Helpt God altijd, of alleen maar soms?

[Redactie 0]

Niet alle gebeden worden verhoord. De bijbel noemt veel beloften van gebedsverhoring, maar de praktijk lijkt daarmee niet in overeenstemming. Er zijn veel mensen teleurgesteld, omdat het uitblijven van een antwoord zo opvatten dat bijvoorbeeld God geen belangstelling zou hebben, dat God niet betrouwbaar zou zijn of zelfs dat Hij niet bestaat.

Hoe kan het dat de Bijbel spreekt over een God Die alles kan, Die het beste met ons voorheeft, en toch niet altijd helpt?

Er is zelfs een Opwekkingslied over geschreven: Soms brengt God de storm tot stilte, soms leidt Hij ons er doorheen (Opwekking 729). Is hier een Bijbelse grond voor, en wat kunnen we hier in de praktijk mee? Laten we lezen Jesaja 43:1 en 2 (uit de Herziene Statenvertaling):

1 Maar nu, zo zegt de HEERE,
uw Schepper, Jakob, uw Formeerder, Israël:
Wees niet bevreesd, want Ik heb u verlost,
Ik heb u bij uw naam geroepen, u bent van Mij.
2 Wanneer u zult gaan door het water, Ik zal bij u zijn,
door rivieren, zij zullen u niet overspoelen.
Wanneer u door het vuur zult gaan, zult u niet verbranden,
geen vlam zal u aansteken.

Deze woorden zijn gericht aan het volk Israël. Bij het schrijven van deze Bijbelstudie ga ik er vanuit dat God op dezelfde manier om gaat met Zijn kinderen in onze tijd, als indertijd met Zijn volk. Dat doe ik op basis van Hebr. 13:8, waarin staat dat God gisteren, heden en tot in eeuwigheid dezelfde is. Daarom mogen deze teksten gelden voor iedereen die door Jezus Christus Zijn eigendom geworden is.

Geroepen en Zijn eigendom
Het uitgangspunt, dat onze angst voor problemen en onze onzekerheid over de toekomst kan wegnemen, is het feit dat we Gods eigendom geworden zijn. Hij is allereerst natuurlijk onze Schepper. Daar komt bij dat, wanneer we het offer van Jezus Christus hebben aangenomen, Hij ook onze Verlosser is, net als in vers 1 van onze tekst. Wij hebben dan Zijn Naam aangeroepen (een ieder die de Naam des Heren aanroept zal behouden worden). Het is mooi om te lezen dat dit vers spreekt over God, Die ons eerst geroepen heeft. En daarom zegt Hij: u bent van Mij.

Een paar vragen:
- Hoe ervaar je dit: "We zijn het eigendom van God"?
- Is dit benauwend, of juist bevrijdend?
- Kunnen we het accepteren niet meer van onszelf te zijn? Overzien we de gevolgen daarvan?

Soms is Zijn aanwezigheid het antwoord
Deze door God mogelijk gemaakte relatie, namelijk geroepen en gered te zijn, zorgt er niet voor dat we nooit meer problemen of zorgen zullen hebben. Wel belooft de Heer dat Hij altijd bij ons zal zijn. Vers twee van Jesaja 43 zegt, dat als we door het water gaan, Hij bij ons is met Zijn aanwezigheid. En wanneer we door kolkende rivieren moeten gaan zullen we niet overspoeld worden. Oftewel,  geen moeite zal boven ons hoofd uitstijgen, ons overmeesteren of ons te veel blijken te zijn (vergelijk 1 Korintiërs 10:13). Koning David schrijft iets vergelijkbaars in Psalm 138:3. Hij noemt daarin dat Gods antwoord te vinden is in de kracht, waarmee Hij ons bemoedigt.

Er zijn moeiten die niet binnen een week oplossen. Er zijn er zelfs die jaren duren, of nooit opgelost worden.
- Kunnen we dat accepteren, of maakt ons dat opstandig of boos? Heb je zoiets wel eens ervaren?
- Geeft het troost dat God wel altijd aanwezig is? Of denk je juist: Waarom doet Hij dan niets?
- Heb je wel eens ervaren dat Hij je bemoedigt zonder het probleem op te lossen?

