Kan God wel kwaad doen?

[Robert Frans 1.547]

Kan God wel kwaad doen? De meeste christenen zullen op die vraag een soort van nee antwoorden, omdat God immers liefde is. Maar zo bedoel ik deze vraag niet. Stel dat God echt kwaad zou wil doen in deze wereld. Een hypothese, want God wíl dat volgens het geloof niet, maar probeer toch mee te gaan in die gedachte. Stel dat Hij dat zou willen, zouden wij dat nog als kwaad kunnen herkennen? Als God een rotstreek uithaalt, zouden wij dat dan als een rotstreek herkennen? Ik vrees van niet.

Het lijkt er sterk op dat God ons alles kan maken wat Hij wil, want wij praten alles toch wel goed. We hebben ons als het ware in een zodanige positie geplaatst, dat God ons geen kwaad meer kán doen, al zou Hij willen. God hoeft zich zelfs niet aan zijn beloften te houden en wij zullen alsnog menen dat Hij zich zus en zo tóch aan zijn beloften houdt. Er gebeurt veel ellende in de wereld, maar God krijgt nooit de schuld. Het ligt dan aan de natuur, of aan de mens. Hoe kan God dan inderdaad nog kwaad doen?

Hij kan veertig tsunami's over een bepaald land laten spoelen, maar dan nog zullen we dat als een straf van Hem zien, of gewoon als gevolg van de gebrokenheid van de schepping sinds de zondeval. Zodat het alsnog onze eigen schuld is. Hij kan een gebed keihard niet verhoren, maar wij zullen dan inzien dat het gebed blijkbaar nog niet naar zijn wil is, dat zijn wegen ondoorgrondelijk zijn, dat ons geloof te klein is, of dat het wel verhoord is, maar héél anders. God hoeft in feite dus helemaal niets te doen.

God kan jarenlang totaal niet van zich laten horen, maar de verstokte gelovige legt dan de schuld bij zichzelf, of weet het zodanig te verklaren dat het past bij Gods wijsheid. God kan de meest afschuwelijke sterfgevallen toestaan of de meest mensonterende oorlogen, maar kwaad doet Hij nooit. Alleen de mens blijkt kwaad te doen als hij zulke dingen zou toestaan. God niet. Zou een mens een drenkeling niet helpen, dan doet hij kwaad. Zou God een drenkeling niet helpen, dan zijn zijn wegen ondoorgrondelijk.

De truuk is dan ook om God een kennis toe te schrijven waar Hij alleen van weet. Zo kun je dus alles verklaren met die kennis. Je kunt dan zeggen dat wij misschien hetzelfde zouden doen als wij Gods kennis hadden, maar ja, die hebben wij niet. We kunnen uiteindelijk dus totaal niet weten of God goed of kwaad doet, want wij zullen nooit zijn kennis weten. Elke ongerijmdheid in het leven is zo uiteindelijk wel te verklaren. En wee degene die God ter verantwoording zou willen roepen. Dat mag natuurlijk niet.

Het ergste bij dit alles is nog wel hoe we vervolgens naar onszelf kijken. De mens blijkt dan zo diep zondig, dat elke straf, hoe onredelijk ook, toch wel gerechtvaardigd is. Wij verdienen sowieso wel eeuwig lijden in de hel, dus God is dan altijd wel rechtvaardig als Hij ons hard en meedogenloos zou slaan. Alles wat redelijk is, daar moeten we maar heel dankbaar voor zijn, want God is dan blijkbaar zo genadig, dat Hij ons slechts drie klappen geeft in plaats van vier. Bij wijze van spreken. God kan nooit onredelijk doen zo.

Nu wil ik Gods liefde niet ter discussie stellen, maar het valt wel op dat we zó automatisch alles in Gods voordeel verklaren, dat we ook dingen van Hem accepteren die we van elkaar normaal nooit zomaar zouden accepteren. Gingen de bijbelse geloofshelden nog in discussie met God, heden ten dage willen we daar niet meer aan. Liever negeren we die discussies, of willen er geen discussies meer inzien. Want God tot de orde roepen, dat mag natuurlijk niet, want God is goed en kan geen kwaad doen.

Hier kan ik misschien nog pagina's over doorschrijven, maar ik denk dat mijn vraag wel duidelijk is. In een eerder topic schreef ik al dat Godsvertrouwen voornamelijk in lijkt te houden dat je onvermoeibaar alles in Gods voordeel verklaart en in jouw nadeel. Bij het drama van het lijden lijkt dat soms dan ook pijnlijk duidelijk te worden. God kan al geen kwaad doen, omdat wij weigeren kwaad te zien in zijn handelen, wat Hij ook doet of laat. Wat zou God moeten doen, voordat wij Hem als kwaad zouden gaan zien?

[Hendrik-NG 220]

Hier kan ik misschien nog pagina's over doorschrijven, maar ik denk dat mijn vraag wel duidelijk is. In een eerder topic schreef ik al dat Godsvertrouwen voornamelijk in lijkt te houden dat je onvermoeibaar alles in Gods voordeel verklaart en in jouw nadeel. Bij het drama van het lijden lijkt dat soms dan ook pijnlijk duidelijk te worden. God kan al geen kwaad doen, omdat wij weigeren kwaad te zien in zijn handelen, wat Hij ook doet of laat. Wat zou God moeten doen, voordat wij Hem als kwaad zouden gaan zien?

Ik kan "het kruis" eigenlijk helemaal niet "in Gods voordeel verklaren": God had uiteindelijk niets te winnen maar alles te verliezen toen Hij Zelf stierf aan het kruis...

Een uitkomst in het voordeel van God zou de kruisdood van Christus m.i. uitsluiten. Bij een dergelijke uitkomst zou God een totaal nieuwe wereld geschapen hebben, of zo. Met totaal andere mensen...

Maar: Hij liet Zichzelf totaal verwerpen opdat de mens (jij en ik, geen "nieuwe schepsels" i.o.d.) ook volkomen voor Hem zou kunnen kiezen...

Op de een of andere manier is dat "lijden" (zoals we dat ook in het lijden en sterven van Christus zien) verbonden met de houding van God tegenover zijn mensheid... Waarbij Hij Zichzelf liever laat verwerpen dan dat Hij blijkbaar via "machtswoorden" (een "Ik schep NU een nieuwe aarde" of zo) ingrijpt in ons bestaan...

Zo maar even wat losse gedachten...