De woestijnvaders en hun ascese: het gevecht met jezelf

[MaartenV 8]

Ik ben een boekje aan het lezen: 'de hemel begint bij jezelf', 'de wijsheid van de woestijnvaders voor mensen van vandaag' van Anselm Grün.

De woestijnvaders waren monniken die zich in de woestijn in de eenzaamheid terugtrokken. Maar wat deden zij daar? Zij voerden een strijd tegen de demonen. Ook het evangelie leert dat in de eenzaamheid en in de woestijn de duivel ons tegemoetkomt met bekoringen.

Deze monniken houden niet zozeer van diepgaande filosofische en theologische bespiegelingen over God, maar gaan eerst de strijd aan met hun eigen innerlijke demonen en zoeken daarin standvastig aan het Woord te blijven. Zij leren eerst hun eigen schaduwzijde kennen en ermee de strijd aangaan.

Omdat hoogdravende theologische bespiegelingen een uiting van eerzucht kunnen zijn. En dus, onderliggend, een toegift aan de bekoring naar eer, naam en faam.

Enkel de deemoed (nederigheid en dienstbaarheid) overwint de Duivel. (iets waar ik ook als mens zelf mee worstel).

In het boekje worden 'onze innerlijke demonen' niet ontkent. Wijzelf zijn niet perfect en dienen ons hele leven met bekoringen te strijden.

Ascese is bijgevolg een innerlijke strijd met de demonen in jezelf om tot God te komen.

Wij zijn slechts mensen en in de eenzaamheid en in ons dagelijks leven komen wij ons hele

leven lang bekoringen tegen. Het is die strijd die de woestijnvaders aangaan.

Zij waarschuwden dus voor al te hoogdravend zoeken naar theologische bespiegelingen. De zoektocht naar God ging door de strijd met je zelf in je cel. In de eenzaamheid ontdek je je eigen duivels en vecht je ermee. Wie standhoudt tijdens die bekoringen vindt op die manier God.

Wij kunnen niet perfect voor God staan.

Wij bidden niet tegen de bekoringen, maar zouden juist meer bekoringen moeten wensen, om er de strijd mee te kunnen aangaan, om zo dichter bij God te komen in de overwinning van onze demonen. Om sterker te worden. Sterker als Christen betekent: milder, zachtmoediger en liefdevol.

Onze jaloezie, onze woede, enz. We moeten die niet onderdrukken, maar erkennen en ontdekken waar die vandaan komt in eerlijkheid. En dan kiezen voor het goede.

Wij bidden dus om geduld in de strijd ertegen. We bidden niet tegen de bekoring zelf.

Aldus het boekje.

Interessante levenslessen van de woestijnvaders.