Een besturend lichaam of een Lichaam dat bestuurd wordt?

[sandingisaskill 181]

3 uur geleden zei Hetairos:

Ik kan me hierin wel vinden. Het gaat dan wel om een 'groei naar volwassenheid in de Geest'. We zijn onderweg.

Ook een aankomend timmerman moet goed met een hamer leren omgaan. En alleen maar weten wat een hamer is, wil niet zeggen dat je deze correct kunt gebruiken. Laat staan dat je weet hoeveel verschillende hamers er bestaan. Trouwens in jouw voorbeeld van het lichaam komt de hamer op iemand anders terecht, dan die hem bedient . Er is dan iets mis in de communicatie tussen het Hoofd en de hand.

Maar serieus. Het is dus heel goed om eens 'terug' te blikken om te zien of je je wel op de goede weg bevindt. Sommigen blijven echter maar doordenderen. In de psychologie heet dat evalueren. Dat zou sommige christenen ook geen kwaad doen.

Ik zou het kunnen verduidelijken adhv een meer concrete situatie. Stel je bent lid van een gemeente en je besluit om naar de hoeren te gaan. Kan gebeuren om wat voor reden dan ook. Nadat je aan je trekken bent gekomen, ga je weer gewoon naar de kerk en herhaalt deze gang van zaken. 

In 1 Korinthe 7:2: kan je lezen dat deze praktijk wordt afgekeurd:

Iedere man zal zijn EIGEN vrouw hebben en iedere vrouw haar EIGEN man, om hoererij te voorkomen.

Seksualiteit is niet gegeven om lustgevoelens op te wekken en bij de hoeren eventueel te bevredigen. Je bent dus niet goed bezig maar volhard er wel in. Tijd om te evalueren, echter dat doe je niet omdat je aan je trekken wil blijven komen. Je leeft dus in zonde op dat moment (je slaat jezelf met een hamer op de... uuuhm laten we het maar op de vinger houden). Daarmee beschadig je jezelf, maar heb je ook je impact op het welzijn van de gehele gemeente.

Wat zou je doen als lid die op de hoogte is van deze praktijk?

[Hetairos 399]

55 minuten geleden zei sandingisaskill:

Ik zou het kunnen verduidelijken adhv een meer concrete situatie. Stel je bent lid van een gemeente en je besluit om naar de hoeren te gaan. Kan gebeuren om wat voor reden dan ook. Nadat je aan je trekken bent gekomen, ga je weer gewoon naar de kerk en herhaalt deze gang van zaken. 

In 1 Korinthe 7:2: kan je lezen dat deze praktijk wordt afgekeurd:

Iedere man zal zijn EIGEN vrouw hebben en iedere vrouw haar EIGEN man, om hoererij te voorkomen.

Seksualiteit is niet gegeven om lustgevoelens op te wekken en bij de hoeren eventueel te bevredigen. Je bent dus niet goed bezig maar volhard er wel in. Tijd om te evalueren, echter dat doe je niet omdat je aan je trekken wil blijven komen. Je leeft dus in zonde op dat moment (je slaat jezelf met een hamer op de... uuuhm laten we het maar op de vinger houden). Daarmee beschadig je jezelf, maar heb je ook je impact op het welzijn van de gehele gemeente.

Wat zou je doen als lid die op de hoogte is van deze praktijk?

Ik zou dan denken: "dat lid maakt nog geen deel uit van het Lichaam van Christus". Hij is evenwel lid van de kerk en valt onder de regels die voor die kerk gelden. Een pastoraal gesprek helpt dan misschien, maar dat weet ik natuurlijk niet. Ik zou hem er wel op wijzen, dat hij op deze manier wel onder het oordeel blijft vallen, dat wil zeggen dat hij de hete adem van de aanklager steeds, en in het bijzonder na zijn daden, in z'n nek voelt.   

Als het gesprek mij ten deel valt, zou ik proberen te ontdekken wat er aan zijn 'probleem' ten grondslag ligt. Is het eenzaamheid? Een gebrek aan intimiteit? Teleurstelling in een vrouw? Of iets anders? Het is overigens een begrijpelijke, maar natuurlijk slechte zaak, als de kerk hier geen zicht op heeft. Maar zolang er leven is, is er hoop dat de Heer toch nog tot zijn doel komt met deze mens. Degenen die wél deel uitmaken van het Lichaam van Christus kan de Heer leiden iets voor deze mens te betekenen. Maar je moet er wel rekening mee houden dat dit zelfs buiten de kerk om kan gebeuren.

Ik kan je een nog wranger voorbeeld geven. Mijn vader was alcoholverslaafd (een agressieve drinker) ten tijde dat wij jarenlang in een Pinkstergemeente kerkten. Mijn vader is uiteindelijk aan de drank ten onder gegaan, maar er was niemand in die gemeente die iets positiefs aan het probleem kon doen.

Ik heb de uitvaart gedaan en toen gaf de Heer mij een enorme bewogenheid in mijn hart voor mijn vader, ondanks het feit dat hij ons wekelijks met z'n probleem kwelde (hij was gewelddadig alas hij had gedronken). Maar het werd me toen ook duidelijk, dat mijn vader, ondanks dat hij zich in die Pinkstergemeente bevond, toch geen deel uitmaakte van het Lichaam van Christus. Wat overigens niet betekende dat hij verloren is gegaan. God is veel barmhartiger dan dat wij denken. God heeft echter wel in de loop van de tijd onze tranen gedroogd en alle (psychische) gevolgen opgeruimd.

[sandingisaskill 181]

5 minuten geleden zei Hetairos:

Ik zou dan denken: "dat lid maakt nog geen deel uit van het Lichaam van Christus". Hij is evenwel lid van de kerk en valt onder de regels die voor die kerk gelden. Een pastoraal gesprek helpt dan misschien, maar dat weet ik natuurlijk niet. Ik zou hem er wel op wijzen, dat hij op deze manier wel onder het oordeel blijft vallen, dat wil zeggen dat hij de hete adem van de aanklager steeds, en in het bijzonder na zijn daden, in z'n nek voelt.   

Als het gesprek mij ten deel valt, zou ik proberen te ontdekken wat er aan zijn 'probleem' ten grondslag ligt. Is het eenzaamheid? Een gebrek aan intimiteit? Teleurstelling in een vrouw? Of iets anders? Het is overigens een begrijpelijke, maar natuurlijk slechte zaak, als de kerk hier geen zicht op heeft. Maar zolang er leven is, is er hoop dat de Heer toch nog tot zijn doel komt met deze mens. Degenen die wél deel uitmaken van het Lichaam van Christus kan de Heer leiden iets voor deze mens te betekenen. Maar je moet er wel rekening mee houden dat dit zelfs buiten de kerk om kan gebeuren.

Ik kan je een nog wranger voorbeeld geven. Mijn vader was alcoholverslaafd (een agressieve drinker) ten tijde dat wij jarenlang in een Pinkstergemeente kerkten. Mijn vader is uiteindelijk aan de drank ten onder gegaan, maar er was niemand in die gemeente die iets positiefs aan het probleem kon doen.

Ik heb de uitvaart gedaan en toen gaf de Heer mij een enorme bewogenheid in mijn hart voor mijn vader, ondanks het feit dat hij ons wekelijks met z'n probleem kwelde (hij was gewelddadig alas hij had gedronken). Maar het werd me toen ook duidelijk, dat mijn vader, ondanks dat hij zich in die Pinkstergemeente bevond, toch geen deel uitmaakte van het Lichaam van Christus. Wat overigens niet betekende dat hij verloren is gegaan. God is veel barmhartiger dan dat wij denken. God heeft echter wel in de loop van de tijd onze tranen gedroogd en alle (psychische) gevolgen opgeruimd.

Kan volgens jou een lid van het lichaam van Christus zondigen? Wat zou de impact van een hoerenloper of die van een drankverslaafde kunnen zijn op de rest van de kerkgangers?

[sjako 643]

We krijgen steeds meer bijval over bepaalde leerstellingen. Ben het niet helemaal eens met het stuk, maar kan me er wel een eind in vinden.

https://cip.nl/90389-misverstanden-over-de-antichrist-de-opname-en-de-wederkomst

[Hetairos 399]

15 uur geleden zei sandingisaskill:

Kan volgens jou een lid van het lichaam van Christus zondigen?

Dit is een hele goede vraag. Toevallig dacht ik vanochtend even terug aan wat ik had geschreven en besefte toen dat het verhaal eigenlijk nog niet was afgerond. Jouw vraag geeft mij precies het bruggetje dat ik nodig heb om mijn reactie te kunnen aanvullen.

