Toepassing van het onmogelijke

[Bobby17 1]

De afwezigheid van de tijd had vanwege zijn afwezigheid geen tijd om te bestaan zodat enkel de aanwezigheid van de tijd heeft bestaan en dat maakt het verleden oneindig. En een oneindig verleden is een toepassing van het onmogelijke want dan is het verleden een beëindigde oneindigheid. 

[Kaasjeskruid 994]

5 minuten geleden zei Bobby17:

De afwezigheid van de tijd had vanwege zijn afwezigheid geen tijd om te bestaan zodat enkel de aanwezigheid van de tijd heeft bestaan en dat maakt het verleden oneindig. En een oneindig verleden is een toepassing van het onmogelijke want dan is het verleden een beëindigde oneindigheid. 

Ten opzichte van de eeuwigheid bevinden we ons nu eenmaal altijd precies in het midden.

[Dat beloof ik 990]

1 uur geleden zei Bobby17:

De afwezigheid van de tijd had vanwege zijn afwezigheid geen tijd om te bestaan zodat enkel de aanwezigheid van de tijd heeft bestaan en dat maakt het verleden oneindig. En een oneindig verleden is een toepassing van het onmogelijke want dan is het verleden een beëindigde oneindigheid. 

Probeer eens in begrijpelijke taal weer te geven wat je wil zeggen ?

[Tomega 311]

2 uur geleden zei Bobby17:

De afwezigheid van de tijd had vanwege zijn afwezigheid geen tijd om te bestaan zodat enkel de aanwezigheid van de tijd heeft bestaan en dat maakt het verleden oneindig. En een oneindig verleden is een toepassing van het onmogelijke want dan is het verleden een beëindigde oneindigheid. 

Ingeval van afwezigheid van tijd is het onmogelijk om ten aanzien van die tijd te denken in termen van tijd, waardoor die tijd er niet is en we veilig kunnen aannemen dat tijd altijd heeft bestaan. 

[Dat beloof ik 990]

Op ‎13‎-‎8‎-‎2018 om 20:31 zei Tomega:

Ingeval van afwezigheid van tijd is het onmogelijk om ten aanzien van die tijd te denken in termen van tijd, waardoor die tijd er niet is en we veilig kunnen aannemen dat tijd altijd heeft bestaan. 

Het is totale onzin om bij een stelling uit te gaan van afwezigheid van tijd "in geval van afwezigheid van tijd" en aan het eind ervan te concluderen dat tijd altijd heeft bestaan. Dat is namelijk tegengesteld aan elkaar.

Bovendien is 'we kunnen veilig aannemen dat' heel bedenkelijk. Vorige week nog reed mijn dochter in Genua tijdens haar vakantie over de nu ingestortte brug, aannemend dat die veilig was. 'Veilig aannemen dat' biedt geen zekerheid.

15 augustus 2018 bewerkt door Dat beloof ik

[Tomega 311]

1 uur geleden zei Dat beloof ik:

Citaat

Op 13-8-2018 om 20:31 zei Tomega:

Ingeval van afwezigheid van tijd is het onmogelijk om ten aanzien van die tijd te denken in termen van tijd, waardoor die tijd er niet is en we veilig kunnen aannemen dat tijd altijd heeft bestaan

 Het is totale onzin om bij een stelling uit te gaan van afwezigheid van tijd "in geval van afwezigheid van tijd" en aan het eind ervan te concluderen dat tijd altijd heeft bestaan. Dat is namelijk tegengesteld aan elkaar.

Bovendien is 'we kunnen veilig aannemen dat' heel bedenkelijk. Vorige week nog reed mijn dochter in Genua tijdens haar vakantie over de nu ingestortte brug, aannemend dat die veilig was. 'Veilig aannemen dat' biedt geen zekerheid.

Totale onzin? Bedenkelijk? Alleen zekerheid telt? C'est le ton qui fait le music, pas le chapeau du musicien. Misschien een heel klein beetje afstemmen op de toon van deze draad? De tijd die er niet is, kan niet worden geteld als tijd. Volkomen logisch dat tijd gedurende al de telbare tijd heeft bestaan; dat is altijd. Ik maakte het nog even vet om je te helpen. Het begrip "altijd" duid je hier als automatisch als betrekkelijk op meer dan wat verloopt door tijd. Het is in deze draad maar spelen met semantiek, maar je mag je best realiseren dat als je spreekt over iets wat geen tijd heeft, dat je het dan hebt over iets waar je je geen voorstelling bij kunt maken. Want het is onbestaanbaar in een wereld die bestaat bij de gratie van het verlopen van de tijd. 
Inhoudelijk was de openingspost van het karakter om iets zodanig in een groot perspectief te plaatsen dat hetgeen geplaatst wordt opgaat en wegvalt in het niet bij het grotere geheel (het verleden is oneindig). Dat is inhoudelijk spelen met de wet van grote getallen. Maar opnieuw inhoudelijk wordt iets reëels niet anders van het vergroten van de omgeving of het perspectief. Maar dat terzijde.

15 augustus 2018 bewerkt door Tomega