Vrijkopen of....?

[cobybryant 0]

In exodus 13 moeten ze volgens mij ook worden vrijgekocht van het anders gedood worden van diezelfde verderver. Het pascha was voor de wet. Het principe van de tienden/ eerstelingen was al voor de wet. Maar verder weet ik er weinig van. Het is wel een zeer interessante vraag.

http://boazmichael.org/the-firstborn-brings-redemption/ sorry nog een keer in het Engels. Hier staat het volgens mij hoe het zit.

Hier staat weer dat het wel vrijgekocht worden van offeren was. Isaac werd inderdaad vrijgekocht van het aan God geofferd worden. Abraham vond het ook niet raar dat God dat vroeg.

[cobybryant 0]

http://www.joodsleven.nl/ParasjatHasjaw ... midbar.htm

Ik dacht al: dat kun je beter aan een jood dan een christen vragen. De overige van de eerstgeborenen werden vrijgekocht met zilver, zoals dat nu nog steeds gebeurt. Misschien moesten ze daarom goud en zilver aan de Egyptenaren vragen.

Een eerstgeborene kon zichzelf ook op latere leeftijd vrijkopen van de tempeldienst. Dat zouden eigenlijk de eerstgeborenen moeten doen, maar de Levieten namen dit over, omdat zij de enigen waren die niet gezondigd hadden bij het gouden kalf.

http://lists.topica.com/lists/avrahamr/ ... =907786475

[Jelmer01 0]

De overige van de eerstgeborenen werden vrijgekocht met zilver, zoals dat nu nog steeds gebeurt.

Ik wil zulk soort beweringen best aannemen, maar ik wil het dan wel ook zelf graag terug kunnen lezen in de bijbel. Iedereen kan wel een verhaal ophangen over wat en hoe het allemaal gebeurde in die tijd. In welk vers staat precies dat de overige eerstgeborenen werden vrijgekocht met zilver?

Een eerstgeborene kon zichzelf ook op latere leeftijd vrijkopen van de tempeldienst. Dat zouden eigenlijk de eerstgeborenen moeten doen, maar de Levieten namen dit over, omdat zij de enigen waren die niet gezondigd hadden bij het gouden kalf.

Als je die uitruil met de Levieten in Numeri 3 wat beter bekijkt dan is het allemaal niet erg geruststellend:

In Numeri 3:14 staat: "De heer sprak tot Mozes in de woestijn van de Sinai: ‘Schrijf alle mannelijke Levieten van een maand en ouder in volgens hun families en geslachten.’ Mozes schreef hen in, zoals de heer bevolen had." Vervolgens worden de Levieten per geslacht geteld. Gersonieten: 7500 (vers 22), Kehatieten: 8600 (vers 28) en de Merarieten: 6200 (vers 34). In vers 39 staat vervolgens: "Het totale aantal mannelijke Levieten van één maand en ouder dat Mozes samen met Aäron in opdracht van de HEER inschreef, geordend naar geslacht, bedroeg 22.000." God geeft Mozes ook opdracht het totale aantal mannelijke eerstgeborenen Israëlieten van één maand en ouder te tellen, en dat zijn er 22.273 (vers 43)

Vervolgens zegt god in vers 46-47: “Voor elk van de tweehonderddrieënzeventig eerstgeboren Israëlieten die het aantal Levieten te boven gaan, moet je als losgeld vijf sjekel innen, …†Vijf sjekel maal 273 is 1365, en dat is precies wat Mozes int van de Israëlieten. (vers 49-50).

Maar als we nu alles bij elkaar optellen dan is 7500 + 8600 + 6200 in totaal 22.300, en niet 22.000! Het totale aantal mannelijke eerstgeborenen van een maand en ouder bij de Levieten was dus niet 273 minder, maar 27 méér. Mozes en Aaron laten in opdracht van god minder eerstgeborenen optekenen dan ze hebben geteld, met als gevolg dat de Israëlieten moeten betalen, terwijl ze als de getallen juist opgeschreven waren misschien wel geld toe hadden moeten krijgen! Wat is dat dan?! Vandaag de dag zouden we dit gewoon oplichting noemen!

Maar numeri geeft nog meer cijfers, en het wordt allemaal nog veel zorgelijker als we een berekening loslaten op de Israëlieten:

Het aantal mannelijke weerbare Israëlieten van twintig jaar en ouder (zonder de Levieten) is 603.550 (Num 1:46), en daarvan zijn er maximaal 22.273 eerstgeboren zonen (al dan niet ouder dan 20 (*zie ook PS onderaan), maar nog steeds zonder de Levieten, Num 3:43). Met deze twee getallen kun je het gemiddeld aantal zonen per gezin berekenen. Je moet daarvoor het totaal aantal mannelijke weerbare Israëlieten van twintig jaar en ouder delen door het aantal eerstgeborenen, dus: 603.550/22.273. Het resultaat is ruim 27 zonen per gezin. Met meisjes er bij wordt dat ruim 50 kinderen per gezin. Als we uit zouden gaan van een realistischer gemiddelde van 5 zonen per gezin (en dus gemiddeld ook 5 dochters oftewel 10 kinderen) waarbij dan één op de 5 een eerstgeboren zoon is, dan zouden er bij 603.550 mannelijke volwassen Israëlieten zo'n 120.710 eerstgeboren zonen moeten zijn. Het zijn er echter maximaal 22.273. We missen dus maar liefst 98.437 eerstgeboren mannelijke Israëlieten!!!

