Vijandig gelijk

[Redactie 0]

De Grinch

Ach, het is al bijna advent, dus waarom niet alvast de Grinch erbij halen?
De Grinch is een monsterachtig wezen die in een sprookjesachtige winterwereld, liggend in een sneeuwvlok, kerst hekelt en daarom elk jaar het weer probeert te dwarsbomen.
Net zoals ook in het echte leven er altijd weer Grinches zijn die menen dat kerst niet gevierd zou moeten worden, omdat het onbijbels of te commercieel zou zijn.
In deze sneeuwvlok is kerst namelijk een onvoorstelbaar groot feest, meer nog dan hier op aarde, waar het hele jaar naartoe wordt geleefd. Uiteraard lukt het hem dan ook nooit om kerst te laten mislukken.
Net zoals ook in het echte leven kerst gewoon gevierd blijft worden, jaar in, jaar uit.
Maar hoe naargeestig en vijandig hij ook mag zijn, in deze scène heeft hij zowaar een heel goed argument. Want kerst draait daar enkel om het kopen en krijgen van veel te veel en veel te grote cadeaus, die uiteindelijk allemaal op de vuilnisbelt belanden, waar hijzelf woont.
Het is enkel hebzucht en materialisme, verpakt in een sfeervolle ambiance.

Dat zie je wel vaker in verhalen, dat de vijand in feite behoorlijk goede argumenten kan hebben die ten grondslag liggen van zijn strijd. En wel écht goede argumenten, dus geen duivelse verdraaiingen zoals bij de bekoringen van Jezus.
Argumenten waar je het als goed gelovige eigenlijk wel mee eens moet zijn.
Soms lijkt de held zelfs helemaal niet zo goed en heldhaftig te handelen. Neem nu Neo, uit de Matrix. Geweldig, hij wil de mensen bevrijden uit de Matrix. Maar wat daarna dan?
De echte aarde is letterlijk onleefbaar geworden, zonder enige warmte, licht of natuur en de enige stad waar men nog redelijk kan leven is erg spartaans, kan nooit miljoenen mensen tegelijk voeden en ligt onvoorstelbaar diep onder de grond.
Terwijl in de Matrix mensen een gewoon, normaal leven leiden en in elk geval een zeer overtuigende illusie van vrijheid hebben. Daar trouwen ze, genieten ze van lekker eten, alles wat wij hier ook doen. Logisch, want wij zitten natuurlijk ook gewoon in de Matrix...
Het lijkt er dus meer op dat de Matrix vrijwel de enige kans voor de mensheid geworden is om überhaupt nog te overleven als soort.

Held of vijand, vriend of tegenstander, het is soms ook maar net hoe je het bekijkt.
Soms ontlokt de held met zijn gedrag alleen maar erger kwaad uit, als blijkt dat de dood van dat vreselijke monster een poort opent voor een onsterfelijke en nog veel ergere duivel.
En soms strijd de vijand juist tegen het kwaad zelf, omdat hij inziet welke fout de held wil begaan, of omdat hij inziet dat ogenschijnlijk goede mensen soms net zo egocentrisch en kwaadwillend handelen als hijzelf. Soms laat hij enkel maar de rotzooi zien die ook in jou en mij leeft.
De rotzooi die wij ophopen en liever diep wegstoppen en waar hij elke dag weer mee te maken krijgt, omdat hij om wat voor reden ook daarheen verbannen is.

Robert

Terug naar frontpage

[Ursa 1]

The Grinch +1!

Wat voor mij zou meespelen in de Matrix is dat de mens in feite als 'batterij' gebruikt wordt. Ik zou de mensen vrijheid willen geven zelf over hun lot te beschikken.

[Robert Frans 1.653]

Interessante vraag is dan, in geval van de Matrix, of dat wel mogelijk is. Als je immers de waarheid weet over de Matrix, kun je dan nog terug? Kun je dan nog leven in een wereld die een leugen is?

Natuurlijk, in de eerste film keert iemand daadwerkelijk terug, maar zijn geheugen wordt dan ook gewist, zodat alles weer is als normaal. In feite wordt zijn keuze dan zodanig tenietgedaan, dat hij in feite die keuze nooit heeft gemaakt.

En wat zou er gebeuren als alle Matrixbewoners zich bewust worden van de Matrix en er toch willen blijven wonen? Grote kans dat ze, zeg maar, wel wat meer eisen gaan stellen en willen dat alle ellende wordt opgeheven.

Maar ja, dan raken ze helemáál hun vrije wil kwijt, omdat zowel goed als kwaad daaruit voortkomen, en dan kunnen volgende generaties natuurlijk niet meer kiezen...

[Olorin 155]

Of die persoon werkelijk terug kan keren of dat het een leugen is zullen we nooit weten, Cypher sterft immers.

Het aardige is dat in The Matrix voor degenen die het weten, het allemaal nep aanvoelt. De steak smaakt niet meer het zelfde. En al die ellende zit er in de eerste plaats in de simulatie omdat men er anders niet meer in zou geloven. Om het geloofwaardig voor ons te houden moeten we lijden.

Uiteindelijk is het of geloven in een sprookje, of leven in een dystopische werkelijkheid.