Spring naar bijdragen

De Kerk en het beeld van de hoer


Gast Anon_phpbb

Aanbevolen berichten

Duidelijk is dat de meeste kerken een deel van de Hoer vormen maar ook andere religies buiten de kerken. Die religies (samen het werledrijk van valse religies) zijn door de ware God geoordeeld ((Openbaring 18:2)„Ze is gevallen! Babylon de Grote is gevallen...)

en zal binnenkort haar einde vinden.

Individuele leden van die veroordeelde religies echter kunnen eruit gaan (zoals God hen aanraadt in Openb.18:4) en de ware God gaan aanbidden en redding ontvangen in Armageddon.

Link naar bericht
Deel via andere websites
  • Antwoorden 104
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Gast Anon_phpbb
Duidelijk is dat de meeste kerken een deel van de Hoer vormen maar ook andere religies buiten de kerken. Die religies (samen het werledrijk van valse religies) zijn door de ware God geoordeeld ((Openbaring 18:2)„Ze is gevallen! Babylon de Grote is gevallen...)

en zal binnenkort haar einde vinden.

Individuele leden van die veroordeelde religies echter kunnen eruit gaan (zoals God hen aanraadt in Openb.18:4) en de ware God gaan aanbidden en redding ontvangen in Armageddon.

Bhalve de openingspost heb je ook de admod note niet gelezen begrijp ik?

Link naar bericht
Deel via andere websites
Gast Anon_phpbb

Goed, daar gaan we dan. Het drama van de hoer Babylon, gezeten op het beest Rome, in zes bedrijven.

het eerste bedrijf: hoe de hoer het beest bestijgt

het tweede bedrijf: de hoer berijdt het beest

het derde bedrijf: het beest dat was, is niet. Ofwel, hoe de dochters van Babylon ook hoeren zijn

het vierde bedrijf: de gruwelijke onreinheden van de hoererij

het vijfde bedrijf: de eenzaamheid van de hoer die heerst

het zesde bedrijf: het oordeel dat verlossing geeft, de hoer die maagd wordt

Het eerste bedrijf: hoe de hoer het beest bestijgt.

We hebben gezien dat de hoer Babylon noch een zinnebeeld is van het Godsvolk dat ontucht pleegt met afgoden, noch zondig is door de letterlijke hoererij, aangezien zij geen mens is. De betekenis die kleeft aan het feit dat zij hoer genoemd wordt is deze: zij geeft haar lichaam, haar fysieke werkelijkheid, aan het beest, dat zich in haar lichamelijkheid verlustigt en dat haar persoon als geheel betaalt. Betaalt met macht, met invloed, met aanzien.

We hebben ook gezien dat het christendom nauwkeurig een mythe in stand houdt over haar ontstaan. Tot 325 was zij een kleine gemeenschap die wreed vervolgd werd, terwijl zijzelf slechts in heiligheid en dienstbaarheid deel uit maakte van de samenleving. Dat zij vervolgd werd, was slechts het gevolg van de weigering vreemde goden te dienen in het religieus extreem tolerante Romeinse rijk. Een rijk dat, zij terzijde opgemerkt, de joden die met hetzelfde "probleem" zaten nooit vervolgd heeft om die reden.

Rond 325, om preciezer te zijn, in de dagen dat Constantijn de Grote nog bezig was interne oorlogen uit te vechten, werd deze Constantijn door goddelijk ingrijpen ineens beschermheer van het christendom dat sindsdien, bijna "zijns ondanks" in een razend tempo de dominante religie van het Romeinse rijk werd.

Tot de dag van vandaag wordt aan (voormalig) christelijke instituties nog steeds onderwezen hoe deze onwaarschijnlijke snelle expansie toch mogelijk was.

Maar helaas, we weten inmiddels met vrij grote zekerheid, dankzij een onbeduidende keizer die nog eenmaal probeerde terug te keren naar de tijden van voor het christendom, dat het met die vervolgingen toch wat meer meeviel dan het christendom graag doet geloven. Hoewel historici zich dit soort uitspraken zelden toe-eigenen, mag rustig gezegd worden dat een belangrijk deel van de martelaarsverhalen sterk overdreven, geromantiseerd of ronduit verzonnen zijn. Betekent dat dat er geen slachtoffers vielen? Natuurlijk niet. Maar het zou wel kunnen betekenen dat de christenen een bloedige strijd geleverd hebben die ze, nadat deze eenmaal gewonnen was, liever een radicaal andere inkleuring gaven.

