Bepaalt de plaats van je wieg je geloof?

[Gast Anon_phpbb]

ofwel je zit me enorm in de maling te nemen, of je bent serieus, ik zou het niet weten. Aan mij de keuze dus om naief of cynisch te zijn. Ik denk dat ik liever naief ben, dus ok, ik wil wel in gaan op je vraag.

Ik heb geen definitie van "waarheid" voor je. De beste omschrijvingen daarvan ken ik eigenlijk uit het oosten. Een verhaal dat ik nooit woordelijk heb onthouden, maar me altijd is bijgebleven gaat ongeveer als volgt:

Een leerling gaat in de leer bij een meester, aan de voet van de Fuji. Hij volgt intensieve training en na een jaar neemt de meester zijn leerlng mee naar buiten, wijst op de Fuji en vraagt "wat zie je?" De leerling antwoordt "een berg". De meester ranselt de leerling af met zijn stok. Een nieuw jaar van training volgt. Opnieuw neemt de meester zijn leerlng mee naar buiten, wijst op de Fuji en vraagt "wat zie je?" De leerling beschrijft in een bloemrijk verhaal allerlei diepe inzichten die de berg bij hem oproepen. De meester ranselt de leerling af met zin stok. Een nieuw jaar van training volgt. Opnieuw neemt de meester zijn leerling mee naar buiten, wijst op de Fuji en vraagt "wat zie je?" De leerling antwoordt "een berg". De meester stuurt hem terug de wereld in met de woorden "je hebt alles geleerd wat ik je leren kan"

Dit verhaal vertelt voor mij de essentie van wat de waarheid is.

[Cees 0]

ofwel je zit me enorm in de maling te nemen, of je bent serieus, ik zou het niet weten. Aan mij de keuze dus om naief of cynisch te zijn. Ik denk dat ik liever naief ben, dus ok, ik wil wel in gaan op je vraag.

Ik heb geen definitie van "waarheid" voor je. De beste omschrijvingen daarvan ken ik eigenlijk uit het oosten. Een verhaal dat ik nooit woordelijk heb onthouden, maar me altijd is bijgebleven gaat ongeveer als volgt:

Een leerling gaat in de leer bij een meester, aan de voet van de Fuji. Hij volgt intensieve training en na een jaar neemt de meester zijn leerlng mee naar buiten, wijst op de Fuji en vraagt "wat zie je?" De leerling antwoordt "een berg". De meester ranselt de leerling af met zijn stok. Een nieuw jaar van training volgt. Opnieuw neemt de meester zijn leerlng mee naar buiten, wijst op de Fuji en vraagt "wat zie je?" De leerling beschrijft in een bloemrijk verhaal allerlei diepe inzichten die de berg bij hem oproepen. De meester ranselt de leerling af met zin stok. Een nieuw jaar van training volgt. Opnieuw neemt de meester zijn leerling mee naar buiten, wijst op de Fuji en vraagt "wat zie je?" De leerling antwoordt "een berg". De meester stuurt hem terug de wereld in met de woorden "je hebt alles geleerd wat ik je leren kan"

Dit verhaal vertelt voor mij de essentie van wat de waarheid is.

Dank hiervoor. Ik neem aan dat de les voorbij is en dat we weer in gesprek kunnen gaan.

Volgens mij is het altijd beter om naief te zijn dan cynisch. Is het enige risico dat u loopt niet dat ik hier niet de waarheid spreek, en dat op een zeker moment uw tijd en moeite verspild blijken te zijn? Maar geldt dat ook niet voor mij? Hoe weet ik of u hier de waarheid spreekt, en of mijn tijd en moeite niet verspild zijn?

En wat geeft het voor u als ik de waarheid niet zou spreken? U heeft zelf aangegeven alleen maar geboeid te willen worden. Zolang het boeit, boeit het toch? Waarom zou u zich dan ongerust maken over het waarheidsgehalte?

U gebruikt een verhaal van iemand anders om mij uit te leggen wat waarheid voor u is. Dat kan. Wat mij meteen opvalt in het verhaal is dat de meester de leerling zelf laat ontdekken wat de waarheid is. De meester doet dus iets anders dan wat u deed toen u aan de hand van het voorbeeld met de tomaat mij probeerde te vertellen wat waar(heid) is.

De enige overeenkomst tussen de meester in het verhaal en de wijze waarop u mij probeert iets te leren over waarheid, is volgens mij het gebruik van de stok. Steeds als ik zeg wat ik zie ranselt u mij verbaal mij af. Misschien ontbeer ik gewoon de intensieve training die de leerling in het verhaal wel kreeg. Eigenlijk had ik verwacht dat u daar zou beginnen.

[Gast Anon_phpbb]

Dank hiervoor. Ik neem aan dat de les voorbij is en dat we weer in gesprek kunnen gaan.

ik heb nooit behoefte gehad aan les geven, je vroeg daar zelf om. Ik heb steeds aan gegeven de voorkeur aan gesprek te hebben. Maar uit je reactie nu is me duidelijk dat mijn deelname aan dit gesprek slechts is toegestaan als het voldoet aan vooraf vastgestelde, maar niet gecommuniceerde voorwaarden. Treed ik buiten die voorwaarden, dan ervaar je dat, kennelijk, als de behoefte les te geven, of erger, als verbaal afranselen.

Je hebt een wat omslachtige manier om de boodschap over te brengen, maar effectief ben je zeker. Ik zal mij verder uit dit topic terug trekken. Ik wens je toe dat je bereikt wat je beoogt.