe, MSN, mailtjes, sms-jes.......

Ontwikkel ook een supportgroep. zorg dat er mensen zijn die jou goed kennen, van je houden en aan je neus zien als het weer zover is.

Op een dag kun jij weer die support geven aan een ander die dat nodig heeft.

Wees eerlijk en doorbreek de leugen.

En dan blijkt opeens dat die ander ook een mens van vlees en bloed is, zijn nukken en zwakheden heeft, en ook in het spel meegaat omdat het hem iets oplevert, en soms geenszins onbaatzuchtig is.

En zo één heb je thuis ook, so whats the deal?

Sterkte met je keuze om contact te verbreken en met de rest.

[Gast Anon_phpbb]

Het blijft mensen werk, verliefd worden op een ander terwijl je die ene trouw hebt belooft is geen schande.

Heel mensenlijk, allemaal hebben we zo af en toe, meer of minder verlangens naar iemand of iets.

Laten we het bij iemand houden, in een leven lang zal een ieder die ondanks dat hij/zij met volle vertrouwen trouw belooft heeft gegeven en gekregen merken dat er vaak spontaan gevoelens boven komen drijven die bekend zijn maar gericht op een "onbekende".

Het is een fantastisch gevoel en doet je als je erover nadenkt herinneren aan de prille liefdes die je "vroeger" of in het verleden hebt ervaren.

Die herinnering is fijn en je kunt er naar verlangen, het dilemma is om dat verlangen in de hand te houden.

Voor dat je het in de gaten hebt maak je van de tegenwoordige partner een afgedankt iets.

Al met al denk ik dat je die gevoelens best mag hebben en kunt koesteren, het is een prettig gevoel maar vrijwel het hele leven is meer geven (om het vertrouwde)dan nemen (van het onbekende).

[Parel 0]

Quote:

Op woensdag 23 februari 2005 22:37:52 schreef anastasia het volgende: Verliefd worden overkomt iedereen wel eens. Mij dus ook. Ik heb voor mezelf geleerd dat dit een signaal is dat ik iets mis. Wat in de persoon waar ik verliefd op ben trekt me aan. Mis ik dat in mijn partner? Of vergeet ik dat aan mezelf te geven? Waarom heb ik het nodig. Wil ik me graag speciaal voelen. Waarom heb ik dat van een ander nodig. Waarom weet ik niet dat ik altijd speciaal ben. Dat soort vragen stel ik me dan als ik verliefd wordt. Zeer verhelderend voor mij. Met die gevoelns wat doen naar die persoon toe is voor mij een brug te ver.

Egt... prachtig gezegd...

[Elfje 0]

Ik ben blij dat ik het contact met die ander verbroken heb. Mijn gevoelens verdwijnen langzaam en ik kan mij beter concentreren op mijn huwelijk en merk dat dat weer veel beter gaat. Ik vind rust en ben daar erg blij mee!

[mercy 0]

Elfje,

Goed dat je het contact verbroken hebt.

Het huwelijk is immers een verbond met je partner net zoals je een verbond hebt met de Heer Jezus.

De relatie tussen man en vrouw is te vergelijken als de relatie Jezus en de Gemeente.

En laat je niet misleiden, want de ander is niet beter voor je dan je eigen man/vrouw, dat is namelijk een leugen.

De man/vrouw die God je gegeven heeft (waar je dus een relatie mee hebt) heeft alles wat goed voor je is.

Mijn moeder zei altijd, het is meer geven dan nemen, en ik moet nu bekennen dat dit inderdaad zo is.

Ik denk dat beide partners meer moeten geven dan nemen.

IK wens je veel sterkte in je relatie en blijf heel dicht bij Jezus.

Gods Zegen

Mercy

[Sarjenka 0]

Quote:

Op woensdag 23 februari 2005 13:15:16 schreef Elfje het volgende: Ja, in die situatie zit ik nu. Heb het contact met die ander echter verbroken. Hoe denken jullie hierover? Over getrouwd zijn, maar toch verliefd zijn op een ander?

daar is niets mis mee, zolang je maar trouw aan je echtgenoot blijft... Ik vind het niet zo fout om meer mensen tegelijk lief te hebben... Met trouw bedoel ik overigens niet "monogaam", maar meer de belofte die je hebt gemaakt toen je voor de ambtenaar van de burgelijke stand stond... tot de dood je scheidt e.d. Het leven is toch veel te kort om jezelf maar aan 1 persoon te "geven" ?

[Elfje 0]

Tot de dood je scheidt? Dat is bij ons niet genoemd. 't Was bij ons allemaal wat moderner... Vind dat trouwens zoiezo een stomme uitspraak want soms gebeuren er zulke erge dingen dat je niet bijelkaar kunt blijven tot de dood je scheidt.

Wel vind ik dat wanneer je een goed huwelijk hebt, je niet verliefd op een ander hoort te worden, maar ja, dat overkomt je nou eenmaal *zucht*

[Naeva 182]

Quote:

Op zaterdag 05 maart 2005 12:45:51 schreef Sarjenka het volgende: Het leven is toch veel te kort om jezelf maar aan 1 persoon te "geven" ?

Ach, liever aan één iemand helemaal, dan aan 10 half... Denk ik dan.

[Gods child 0]

Quote:

Op zaterdag 05 maart 2005 16:31:02 schreef Elfje het volgende: Vind dat trouwens zoiezo een stomme uitspraak want soms gebeuren er zulke erge dingen dat je niet bijelkaar kunt blijven tot de dood je scheidt.

Natuurlijk kunnen er vreselijke dingen gebeuren, waardoor je misschien niet bij elkaar kunt blijven. Toch is het een goed voornemen om bij elkaar te willen blijven tot de dood je scheidt, om je daar beiden voor in te zetten. Dus de uitspraak lijkt me niet zo erg stom.

[Elfje 0]

Nou, vind ik wel. Zeg dan: probeert u elkaar trouw te blijven tot de dood u scheidt en ga pas bij elkaar weg wanneer u er alles aan gedaan heeft om bij elkaar te blijven, maar het toch écht niet meer gaat. Of zoiets...

[Gods child 0]

Quote:

Op zaterdag 05 maart 2005 20:39:45 schreef Elfje het volgende: ... en ga pas bij elkaar weg wanneer u er alles aan gedaan heeft om bij elkaar te blijven, maar het toch écht niet meer gaat.

Lekkere insteek als je net trouwt!! Dat zou toch bizar zijn. Een supergelukkig stel, die met goede moed samen wil gaan leven.. En dan zeggen: 'nou ja, het kan wel mis gaan he, dus als dat gebeurt, dan gaan we wel uit elkaar'. Dat gaat er toch niet in, op zo'n dag.

Wat voor waarde heeft je ja-woord dan? Stel dat er niks zou staan over 'tot de dood ons scheidt'. Dan nóg betekent je ja-woord dat je trouw wilt zijn aan elkaar. Eigenlijk is het meteen logisch dat dat niet voor een bepaalde periode geldt, maar voor altijd.

Wat voor waarde heeft je 'ja' als het een ja onder voorbehoud is?

[Sarjenka 0]

Quote:

Op zaterdag 05 maart 2005 16:31:02 schreef Elfje het volgende: Tot de dood je scheidt? Dat is bij ons niet genoemd. 't Was bij ons allemaal wat moderner... Vind dat trouwens zoiezo een stomme uitspraak want soms gebeuren er zulke erge dingen dat je niet bijelkaar kunt blijven tot de dood je scheidt. Wel vind ik dat wanneer je een goed huwelijk hebt, je niet verliefd op een ander hoort te worden, maar ja, dat overkomt je nou eenmaal *zucht*

nou ja, bij wijzen van spreken Maar vind je het zelf normaal dat je dus eigenlijk vast zit aan 1 iemand? en dus nooit meer je liefde op een ander mag projecteren?

Ik ben ooit met mijn man (bijna 12 en een half jaar geleden) getrouwd met de gedachte: tot de dood ons scheidt... Je kiest toch voor iemand om er de rest van je leven mee door te brengen en niet om die persoon op een gegeven moment aan de kant te zetten. Een nieuwe liefde in je leven is daarvoor ook geen excuus. Maar goed, dat klinkt dan wel te simpel natuurlijk

En natuurlijk bestaan er redenen dat een relatie niet meer gaat. Maar ik kan persoonlijk maar 1 ding bedenken: als er fysiek of psychisch geweld in een relatie zou zijn die dus gewoon steeds escaleert; dan kun je waarschijnlijk maar beter het besluit nemen om bij elkaar weg te gaan.

Maar goed... Ik ben denk ik een uitzondering op de regel; ik heb gelukkig ook nog een zeer ruimdenkende echtgenoot die mij alle vrijheid gunt en geeft die ik nodig heb (en dat werkt andersom dus ook). Ik kan me voorstellen dat jouw man er niet helemaal op zit te wachten dat je hem gaat melden dat je verliefd bent op een ander...

Of misschien wel? Maar dat weet je pas als je het bespreekbaar maakt...