En dan het verhaal van Constantijn. Waarom zou een keizer, opgegroeid met de romeinse godenwereld, en trouw offeraar aan deze goden, ineens een christelijk teken hebben gevoerd in de slag om de pons Milvius? En waarom offerde hij na die slag dan nog aan romeinse goden? Waarom werd hij pas veel later christen? En waarom zijn het alleen christenen die beweren dat het teken dat Constantijn voerde een christelijk teken was en niet een astrologisch teken zoals anderen beweren?

De verklaringen zijn bekend, maar altijd uit christelijke hand. Constantijn liet zich pas dopen op zijn sterfbed, omdat in zijn tijd geloofd werd dat de doop eenmalige vergeving gaf, en je je dus maar beter zo laat mogelijk kon laten dopen. Heel pragmatisch, maar toch een matige verklaring voor het feit dat Constantijn gewoon door ging met offeren aan de romeinse goden, en door ging met een tamelijk romeinse, dus bloederige, levensstijl en machtsconcentratie.

Er ligt ongetwijfeld een kantelpunt rond de periode van Constantijn. Maar gezien de aantoonbare ongeloofwaardigheid van het christelijke verhaal over de vervolgingen van de eerste eeuwen, en de onwaarschijnlijkheid van de "plotse" bekering van Constantijn die geen bekering was, mag wel gespeculeerd worden over een ander scenario. Het scenario van de hoer die Rome bedwong.

De legende wil dat Constantijn, een wrede keizer zoals normaal in het romeinse rijk, oorspronkelijk zeker geen tegenstander van de christenvervolgingen (het edict van Milaan stamt immers pas uit 313), op weg naar de in zijn tijd machtige stad Rome een soort visioen kreeg dat hem vertelde dat hij een christelijk symbool moest gaan voeren. En vanaf dat moment veranderde hij in de grootste beschermer en vooral verspreider van het christelijke geloof. Hij zorgde voor de codificatie van belangrijke delen van het geloof.

De legende wil dat Saulus, een wrede farizeeër van aanzien zoals normaal in de joodse koninkrijken, oorspronkelijk zeker geen tegenstander van de christenvervolgingen (hij stemde expliciet in met de moord op de eerste martelaar), op weg naar de in zijn tijd machtige stad Damascus een soort visioen kreeg dat hem vertelde dat hij zich bij het christendom moest aansluiten. En vanaf dat moment veranderde hij in de grootste verspreider van het christelijk geloof. Hij zorgde voor de codificatie van belangrijke delen van het geloof.

Uit historisch onderzoek valt te vermoeden dat Constantijn een heel ander probleem had dan de vraag op welke leeftijd hij zich het beste kon laten dopen. Constantijn was keizer van een rijk dat leed onder interne machtsstrijd, verdeeldheid, een voortdurend uiteenvallen langs culturele verschillen. De extreem tolerante religieuze visie van de romeinen had goed gewerkt bij het opbouwen van het rijk, maar het was nu ook een basis voor toenemende verdeeldheid. Na het koningschap was Rome zelf lange tijd de bindende factor van het rijk geweest. Sinds de dictator Julius, en vooral zijn opvolger Octavianus was een soort semi-erfelijk Caesar-schap ontstaan dat voor verbinding zorgde. Maar ook die bindende factor was sterk aan het eroderen. Religie, in veel samenleving een zo samenbindend element, was voor de Romeinen helemaal geen verbindend element. Rome immers accepteerde iedere religie, liet iedere lokale stamgod ongemoeid en accepteerde dat iedere veroverde stam of natie gewoon door ging met zijn eigen cultus. Wat Constantijn nodig had, was een religie voor het hele rijk. Een religie met een sterk bindende component, een religie die voldoende aansloot bij de behoeften van de literair en filosofisch zeer hoogstaande Romeinse cultuur maar die tevens simpel genoeg was om aan te spreken bij de minder ontwikkelde volkeren. Maar bovenal, een religie met een zelotische zendingsdrift, met een natuurlijke neiging zich met de macht te verenigen en niet met een volk.