Soms is Zijn ingrijpen het antwoord
De tweede helft van vers 2 uit Jesaja 43 spreekt van een wonder; een ingrijpen van God dat normaal gesproken niet zou gebeuren. Wanneer u door het vuur zult gaan, zult u niet verbranden. Ook dit komt voor. Wonderen gebeuren nog steeds. Mensen die door vuur, door zware beproeving, door dodelijke ziekte bedreigd worden, en daar niet door worden aangetast. Door een Goddelijk ingrijpen blijven zij bewaard.

Wanneer God kiest voor ingrijpen met een wonder, of wanneer God in de moeite bemoedigt met Zijn aanwezigheid, wordt ons niet verteld. Denk aan Opwekking 729. Soms verdwijnt de storm, maar soms moeten we er doorheen. We weten wel dat God er elke dag weer is en ons oproept om niet bevreesd of bezorgd te zijn. Hij is er. Altijd.

Nog een paar vragen tot slot:
- Heb je wel eens een wonder meegemaakt?
- Als dat wonder niet gebeurd zou zijn, wat zou dat gedaan hebben met je relatie met God?
- Als je nog nooit een wonder (van verlossing) hebt meegemaakt, zou je dat willen, en waarom?
 

Steven Verhorst - ZijnWoord.nl

Terug naar frontpage

[MysticNetherlands 298]

Ik krijg steeds meer moeite met de redelijk standaard uitleg zoals hierboven geschetst. Ik hoorde hem min of meer 2 zondagen geleden in de dienst nog. Maar waar is God bij de Russische baby's, peuters en andere kinderen die in pedo-films worden verkracht en vervolgens vermoord worden? Waar is God bij de mensen in Ukraine die aan de krokodil verslaafd zijn en eraan sterven? Bij de gehandicapte mensen die in een sloppenwijk in India in de stront op de grond liggen te wachten op de dood? Bij de geiten die net zonder verdoving twee messteken, een kogelwond en een geamputeerde achterpoot hebben doorstaan als pijn-psychologisch experiment? Bij de wasbeerhonden die nog leven terwijl ze gevild worden voor een achterlijke bontkraag? Natuurlijk er zal af en toe een kindje uit een pedo-kring gered worden (hoewel de politie in Rusland niet echt bekend staat om hun jacht op pedofielen die films produceren), of een wasbeer door eoa dierenactivist bevrijd worden... maar waar is God bij al dat onbeschrijflijke leed?

[Robert Frans 1.653]

En wat dacht je van dat lieve christelijke meisje, die zo vertrouwde op God, maar uiteindelijk toch de bittere strijd tegen haar gebroken geest verloor en zichzelf van het leven beroofde? "Geen moeite zal boven ons hoofd uitstijgen, ons overmeesteren of ons te veel blijken te zijn?" Nee, zulke antwoorden volstaan veel vaker niet dan wel. God verbindt zich duidelijk niet erg enthousiast aan onze vrome uitspraken en laat zich bepaald niet gemakkelijk verdedigen door hen die oprecht over Hem willen spreken, maar ook oog willen blijven houden voor de afschuwelijke werkelijkheid waarin wij leven.

Wat ik vooral hoor, is dat antwoorden eigenlijk ook helemaal niet van belang zijn. Het zoeken naar een antwoord is voor veel mensen vooral het zoeken naar vrede, naar berusting, naar aanvaarding. En zo naar genezing, die daardoor ook fysiek kan plaatsvinden. Een gevonden antwoord is dan enkel een middel daartoe en kan voor elk mens totaal anders zijn. Maar soms vindt iemand het antwoord niet, vindt diegene geen vrede en soms verliest iemand die verschrikkelijk zware strijd. Ze sterven aan het ruwhouten kruis dat God ze te dragen gaf en we mogen hopen en bidden dat God ze dan ook een Pasen wil geven.

[MysticNetherlands 298]

Mooi en eerlijk beantwoord Robert. Ik heb t er persoonlijk erg moeilijk mee, al t leed in deze wereld. Ik vind dat zeer moeilijk te verkroppen, ook theologisch gezien.

[Wietse 0]

Mooi en eerlijk beantwoord Robert. Ik heb t er persoonlijk erg moeilijk mee, al t leed in deze wereld. Ik vind dat zeer moeilijk te verkroppen, ook theologisch gezien.

