Spring naar bijdragen

Christen & moslim relatie, kan dat?


Aanbevolen berichten

  • Antwoorden 147
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Quote:
Op dinsdag 04 oktober 2005 12:06:24 schreef oppressed het volgende:

Wat ik wel nog van Mocroflavour zou willen weten, want daar heeft hij/zij zich niet over uitgelaten: een antwoord op de vraag van dit topic: een relatie tussen een christen en een moslim, kan dat?

ja ik vind dat dat wel kan, maar erg moeilijk is.

volgens de islam mag een christelijke vrouw trouwen met een moslim, maar andersom mag dat niet.

ik denk dat als je goede afspraken met elkaar maakt..hoe voeden we de kinderen op, waar trouwen we, etc., dat zoi'n gemengd huwelijk best mogelijk is.

Een vriend van me heeft een islamitische vader en een christelijke moeder. Hij zelf is christen en zijn broertje heeft voor de islam gekozen. In dat gezin leidt dat absoluut niet tot problemen.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:
Op woensdag 05 oktober 2005 00:29:16 schreef mocroflavour het volgende:

volgens de islam mag een christelijke vrouw trouwen met een moslim, maar andersom mag dat niet.

Waarom mag dat niet? Omdat je nu eigenlijk aangeeft dat de afspraken niet uitmaken als het maar een islamitsche opvoeding wordt?

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:
Op woensdag 05 oktober 2005 16:43:14 schreef Michiel het volgende:

[...]Waarom mag dat niet? Omdat je nu eigenlijk aangeeft dat de afspraken niet uitmaken als het maar een islamitsche opvoeding wordt?

nou het staat zo in de Koran. Vandaar dat het niet mag. Volgens mij staat er ook zoiets in de Bijbel dat je niet met een ongelovige mag trouwen (ergens in het OT)

De gedachte erachter is idd dat de man de kinderen een islamitische opvoeding hoort te geven, dus vandaar dat een christelijke vrouw wel mag.

Maar in de praktijk zie ik dat probleem niet zo. We leven nu in een andere tijd, en de kinderen kunnen zelf wel beslissen welk geloof ze willen aanhangen. Dan maakt het niet uit of de moeder nou moslim is of de vader.

(zie mijn praktijkvoorbeeld)

Voorwaarde is wel dat je als koppel van tevoren goede afspraken maakt.

Link naar bericht
Deel via andere websites
  • 1 month later...

Waarom zou je elkaars geloof niet kunnen accepteren?

Dus ook als je niet gelooft?

Mijn vriend is Marokkaans en hij accepteert het dat ik niet geloof.

Misschien had hij liever gehad dat dit anders was, maar das zijn probleem puh2.gif Veel kan ie er niet aan doen en dat weet hij.

En dat hij gelooft, geweldig toch?

Link naar bericht
Deel via andere websites
  • 2 years later...

een moslim mag wel met een christen trouwen op voorwaarde dat ze de kinderen islamietisch opvoeden ..

zoals de profeet MOHAMED ook met een christen vrouw en een joodse vrouw was.

Hij heeft na hun bekering wel hun naam veranderd in een mooie betekenis. Want dat is aangeraden als je naam geen goede betekenis heeft.

Maar op de vraag te antwoorden , zou ik zulk huwelijk n iet aanraden tenzij er iemand bekeert.

Omgaaan is volgens mij in geen enkel geloof toegestaan, enkel trouwen

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

een moslim mag wel met een christen trouwen op voorwaarde dat ze de kinderen islamietisch opvoeden ..

zoals de profeet MOHAMED ook met een christen vrouw en een joodse vrouw was.

Hij heeft na hun bekering wel hun naam veranderd in een mooie betekenis. Want dat is aangeraden als je naam geen goede betekenis heeft.

Maar op de vraag te antwoorden , zou ik zulk huwelijk n iet aanraden tenzij er iemand bekeert.

Omgaaan is volgens mij in geen enkel geloof toegestaan, enkel trouwen

Voor zover ik weet bestaat er geen vaststaande voorwaarde betreffende de religie die je je kinderen meegeeft. In de islaam hebben de ouders wel een bepaalde verantwoordelijkheid tegenover iedereen, zo ook tegenover de ouders, familie, buren, vrouw, kinderen, etc. Namelijk dat we zo islamitisch mogelijk met hen dienen om te gaan.

Verder is omgang buiten het huwelijk tussen man-vrouw niet verboden in de islam. Het gaat er maar net om hoe die omgang is. Denk alleen maar aan de vrouw vd. profeet, die zijn werkgeefster was, en zo verschillende mannen (marktverkoopmannen) onder zich had. Op die manier had ze ook contact met de profeet en zo waren ze ook later getrouwd.

Maar 'verkering hebben' of een andere vorm van verliefde relatie onderhouden is wel verboden. In de islaam bestaat er geen 'liefdesrelatie' buiten het huwelijk.

Dus niet zozeer het omgang is verboden, maar eerder de manier waarop dat gebeurd.

Als ik bijv. met me vrouwelijke collega op het werk over het werk praat zou er niks mis mee zijn. Maar als ik met met haar afspreek bij mij thuis op me kamer (ik woon op kamers) met niemand anders erbij is dit wel verboden.