Uit de brieven van Paulus en uit onze kennis van de crisis in het jodendom ten tijde van Paulus, valt te begrijpen dat Paulus een heel ander probleem had dan de vraag of hij via een mandje of via de stadspoort Damascus zou verlaten. Paulus worstelde fundamenteel met God, met zonde en met de joodse Wet. Hij was waarschijnlijk niet minder geschoold in het hellenistische denken dan in de joodse cultuur. Als lid van de stroming die de tempelcultus los begon te laten en de nadruk legde op de individuele nauwkeurige naleving van de Wet bracht hem dit in crisis. Het griekse en het joodse denken botsten hevig in hem, en hij doorzag het falen van beiden. Noch in wijsheid, noch in wondertekens lag de oplossing. De werkelijke oplossing werd hem aangereikt door de eerste martelaar en de eerste diaken van het christendom: Stefanus. Wellicht was het onderweg naar Damascus dat Paulus tot dit inzicht kwam, feit is dat hij sinds hij tot dit inzicht kwam spijt toonde over de moord op Stefanus, waarmee hij had ingestemd. Feit is ook dat hij, sinds hij inzag hoe het christelijk geloof de in hem woedende strijd tussen hellenistisch denken en joods denken kon oplossen, hij zijn nieuwe overtuigingen begon te verspreiden. Niet in de laatste plaats aan de christenen. Hoe bizar ook, objectief bekeken, maar Paulus de christenvervolger nam geen genoegen met een plaats als anonieme christen. Nee, hij werd zelf de leraar, de theoloog, de verkondiger van een religie die hij eigenhandig omvormde. Van de Jacobus-gemeente is niets over, alleen de Paulus- en Petrus-tak zijn blijven bestaan. En hiervan is het Paulus die evident de inhoudelijke vormgever werd van het nieuwe geloof.

Dit is overigens een verschijnsel dat juist in christelijke kring geen verbazing zou mogen wekken. Ezra is een vrij breed geaccepteerd eerder voorbeeld van iemand die het joodse geloof grondig hervormde, maar je zou makkelijk kunnen volhouden dat de Bijbel een aaneenschakeling is van radicale hervormers en hervormingen. Een beweging die na pakweg de val van de tempel zowel in het rabbijns-farizeesche jodendom, als in het christelijk jodendom dat we tegenwoordig niet meer als joods aanduiden, net zo vrolijk verder ging. Hoe hard in de Bijbel ook geroepen wordt dat God nooit verandert, er zijn weinig goden in de geschiedenis bekend die zo veelvuldig veranderden als nu juist de God van Israël. Hooguit bijzonder aan Paulus is dat hij van buitenaf een stroming in stapte, deze als het ware overnam en hervormde naar zijn eigen ideeën, onder gekend verzet van de bestaande leiders van deze stroming.

En hier komen Paulus en Constantijn bij elkaar. Niet alleen is de mythologie rond Constantijn opvallend vormgegeven naar analogie met de mythologie rond Paulus, maar er is ook een duidelijke inhoudelijke aansluiting. Het geloof dat Paulus ontwikkelde door hellenistisch denken en joodse Wet te confronteren met de overlevering van de Apostelen, had precies de elementen die Constantijn nodig had om de eenheid in zijn rijk te vergroten, met als belangrijkste elementen een ongekende bekeringsdrift en géén etnische bindingen.

Hoewel alle elementen kloppen met elkaar, ontbreekt nog één punt: hoe kende Constantijn dat rare, kleine, terug getrokken levende groepje pacifisten en martelaars, als een potentiële machtsfactor van betekenis? Simpel. Dat kende hij niet, omdat het niet bestond.

De mythologie over "de eerste kerk" waar ik in het begin al naar verwees is vooral populair onder hedendaagse (post-)moderne christelijke gemeenschappen die er twee zaken met nadruk aan ontlenen:

- hun recht zich los van de Kerk, of van enige kerk, te bewegen

- hun claim op een strikt private waarheid

Het zijn uitwassen die iets vertellen over de normale situatie. Alleen waar een Kerk een bijzonder sterke claim legt op aansluitingsplicht en gehoorzaamheid, ontstaat de behoefte zich daaraan te onttrekken. Calvijn doet dat op een bijzonder goed doortimmerde manier in zijn Institutie, (post-)moderne christenen doen het veelal wat minder goed doortimmerd, door te winkelen in de Bijbel. Deze bewegingen laten niet zien dat de Kerk een machtsinstituut is dat zich als het ware op het "echte, Bijbelse christendom" heeft gestort, maar laat juist zien dat het machtsinstituut Kerk volstrekt Bijbels is. Ware het dat niet, dan was geen "Bijbelse" onderbouwing nodig geweest om er van los te komen. Dit valt tegenwoordig prima te zien aan mensen die hun geloof verliezen. Zij hebben geen enkel Bijbels argument nodig om de Kerk te verlaten. Zij geloven er simpelweg niet meer in. De macht van de Kerk raakt hen niet meer, zodra zij de macht van de Bijbel afwerpen. Voor Calvijn was dit anders, maar al voor de christenen van Rome, van Korinthe, etc., was dit anders. Paulus vermaant hen niet voor niets op vele manieren juist op dit punt.

De mythologie van de eerste Kerk is nu dan een middel om je los te maken van de Kerk, eigen kerkgemeenschappen te stichten tot zelfs te geloven dat je christen kan zijn zonder enige verbinding met een kerk, het paste in de tijd van Constantijn tot ver in de moderne tijd juist uitstekend als middel om de eenheid te bevorderen. Trouw zijn aan een machtsinstituut dat doelgericht gewerkt heeft aan het verkrijgen van de macht, dat klinkt niet lekker. Trouw zijn aan een groepje onschuldige, heilige mensen die wreed vervolgd werden, dat werkt veel beter. In een tijd dat eergevoel nog iets betekende, was het niet zo simpel om juist die Kerk te verlaten.

Het belang van de mythe is duidelijk. Redenen om aan te nemen dat minstens sprake is van iets meer nuance dan via het christendom tot ons is gekomen zijn genoemd. Daarmee komt een beeld op dat de puzzelstukken wel samen kan brengen:

Wat nu als het christendom de vervolgingen niet over zich heen kreeg omdat Nero een zondebok nodig had, en de romeinen niet konden velen dat de christenen geen offers wilden brengen (nogmaals, van de joden werd dit wel geaccepteerd)? Wat nu als de martelaren niet zo passief waren als het christendom ons geleerd heeft te geloven? Wat nu als het christendom al sinds Paulus een gerichte verkondiging hanteerde door het vestigen van geloofskernen, het binden van de rijken en aanzienlijken, het aangaan van de filosofische en theologische strijd, met de inzet van alle middelen van marketing, reclame, leugens en bedrog, vuilspuiterij, aanzetten tot vervolging en haat?

Dat zou geen fijn beeld zijn. Maar het zou historisch wel aardig consistent zijn.

De Kerk, de hoer Babylon, heeft zich in de kijker gespeeld van het romeinse keizerrijk, het beest. Het heeft in haar lichaam iets te bieden dat het beest begeert, maar het verkoopt slechts haar lichaam, niet haar ziel. Dat zal het beest ondervinden als de Visigoten, en later de Vandalen, Rome veroveren en plunderen. Bij de val van Rome, het beest, blijft de hoer overeind. Een nieuwe klant heeft zich immers aangediend. Een nieuw beest zal in Rome zetelen en zal de wereld beheersen. Na de ondergang van Rome zullen de christelijke rijken elkaar opvolgen in Europa, later in de wereld. Het ene na het andere beest zal proberen de hoer te bezitten om haar lichamelijke gaven, maar steeds zal het de hoer zijn die het beest berijdt, en het inwisselt zodra het oud en impotent, onmachtig, is geworden.

Hoe de Kerk haar positie bereikte valt niet te zeggen omdat de bronnen ontbreken, maar dat de Kerk vanaf haar eerste begin de macht heeft opgezocht en zich aan de macht te koop heeft aangeboden, dat moge hiermee aannemelijk gemaakt zijn.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Goed, daar gaan we dan. Het drama van de hoer Babylon, gezeten op het beest Rome, in zes bedrijven.

het eerste bedrijf: hoe de hoer het beest bestijgt

het tweede bedrijf: de hoer berijdt het beest

het derde bedrijf: het beest dat was, is niet. Ofwel, hoe de dochters van Babylon ook hoeren zijn

het vierde bedrijf: de gruwelijke onreinheden van de hoererij

het vijfde bedrijf: de eenzaamheid van de hoer die heerst

het zesde bedrijf: het oordeel dat verlossing geeft, de hoer die maagd wordt

...