De mens word verdorven geboren de 1 nog verdorvener dan de ander blijkt maar weer, dit is het resultaat als je alle ellende onder de loep neemt. Daarom moeten we blijven bidden en hopen dat Jezus snel terug komt op Aarde.

[Étoile 0]

Ik krijg steeds meer moeite met de redelijk standaard uitleg zoals hierboven geschetst. Ik hoorde hem min of meer 2 zondagen geleden in de dienst nog. Maar waar is God bij de Russische baby's, peuters en andere kinderen die in pedo-films worden verkracht en vervolgens vermoord worden? Waar is God bij de mensen in Ukraine die aan de krokodil verslaafd zijn en eraan sterven? Bij de gehandicapte mensen die in een sloppenwijk in India in de stront op de grond liggen te wachten op de dood? Bij de geiten die net zonder verdoving twee messteken, een kogelwond en een geamputeerde achterpoot hebben doorstaan als pijn-psychologisch experiment? Bij de wasbeerhonden die nog leven terwijl ze gevild worden voor een achterlijke bontkraag? Natuurlijk er zal af en toe een kindje uit een pedo-kring gered worden (hoewel de politie in Rusland niet echt bekend staat om hun jacht op pedofielen die films produceren), of een wasbeer door eoa dierenactivist bevrijd worden... maar waar is God bij al dat onbeschrijflijke leed?

Ik worstel met dezelfde moeites als jij, en heb nooit een echt antwoord kunnen vinden... Je kan echt lijden niet af doen met een: God helpt ze er wel doorheen. Ondanks dat ik geloof dat God ieder mens nabij is, geloof ik nog meer dat hij ons de verantwoordelijkheid heeft gegeven voor elkaar te zorgen. En we falen gigantisch, net nog een giga discussie op de bbc pagina gelezen, waar mensen met de bijbel in hun hand reageren dat alle homo's ge-executeerd moeten worden, dat ze wezens lager dan mensen zijn... En die minachting voor mensen en dieren is precies ook daar in de voorbeelden die jij noemt, en dan vraag ik mij wel af, was het niet: heb de ander lief als je zelf? en is God niet liefde? en is de liefde niet geduldig, verdraagzaam, en wat al niet meer?

De liefde is geduldig en vol goedheid. De liefde kent geen afgunst, geen ijdel vertoon en geen zelfgenoegzaamheid. Ze is niet grof en niet zelfzuchtig, ze laat zich niet boos maken en rekent het kwaad niet aan, ze verheugt zich niet over het onrecht maar vindt vreugde in de waarheid. Alles verdraagt ze, alles gelooft ze, alles hoopt ze, in alles volhardt ze. De liefde zal nooit vergaan.’

—I Kor. 13:4-8a

Al het lijden is niet omdat God wel of geen gebeden verhoord, maar omdat de mens faalt haar naaste lief te hebben. En dan toch vind ik mezelf met de vraag: Waarom doet God het niet? Waarom laat hij ons slachtoffers maken?

[Sanne69 28]

Al het lijden is niet omdat God wel of geen gebeden verhoord, maar omdat de mens faalt haar naaste lief te hebben. En dan toch vind ik mezelf met de vraag: Waarom doet God het niet? Waarom laat hij ons slachtoffers maken?

Zowel de duivel als Adam en Eva dachten dat zijzelf en de wereld beter af waren als ze God als regeerder zouden afwijzen en dat ze zichzelf zouden gaan regeren. De enige manier om te bewijzen of ze gelijk zouden hebben, is door het toe te laten. De hele wereld is daarom in de macht van de goddeloze, staat er in 1 Joh.5:19.

Als God nu bijvoorbeeld zou ingrijpen om verschrikkelijke zaken te voorkomen, dan zou hij toch juist de duivel steunen? Dan zouden we juist het idee krijgen: het gaat allemaal wel prima zo. Maar nu begrijpen we maar al te goed dat het waar is wat er staat in Jeremia 10:23.

[pyro 22]

Ik heb 't er persoonlijk erg moeilijk mee, al het leed in deze wereld. Ik vind dat zeer moeilijk te verkroppen, ook theologisch gezien.

Theologisch gezien: de bijbel staat vol met oproepen tot sociale rechtvaardigheid. Omzien naar mensen die iets nodig hebben alsof we het zelf nodig zouden hebben, en dienovereenkomstig handelen. En een goed rentmeesterschap voeren over alles wat God ons heeft toevertrouwd.

[Étoile 0]

Al het lijden is niet omdat God wel of geen gebeden verhoord, maar omdat de mens faalt haar naaste lief te hebben. En dan toch vind ik mezelf met de vraag: Waarom doet God het niet? Waarom laat hij ons slachtoffers maken?

Zowel de duivel als Adam en Eva dachten dat zijzelf en de wereld beter af waren als ze God als regeerder zouden afwijzen en dat ze zichzelf zouden gaan regeren. De enige manier om te bewijzen of ze gelijk zouden hebben, is door het toe te laten. De hele wereld is daarom in de macht van de goddeloze, staat er in 1 Joh.5:19.

Als God nu bijvoorbeeld zou ingrijpen om verschrikkelijke zaken te voorkomen, dan zou hij toch juist de duivel steunen? Dan zouden we juist het idee krijgen: het gaat allemaal wel prima zo. Maar nu begrijpen we maar al te goed dat het waar is wat er staat in Jeremia 10:23.

Dus omdat twee mensen in het verre verleden een verkeerde keus maakten, en om Zijn punt te maken, laat God nu kinderen verkracht en vermoord worden, mensen gemarteld worden op de meest afschuwelijke wijze, etcetera? Ik vind dat toch een weinig logische verklaring..

[MysticNetherlands 298]

Ik was liever n gehoorzame robot in een perfecte wereld vol andere gehoorzame robots, en geen leed.

[broer konijn 0]

Dus omdat twee mensen in het verre verleden een verkeerde keus maakten, en om Zijn punt te maken, laat God nu kinderen verkracht en vermoord worden, mensen gemarteld worden op de meest afschuwelijke wijze, etcetera? Ik vind dat toch een weinig logische verklaring..

Soms zie je bij ontspoorde kinderen dat ze zijn vervuld van egocentrische liefdeloosheid en absoluut voor geen enkele rede vatbaar, en als redelijke oorzaak wordt gewezen naar de ouders die het kind niet genoeg hebben gegeven.

Maar:

De mens kiest voor zijn eigen heerschappij.

De mens krijgt de vrijheid om zijn eigen heerschappij te vestigen.

De mens is eigenaar van zijn lijf en zijn bloed en zijn bezittingen.

En de mens breekt dat stelselmatig af

in liefdeloosheid, gewetenloosheid, hardvochtigheid, en haat.

En als dan de vruchten van liefdeloosheid zijn deel worden,

wijst deze rebellerende mini-heerser op een ander en zegt:

wat een vreselijke toestanden worden door hem geduld.

Maar het staat de mens vrij om zijn eigen aardse paradijs te scheppen,

en zijn eigen wet, en zijn eigen vrede.

God heeft ten tijde van Noach de stekker uit de bestaande schepping getrokken, omdat de mens het maar niet begrijpen kan dat de mens zelf moet beginnen met het geloof dat voor elke daad van liefdeloosheid vergelding komt.

Maar de mens zoekt in zelfzuchtigheid zichzelf alleen.

Vanaf het moment dat de mens serieus begint te rekenen met de wet dat zelfs elke tolerantie van liefdeloosheid een zwaardere vergelding brengt in kommer en kwel, kan ook de mens op aarde vrede stichten. Want waar liefde woont gebiedt de Heer Zijn zegen.

En een huis dat zichzelf verdeelt en vereet, dat heeft geen beginsel van bestaan.

Logisch is dat elke verkrachting een dader heeft.

Rechtvaardig is dat elke dader wordt gestraft.

Geweldig is dat, voor elke ziel die ergens in deze chaos en ellende naar God grijpt,

ook daadwerkelijk die ellende en gruwel niet meer is dan een tijdelijk lijden.

Heerlijk is de toekomst voor wie goed doet.

Eerlijk is de toekomst voor wie slecht doet.

De samenhang is logisch. De richting is voor eke levende ziel op aarde helder.

Onlogisch is dat ellende nog voorkomt.

[broer konijn 0]

Ik was liever n gehoorzame robot in een perfecte wereld vol andere gehoorzame robots, en geen leed.

Is een wereld zonder liefde perfect?

[Hitchens 134]

Dus omdat twee mensen in het verre verleden een verkeerde keus maakten, en om Zijn punt te maken, laat God nu kinderen verkracht en vermoord worden, mensen gemarteld worden op de meest afschuwelijke wijze, etcetera? Ik vind dat toch een weinig logische verklaring..

God heeft ten tijde van Noach de stekker uit de bestaande schepping getrokken, omdat de mens het maar niet begrijpen kan dat de mens zelf moet beginnen met het geloof dat voor elke daad van liefdeloosheid vergelding komt.

Maar de mens zoekt in zelfzuchtigheid zichzelf alleen.

Een God pleegt genocide op zijn eigen schepping, en we noemen hem liefdevol. Reden: de schepping wil het maar niet snappen. Moet toch even gezegd worden.

[Bonjour 80]

Zowel de duivel als Adam en Eva dachten dat zijzelf en de wereld beter af waren als ze God als regeerder zouden afwijzen en dat ze zichzelf zouden gaan regeren.

DE slang was sluw. Over zijn motieven kunnen we slechts gissen. Adam en Eva kunnen ook andere motieven hebben gehad. Er staat slechts 'als goden kunnen leven'. Wellicht wou Eva meer kennis hebben om God beter te kunnen dienen.

Ik vind het altijd erg gevaarlijk als er interpretaties aan het verhaal toegevoegd worden, die niet op juistheid controleerbaar zijn.

[MysticNetherlands 298]

Ik was liever n gehoorzame robot in een perfecte wereld vol andere gehoorzame robots, en geen leed.

Is een wereld zonder liefde perfect?

Is onvrijwillige liefde dan geen echte liefde? Ik geloof en snap steeds minder van dat christelijke paradepaardje eerlijk gezegd. Had Hij ons maar als liefdevolle, gehoorzame mensen geschapen. Geen keuze, nergens voor nodig.

[broer konijn 0]

God heeft ten tijde van Noach de stekker uit de bestaande schepping getrokken, omdat de mens het maar niet begrijpen kan dat de mens zelf moet beginnen met het geloof dat voor elke daad van liefdeloosheid vergelding komt.

Maar de mens zoekt in zelfzuchtigheid zichzelf alleen.

En God pleegt genocide op zijn eigen schepping, en we noemen hem liefdevol. Reden: de schepping wil het maar niet snappen. Moet toch even gezegd worden.

Die schepping zou in elk geval sterven. Het enige wat God deed was de tijd bekorten en de groter wordende liefdeloosheid stoppen die niet alleen de eigen generatie maar ook alle toekomstige generaties ombrengt en in de val meesleurt.

Het is daarom geen genocide, maar het snoeien tot op de stam. Kijk naar de natuur en ontdek hoe dat werkt. Bijna ongelooflijk als je ziet wat een geheel afgeknotte stam na een paar jaar laat zien.

Maar vergelijk het ook eens concreet met en situatie van nu: Wat nu als je weet dat er gezondheid is voor een deel van de mensheid en sterven voor een ander deel, en je ziet precies voor ogen aan de symptomen wie welke ziekte heeft. Zeg maar Ebola, of een nieuwe dodelijke griep. Als dan die zieken komen en met geweld ook de gezonden meeslepen, dan zul je hard optreden en de gezonden beschermen.

Voor een christen ligt dat genuanceerder, want een christen weet dat dit leven geen eindstation is en een christen weet dat de test op aarde is om liefde te bewijzen om zo een beter leven te winnen. Een gewisse dood tegemoet gaan uit liefde is voor een christen een edele daad of een berusting in volgzame lijdzaamheid en volharding.

In termen van eeuwig leven en een eeuwige dood: Een christen kan leven brengen aan de levende doden. Een christen heeft daarom geen intrinsiek belang bij aards leven rekken, maar een belang om meer eeuwig leven te winnen, naast zijn eigen leven dat al gewonnen is.

En dan nu terug naar de genocide van God ten tijde van Noach en over Sodom en Gomorra en over Egypte bij de uittocht en over zelfs het volk Israël bij het gouden kalf en over Jeruzalem: Wat precies wordt er afgenomen van de mens? Zijn leven in ongerechtigheid op een aarde, die hij verpest, die niet Zijn eigendom is, en die hij niet zelf heeft gemaakt.

Wat precies wordt hem dan afgenomen? Als het ware het leven in het "paradijs": hij wordt eruit gestuurd. Dat is precies hetzelfde als Adam en Eva overkwam, maar dan wel een niveau lager op de schaal van genade. En als we weten dat ons leven op aarde al een niveau erboven heeft van het paradijs, dan is nog fantaseerbaar dat eronder ook nog een niveau is van genade die wij niet kennen. Want de Schrift zegt: Ook ging Hij af in de dood om het evangelie te prediken in de gevangenis van de dood. Maar zoals het Adam en Eva niet geoorloofd was om te rekenen met de kennis van de slang dat ze toch niet zouden sterven, zo is het ons ook niet geoorloofd om te rekenen met nog een schaal van genade. Want net als voor Adam en Eva geldt voor ons: Eer God en onderwerp je aan Zijn gezag in volhardende liefde en barmhartigheid en trouw.

De overheersende waarheid is dus dat de ziel overleeft, en dat de ziel na de tijdelijke beproeving een tijd heeft zonder einde van ellende; of anders van heerlijkheid. En niet de mens maar God is het, die de maat van verdrukking en beproeving bepaalt.

[broer konijn 0]

Ik was liever n gehoorzame robot in een perfecte wereld vol andere gehoorzame robots, en geen leed.

Is een wereld zonder liefde perfect?

Is onvrijwillige liefde dan geen echte liefde? Ik geloof en snap steeds minder van dat christelijke paradepaardje eerlijk gezegd. Had Hij ons maar als liefdevolle, gehoorzame mensen geschapen. Geen keuze, nergens voor nodig.

De liefde is ook niet vrijwillig. Er MOET voor gekozen worden. Adam en Eva moesten kiezen om te gehoorzamen. De mogelijkheid van ongehoorzaamheid was slechts een middel om te bewijzen dat zij God liefhebben en juist niet als robotten zonder liefde geprogrammeerd waren. Toch zijn ook de robotten van jouw smaak en voorkeur wel degelijk geschapen. Maar daar bleef het niet bij.

Let maar eens op de leliën op het veld, hoe zij groeien en bloeien; zij werken niet en maken zich geen kleding; maar zelfs de ongeëvenaard wijze en rijke Koning Salomo in al zijn heerlijkheid, is nooit zo bekleed geweest als een van deze bloemen.

Kijk eens naar de vogels in de lucht, zij zaaien niet en maaien niet en verzamelen geen voedsel in schuren; maar ze worden toch gevoed door God.

En jij bent mens, dus oordeel zelf: kun jij door je in te spannen of je op een of andere manier druk te maken, een meter aan je lengte toevoegen?

Deze bloemen en dieren zijn gehoorzaam geschapen, en zij komen niet in opstand tegen God. De bloemen kennen geen lijden of verdrukking hoewel zij wel leven hebben, en de dieren volgen hun geschapen richting en we noemen het instinct - alsof we beseffen dat de aansturing van buiten komt. En het is uitsluitend door de zonde van een nog rijker geschapen schepsel dat deze schepselen zich in dood en ellende begeven.

De mens is méér dan deze schepselen. Jij bent meer dan een bloem of een dier. Maar ook jij dient God te volgen. Maar anders dan de planten heb je een keuze van bewegen en inrichten van je leven in afstemming op je omgeving en je eigen omstandigheden en voorkeuren. En anders dan de dieren heb je een keuze van liefhebben en normatief je keuzes overwegen of je ze goed vindt of slecht.

Jij bent als mens daarin niet beter dan een ander schepsel zoals een bloem of een vlinder. maar je bent wel méér, namelijk meer naar de gelijkenis van God.

En dan kun je verlangen om nooit mens geworden te zijn. Om als een bloem op het veld of als een vogel in de lucht geschapen te zijn. Maar dat zul je ook meemaken. Want in de opstanding zal er geen ellende meer zijn.

