Die goede spreker

[Redactie 0]

Die goede spreker preekte regelmatig in de kerk en werd alom gewaardeerd. Sterker nog, de kerk zat bomvol als hij weer op de kansel stond. Vol vuur en vol passie verkondigde hij het Evangelie en wist hij vele harten te raken. Soms was hij buitengewoon scherp en soms was hij juist heel mild. En altijd gingen de mensen weer naar huis vol inspiratie en vol mooie gedachten. Hij sprak concreet, praktisch, maar ook heel diepgaand en mystiek.

Het was nog niet zo lang geleden dat het gebeurde. De man was op zijn werk, zoals elke dag, toen het afschuwelijke bericht binnenkwam. Zijn vrouw en kinderen, allemaal weggesleurd en beestachtig vermoord. Hij haastte zich toen onmiddellijk naar zijn huis, maar vond daar alleen de verschrikkelijke puinzooi die de moordenaars ervan gemaakt hadden. Pas op het dorpsplein vond hij hun lichamen terug, samen met die van vele anderen.

Zijn preken waren niet geliefd omdat ze zo lekker kort waren, omdat er zoveel kwinkslagen inzaten, of omdat hij zulke geweldige retorische foefjes gebruikte. Nee, hij preekte eigenlijk vrij rechttoe rechtaan en zijn preken duurden vaak ook langer dan gemiddeld. Toch bleven de mensen geboeid luisteren tot aan het amen. Het geloof nam toe in die kerk en de kerkdiensten waren er vervuld met bezieling, schoonheid en echte liefde voor elkaar.

Nooit zou hij het moment vergeten dat hij in de ogen van zijn kinderen keek. Zo vol leven leken ze nog, maar ook zo levenloos. Ze waren vast nog thee aan het drinken met moeder, zo vlak na schooltijd. Hij was niet alleen op het plein. Vele mensen rouwden daar om hun geliefden. Er was flink huisgehouden in het dorp. Het duurde dan ook vele maanden voordat hij weer naar de kerk kon gaan. Gewoon, omdat hij toch gezelschap zocht.

Vele mensen daar troostten de man en bemoedigden hem met mooie woorden. Ook die goede spreker kwam naar hem toe. De man keek hem toen aan en de spreker keek terug. Beiden hadden een diepe pijn in de ogen die niet te omschrijven was. De spreker wilde iets zeggen, maar hij merkte voor het eerst dat zijn adem stokte. Uiteindelijk schudde de man zijn hoofd, zei zachtjes gedag en ging weer. Ooit zou hij die goede spreker kunnen vergeven.

Robert

Terug naar frontpage

[Archillion 0]

Wat heeft de spreker gedaan, dat hij vergeven moet worden?

Of speelt het zich af in een land waar christenen vervolgd worden?

[Robert Frans 1.542]

Het is een spreker uit de heilige Schrift.

[tucker 28]

Ook die goede spreker kwam naar hem toe. De man keek hem toen aan en de spreker keek terug. Beiden hadden een diepe pijn in de ogen die niet te omschrijven was. De spreker wilde iets zeggen, maar hij merkte voor het eerst dat zijn adem stokte. Uiteindelijk schudde de man zijn hoofd, zei zachtjes gedag en ging weer. Ooit zou hij die goede spreker kunnen vergeven.RobertTerug naar frontpage

Toch vreemd hoe mensen op zo'n moment liever stil zijn dan spreken. Maar waarom het vergeving nodig heeft is mij een raadsel, had de man waarvan de kinderen en vrouw zijn omgebracht wel nood aan woorden?

[Eulogía 0]

Het is een spreker uit de heilige Schrift.

Het zegt mij zo niets. Betreft het een apocrief of deuterocanoniek boek of gaat het om een boek dat ook door de protestanten wordt erkend?

[Ursa 1]

Ook die goede spreker kwam naar hem toe. De man keek hem toen aan en de spreker keek terug. Beiden hadden een diepe pijn in de ogen die niet te omschrijven was. De spreker wilde iets zeggen, maar hij merkte voor het eerst dat zijn adem stokte. Uiteindelijk schudde de man zijn hoofd, zei zachtjes gedag en ging weer. Ooit zou hij die goede spreker kunnen vergeven.RobertTerug naar frontpage

Toch vreemd hoe mensen op zo'n moment liever stil zijn dan spreken. Maar waarom het vergeving nodig heeft is mij een raadsel, had de man waarvan de kinderen en vrouw zijn omgebracht wel nood aan woorden?

Dat is toch juist mooi? Soms weet je dat woorden toch niet helpen, of dat je elkaar begrijpt zonder een woord te hoeven zeggen.

Ben ondertussen erg nieuwsgierig waar het naar verwijst.

[tucker 28]

Dat is toch juist mooi? Soms weet je dat woorden toch niet helpen, of dat je elkaar begrijpt zonder een woord te hoeven zeggen.

Ben ondertussen erg nieuwsgierig waar het naar verwijst.

Mooi zeker, maar het verwondert mij toch wel. Waarom er voor dergelijke verliezen geen woorden bestaan, of toch tenminste geen woorden die recht doen aan wat er gebeurd is. Ik heb ook geen idee waar dit naar verwijst, maar ik ben dan ook geen enorme bijbelkenner.

[Ursa 1]

Taal is uiteindelijk ook maar een gebrekkig middel om je gedachten tot uitdrukking te brengen, op een manier waarop anderen die snappen. Probeer maar eens een gevoel te omschrijven. Dat lukt denk ik nooit helemaal.

En als je op zo'n punt bent aanbeland, wat valt er dan nog te zeggen?

[joon 0]

Ik ben nu ook benieuwd naar wie de spreker is

[Robert Frans 1.542]

Voor degenen die er niet achter komen wie die spreker is:

De spreker is de apostel Paulus, die destijds de kerk vervolgde en dus de vrouw en kinderen van die man heeft vermoord.

[joon 0]

oooooh, nu je het zegt