De Israëlieten kregen vanaf dag 1 in de woestijn de opdracht om eerstgeboren zonen aan god af te staan. Pas in het beloofde land moesten ze worden vrijgekocht. Na een jaar in de woestijn moeten de Israëlitische eerstgeborene zonen opeens worden uitgeruild tegen de Levieten. Bij narekenen blijken er dan bijna 100.000 eerstgeborenen zoek te zijn.

Je zou bijna gaan denken dat na een jaar van massale slachtingen van eerstgeborenen god/Mozes het wel genoeg vond, en voor die Israëlitische eerstgeborenen die nog over waren (22.273) zijn hand over zijn hart streek en ze liet uitruilen tegen de Levieten, zodat die laatste eerstgeborenen niet ook geofferd hoefden te worden.

PS * Er zijn 603.550 mannelijke weerbare Israëlieten van twintig jaar en ouder. Alle jongens van jonger dan 20 zijn daarin niet meegeteld, maar in die 22.273 Israëlitische eerstgeborenen zijn de jongens van jonger dan 20 wel meegeteld. Als we alle jongens van jonger dan 20 ook nog mee zouden tellen bij die 603.550 dan zou de verhouding nog ongunstiger worden (nog grotere gezinnen).

[cobybryant 0]

Die tekst van dat innen van 5 sjekel slaat op dat zilver. Joden zagen/zien het als vrijkopen van offerdienst en niet als vrijkopen van geofferd worden. Dat is de uitleg die christenen eraan geven, die zeggen dat het op het offer van Jezus wijst.

Het was de bedoeling dat de eerstgeborenen de Heer gewijd zouden worden voor tempeldienst oorspronkelijk.

Waarom zouden er geen 27 zonen per gezin kunnen zijn? De jongetjes moesten gedood worden in de Nijl in de tijd van Mozes, dus was er een vrouwenoverschot lijkt me en zwagerhuwelijk en polygamie. Mozes zelf had eerst Sippora en later een Ethiopische. Abraham verwekte nog zonen en dochteren na de dood van Sarah.

In handelingen staat wel:

Hebt gij ook slachtofferen en offeranden Mij gebracht,veertig jaren in de woestijn, o huis van Israël?43 Hebt gij niet de tent van Moloch gedragen en de ster van de god Romfa, de afbeeldingen, die gij gemaakt hadt om die te aanbidden?En Ik zal u overbrengen, nog verder dan Babylon.

En Moloch was die van die kinderoffers. God wil geen kinderoffers. Hij wou maar 1 letterlijk mensoffer.

Dus al zou er bewijs zijn voor kindoffers, dan bewijst dat alleen maar dat ze in afgoderij waren.

[cobybryant 0]

In Ezechiel 16:20-21 staat er wel dat ze hun kinderen offerden en er wordt volgens mij daarvoor over manna gesproken, dus het zou kunnen dat ze die kinderen aan de Moloch geofferd hebben in de woestijn of gaat dit over een andere periode? Als ne Ezechiel 20:26 leest, lijkt het er toch sterk op. Ik zat te denken dat ze dat bij dat gouden kalf zouden kunnen hebben gedaan toen Mozes weg was. Ergens las ik dat het niet kon, omdat Mozes dat nooit zou hebben toegestaan, maar ja, hij was op de berg. Ik las ergens anders dat dat gouden kalf een beeld was van die Moloch. Ik zit erover te denken om koetje boe maar uit de peuterbijbel te scheuren. Mijn eerstgeborene snapte niet waarom Mozes daar nou zo boos op ging staan.

[Jelmer01 0]

Waarom zouden er geen 27 zonen per gezin kunnen zijn?

Misschien moet je dit soort opmerkingen toch echt eerst wat beter doordenken voordat je ze hier plaatst. Die 27 zonen per gezin is het resultaat van het aantal mannen gedeeld door het aantal eerstgeborenen. Stel nu dat één man vijf vrouwen heeft, en bij iedere vrouw vijf zonen verwekt (gemiddeld betekent dat ook vijf dochters). Die man heeft dan inderdaad een gezin met 25 zonen… maar daarvan zijn er wel vijf zonen ‘eerstgeboren’, want een eerstgeboren zoon is het eerste mannelijk kind dat de moederschoot verlaat, en niet het eerste mannelijk kind dat door een man verwekt. De verhouding mannen/eerstgeboren zonen is dus ook wanneer één man vijf vrouwen bezwangert bij 1 op 5 gemiddeld nog steeds erg laag, laat staan bij 1 op 27!

Het was de bedoeling dat de eerstgeborenen de Heer gewijd zouden worden voor tempeldienst oorspronkelijk.

Waar staat dit dan? Is dit niet het forum ‘bijbelstudie’? Je kunt zoiets wel roepen, maar ik wil het graag na kunnen lezen in de bijbel. In welk vers wordt dit vermeld? En waarom zou je eerstgeborenen willen vrijkopen van tempeldienst? Is tempeldiensten doen zo’n zware of onwaardige bezigheid? Het lijkt mij dat als je god toegewijd bent je juist graag tempeldiensten zou willen doen.

En hoe zit het met de eerstgeborenen bij het vee? Die worden telkens in één adem genoemd met de eerstgeboren zonen. Moesten die ook niet worden geofferd, en waren ze ook bedoeld voor het uitvoeren van tempeldiensten?

God wil geen kinderoffers.

Waarom vraagt hij dan op de eerste dag in de woestijn om alles wat als eerste de moederschoot verlaat aan hem af te staan? Niet alleen eerstgeboren zonen, maar ook de eerstgeboren mannelijk dieren. Wil hij ook geen dierenoffers?

Die tekst van dat inruilen tegen 5 sjekel slaat op dat zilver.

Ook hier weer de vraag: waar staat dit?! Citeer de verzen waarin we dit na kunnen lezen. Sjekel is een munteenheid.

Overigens is er nog meer interessants te melden over die vijf sjekel. Zo lezen we in Numeri 18:14-18

“Alles in Israël waarop mijn ban rust, is voor jou. Alles wat het eerst de moederschoot verlaat en aan de HEER wordt aangeboden, hetzij mens of dier, is voor jou, maar de eerstgeborenen van de mensen moet je laten vrijkopen, en ook de eerstgeboren onreine dieren. Zodra een eerstgeborene een maand oud is, moet je hem laten vrijkopen voor een vast bedrag van vijf sjekel zilver, volgens het ijkgewicht van het heiligdom, twintig gera per sjekel. Het eerstgeboren jong van een rund of het eerste jong van een schaap of geit mag echter niet worden vrijgekocht, want die zijn heilig. Hun bloed moet je tegen het altaar gieten en hun vet op het altaar verbranden, als een geurige gave die de HEER behaagt. Maar hun vlees komt jou toe, zowel het borststuk als de rechterachterbout.â€

Dit is Numeri 18! De Israëlieten zijn al weggetrokken bij de Sinai, en hebben ook al het beloofde land verkent. Minstens anderhalf jaar na de uittocht dus, en een paar maanden NA de uitruil van de eerstgeborenen Israëlieten tegen de Levieten. Met die uitruil werd het aanbieden van eerstgeborenen aan god dus niet beeindigd. RobertF schreef eerder dat de Levieten de plaats innamen van de eerstgeborenen, maar dat klopt blijkbaar niet helemaal. Dat wisten we eigenlijk al, want ook in het beloofde land moeten eerstgeborenen nog steeds worden vrijgekocht.

Die vijf sjekel is het bedrag dat betaald moet worden voor een eerstgeborene om hem vrij te kopen van het geofferd worden. Nu komen we datzelfde bedrag ook tegen in Leviticus 27:1-8, maar dan voor jongetjes van 1 maand tot 5 jaar die vrijwillig als gelofte aan god worden afgestaan:

De HEER zei tegen Mozes: 2 ‘Zeg tegen de Israëlieten: “Wanneer iemand de HEER de tegenwaarde van een mensenleven belooft, 3 worden de volgende bedragen berekend: Het vaste bedrag voor een man tussen de twintig en de zestig jaar is vijftig sjekel zilver, berekend volgens het ijkgewicht van het heiligdom. 4 Voor een vrouw geldt een bedrag van dertig sjekel. 5 Gaat het om iemand tussen de vijf en de twintig jaar, dan geldt er een bedrag van twintig sjekel voor een jongen en tien voor een meisje. 6 Bij kinderen tussen één maand en vijf jaar geldt er een bedrag van vijf sjekel voor een jongen en drie voor een meisje. 7 Bij mensen van zestig jaar en ouder geldt er een bedrag van vijftien sjekel voor een man en tien voor een vrouw. 8 Als degene die de gelofte heeft afgelegd zich het vastgestelde bedrag niet kan veroorloven, moet hij de persoon in kwestie aan de priester voorleiden. De priester stelt dan een ander bedrag voor, rekening houdend met wat degene die de gelofte heeft afgelegd zich kan veroorloven.

De genoemde bedragen zijn de tegenwaarde van een mensenleven!!! Vijf sjekel is dus de geldelijke tegenwaarden van het leven een jongetje van 1 maand tot 5 jaar.

De eerstgeboren zonen uit Ex 13:1 moesten in opdracht van god worden afgestaan (het was een verplichting/wet), maar Leviticus 27:1-8 handelt over vrijwillige gaven aan god, uit eigen beweging gedaan, en zonder de verplichting om gelofte af te kopen!. De Israëlitische man kon in de woestijn blijkbaar gewoon zijn kinderen, ouders, opa en oma, en anderen over wie hij zeggenschap had aan god beloven. Hij kon die gelofte weer afkopen, maar dat was geen verplichting. Wat gebeurde er met een opa van 70 als hij aan god beloofd was en degene die de gelofte aflegde besloot om de gelofte niet af te kopen? En wat met een kindje van 1 maand tot 5 jaar, wiens tegenwaarde van zijn leven 5 sjekel is, hetzelfde bedrag waarmee in Numeri 18 een eerstgeborene moet worden vrijgekocht, in tegenstelling tot het eerstgeboren vee dat niet kan worden vrijgekocht maar moet worden geofferd!

In Ezechiel 16:20-21 staat er wel dat ze hun kinderen offerden

Als je Ezechiel 16 vanaf het begin leest dan zie je dat hier geklaagd wordt over kinderoffers die de Israëlieten brengen aan mannenbeelden die ze zelf gemaakt hebben, toen ze in Israël waren (Ex 16:1 en verder). Bovendien wordt er gesproken over ‘overspel’. Bij seks spreek je van overspel als iemand seks heeft met een ander, maar seks met de eigen partner is geen probleem. Als er nu wordt gezegd dat de Israëlieten overspel plegen met hun kinderoffers aan mannenbeelden dan zou de logische gedachte zijn dat het niet de bedoeling is kinderoffers aan die beelden te brengen, maar aan de eigen god is geen probleem.

[cobybryant 0]

Sorry, ik weet het ook niet. Ze waren wel zeer vruchtbaar:

Exodus 1:20 En God deed de vroedvrouwen wèl; het volk vermenigvuldigde zich en werd zeer talrijk.

Die tekst van die 5 sjekel had je zelf aangehaald: Numeri 3:46-47 en dat ze tempeldienst moesten doen staat in die link van joods nederland, maar daar staan geen teksten bij verder. Ik zal voortaan eerst even nadenken voor ik iets post. Dat is wel een goeie tip.

[Jelmer01 0]

Hendrik-NG? RobertF? Jullie hebben eerder uitgebreid gereageerd.

RobertF, jij schreef over de uitruil tegen te Levieten. Ik heb daar inmiddels drie problemen bij aangetekend: 1. het totaal aantal mannelijke Levieten van één maand en ouder dat Mozes samen met Aäron in opdracht van god inschrijven is niet wat is geteld. 2. Het aantal weerbare Israelieten van twintig jaar en ouder vertoont wel een hele verdachte verhouding tot het aantal eerstgeboren mannelijke Israëlieten. 3. De uitruil was blijkbaar niet bedoeld om eerstgeboren zonen verder van alles vrij te maken, want na de uitruil moeten ze nog steeds worden vrijgekocht, bijvoorbeeld wanneer eerstgeborenen aan Aäron worden afgestaan, maar ook als de Israelieten eenmaal in het beloofde land zijn.

Hendrik-NL, als je het met me eens bent dat vrijkopen van eerstgeboren zonen betekend 'vrijkopen van het gedood worden om geofferd te worden' dan is er het probleem dat al vanaf de eerste dag in de woestijn de eerstgeboren zonen aan god moeten worden afgestaan, maar er pas in het beloofde land moet worden vrijgekocht, of op zijn vroegst na een jaar bij de uitruil van met de Levieten. Er zijn na dat jaar wel opeens bijna 100.000 eerstgeboren Israelieten zoek.

Als jij denkt dat vrijkopen van eerstgeboren zonen iets anders is dan 'vrijkopen van het gedood worden om geofferd te worden' dan hoor ik graag jouw uitleg van wat vrijkopen van de eerstgeboren zonen precies betekend, natuurlijk wel onderbouwd door bijbel verzen.

Die tekst van die 5 sjekel had je zelf aangehaald

Jawel, maar jij vermeld vervolgens dat dit op 'dat zilver' slaat (het zilver dat de Israelieten van de Egyptenaren hadden gekregen). In welk vers staat dat die 5 sjekel op 'dat zilver' slaat?

[cobybryant 0]

Tegenwoordig betalen ze 5 zilveren muntstukken bij Pidyon Haben, dus ik nam aan dat dat gebaseerd is op die 5 shekel.

[Hendrik-NG 220]

Hendrik-NG, als je het met me eens bent dat vrijkopen van eerstgeboren zonen betekend 'vrijkopen van het gedood worden om geofferd te worden' dan is er het probleem dat al vanaf de eerste dag in de woestijn de eerstgeboren zonen aan god moeten worden afgestaan, maar er pas in het beloofde land moet worden vrijgekocht, of op zijn vroegst na een jaar bij de uitruil van met de Levieten. Er zijn na dat jaar wel opeens bijna 100.000 eerstgeboren Israelieten zoek.

Als jij denkt dat vrijkopen van eerstgeboren zonen iets anders is dan 'vrijkopen van het gedood worden om geofferd te worden' dan hoor ik graag jouw uitleg van wat vrijkopen van de eerstgeboren zonen precies betekend, natuurlijk wel onderbouwd door bijbel verzen.

Ik denk dat het vrijkopen van eerstgeboren zonen misschien wel iets anders betekent dan een strikt 'vrijkopen van het gedood worden om geofferd te worden'... Er staat iets over in dezelfde tekst als waarnaar je verwijst (Ex 13):

Ex 13:15 Toen de farao weigerde ons te laten gaan, heeft de HEER alle eerstgeborenen in Egypte, van de mensen en van het vee, gedood. Daarom offer ik de HEER alle mannelijke dieren die als eerste de moederschoot verlaten en koop ik elke eerstgeboren zoon vrij.†16 Laat dit gebruik (dat vrijkopen) zijn als een teken om uw arm en een band op uw voorhoofd, om u eraan te herinneren dat de HEER ons met krachtige hand uit Egypte heeft bevrijd.

Dat teken ligt in het verlengde van: 13:3 Mozes zei tegen het volk: ‘Blijf deze dag gedenken, de dag waarop u weggetrokken bent uit Egypte, dat slavenland, want met krachtige hand heeft de HEER u daaruit bevrijd. Er mag dan niets gegeten worden dat zuurdesem bevat.

Het is dus vooral ook een "herinneringsteken van bevrijding". Een teken met name ook voor IN het Beloofde Land:

13:5 Als de HEER u eenmaal in het gebied ... gebracht heeft, in het land dat hij onder ede aan uw voorouders beloofd heeft, ... neem dan steeds in deze maand het volgende gebruik in acht...

Israël is inderdaad bevrijd "uit de dood" (= vrijgekocht van het geofferd worden aan de Egyptische "goden") - maar als teken van die bevrijdingsdag moet men IN "het land van de vrijheid" de eerstgeborene loskopen... Ik denk dat we daar de betekenis van dat teken moeten zoeken - en niet rond de vraag wat "Israël nu in de woestijn precies met dat gebod heeft gedaan"...

NB: Num 9 lijkt hierbij met Gods opdracht in tegenspraak te zijn - tenzij men zich op dat moment op de drempel 'woestijn - Beloofde Land' bevond. Dan zou de viering van pascha "op de grens van het 2e/3e jaar van de Exodus" een door God gemarkeerd punt zijn: een "Let op, je staat nu op de drempel om binnen te gaan - volgend jaar in Jeruzalem!"... Maar toen bleek (Num 13-14) dat Israël nog helemaal niet "los" was van Egypte... Onwaardig was om "het Land" binnen te trekken...

Ik denk dat dat teken van "bevrijding" voor Israël nog helemaal niet aan de orde was!! Hun "Exodus" ging nog door...

Maar met dat alles ging het God niet om "het offer" (de dood van de eerstgeborene), maar om de erkenning dat Hij "Israël met krachtige hand uit Egypte heeft bevrijd" (wat 3 maal, dus zeer nadrukkelijk, genoemd wordt in Exodus 13!)... Maar dan is DAT in de kern het "offer" dat Israël moet brengen: God niet afwijzen, maar Hem (in vrijheid) aanvaarden als Heer en Herder... Daarmee niet kiezend voor "de dood", maar voor "het leven"...

[Jelmer01 0]

maar als teken van die bevrijdingsdag moet men IN "het land van de vrijheid" de eerstgeborene loskopen...

Misschien kun je ook nog even uitleggen wat het betekend als we in de bijbel lezen dat eerstgeborenen, bij mensen en bij vee, aan god moeten worden afgestaan: “De HEER zei tegen Mozes: ‘Wijd alle eerstgeborenen aan mij; alles wat bij de Israëlieten of bij hun vee als eerste de moederschoot verlaat behoort mij toe.’†(ex 13:1-2, allereerste dag in de woestijn)

en in de derde maand in de woestijn: “Sta de eerste opbrengst van de druivenoogst zonder uitstel aan mij af, en geef mij ook je eerstgeboren zoon. Hetzelfde geldt voor de eerste jongen van je runderen en van je schapen en geiten; zeven dagen mogen ze bij hun moeder blijven, op de achtste dag moet je ze aan mij afstaan.†(ex 22:28-29)

En hoe zit het met die 100.000 eerstgeborenen die na een jaar in de woestijn zoek zijn?

[Hendrik-NG 220]

maar als teken van die bevrijdingsdag moet men IN "het land van de vrijheid" de eerstgeborene loskopen...

Misschien kun je ook nog even uitleggen wat het betekend als we in de bijbel lezen dat eerstgeborenen, bij mensen en bij vee, aan god moeten worden afgestaan: “De HEER zei tegen Mozes: ‘Wijd alle eerstgeborenen aan mij; alles wat bij de Israëlieten of bij hun vee als eerste de moederschoot verlaat behoort mij toe.’†(ex 13:1-2, allereerste dag in de woestijn)

en in de derde maand in de woestijn: “Sta de eerste opbrengst van de druivenoogst zonder uitstel aan mij af, en geef mij ook je eerstgeboren zoon. Hetzelfde geldt voor de eerste jongen van je runderen en van je schapen en geiten; zeven dagen mogen ze bij hun moeder blijven, op de achtste dag moet je ze aan mij afstaan.†(ex 22:28-29)

En hoe zit het met die 100.000 eerstgeborenen die na een jaar in de woestijn zoek zijn?

Je haalde zelf al Numeri 3 aan. Daarin staat in welke richting we kunnen denken als JHWH zijn "eigendomsrechten laat gelden":

11 JHWH zei tegen Mozes: 12 ‘Ik maak de Levieten tot mijn eigendom. Zij zullen mij toebehoren in plaats van alle eerstgeboren Israëlieten, allen die als eerste de moederschoot verlaten. 13 Elke eerstgeborene komt mij immers toe: op de dag dat ik de eerstgeborenen in Egypte doodde, heb ik alle eerstgeborenen van Israël, zowel van de mensen als van de dieren, voor mijzelf bestemd. Mij behoren ze toe. Ik ben JHWH.’

5 JHWH zei tegen Mozes: 6 ‘Laat de stam Levi komen om zich in dienst te stellen van Aäron: zij moeten hem, de priester, behulpzaam zijn. 7 Ze moeten zijn taken en die van de hele gemeenschap op zich nemen door in de ruimte voor de ontmoetingstent dienst te doen en werkzaamheden bij de tabernakel te verrichten. 8 Zij dragen zorg voor alle voorwerpen die bij de ontmoetingstent horen en verrichten namens de Israëlieten werkzaamheden bij de tabernakel. 9 Stel de Levieten volledig ter beschikking van Aäron en zijn zonen, zij moeten hem namens alle Israëlieten ten dienste staan.

Zij stonden blijkbaar "in Gods dienst"... Waren "dienstplichtig"...

Wat nu als die 22.273 uit Num 3:43 slaan op het aantal eerstgeborenen dat NOG niet was vrijgekocht? (Aanname: die regelgeving gold dan niet pas voor de tijden in Kanaan, maar al in de woestijntijd...) Dan zijn de 22.273 de eerstgeborenen die nog als zodanig geteld werden nog niet "verlost" - omdat de ouders armlastig waren b.v.??

Dan zijn die overige 100.000 (als je berekening klopt - en waarom zou dat in grote lijnen niet het geval zijn?) niet verdwenen/gedood, maar al eerder vrijgekocht, en werden die door Mozes niet nog een keer "aangeslagen"... Je sprak ik een eerdere post over "oplichting": dat zou nou een oneerlijke aanslag zijn!!

Als je die uitruil met de Levieten in Numeri 3 wat beter bekijkt dan is het allemaal niet erg geruststellend:

In Numeri 3:14 staat: "De heer sprak tot Mozes in de woestijn van de Sinai: ‘Schrijf alle mannelijke Levieten van een maand en ouder in volgens hun families en geslachten.’ Mozes schreef hen in, zoals de heer bevolen had." Vervolgens worden de Levieten per geslacht geteld. Gersonieten: 7500 (vers 22), Kehatieten: 8600 (vers 28) en de Merarieten: 6200 (vers 34). In vers 39 staat vervolgens: "Het totale aantal mannelijke Levieten van één maand en ouder dat Mozes samen met Aäron in opdracht van de HEER inschreef, geordend naar geslacht, bedroeg 22.000." God geeft Mozes ook opdracht het totale aantal mannelijke eerstgeborenen Israëlieten van één maand en ouder te tellen, en dat zijn er 22.273 (vers 43)

Vervolgens zegt god in vers 46-47: “Voor elk van de tweehonderddrieënzeventig eerstgeboren Israëlieten die het aantal Levieten te boven gaan, moet je als losgeld vijf sjekel innen, …†Vijf sjekel maal 273 is 1365, en dat is precies wat Mozes int van de Israëlieten. (vers 49-50).

Maar als we nu alles bij elkaar optellen dan is 7500 + 8600 + 6200 in totaal 22.300, en niet 22.000! Het totale aantal mannelijke eerstgeborenen van een maand en ouder bij de Levieten was dus niet 273 minder, maar 27 méér. Mozes en Aaron laten in opdracht van god minder eerstgeborenen optekenen dan ze hebben geteld, met als gevolg dat de Israëlieten moeten betalen, terwijl ze als de getallen juist opgeschreven waren misschien wel geld toe hadden moeten krijgen! Wat is dat dan?! Vandaag de dag zouden we dit gewoon oplichting noemen!

Ik lees daar als commentaar (van Rasji) over:

(bron: http://www.chabad.org/parshah/torahreading.asp?AID=36466&p=5&showrashi=true)

twenty-two thousand: But when you count them individually, you will find another three hundred: the descendants of Gershon were seven thousand, five hundred; the descendants of Kohath were eight thousand, six hundred, and the descendants of Merari, six thousand, two hundred. Why were they not included with the rest to redeem the firstborn, thus exempting the two hundred and seventy-three firstborns who were in excess [of the number of Levites] from redemption (see verses 46-48)? Our Sages in Tractate Bechorot (5a) answer that those three hundred Levites were firstborns, and it was enough that they exempt themselves from redemption.

Dat verschil van 300 was de "Talmoedgeleerden" ook al opgevallen. Zij verklaren het zo: dat verschil van 300 zit 'm in die Levieten die naast Leviet ook eerstgebore waren. En zo niet als "losprijs" konden dienen...

Klinkt wel aannemelijk, toch??

NB: over de "billijkheid" van die 5 sjekel... Ik lees in Lev 27:

1 De HEER zei tegen Mozes: 2 ‘Zeg tegen de Israëlieten: “Wanneer iemand de HEER de tegenwaarde van een mensenleven belooft, 3 worden de volgende bedragen berekend: Het vaste bedrag voor een man tussen de twintig en de zestig jaar is vijftig sjekel zilver, berekend volgens het ijkgewicht van het heiligdom. 4 Voor een vrouw geldt een bedrag van dertig sjekel. 5 Gaat het om iemand tussen de vijf en de twintig jaar, dan geldt er een bedrag van twintig sjekel voor een jongen en tien voor een meisje. 6 Bij kinderen tussen één maand en vijf jaar geldt er een bedrag van vijf sjekel voor een jongen en drie voor een meisje. 7 Bij mensen van zestig jaar en ouder geldt er een bedrag van vijftien sjekel voor een man en tien voor een vrouw. 8 Als degene die de gelofte heeft afgelegd zich het vastgestelde bedrag niet kan veroorloven, moet hij de persoon in kwestie aan de priester voorleiden. De priester stelt dan een ander bedrag voor, rekening houdend met wat degene die de gelofte heeft afgelegd zich kan veroorloven.

5 sjekel was dus het bedrag dat men moest betalen voor het "vrijkopen" van een jongen van onder de 5 jaar (die 273 man werd dus wellicht "gematst"!)... En dan nog mocht de priester namens God "barmhartig" zijn in die gevallen waar financiële nood bestond... Met als uitzondering blijkbaar die situatie in Num 3...??? Daar moest de 5 sjekel worden opgebracht... Waarbij we, volgens mij, niet lezen WIE precies dat bedrag heeft betaald... Werd het collectief opgebracht???

[Jelmer01 0]

Dat verschil van 300 was de "Talmoedgeleerden" ook al opgevallen. Zij verklaren het zo: dat verschil van 300 zit 'm in die Levieten die naast Leviet ook eerstgeboren waren. En zo niet als "losprijs" konden dienen... Klinkt wel aannemelijk, toch??

Zeer aannemelijk, vooral als je met de cijfers die dat oplevert verder gaat rekenen: Het totaal aantal mannelijke Levieten is volgens deze uitleg dan 22.300, en daarvan zijn 300 eerstgeboren. Als je nu dezelfde berekening toepast zoals eerder bij de Israëlieten, en het totaal aantal mannelijk Levieten deelt door het aantal eerstgeboren Levieten, dan krijg je 22.300/300= 74. Dit betekend dus 1 eerstgeboren Leviet op iedere 74 zonen! Oftewel 74 zonen per moeder. Met dochters er bij bijna 150 kinderen per moeder!!!

Ook hier geldt dat als we uit zouden gaan van een realistischer 5 zonen per gezin (en dus gemiddeld ook 5 dochters oftewel 10 kinderen) dan is één op de 5 een eerstgeboren zoon en zouden er bij 22.300 mannelijke Levieten dus zo'n 4.400 eerstgeboren zonen moeten zijn. Er zijn er echter maar 300, en dus zijn er 4.100 eerstgeboren mannelijke Levieten zoek!!!

Nu maakte god bij de eerste keer dat hij opdracht geeft om de eerstgeborenen aan hem af te staan (ex 13:1-2, eerste dag in de woestijn) en ook bij de tweede keer (ex 22:28-29, derde maand in de woestijn), geen enkel onderscheidt tussen Levieten en Israëlieten. Alles wat als eerste de moederschoot verlaat, bij vee en bij mensen moet worden afgestaan. Dat is de opdracht. En dan klopt het natuurlijk helemaal dat bij de uitruil, na een jaar in de woestijn, er niet alleen een hoop Israëlitische eerstgeborenen verdwenen zijn, maar ook een hoop eerstgeboren Levieten. Die uitleg van de Talmoedgeleerden is dus inderdaad zeer aannemelijk.

Stel de Levieten volledig ter beschikking van Aäron en zijn zonen, zij moeten hem namens alle Israëlieten ten dienste staan.

Zij stonden blijkbaar "in Gods dienst"... Waren "dienstplichtig"...

Tja, de Levieten moeten dus namens alle Israëlieten (niet alleen namens de eerstgeborenen) Aaron en zijn zonen ten dienste staan. Ik zie alleen je punt hiermee niet. Wat is precies de relatie van deze opmerking met exodus 13:1-2, waarin alle eerstgeborenen, bij de mensen en bij het vee, aan god moeten worden afgestaan? Iets wat ik dan bijvoorbeeld uitgelegd zou willen zien is waarom in exodus 13:1-2 (en meer verzen) telkens eerstgeborenen bij het vee en bij de mensen in één adem worden genoemd. Zo lezen we in Num 3:11-12 “Elke eerstgeborene komt mij immers toe: op de dag dat ik de eerstgeborenen in Egypte doodde, heb ik alle eerstgeborenen van Israël, zowel van de mensen als van de dieren, voor mijzelf bestemd. Mij behoren ze toe. Ik ben de HEER.†Ik neem aan dat je het wel met me eens bent dat het vee aan god geofferd wordt. ‘Afstaan aan god’ = offeren, in ieder geval voor wat het vee betreft. Je moet dan uitleggen waar we lezen dat die eerstgeboren zonen anders moeten worden behandeld dan het vee, juist in het eerste jaar, als de uitruil nog niet heeft plaatsgevonden, omdat de opdracht om af te staan de eerste dag in de woestijn wordt gegeven, zowel voor mensen als voor vee geldt, en de opdracht om de mensen uit te ruilen pas na een jaar wordt gegeven.

Wat nu als die 22.273 uit Num 3:43 slaan op het aantal eerstgeborenen dat NOG niet was vrijgekocht? (Aanname: die regelgeving gold dan niet pas voor de tijden in Kanaan, maar al in de woestijntijd...)

Dit vereist een hoop moeizaam gekneed van verzen, te beginnen bij Numeri 3:40 want er staat: “De HEER zei tegen Mozes: ‘Leg een lijst aan van alle mannelijke eerstgeboren Israëlieten van één maand en ouder (dit zijn dus alle, en niet alleen ‘de nog niet vrijgekochte’) en stel hun aantal vastâ€,. Vervolgens moet je gaan kneden bij exodus 13:11-16, en exodus 34 waar ook over het vrijkopen in de het beloofde land wordt besproken, en natuurlijk vooral het roemruchte Ezechiel 20:26, waarin het zo helder en duidelijk wordt gezegd: “Met hun eigen offergaven maakte ik hen onrein, hun eerstgeboren kinderen liet ik hen offeren, opdat ze in ontzetting zouden beseffen dat ik de HEER ben.â€

5 sjekel was dus het bedrag dat men moest betalen voor het "vrijkopen" van een jongen van onder de 5 jaar (die 273 man werd dus wellicht "gematst"!)...