Je emotie is dus niet zo raar maar zeer terecht voor wie de ellende ziet en verlangt naar God en naar het goede. In wezen klaag je daarmee waarom God geen engelen geschapen heeft. Nou, wie zegt dat Hij dat niet al eerder gedaan heeft?! Het punt is echter dat het de realiteit is dat de mens meer heeft van God, en dat de wereld van God bestaat uit licht en donker, liefde en liefdeloosheid. De vraag is daarom voor nu of je niet alvast wilt beginnen om alvast bloem en vogel te zijn, uitsluitend geschikt om het goede te doen en daarin te blijven. Daar is weinig voor nodig, maar wel volharding om vast en onbeweeglijk te blijven staan zoals een bloem vast staat, en om duidelijk slechts één richting op te lopen zoals een dorstig dier dat naar het water loopt.

En aan de bloemen en de vlinders kun je altijd zien dat wel degelijk is geschapen wat jij verlangt dat geschapen had moeten worden. Het meerdere dient ook tot meer eer aan God. Dat is niet een zaak van jou, maar een zaak tussen God en Zijn schepping.

[Sanne69 28]

Zowel de duivel als Adam en Eva dachten dat zijzelf en de wereld beter af waren als ze God als regeerder zouden afwijzen en dat ze zichzelf zouden gaan regeren.

DE slang was sluw. Over zijn motieven kunnen we slechts gissen. Adam en Eva kunnen ook andere motieven hebben gehad. Er staat slechts 'als goden kunnen leven'. Wellicht wou Eva meer kennis hebben om God beter te kunnen dienen.

Ik vind het altijd erg gevaarlijk als er interpretaties aan het verhaal toegevoegd worden, die niet op juistheid controleerbaar zijn.

Misschien is het niet geheel duidelijk wat de motieven van de duivel zijn als je alleen het verslag in Genesis leest. Maar in combinatie met andere gedeelten uit de Bijbel wordt het wel duidelijker. In Lukas 4:7, waar Satan Jezus beproeft, staat waar het hem om te doen is, namelijk de wens om aanbeden te worden. Jezus kon de koninkrijken van deze wereld krijgen, wanneer hij Satan zou aanbidden. Satan kon deze koninkrijken aanbieden, want in 4:6 staat: "zij is mij overgegeven, en ik geef haar wie ik wil".

Nu wordt er wel eens gezegd: ja, maar Satan is een leugenaar, dus is het wel waar wat hij in 4:6 zegt? Terechte opmerking natuurlijk. Jezus spreekt hem in ieder geval niet tegen. En was het anders dan wel een beproeving voor Jezus? Nu kon hij zonder te hoeven lijden, macht krijgen. Dat zou verleidelijk kunnen zijn.

En bovendien, noemde Jezus Satan zelf niet de "heerser van de wereld"? - Zie Joh.12:31/14:30.

[Hitchens 134]

Die schepping zou in elk geval sterven. Het enige wat God deed was de tijd bekorten en de groter wordende liefdeloosheid stoppen die niet alleen de eigen generatie maar ook alle toekomstige generaties ombrengt en in de val meesleurt. Het is daarom geen genocide, maar het snoeien tot op de stam. Kijk naar de natuur en ontdek hoe dat werkt. Bijna ongelooflijk als je ziet wat een geheel afgeknotte stam na een paar jaar laat zien.

Als ik je even vrij vertaal dan zeg je in feite het volgende. God heeft de mens geschapen. Deze mens maakte fouten, voldeet niet in zijn ogen, dus roeide hij de gehele mensheid uit, op een select groepje na. En dat noemen we geen volkerenmoord, nee, we noemen het 'het snoeien tot op de stam'. Want als God het niet deed, dan had de mens het zelf wel gedaan.

Kort samengevat. Genocide is oké, uitstekend middel zelfs, als je maar van te voren weet dat degene die je uitroeit er toch wel een potje van maakt. Voorwaarde is dat je een paar 'goede' exemplaren overhoudt, die weer een gezonde mensheid op kan bouwen.

Maar we hebben het hier niet over een plant. We hebben het over mensen. Ik krijg spontaan gedachten in mijn hoofd over enkele historische figuren die er ongeveer zo over dachten. Wat je in mijn ogen aan het doen bent is redenen verzinnen voor het goedpraten van volkerenmoord. God mag de mensheid uitroeien wanneer het hem uitkomt, hij heeft er immers goede redenen voor...