Om terug te komen op de topicvraag:

Zo een huwelijk zal in mijn ogen wel zwaarder lijken dan een "normaal" huwelijk. Daarom keur ik het over het algemeen af. Wel is het per persoon en per koppel verschillend hoe deze ermee omgaan. Dus bij dit geval dient er ook te worden gekeken naar de specifieke situatie (hoe beide personen zijn). Het is volgens mij een kwestie van meer meeveren en concessies maken dan in "standaardhuwelijk".

Maar alles kan in mijn ogen en niets is te gek. Zo was bijv. de vrouw vd Farao moslima. Terwijl Farao juist de toorn van God over zich heen haalde en juist een vijand was van andere moslims en profeten.

Vandaar dat we in dat opzicht nooit in groepjes dienen te denken, maar eerder elkaar als aparte individuen zien. En dat het daarom per persoon en per moslim verschilt of je wel of niet met hem kan trouwen.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Met omgaan bedoel ik een relatie voor het huwelijk e.

natuurlijk moet je je kinderen het juiste geloof meegeven!

"ieder van jullie is een herder en ieder is verantwoordelijk voor degene die onder zijn zorg vallen. Een heerser is een herder ; eenman is een herder voor zijn gezin; een vrouw is een herderin voor het huis van haar man en de kinderen. Ieder van jullie is een herder en ieder van jullie is veranwoordeijk voor degene waar hij de zorg voor heeft. (Boechari en Moeslim)

De islam geeft ieder individu verantwoordelijkheid, niemand uitgzeonderd. Ouders -vooral moeders- stelt de islam verantwoordelijk voor het op goede wijze grootbrengen van de kinderen en voor een gedegen islamietische op voeding, gebaseerd op de vbn. vn de profeet,vzmh, waarover hij heeft gezegd:"ik ben eslechts gestuurd om het rechtgeaarde gedrag van de mensen te perfectioneren"

Niets bewijst meer dat je dus wel plichten hebt en zeker om hun een passende opvoeding van Islam te geven.

"leer je kind bidden van de leeftijd 7 en sla hen als zij dat niet doen wanneer zij tien zijn."

Iederee ouder die deze hadieth kent en het niet doet,zij zullen voor Allah voor deze tekortkomign verantwoordleijk worden gesteld.

Wat buren en collegas en famielie enzo betreft, hiervoor telt nog een andere regel.

En je mag alleen contact hebben met het andere geslacht voor het hoognodige niet om een praatje te slaam over bijv. het weer ofzo.

Natuurlijk nooit alleen met 2 eender waar,want dan is de 3de shetaan of de duivel.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Ieder persoon is verantwoordelijk voor hetgeen wat hij de ander persoon aanleert. Als hij/zij een ander persoon goede dingen aanleert wordt deze insahallah hiervoor beloont. En als deze persoon een ander persoon slechte dingen aanleert wordt deze hiervoor bestraft insahallah.

Deze hadith 'De heerser is een herder en is verantwoordelijk voor zijn onderdanen, een man is een herder en is verantwoordelijk voor zijn gezin, een vrouw is een herder en is verantwoordelijk voor haar huishouden, en een bediende is een herder die verantwoordelijk is voor het bezit van zijn baas' is voor mij meer dan vanzelfsprekend. Nl. dat een verantwoordelijk persoon (in dit geval ouders) verantwoordelijk is voor hetgeen wat er onder zijn/haar hoede is.

Maar dat is ook wat ik in me vorige post beweerde. Nl. dat we allen verantwoordelijkheden hebben tegenover andere mensen.

Ik heb nergens gelezen dat het een vaststaande voorwaarde is van kinderen krijgen. Het is wel jou verantwoordelijkheid, maar geen voorwaarde voor het krijgen van kinderen.

'Voorwaarde' klinkt zo 'streng', alsof daarmee gesuggereerd wordt: óf je moet je kinderen de islam opdwingen óf je mag geen kinderen krijgen.

Net als bij jou heb ik tig keer het woord 'verantwoordelijk(heid)' gehoord. Maar 0 maal het woord 'voorwaarde'. Omdat het islamitisch opvoeden van je kinderen een hoop verantwoordelijkheden met zich meebrengt (zo moet je ze straffen als ze niet bidden) maar het is niet een voorwaarde voor het krijgen van kinderen.

Voorwaarde sugereert:'Krijg pas kinderen MITS je ze de islam (evt. met de harde hand, mocht dat nodig zijn) aanleert óf krijg geen kinderen.

Dus vandaar dat ik bij mij standpunt blijf dat ouders wel degelijk verantwoordelijkheden hebben ten opzichte van hun kind, maar dat het geen voorwaarde is.

Verder zei ik: Als ik me collega op het werk aanspreek over het werk zou er niks mis mee zijn. Ik zei niet: 'Over het weertje' oid. Over het werk praten valt onder 'zakelijke contacten' wat wel mag.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Frappant dat dit onderwerp juist vandaag zo naar boven komt (vanavond n bruiloft namelijk puh2.gif).

In 2004 (een ver moderator-verleden voor mij puh2.gif) is dit onderwerp al eens uitvoerig behandeld in dit topic. Uiteraard vanuit christelijke visie.

Paulus verwoord dit onderwerp uitermate goed in de Korinthiers brief (vanmorgen toevallig nog gelezen bij het zoeken naar een tekst voor op de trouwkaart van mn vrienden smile.gif). In 2 Korinthiers 6 vers 14 staat het volgende:

Loop niet in een en hetzelfde span met ongelovigen. Wat is de verwantschap tussen gerechtigheid en wetteloosheid? Wat heeft licht met duisternis te maken?

Paulus zei dit welliswaar in een andere context. Maar ... als je verder leest in de Korinthiers brieven (en dan met name de gedeelden over het huwelijk), proef je dat deze passage ook op het huwelijk van toepassing is..

Als je even Googled naar het onderwerp tweespan, dan vind je veel over ossen of paarden in een span. Deze dieren lopen in groepsverband en zullen samen moeten werken om vooruit te komen. Lopen ze ongelijk, dan lijdt de een onder de ander en komt het span niet vooruit of gaat juist de verkeerde kant op. En wordt de een overheerst door de ander. Er is geen eenheid. Zo is het ook in het huwelijk!

Om een lang verhaal kort te maken: Het punt is dat je in een gemengd huwelijk (qua) geloof Geestelijk nooit een eenheid zult zijn omdat de een de meest cruciale elementen uit zijn of haar geloofsleven absoluut niet kan delen met de ander. Want de een geloof niet wat de ander geloofd en omgekeerd. Hoe kan je dan een eenheid zijn? Op sexueel, mentaal en emotioneel gebied kan je dan wel een eenheid zijn, maar het spiritueel aspect (om het even zo te benoemen) zal zwaar lijden onder een relatie waarbij beide personen een totaal verschillende geloofsovertuiging hebben.

Als ik dit persoonlijk trek zal ik geen relatie aangaan met iemand die niet dezelfde geloofsovertuiging heeft als ik. Dit omdat ik in de relatie mijn geloof wil kunnen belijden SAMEN met mijn vriendin en/of vrouw en in die zin al helemaal geen onenigheden hebben. Immers... De Here behoort de primaire bindende factor te zijn in een goed huwelijk. De rots waarop zelfs een wankel huwelijk weer stabiliteit kan vinden in tijden van hevige huwelijksstormen.

Verder kijkende inzake het opvoeden van kinderen ... Nooit of te nimmer zal ik mijn toekomstige kinderen het Evangelie willen onthouden omdat ik Christus zo lief heb dat ik het mijn eigen kinderen niet wil onthouden! Het is zelfs mijn plicht als Christen om mijn kinderen hierover te vertellen! Zij hebben het recht om het zuivere Evangelie te horen en op basis daarvan hun keuzes te maken mbt hun persoonlijke relatie met de Here God! Het voorrecht wat ik heb gehad door in een Christen gezin op te groeien met ouders die hun kinderen het Evangelie met de paplepel ingoten, dat voorrecht zullen mijn kinderen ook hebben (mochten kinderen in Gods plan voor mijn leven passen). In die zin is het voor mij not-done om te moeten buigen voor een andere god inzake het opvoeden van mijn kids... Dat is namelijk iets waarvoor ik aan mijn Heer en Heiland verantwoording zal moeten afdragen op het moment dat ik voor Zijn aangezicht sta en Hij mijn leven onder de microscoop houdt!

Zo zie je maar weer dat wanneer puntje bij paaltje komt het geloof ALTIJD de bepalende factor blijkt te zijn. En ik adviseer echt om iemand te zoeken van je eigen geloofsovertuiging en niet een relatie aan te gaan met iemand van een ander geloof. Juist om bovengenoemde redenen.

(ok.. zo kort was mijn verhaal dus niet hamer.gif )

Link naar bericht
Deel via andere websites

Als ik het zwart/wit bekijk (en dat doe ik), dan noem ik andersgelovigen idd ongelovigen.

En daarmee bedoel ik mensen die niet geloven dat Jezus de Christus is waar profeten en mannen Gods in het Oude Testament over hebben geprofeteerd en de apostelen in de 4 Evangelien en andere geschriften uit het Nieuwe Testament over hebben getuigd (een interessante vraag rijst nu: waarom noemen we deze delen het Oude en het Nieuwe Testament smile.gif). Dus de enig geboren Zoon van God en de lang verwachte Messias en niet zomaar een 'simpele' profeet of een 'goed mens'.

Maar dit is vrij offtopic (hoewel het zijdelings wel met het onderwerp te maken heeft).

Link naar bericht
Deel via andere websites

Volgens mij omdat het Oude Testament de wetten van Mozes zogezegd inhouden en het Nieuwe T. zouden dus mensen geschreven hebben die minstens70jaar na Jezus geleefd hebben en nog meer ook..

Maar heeft Jezus niet nog een profeet aangekondigd?

alsdit te off topic is moeten we missch ien een nieuwe openen

Link naar bericht
Deel via andere websites

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid