Plotselinge diagnoses

[Redactie 0]

Als blijkt dat sinds enige jaren schrikwekkend veel mensen ineens gediagnosticeerd worden met, ik noem maar wat, maagkanker, dan is het alle hens aan dek. Dan wordt er direct onderzocht wat de oorzaak daarvan is en hoe die oorzaak kan worden weggenomen.
Men is er dan wel snel over eens dat er iets goed mis moet gaan binnen de samenleving, als zoveel mensen ineens maagkanker krijgen. Zit er misschien teveel kankerverwekkende stoffen in ons eten, hebben we misschien teveel stress, is er een gemuteerde gen in het spel die de maag vernachelt?
Of hadden mensen altijd al zo vaak maagkanker, maar ontdekken we het nu steeds meer door betere onderzoekstechnieken?

Als echter blijkt dat sinds enige jaren schrikwekkend veel mensen ineens gediagnosticeerd worden met, ik noem maar wat, ADHD, dan is de reactie weer heel anders. Dan wordt het een modetrend genoemd, dan vindt men al sneller dat artsen wel héél gemakkelijk die diagnose stellen bij “gewoon onrustige kinderen.â€
Er wordt dan veel minder gekeken naar de omstandigheden of naar modernere onderzoekstechnieken en verbeterde kennis, want mensen kunnen toch niet massaal een knoopje in de hersenen hebben? Mensen kunnen toch ook gewoon, ja, lástig zijn?

Klopt. Net zoals mensen ook gewoon maagpijn kunnen hebben. Toch is kanker iets anders dan enkel maagpijn en ADHD ook iets anders dan gewoon onrustig zijn. Maar bij fysieke ziekten krijgen artsen nog weleens het voordeel van de twijfel, maar bij psychische ziekten, die eigenlijk vaak ook gewoon fysiek zijn, juist meer het nadeel.
Terwijl het heel wel mogelijk is dat mensen inderdaad écht de laatste tijd veel meer te kampen krijgen met psychische aandoeningen. En dat we ze ook beter weten op te sporen.
Laatst hoorde ik dat één op de vier mensen in Nederland onder een psychische ziekte, aandoening of storing leidt. Eén op de vier. Dat is ontzagwekkend veel.

Waar komen al die ADHD-ers, autisten, borderliners, anorexianen en schizofrenen vandaan? Waren het er altijd al zoveel en merkten we er gewoon weinig van, of is er de laatste tijd nogal een groei in gekomen en knallen zij steeds vaker tegen opgetrokken muren aan? Omdat steeds meer mensen misschien de ontwikkelingen in de samenleving niet meer kunnen bijbenen?
Het is heel wel mogelijk dat er echt alarm moet worden geslagen, dat er misschien echt ontwikkelingen in de samenleving zijn die dergelijke aandoeningen bevorderen. Ontwikkelingen die wij misschien heel belangrijk vinden, maar die misschien toch niet zo goed of verstandig zijn.
Ontwikkelingen die misschien wel de kern van onze huidige beschaving raken.
Maar in plaats daarvan wuiven we dat liever weg met het idee dat er wel veel aanstellerij tussen moet zitten, zodat we niet naar onszelf hoeven te kijken. Als het maar eens maagkanker was geweest...

Robert

Terug naar frontpage

[Ursa 1]

Interessant verhaal Robert. Heb je zelf ook ideeën over welke ontwikkelingen het dan gaat?

[Vigilate et Orate 0]

Dit is idd een heel interessant verhaal. Ik ben zelf verpleegkundige in opleiding en vroeger bestonden de meeste psychische aandoeningen niet.

Volgens mij komt dit ook wel omdat er toen niet over gepraat werd als het niet lekker met je ging en de samenleving was toen totaal anders.

Er zijn tegenwoordig niet voor niks bepaalde ziektes niet meer die vroeger heel veel voorkwamen, terwijl wij nu kampen met ziektes die vroeger niet bestonden..

Zelf denk ik dat het de tijd is waarin we leven. Een hectische drukke tijd waarin veel van ons verwacht wordt als je mee wil doen met de rest. En als je niet meedoet hoor je er niet bij. Veel mensen schamen zich ook als er een psychische aandoening bij hun geconstateerd wordt, want de vraag is hoe hun omgeving er op reageert en of die niet vinden dat ze zich aanstellen. Ik vind het erg dat mensen zich moeten schamen voor hun diagnose omdat andere denken dat het een hype is.

[Bonjour 80]

Vroeger waren er mensen die 'nerveus waren' of 'de zenuwen hadden. Verfijndere diagnostiek, denk ik dan maar. Vroeger bleef veel verborgen wat nu wel aan het licht komt.

Maar ik maak me ook heel veel zorgen over de structuur van de maatschappij. Ik denk dat we met teveel mensen dicht op elkaar wonen, heel veel verkeerde prikkels binnenkrijgen en chemische stoffen binnenkrijgen die we helemaal niet in ons lichaam horen te hebben.

Je hoeft niet gelovig te zijn om te denken dat het allemaal wel wat rustiger aan mag.

[Robert Frans 1.653]

Interessant verhaal Robert. Heb je zelf ook ideeën over welke ontwikkelingen het dan gaat?

Ik denk dat heel veel mensen sowieso enorm overprikkeld raken door de stortvloed van reclames en advertenties, de social media en het constant bereikbaar moeten zijn via telefoon, e-mail en wederom die social media.

Zelfs tijdens een gezellig etentje of feestje wordt er geappt of getwitterd en behoor je dat eigenlijk heel normaal te vinden.

Soms heb je het zelf niet eens in de gaten dat je zo belachelijk veel prikkels krijgt, totdat je bijvoorbeeld naar een klooster gaat, of naar een niet-westers land dat veel minder voorzieningen daarin heeft en ook veel minder reclame.

Probeer maar eens een week zonder Facebook, zonder Twitter, met beperkt telefonisch bereik en met misschien één uurtje televisie per dag te leven. Grote kans dat je zelf ineens een vreemde soort van rust gaat ervaren die je eerder niet kende.

Als je een voetbalwedstrijd kijkt, als je naar een evenement gaat, als je televisie in het algemeen kijkt, een blad leest, op internet surft, zelfs als je naar een openbaar toilet gaat, overal wordt je gebombardeerd met reclame. Ja, zelfs in schoolboeken en op scholen blijkt reclame te vinden.

Ook wordt er enorm veel van je verwacht vandaag de dag, zonder dat je daar zekerheden voor terugkrijgt. Je moet lange dagen kunnen werken, je moet flexibel zijn en zelfs de meest eenvoudige beroepen vragen tegenwoordig dat je "in het team past" en dus allerlei complexe sociale dynamieken moet begrijpen en daarmee juist moet kunnen omgaan. Ook moet je voor de meest simpele handelingen allerlei bureaucratische handelingen optekenen.

Gewoon als bakker goed kunnen bakken en gewoon vriendelijk en beleefd zijn lijkt niet meer voldoende tegenwoordig.

Door dat flexibele werken kun je niet echt een toekomst opbouwen en omdat de vaste lasten steeds duurder worden, maar je loon (of uitkering) niet meegroeit, raken veel mensen ook in financiele zorgen.

Zelfs zoiets gezonds als de zondagsrust, dus die ene werkloze dag in de week, lijkt steeds meer onder druk te staan, omdat de economie 24 uur per dag zou moeten doorgaan.

Die commercie en ook de overheid brengen daarbij bepaald niet echt een rustige, verstandige boodschap. Nee, je wordt geacht volop te kopen. Koop dat tweede huis, neem die tweede auto. Er wordt constant een belachelijk schoonheidsideaal voorgespiegeld, waar vooral jonge vrouwen heel onzeker van worden, dat ook psychologische problemen oplevert.

Aan de andere kant wordt je weer gelokt met de meest lekkere doch ongezonde spijzen, zodat er onvermijdelijk een tweestrijd gaat ontstaan in je denken. Zelfs onze Bolletje lokt mensen nu om tussen ontbijt en lunch door nóg iets te eten. Zijn drie maaltijden per dag niet meer voldoende dan?

Je moet dus vooral kopen, genieten van het leven, positief zijn, nog meer kopen en een sociaal druk, hardwerkend en ook nog creatief bestaan leiden. Klinkt allemaal heel mooi, maar voor veel mensen is dit echt heel vermoeiend.

Wat ook niet helpt, zijn de enorme omwentelingen in de zorg die nu gaande zijn. Geloof me, er verandert echt enorm veel en heel veel patiënten en cliënten leven in onzekerheid. Maar niet alleen zij, zelfs gemeenten weten vaak niet eens wat Den Haag nu weer wil, omdat dat constant veranderd. De nieuwe Eerste Kamer die in mei gekozen gaat worden, zal daarin ook bepaald geen hulp zijn. En wat als het kabinet zou vallen, wat staat er dán weer te gebeuren?

Iedereen die zorg ontvangt, moet in gesprek met de gemeente, terwijl het UWV ook ondertussen uitkeringsgerechtigen aan het herkeuren is. Met een beetje pech wordt je zorg dus stukken verminderd en ook je uitkering. Je wordt geacht heel veel zelf te regelen en vooral te participeren, maar hoe en wat, dat wordt maar niet echt duidelijk.

Tenslotte leven we sowieso nu in een vrij ongezonde omgeving en is, zoals al gezegd, lang niet al ons eten even gezond. Echt frisse lucht is vrij zeldzaam, in veel eten zit veel te veel zout, vet en suiker en zelfs zoiets simpels als elke dag vlees eten is eigenlijk helemaal niet zo gezond.

Niet dat gezond leven nu zo gemakkelijk is, want verschillende organisaties en onderzoeken op dat gebied spreken elkaar tegen en veel commerciele bedrijven proberen ook daar een slaatje uit te slaan en geld aan je te verdienen.

Met allerlei ingewikkelde ingrediënten, dure producten en soms ook radicale leefwijzen die toch helemaal niet zo radicaal zouden zijn (zodat je je een sul voelt als je dat wel zo ervaart) wordt het alleen maar gemakkelijker gemaakt om ongezond en goedkoop te eten.

Bovenstaande klinkt inderdaad erg zwaar op de hand, maar het zijn wel ontwikkelingen die veel mensen in het nauw brengen. Zoals ik al zei: één op de vier Nederlanders heeft psychiatrische problemen. Dat zijn geen cijfers om onbezorgd naast je neer te leggen.

Voor teveel mensen hakken deze ontwikkelingen er enorm in en teveel mensen hebben het aanvankelijk niet eens in de gaten. Die denken dat ik mij nogal aanstel.

Ze leven onbezorgd hun leven, met baan, vrouw of man en kinderen, totdat ze bam! door een vrij normale tegenslag (ontslag, sterfgeval, scheiding) ineens gedwongen worden opgenomen in een gesloten kliniek. En ja, dat gebeurt écht en niet weinig ook. Het kan jou overkomen, het kan mij overkomen. Oók als je kerngezond bent en nooit last van depressies of burnouts hebt gehad.

Ik denk dat voor die ontwikkelingen echt te weinig structurele aandacht is en dat zowel de overheid als de vrije markt onvoldoende oog hebben voor het menselijk welzijn. Ze houden zich vooral bezig met welvaart, met economische groei en met het verdienen van geld, maar welvaart en welzijn zijn toch twee verschillende zaken.

[Quest 90]

@robertF,

Weet je wat eigenlijk nog meer rust geeft, niet overal aan mee willen doen. Juist heel goed en weloverwogen voor jezelf de keus maken om af en toe een dag die smartphone weg te leggen even geen facebook, whatsapp, forums, twitter, nieuws apps, spelletjes etc... Veel mensen hebben het gevoel overal aan mee te moeten doen, maar juist door alles te willen doe je heel veel dingen opervlakkig en zonder enige betekenis. Er is zoveel keus dat overal aan mee willen doen vroeg of laat je tot het besef doet komen dat je daardoor juist heel veel mist, terwijl je eigenlijk dacht juist overal midden in te staan. Sommige mensen komen pas tot dat besef na een heftig gebeurtenis en lopen dan tegen een depressie/burnout of raken hierdoor geestelijk in de war. Ik heb het een paar keer bij collegas gezien, altijd of facebook, elke avond weer een feestje/verjaardag/meeting, altijd whatsappen, altijd de smartphone vast in de pauzes, overal aan meedoen. Tot het besef dat het eigenlijk slechts opvulling is van een oppervlakkig leven, waarin niemand echt in je geintresseerd, waar mensen zich vaak ook niet ontwikkeld hebben in hun baan, waardoor de baan ongemerkt zwaarder is geworden en/of de collega's zich wel ontwikkeld hebben en ze achtergebleven zijn.

Doe dingen met intersse of doe ze gewoon niet, geeft heel veel rust.

[Vigilate et Orate 0]

Tegenwoordig groeien kinderen op met de ipad en smartphone van pa en ma en hebben er zelf al een op de basisschool. Elk kind wil erbij horen en je wilt zelf ook niet dat je kind achterblijft bij de rest. Tegenwoordig wil iedere generatie erbij horen en lopen ze van jong tot oud met smartphones, tablets en hebben FB- en twitteraccountd. Kinderen en volwassenen krijgen hierdoor teveel prikkels Slapeloosheid word daarom denk ik de nieuwe welvaartsziekte omdat men gewoon niet meer tot rust kan komen. Slaap is bedoeld om alle dingen van de gehele dag te verwerken, door weinig te slapen raken er steeds meer dingen onverwerkt. Mensen raken moe, uitgeput, lusteloos en uiteindelijk krijgen ze depressieve klachten.

En wat doen we eraan?

[Evie12 0]

Dat er zwaar bezuinigd wordt in de psychiatrie helpt natuurlijk ook niet

Zo komen meer verwarde mensen tussen wal en schip. Gelijk 'alle gezonde mensen' die dan beweren dat je 'dat soort' moet opsluiten.

Tja, meer en meer consumeren en niet tot rust komen burn out heb je zo

[ZENODotus 142]

Het antwoord lijkt mij wat in het midden te liggen... Volgens verschillende artsen wordt er inderdaad overgediagnostiseerd, maar wil dat niet zeggen dat de aandoeningen niet bestaan, of niet ernstig zijn.

Verder bevat b.v. het boek borderline times ook een iets andere theorie dat het vooral aan onze samenleving ligt, en hier kan ik ook in zekere zin meegaan... Onze maatschappij is een stuk hectischer dan ettelijke decennia geleden zodat die aandoeningen veel meer opvallen dan toen...

Verder zoals iemand aanhaalde "bestonden" die aandoeningen niet echt ettelijke decennia geleden... Om het met de woorden van mijn moeder te zeggen: "Vroeger had je een lastig kind, en daarmee moest je het doen", in de jaren '80 werd er over autisme nog gezegd dat het "waanzin was veroorzaakt door de moeder" (herinner de term ijskastmoeders)... Er is ook een tijd geweest dat men dacht dat het uitsluitend behoorde bij mentale retardie, waarvan we nu natuurlijk beter weten. Van velen die vroeg gediagnostiseerd werden werd dan ook helemaal niet veel verwacht, goed voor een instelling werd er dan gedacht, gelukkig denken we er nu al een beetje anders over.

[henkjan37 0]

Ik denk dat het een combinatie is, maar dat het ook wel van aandoening naar aandoening verschilt.

Een algemeen beeld is wel dat het allerergste dat een ouder kan horen dat zijn of haar dochter gemiddeld of zelfs ondergemiddeld slim is. Dan is het veel fijner om te horen dat je kind eigenlijk wel slim is, maar dat het er door dyslexie helaas niet uitkomt. ADHD heeft trouwens ook best veel met intelligentie te maken. Als iemand minder snel werkende hersenen heeft en gecombineerd wordt met hedendaagse overprikkeling krijg je al snel adhd achtige verschijnselen. Die zou je kunnen verbeteren met meer structuur en bezig zijn op het goede niveau. In de praktijk wordt het opgelost met suiker, energiedrankjes en ritalin. Tsja..