Hallo allemaal.

[Leo Leegsma 2]

Ik ben Leo Leegsma.

Ik ben 60 jaar , en ben niet gewend om te schrijven op een forum.

ik ben niet (meer) een kerkganger , maar voel me wel een christen. Ik ben ongeneeslijk ziek , en mede daardoor heb ik me opnieuw verdiept in t geloof. Ik ben getrouwd en heb 3 dochters , die alle drie al uit t ouderlijk huis zijn. Sinds kort ben ik (weer) begonnen de bijbel te lezen. Toen ik ongeveer 45 jaar oud was , heb ik mij laten dopen samen met mijn vrouw. In die tijd gingen we naar de Bethel kerk in Drachten. Ik ben altijd kleine zelfstandige geweest , en had een druk leventje. Zo druk dat ik afgleed in mijn geloof. Ik heb door mijn ziekte (uitgezaaide prostaatkanker) mijn zaak verkocht. T werd wat te veel allemaal. Ik heb nu bijna 3 jaar kanker , en zit al 1.5 jaar thuis nu. Toen ik geen werk meer had begon ik wat meer over het leven na te denken. Ik besef nu dat t leven niet alleen bestaat uit werken. Ik ben niet iemand die makkelijk gaat zitten te lezen , en als ik dat wel doe dan  lees ik iets simpels zoals een western boekje of zo. Nu ben ik met de bijbel bezig , en zeg t eerlijk dat ik blij ben dat er tegenwoordig internet bestaat. Zou ik gewoon de bijbel lezen , dan is mijn interesse snel weg. Is natuurlijk niet goed , maar ik ga er van uit dat God t niet erg vind als ik me digitaal in Hem verdiep. Natuurlijk heb ik bepaalde vragen , maar dat zal ik op een ander topic doen.

Groet Leo

 

[Willempie 1.410]

1 uur geleden zei Leo Leegsma:

Ik ben Leo Leegsma.

Ik ben 60 jaar , en ben niet gewend om te schrijven op een forum.

ik ben niet (meer) een kerkganger , maar voel me wel een christen. Ik ben ongeneeslijk ziek , en mede daardoor heb ik me opnieuw verdiept in t geloof. Ik ben getrouwd en heb 3 dochters , die alle drie al uit t ouderlijk huis zijn. Sinds kort ben ik (weer) begonnen de bijbel te lezen. Toen ik ongeveer 45 jaar oud was , heb ik mij laten dopen samen met mijn vrouw. In die tijd gingen we naar de Bethel kerk in Drachten. Ik ben altijd kleine zelfstandige geweest , en had een druk leventje. Zo druk dat ik afgleed in mijn geloof. Ik heb door mijn ziekte (uitgezaaide prostaatkanker) mijn zaak verkocht. T werd wat te veel allemaal. Ik heb nu bijna 3 jaar kanker , en zit al 1.5 jaar thuis nu. Toen ik geen werk meer had begon ik wat meer over het leven na te denken. Ik besef nu dat t leven niet alleen bestaat uit werken. Ik ben niet iemand die makkelijk gaat zitten te lezen , en als ik dat wel doe dan  lees ik iets simpels zoals een western boekje of zo. Nu ben ik met de bijbel bezig , en zeg t eerlijk dat ik blij ben dat er tegenwoordig internet bestaat. Zou ik gewoon de bijbel lezen , dan is mijn interesse snel weg. Is natuurlijk niet goed , maar ik ga er van uit dat God t niet erg vind als ik me digitaal in Hem verdiep. Natuurlijk heb ik bepaalde vragen , maar dat zal ik op een ander topic doen.

Groet Leo

 

Welkom Leo,

Ik herken deels wat je schrijft. Verreweg de meeste mensen beginnen pas geïnteresseerd te raken als ze in de problemen komen. Geen atheïst op een reddingsvlot in de oceaan of in de loopgraven. Dat was ook bij mij het geval. Toen was er nog geen internet en was ik aangewezen op de Bijbel en gebed. Sindsdien heb ik eigenlijk alleen maar gebedsverhoringen meegemaakt en ervaren dat God ons zeer liefheeft en bij ons is betrokken tot in de kleinste details van ons leven. En dan wordt je (ongeneeslijk) ziek. Dat is een zware beproeving. Misschien word ik ook wel ziek. Ik weet dat er in ieder geval een einde komt aan dit aardse leven. Voor mij is er geen enkel alternatief dan op onze hemelse Vader te vertrouwen. En natuurlijk vind Hij het niet erg als we gebruik maken van moderne communicatiemiddelen. Ik zie uit naar jouw vragen. Misschien kunnen we daar samen een antwoord op vinden.

[Leo Leegsma 2]

21 minuten geleden zei Noel2:

Hallo @Leo Leegsma, Dat afglijden van geloof door een druk leventje is wel een punt. We hebben geloof niet nodig voor de waan van de dag. De tijd dat je ernstig ziek bent kan dat niet meer, dan komen de grote vragen. De vraag hoe vrede te vinden in jouw hart. Voor deze ultieme uitdaging is dat nu het belangrijkste. Ik lees geen boosheid, dat is al mooi.

Ik zou niet weten waarom ik boos moet zijn. Juist niet! Ik ben dankbaar voor heel veel dingen.