Hoezo? Die 273 waren gewoon kinderen van tussen één maand en vijf jaar.

En dan nog mocht de priester namens God "barmhartig" zijn in die gevallen waar financiële nood bestond...

Dit betreft Leviticus 27:1-8, en dat gaat over vrijwillige gaven aan god. De tegenwaarde van het leven van een jongetje van tussen één maand en vijf jaar is in Leviticus 27:1-8 vijf sjekel, maar dit waren nooit eerstgeboren zonen, want de eerstgeboren zonen moesten aan god worden afgestaan, en moesten (in een later stadium) worden vrijgekocht. De jongetjes tussen één maand en vijf jaar in Leviticus 27:1-8 konden vrijwillig en uit eigen beweging aan god worden beloofd, en waren dus tweede, derde of vierde geboren zonen. De priester mocht dan misschien ‘barmhartig’ zijn in die gevallen waar financiële nood bestond, maar dat was dan kennelijk voor mensen die hun geloften wilden afkopen, want afkopen was optioneel. Je kon ook gewoon een gelofte doen zonder die af te kopen.

[Jelmer01 0]

Hendrik-NG, ik wacht nog met spanning op je reactie op die zoekgeraakte eerstgeboren Levieten.

Vind je trouwens Leviticus 27:1-8 niet ook zo’n enorm interessante passage? Leviticus 27 gaat grotendeels over vrijwillige gaven die iemand aan god kan doen, en Leviticus 27:1-8 gaat over ‘de tegenwaarde van een mensenleven’ die iemand aan god kan beloven. Ik zie niet zo snel een kind van tussen 5 en 20 de tegenwaarde van het leven van mensen van zestig jaar en ouder aan god beloven, en ook een kind van tussen één maand en vijf jaar zie ik niet zo snel de tegenwaarde van het leven van andere mensen aan god beloven. Dus ik neem aan dat het alleen volwassen mensen zijn die dit kunnen doen. En omdat in de eerste vijf boeken van het OT de rol van de man nogal dominant is (en dan druk ik me nog zacht uit), ga ik er van uit dat het gaat over vrijwillige gaven die een volwassen man kan doen.

Die volwassen man kan dus de financiële tegenwaarden van het leven van mensen van allerlei leeftijdscategorieën aan god beloven, maar hij zal ook enige zeggenschap over die mensen moeten hebben, want als hij zich het bedrag niet kan veroorloven moet hij de persoon die hij aan god beloofd heeft ‘aan de priester voorleiden’. Dat kunnen dus niet zomaar willekeurige mensen zijn, hij moet de macht over ze hebben om ze aan de priester voor te leiden. Overigens is dit ook weer een aanwijzing dat het volwassen mannen zijn die de geloftes kunnen doen, want voor kinderen en vrouwen zou het toch lastig zijn om bijvoorbeeld een volwassen man ‘aan de priester voor te leiden’.

Leviticus 27:1-8 gaat dus over volwassen Israëlitische mannen die vrijwillig en uit eigen initiatief de financiële tegenwaarde van mensen om hen heen over wie zij zeggenschap hebben aan god kunnen beloven. Dat zijn bijvoorbeeld zijn kinderen, zijn vrouw(en), zijn ouders, wellicht zijn schoonouders, en natuurlijk zijn slaven en slavinnen. Ze mogen deze gelofte vervolgens tegen het beloofde bedrag afkopen. Ze mogen ook, als ze niet genoeg geld hebben, met de priester onderhandelen of ze minder mogen betalen. Maar nergens lezen we dat ze moeten afkopen. De tegenwaarde van het leven van die mens betalen is vrijwillig. Dat betekend natuurlijk dat wanneer die volwassen man besluit om de gelofte niet af te kopen daar het leven van die aan god beloofde mens tegenover staat. Met andere woorden, die mens wordt gedood. Als gave aan god.

Dit beeld wordt in een paar verzen verderop in datzelfde Leviticus 27 bevestigt, in vers 28 en 29: “Wanneer iemand iets uit zijn bezit onvoorwaardelijk aan de HEER heeft gewijd, of het nu slaven, vee of grond betreft, rust er een ban op. Het kan dan niet worden verpand en de gelofte kan niet worden afgekocht. Alles wat onvoorwaardelijk aan de HEER is gewijd, is allerheiligst. Wanneer een mens eenmaal onvoorwaardelijk aan de HEER is gewijd, kan hij niet worden vrijgekocht; hij moet ter dood gebracht worden.â€

Het gaat ook in vers 27 en 28 nog steeds om geloftes aan god die vrijwillige en uit eigen beweging worden gedaan, alleen gaat het nu om geloftes die onvoorwaardelijk zijn gedaan. Voorwaardelijk betekende dat je kon afkopen, onvoorwaardelijk betekende dat je niet meer kon afkopen.

Leviticus 27 wordt aan Mozes gegeven op de berg Sinai, als de Israëlieten net 3 maanden in de woestijn zijn. Dat was kennelijk hoe de wereld van de Israëlieten er uit zag, daar in de woestijn. Eerstgeborenen werden massaal aan god geofferd (zoals in de rest van deze draad onderbouwd) en mensen van allerlei andere leeftijden konden ook geofferd worden. Afkopen mocht, maar moest niet. Alles conform god’s instructies.