Ik schreef dat je lid van de kerk kunt zijn en toch geen lid van het Lichaam van Christus. Maar de vraag is dan natuurlijk: hoe kun je dit weten? Of in elk geval, hoe kun je een vermoeden hebben dat je wel kerklid bent, maar geen Lichaamslid.

Het Lichaam van Christus wordt gebouwd en in standgehouden door de Heilige Geest. De Heilige Geest neemt uit het Hoofd, dat wat nodig is om te bouwen en te onderhouden. Maar wat 'neemt' de Geest nu precies uit het Hoofd? Dat is volgens mij de motivatie om een zoon van God te worden, net zoals Jezus Christus dat zelf was. Niet dat de leden van het Lichaam dan zijn plaats innemen, want dat is natuurlijk onmogelijk; het gaat om wat elk lid als eerste prioriteit najaagt.

De vraag die je jezelf dus kunt vragen, is: Wat wil ik het liefst? Wat is mijn eerste prioriteit? En dan gaat het natuurlijk niet om 'het moment', maar om het leven zelf. Als iemand het verlangen heeft om 'slechts' Hem gehoorzaam te zijn en in elk opzicht naar Zijn beeld te groeien, dan mag je er van uitgaan, dat je dan door de Heilige Geest wordt geïnspireerd en dus deel uitmaakt van het Lichaam van Christus. Je wordt dan mede gebouwd tot een 'woonstede Gods in de Geest'.

Het punt is evenwel, dat er een groei moet plaatsvinden. Je bent dan wel door de Geest verwekt en opnieuw geboren, maar je bent zeker nog geen zoon en nog helemaal geen vader (die de boze heeft overwonnen). Je gaat dus onderweg en leert met vallen en opstaan alles overwinnen, wat in tegenspraak is met een leven dat onder controle van de Heilige Geest staat. 

Maar wat je eigenlijk leert, is steeds opnieuw en steeds krachtiger jouw prioriteit (in feite het liefhebben van Jezus Christus) na te leven. Je kunt waarschijnlijk niet zelf de zonden in je leven overwinnen, want dan had je dat allang voor elkaar gekregen, maar je kunt wel steeds weer terugkeren in de schoot waaruit je bent voortgekomen en opnieuw jouw vertrouwen stellen op Hem die de overwinning wel heeft behaald.

Steeds als een lid van het Lichaam van Christus in zonde valt, doet hij wat hijzelf wil. Op dat moment is dus de wil van God niet zijn eerste prioriteit. Maar dan is er voor dat lid altijd de mogelijkheid om terug te keren op z'n schreden en weer opnieuw zijn prioriteit te ijken aan die van de Geest.

De wil van God is het goed, het welgevallige en het volkomene. En ik weet, in het bijzonder uit eigen ervaring, dat het verlangen aan die wil te voldoen, steeds groter wordt. Als de zonde aan de deur ligt en zijn begeerte naar me uitgaat, vraag ik me steeds vaker af: wat wil je nu echt. En als ik dan belijdt dat ik eigenlijk alleen maar de wil van de Vader wil doen, stelt de Geest me steeds beter in staat, de zonde te weerstaan.

Dan weet ik: ik maak niet alleen deel uit van het Lichaam van Christus, maar ik groei er ook in.

15 uur geleden zei sandingisaskill:

Wat zou de impact van een hoerenloper of die van een drankverslaafde kunnen zijn op de rest van de kerkgangers?

Dat weet ik natuurlijk niet. Veel hangt af van de betrokkenheid over en weer.

2 uur geleden zei sjako:

Ben het niet helemaal eens met het stuk, maar kan me er wel een eind in vinden.

Jammer dat je nu opnieuw het gesprek uit de weg gaat. Want ik ben natuurlijk het meest geïnteresseerd in waar je je NIET in kan vinden en of je jouw afwijkende mening ook kunt beargumenteren. Over een afwijkende mening valt niet te twisten, over argumenten wel.

12 april 2022 bewerkt door Hetairos

[sandingisaskill 181]

12 minuten geleden zei Hetairos:

Dit is een hele goede vraag.

Een van mijn kwaliteiten. Het stellen van vragen is evenzo noodzakelijk en belangrijk als het geven van antwoorden.

13 minuten geleden zei Hetairos:

Ik schreef dat je lid van de kerk kunt zijn en toch geen lid van het Lichaam van Christus. Maar de vraag is dan natuurlijk: hoe kun je dit weten? Of in elk geval, hoe kun je een vermoeden hebben dat je wel kerklid bent, maar geen Lichaamslid.

Volgens mij kan men dit weten doordat er zich de vrucht van de Geest ontwikkelt.

14 minuten geleden zei Hetairos:

Het Lichaam van Christus wordt gebouwd en in standgehouden door de Heilige Geest. De Heilige Geest neemt uit het Hoofd, dat wat nodig is om te bouwen en te onderhouden. Maar wat 'neemt' de Geest nu precies uit het Hoofd? Dat is volgens mij de motivatie om een zoon van God te worden, net zoals Jezus Christus dat zelf was. Niet dat de leden van het Lichaam dan zijn plaats innemen, want dat is natuurlijk onmogelijk; het gaat om wat elk lid als eerste prioriteit najaagt.

De vraag die je jezelf dus kunt vragen, is: Wat wil ik het liefst? Wat is mijn eerste prioriteit? En dan gaat het natuurlijk niet om 'het moment', maar om het leven zelf. Als iemand het verlangen heeft om 'slechts' Hem gehoorzaam te zijn en in elk opzicht naar Zijn beeld te groeien, dan mag je er van uitgaan, dat je dan door de Heilige Geest wordt geïnspireerd en dus deel uitmaakt van het Lichaam van Christus. Je wordt dan mede gebouwd tot een 'woonstede Gods in de Geest'.

Het punt is evenwel, dat er een groei moet plaatsvinden. Je bent dan wel door de Geest verwekt en opnieuw geboren, maar je bent zeker nog geen zoon en nog helemaal geen vader (die de boze heeft overwonnen). Je gaat dus onderweg en leert met vallen en opstaan alles overwinnen, wat in tegenspraak is met een leven dat onder controle van de Heilige Geest staat. 

Want u bent allen kinderen van God door het geloof in Christus Jezus. (Gal.3:26)

Wat mij betreft staat hier dat we reeds zonen en dochters zijn van God, op weg naar volwassenheid oftewel perfectie. Dat proces noem ik heiligmaking en duurt een leven lang. Geen kwestie van een zoon of dochter worden dus, maar van (op)groeien.

22 minuten geleden zei Hetairos:

Maar wat je eigenlijk leert, is steeds opnieuw en steeds krachtiger jouw prioriteit (in feite het liefhebben van Jezus Christus) na te leven. Je kunt waarschijnlijk niet zelf de zonden in je leven overwinnen, want dan had je dat allang voor elkaar gekregen, maar je kunt wel steeds weer terugkeren in de schoot waaruit je bent voortgekomen en opnieuw jouw vertrouwen stellen op Hem die de overwinning wel heeft behaald.

Steeds als een lid van het Lichaam van Christus in zonde valt, doet hij wat hijzelf wil. Op dat moment is dus de wil van God niet zijn eerste prioriteit. Maar dan is er voor dat lid altijd de mogelijkheid om terug te keren op z'n schreden en weer opnieuw zijn prioriteit te ijken aan die van de Geest.

De wil van God is het goed, het welgevallige en het volkomene. En ik weet, in het bijzonder uit eigen ervaring, dat het verlangen aan die wil te voldoen, steeds groter wordt. Als de zonde aan de deur ligt en zijn begeerte naar me uitgaat, vraag ik me steeds vaker af: wat wil je nu echt. En als ik dan belijdt dat ik eigenlijk alleen maar de wil van de Vader wil doen, stelt de Geest me steeds beter in staat, de zonde te weerstaan.

Dan weet ik: ik maak niet alleen deel uit van het Lichaam van Christus, maar ik groei er ook in.

Een lid van het lichaam van Christus kan dus fouten maken door zijn eigen wil te volgen, oftewel: niet voldoen aan de wil van de Vader, oftewel: kan zondigen.

30 minuten geleden zei Hetairos:

Dat weet ik natuurlijk niet. Veel hangt af van de betrokkenheid over en weer.

Ik denk dat de impact van dergelijke mensen in de gemeente kan zijn dat ze anderen ook kunnen aanzetten tot zondigen.

Bedankt voor je uitvoerige schrijven. Ik ben wat korter van stof over het algemeen, maar weet volgens mij de kern vaak wel te raken.