Hoe de Kerk haar positie bereikte valt niet te zeggen omdat de bronnen ontbreken, maar dat de Kerk vanaf haar eerste begin de macht heeft opgezocht en zich aan de macht te koop heeft aangeboden, dat moge hiermee aannemelijk gemaakt zijn.

Dat zesde bedrijf... Hoe zie je dat voor je?

En (uitgaande van Openbaring 17-19, waaraan je je beelden ontleent) hoe rijm je dat met die andere afloop die daar geschetst wordt?

Openb 19:1 Hierna hoorde ik in de hemel een geweldige stem als van een grote menigte zeggen: ‘Halleluja! De redding, de eer en de macht zijn van onze God, 2 want zijn vonnis is betrouwbaar en rechtvaardig. Hij heeft immers de grote hoer, die door haar ontucht de wereld in het verderf heeft gestort, veroordeeld en het bloed van zijn dienaren op haar gewroken.’ 3 Opnieuw zeiden ze: ‘Halleluja! Haar rook stijgt op tot in eeuwigheid.’

De 'dienaren Gods' staan toch aan een heel andere kant van "de eeuwig rokende streep" dan dat Babylon...?!

Die hoer wordt geen maagd... Maar een eeuwig rokend ashoopje... En die "dienaren Gods" staan niet op uit dat hoopje as (hier wordt geen Fenix getekend met een cyclische wedergeboorte vanuit het vuur)... Die dienaren staan toe te kijken en roepen "Halleluja. Amen"...

De slotakte is ten einde na het "Haar rook stijgt op tot in eeuwigheid!!"

Er volgt dan hooguit nog het feestmaal a la Goscinny en Uderzo:

“Gelukkig zijn zij die voor het bruiloftsmaal van het lam zijn uitgenodigd.â€

Wel: dat is opnieuw niet de bard. Want: "De klank van lier en zang, bazuin en fluit zal in jou voorgoed verstommen"...

Link naar bericht
Deel via andere websites
Gast Anon_phpbb

Dat zesde bedrijf... Hoe zie je dat voor je?

Als volgend op het vijfde, gij ongeduldige ;)

En (uitgaande van Openbaring 17-19, waaraan je je beelden ontleent) hoe rijm je dat met die andere afloop die daar geschetst wordt?

Dat is eerder in dit topic al naar voren gebracht en beantwoord, dacht ik. In ieder geval: hoe ik e.e.a. rijm is precies wat ik aan het schrijven ben. Geduld :)

De 'dienaren Gods' staan toch aan een heel andere kant van "de eeuwig rokende streep" dan dat Babylon...?!

Inderdaad. Interessant niet?

Die hoer wordt geen maagd... Maar een eeuwig rokend ashoopje... En die "dienaren Gods" staan niet op uit dat hoopje as (hier wordt geen Fenix getekend met een cyclische wedergeboorte vanuit het vuur)... Die dienaren staan toe te kijken en roepen "Halleluja. Amen"...
Zo is het maar net!
De slotakte is ten einde na het "Haar rook stijgt op tot in eeuwigheid!!"

Er volgt dan hooguit nog het feestmaal a la Goscinny en Uderzo:

“Gelukkig zijn zij die voor het bruiloftsmaal van het lam zijn uitgenodigd.â€

Wel: dat is opnieuw niet de bard. Want: "De klank van lier en zang, bazuin en fluit zal in jou voorgoed verstommen"...

:) interessant. Goed gelezen. En je indirecte verwijzing naar het slotplaatje van ieder Asterix-album laat zien dat je in staat bent meer te doen met taal dan simpel enkellaags lezen. Dat is mooi, en zinvol, als je met de Bijbel iets wil, denk ik.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Gast Anon_phpbb

Overigens, om je toch een hint te geven (want ik waardeer dat je kennelijk zo nieuwsgierig bent dat je wil dat ik me haast):

Lees Lucas 16;8 eens, en Lucas 20;34-35, Lucas 21;26, Johannes 7;7, Johannes 8;23, Johannes 12;25, Johannes 12;31, Johannes 15;19, Johannes 16;33, Johannes 17;9-, enzovoort, enzovoort :)

Link naar bericht
Deel via andere websites
Overigens, om je toch een hint te geven (want ik waardeer dat je kennelijk zo nieuwsgierig bent dat je wil dat ik me haast):

Lees Lucas 16;8 eens, en Lucas 20;34-35, Lucas 21;26, Johannes 7;7, Johannes 8;23, Johannes 12;25, Johannes 12;31, Johannes 15;19, Johannes 16;33, Johannes 17;9-, enzovoort, enzovoort :)

Hmmm... Joh 15:19

Als jullie bij de wereld zouden horen, zou ze jullie hebben liefgehad als iets van haarzelf, maar jullie horen niet bij haar, want ik heb jullie uit de wereld weggeroepen. Daarom haat ze jullie.

Babylon was liefde verschuldigd maar ontving haat. Was enkel hoer omdat "de wereld" haar niet behandelde als een bruid...

Vergeet dat niet om de geschiedenis van Genesis 38 mee te weven in je verhaal: de "baanbrekers/breshakkers" als nazaten van Juda... Geen wonder dat de wereld die kereltjes haat!!! Hun moeder als "hoer" bestempelt.

Maar: "Juda herkende ze en zei: ‘Zij is onschuldig maar ik niet, want ik heb haar niet aan mijn zoon Sela gegeven.’"

Link naar bericht
Deel via andere websites
Gast Anon_phpbb

Prachtige relatie die je hier legt! Dat, hoog gewaardeerde Hendrik, is waarom ik je reacties zo graag zie. Je wijst naar nieuwe diepten in de Schrift die ik anders wellicht voorbij gelopen was, en je staat zelf open voor diepten die je tot voor kort misschien nog nooit vermoed had. Niet dat je er meteen onbezonnen in springt, maar nooit zie ik je zeggen "sluit deze diepte af, ik durf er niet in binnen te gaan!"

Link naar bericht
Deel via andere websites
Prachtige relatie die je hier legt! Dat, hoog gewaardeerde Hendrik, is waarom ik je reacties zo graag zie. Je wijst naar nieuwe diepten in de Schrift die ik anders wellicht voorbij gelopen was, en je staat zelf open voor diepten die je tot voor kort misschien nog nooit vermoed had. Niet dat je er meteen onbezonnen in springt, maar nooit zie ik je zeggen "sluit deze diepte af, ik durf er niet in binnen te gaan!"

Dat is, waarde RK diaken, omdat ik in die diepten van de Schrift de diepten van de mensengeest herken en besef dat ik pas echt slecht zou gaan slapen als ik die "spelonken in mijn geest" dicht zou metselen.

Dan overkwam mij hetgeen Bilbo c.s. overkwam in die grot op de pas over de Nevelbergen: de rotswand schuift plots open en aardmannen uit de diepte overvallen je tijdens de slaap... Dan kan je die grotten maar beter niet té oppervlakkig verkennen voordat je je ter ruste legt!!!

NB: ik beschouw mezelf trouwens nog steeds als een "gematigd biblicist", hoor... ;)

Link naar bericht
Deel via andere websites
Gast Anon_phpbb
:|S

Beste crew, doe er maar een slotje op. Ik maak e.e.a. hier niet verder af :)

Jammer!!

(Wat is er met je avatar gebeurd, trouwens?? En gaan ineens "al" je topics op slot? Heb ik iets gemist??)

Niet al mijn topics hoor. Je hebt inderdaad mogelijk wat gemist.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Gast Anon_phpbb

Als de crew een motivatie wil, krijgt ze die vanzelfsprekend.

In het verleden was een topic inderdaad van de TS. Inmiddels heeft Michiel in een ander topic bevestigd dat dat nog steeds zo is.

Het maakt verder niet zo heel veel uit, open of gesloten, aangezien hier verder geen inhoudelijke toevoeging van mij meer komt, zal het aantal on topic bijdragen vermoedelijk blijven wat het nu is: vrijwel nihil. Het is meer het gebrek aan (kritische) vragen dat me de interesse ontneemt om het hier voort te zetten.

Mij lijkt het voor de forum-hygiene dan handiger een topic te sluiten. Maar open houden en langzaam laten wegzakken is natuurlijk ook prima.

Link naar bericht
Deel via andere websites

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid