Angst over seksuele voorkeur

[Lalala93 0]

Hoi iedereen

Ik heb eigenlijk 2 probleempjes, maar het ene probleem komt voort uit het andere. Het zit namelijk zo. Ik ben waarschijnlijk hoogbegaafd (niet officieel getest, maar wel een indicatietest van Mensa gedaan en daar kwam uit dat ik een goede kans zou maken om toegelaten te worden tot die club (hoogbegaafdheidsclub)). Het zou ook best kunnen zijn dat ik hoogsensitief ben, omdat ik heel erg gevoelig ben en me bepaalde dingen echt enorm aantrek (echt teveel af en toe).

Hoogbegaafdheid in combinatie met hoogsensitiviteit geeft vaak angstgevoelens en dat is dus waar ik heel veel last van heb. Ik kan bijvoorbeeld opeens, zonder aanleiding, heel bang worden dat mijn ouders gaan scheiden bijvoorbeeld, en dan ga ik echt op alles letten en steeds meer spoken zien enzo.

Nu komt het tweede probleempje. Ik ben nu op het moment heel bang dat ik lesbisch ben, biseksueel of misschien wel aseksueel. Die gedachte kwam opeens in mijn hoofd en het laat me gewoon niet meer los. Het is zo erg dat ik er misselijk van wordt, de hele dag loop te piekeren en 's avonds moeilijk in slaap kan komen. Ik voel me er echt ontzettend rot over. Ik weet wel dat ik niet lesbisch kan zijn, aangezien ik tot heel kort geleden nog een jongen leuk vond en ik vroeger ook jongens gewoon leuk vond enzo, maar als ik helemaal in mijn angst zit, twijfel ik echt aan alles.

Ik ben nog nooit verliefd geweest op een meisje (ook niet leuk gevonden), maar ik heb wel vaak dat ik een meisje gewoon knap vind (geen bijgevoelens ofzo). Het probleem is dus dat telkens als ik dat denk, mijn angst weer enorm oplaait. Qua jongens heb ik niet snel dat ik iemand knap vind (alleen Robert Pattinson, haha XD), maar als ik diegene beter leer kennen, ga ik hem mooier vinden en uiteindelijk misschien leuk vinden (maar dan moet ik hem wel goed kennen). Ik word dus ook niet snel verliefd, vraag me af of ik het uberhaupt weleens ben geweest, aangezien ik de grens tussen verliefd zijn en iemand leuk vinden niet goed weet.

Tot voor kort vond ik trouwens wel een jongen echt superleuk (bijna obsessief gewoon), maar doordat ik hem tegenwoordig nooit meer zie en heel weinig spreek, is dat eigenlijk een beetje weggevaagd.

Nu is mijn vraag (na dit lange verhaal XD): Zijn de gevoelens die ik heb gewoon hetero of misschien toch biseksueel of aseksueel?

Het zou voor mij echt een enorme geruststelling zijn als mensen dit konden beantwoorden, aangezien ik niet kan relativeren en al helemaal niet als ik angstig ben.

Ik ga ook zeker met mijn probleem (angsten) naar een psycholoog, want dit kan gewoon niet goed zijn.

[Quest 90]

Als ik je verhaal zo lees dan ben je gewoon zo heteroseksueel als het maar kan. Wel zou ik als ik jou was voor je angsten eens een gesprek met een psycholoog voeren.

Succes

[dingo 166]

Met Quest eens, zowel wat hetero zijn betreft als dat het goed voor je zou zijn eens met een psycholoog of psychiater te gaan praten.

[Lalala93 0]

Naar een psycholoog gaan ga ik zeker doen, ja. Want ik heb nu dit, maar over een tijdje is het weer iets anders. Hoewel ik dit al best lang heb (2,5 maand). Maar denk je echt dat ik hetero ben? Want ik kan dus echt niet meer normaal met een meisje omgaan zonder dat ik de hele tijd aan mijn angst denk. Ik word er echt gewoon niet goed van.

[Athman 0]

Nee, ik denk niet dat je 100% hetero bent, en ik denk ook dat daar helemaal niks mis mee is. Wat ik ook nog denk; onderdruk jezelf niet. Ook lesbiennes kunnen verliefd worden of zijn geweest op mannen.

Maar ik zou eerder zeggen biseksueel, of gewoon hetero maar erg nieuwsgierig. Ik ga je nogmaals vertellen dat wie je ook bent, het is ok! Laat je niet gek maken!

Over de rest van je problemen; ik heb persoonlijk (als psycholoog-in-opleiding) een beetje moeite met de gedachtesprongen die je maakt; je kunt helaas niet zomaar beslissen hypersensitief of hoogbegaafd te zijn. ik zeg niet dat het niet zo is (het lijkt me zelfs van wel) maar je gaat erg snel. Ben je erg veel bezig met het 'bang zijn' in het algemeen? Ik bedoel, denk je veel na over bang zijn? En hoe oud ben je (als ik vragen mag)?

Verder; bedenk je dat niemand definitief kan beantwoorden of je lesbienne of biseksueel of whatever bent. Als je het antwoord van een ander accepteerd zonder alternatieven af te wegen doe je jezelf geen recht. Het is niet allemaal zo zwartwit dat je strict óf het een óf het ander bent. Raak er niet zo van in paniek, en zoek het antwoord bij jezelf. De gedachte homoseksueel te zijn is geen verkeerde gedachte.

[MAR21 0]

Moeilijk voor je! Ik heb een zusje die ook hooggevoelig is en ik herken daarom wel delen uit je verhaal. Ik denk dat de angst op den duur zo groot wordt, dat je zelf niet meer met afstand naar de situatie kunt kijken. Je zit er dan zo in, dat het je helemaal opslokt en beheerst.

Het is vooral de angst waar je last van heb, jijzelf kunt nu even niet meer zien of het irreeel of reeel is en daar heb je hulp bij nodig. Jij zult met hulp zelf moeten uitvinden of je hetero bent of niet, dat kan ik moeilijk zeggen, want ik ken je verder niet. Veel sterkte en ik hoop dat je de juiste hulp krijgt!

[dingo 166]

Naar een psycholoog gaan ga ik zeker doen, ja. Want ik heb nu dit, maar over een tijdje is het weer iets anders. Hoewel ik dit al best lang heb (2,5 maand). Maar denk je echt dat ik hetero ben? Want ik kan dus echt niet meer normaal met een meisje omgaan zonder dat ik de hele tijd aan mijn angst denk. Ik word er echt gewoon niet goed van.

Ja, ik denk echt dat je hetero bent, om meerdere redenen maar de belangrijkste is die angst. Als je lesbisch was of aseksueel of bi-seksueel dan zou je aan het idee moeten wennen maar je zou er geen panische angst van hebben. En ik herken de panische angst die je beschrijft als iets wat in mijn eigen omgeving ook speelt. Daarom adviseer ik je dus die psycholoog of psychiater bezoeken.

[Nynthe 1]

Het nadeel van deze combinatie, hoog sensitief en erg slim zijn, is dat veel dingen die je bedenkt, ook daadwerkelijk zouden kunnen. En door dat je zo gevoelig bent, komen die angsten ook keihard binnen.

Lijken veel angsten totaal ongegrond, als je erg slim bent kan je zoveel verschillende scenario's bedenken, dat het opeens erg logisch lijkt.

Door de jaren heen heb ik hier zelf ook erg mee geworsteld. Het is een kwestie van keihard trainen en leren de controle over je gedachten te nemen. Je angst ontstaat namelijk door iets wat je tegen je zelf zegt. Dus gedachten + bedachte scenario's = angst

Mooiste is als je zelf de baas bent over je gedachten. Niet de gedachten over jou.

Ik merk dat ik veel heb aan het volgende rijtje:

* Is deze gedachte waar?

* Helpt deze gedachte mij?

* En wat zou ik beter kunnen denken?

Bijv. toegepast op je ouders. "Ik ben bang dat mijn ouders gaan scheiden"

* Is deze gedachte waar?

Ja, ik ben bang dat je gaan scheiden, maar nee, feitelijk gezien is er geen enkele aanleiding om te denken dat ze daadwerkelijk gaan scheiden.

* Helpt deze gedachte mij?

Nee, want ik maak mezelf er alleen erg angstig mee en ik zoek in de kleinste dingetjes bevestiging daarin. Het maakt me dus niet alleen angstig, het is ook vermoeiend.

* Wat zou ik beter kunnen denken?

Er is geen aanleiding om te denken dat mijn ouders gaan scheiden. Dat ik iets denk, maakt het niet per definitie waar. Ze zijn bij elkaar en daar wil ik van genieten.

Dit kan je dus ook doen met je gedachten over je seksuele geaardheid:

"Ik ben bang dat ik lesbisch, bi of aseksueel ben"

* Is deze gedachte waar?

Nee, dat denk ik niet. Er is namelijk geen enkele aanleiding voor om dit te denken. Ik weet zelf dat ik deze gedachte in mijn hoofd heb en het moeilijk los kan laten, maar ik weet ook dat ik vanuit mijn gevoelens en voorkeuren deze gedachten niet kan onderbouwen.

* Helpt deze gedachte mij?

Nee, want ik ben er overmatig veel mee bezig, wordt er misselijk van, slaap slecht en het maakt me angstig.

* Wat zou ik beter kunnen denken?

Veel mensen zijn bezig met hun seksuele geaardheid, dus ik ook. Dat maakt me normaal en mensenlijk.

Klinkt allemaal heel rationeel en theoretisch, maar juist als je ergens angstig voor bent, kan het heel goed werken om de dingen even zakelijk op een rijtje te zetten.

Groetjes!

*

[Vivre_Libre 0]

Ik zie dat je zeventien bent,

en dan kan je gevoel/hormonen nog weleens veranderen en kan je sowieso zomaar denken dat je misschien meisjes leuk vindt of beiden. Dit gevoel kan gewoon weggaan en 2.5 maand is nog niet zo lang, deze periode heb ik voor 1.5 jaar gehad, dit betekend niet dat je moet gaan experimenteren maar wel moet kijken welke verschillende gevoelens het opwekt als je naar verschillende geslachten kijkt en samen met ze bent. Uiteindelijk zal je gevoel je wel leiden. Maar wees niet te bang dat je dat gelijk bent. Vooral omdat je aangeeft dat je zomaar ingevingen krijgt van iets en je daar heel druk om maakt, en ga vooral naar een psycholoog. Als je hier verder over wilt praten met mij kan je me best aanspreken want ik snap wel hoe je, je voelt. Daarnaast mocht je toch tot het besluit komen dat je het bent, dat maakt jou niet persé anders maar dan kan je tegen die tijd er wel over nadenken wat je ermee wilt. Zo hadden wij een man in de kerk die homo seksueel was maar bewust koos voor geen vriendje want hij wou geen seks ermee, later is hij getrouwd met zijn beste vriendin zodat hij wel met iemand nog oud kon worden. Ga in ieder geval in gesprek met iemand hierover en psycholoog lijkt me ook handig. Succes ermee

[Lalala93 0]

@Athman: Het is ook niet zo dat ik dat in 1x heb besloten, ofzo. Er zijn echt nog een heleboel andere kenmerken van hoogbegaafdheid en hoogsensitiviteit waar ik me in herken (ook dingen van vroeger) en andere mensen (mentor enzo) hebben ook weleens tegen mijn ouders gezegd dat ze denken dat ik hoogbegaafd ben. Ik heb me alleen nooit officieel laten testen, omdat zo'n test toch weinig toevoegt.

En ik denk op zich niet veel na over het bang zijn zelf, maar meer over de angst die ik op dat moment heb. Owja, ik ben 17 trouwens.

@Nynthe:

Het nadeel van deze combinatie, hoog sensitief en erg slim zijn, is dat veel dingen die je bedenkt, ook daadwerkelijk zouden kunnen. En door dat je zo gevoelig bent, komen die angsten ook keihard binnen.

Lijken veel angsten totaal ongegrond, als je erg slim bent kan je zoveel verschillende scenario's bedenken, dat het opeens erg logisch lijkt.

Ja, dat is dus ook het probleem. Als ik helemaal in die angst zit, kan ik niet tegen mezelf zeggen dat het maar gewoon angst is, en dat ik me er niks van aan moet trekken, want dan denk ik weer van: Ja, maar stel dat het wel waar is. En zo word ik dus de hele tijd in mijn gedachten heen en weer geslingerd.

Btw, dankje voor dat rijtje! Ga ik zeker uitproberen.

@Vivre_Libre: Nja, ik heb dus nog geen gevoelens ofzo voor meisjes gehad, iig niet zoals ik die voor jongens heb gehad. Maar het is meer dat als ik dan met een meisje omga ofzo en mijn angst opspeelt, dat ik dan gelijk denk dat ik gevoelens voor meisjes heb, terwijl het gewoon die angst is.

Die angst is ook heel wisselend bij mij. Ik kan me gewoon opeens weer goed en vrolijk voelen, en dan zie ik best veel leuke jongens enzo en weet ik zeker dat ik hetero ben. Maar als die angst weer opspeelt, ga ik echt aan alles twijfelen en weet ik het echt niet meer.

[Enola Gay 0]

@Vivre_Libre: Nja, ik heb dus nog geen gevoelens ofzo voor meisjes gehad, iig niet zoals ik die voor jongens heb gehad. Maar het is meer dat als ik dan met een meisje omga ofzo en mijn angst opspeelt, dat ik dan gelijk denk dat ik gevoelens voor meisjes heb, terwijl het gewoon die angst is.

Die angst is ook heel wisselend bij mij. Ik kan me gewoon opeens weer goed en vrolijk voelen, en dan zie ik best veel leuke jongens enzo en weet ik zeker dat ik hetero ben. Maar als die angst weer opspeelt, ga ik echt aan alles twijfelen en weet ik het echt niet meer.

al eens gepoogd de liefde te bedrijven met een vrouw?

wie weet gaat er een wereld voor je open?

[Lalala93 0]

Nou, sorry, ik kan me niet echt voorstellen om met een meisje te zoenen of er uberhaupt een relatie mee te hebben, het idee alleen al. Dat is dus het enige waar ik wel zeker over ben, ook als mijn angstgevoelens weer opspelen.

[joon 0]

als je dat zegt Lalala93, dan ben ik volledig overtuigd dat jij hetero bent.

Ik snap jouw angsten, want ik heb het soms ook voor. maar de gedachte om een meisje te zoenen, nee dank je:)

[Enola Gay 0]

Nou, sorry, ik kan me niet echt voorstellen om met een meisje te zoenen of er uberhaupt een relatie mee te hebben, het idee alleen al. Dat is dus het enige waar ik wel zeker over ben, ook als mijn angstgevoelens weer opspelen.

angst voor het onbekende of zeker weten geen behoefte?

[Lalala93 0]

Ik vind alleen de gedachte al walgelijk.

[Lalala93 0]

Het is nu trouwens alleen maar erger geworden. Bij elk meisje of zelfs volwassen vrouw slaat de angst me meteen om het hart dat ik verliefd op diegene zou kunnen worden. Het is echt verschrikkelijk om zo naar school te moeten gaan. Ik lijd er echt onder, maar gelukkkig ga ik binnenkort naar een psycholoog (die gast belt me volgende week voor een afspraak als het goed is) Hierdoor heb ik ook mijn toetsweek behoorlijk verknald (niet zo zuinig ook), dus dat geeft weer extra stress.

Maar ik snap het niet. Hiervoor wist ik zeker dat ik hetero was, en nu met die angst twijfel ik heel erg. Alleen als ik positieve momenten heb, weet ik weer zeker dat ik hetero ben.

[joon 0]

Hej Lalala93,

Ik vind niet direct terug of je gelovig bent of niet.

Mocht je gelovig zijn, dan hoef je geen reden tot paniek te hebben. God zorgt ten alle tijd voor jou. Die paniekaanvallen of slechte gedachten komen niet van Hem, maar van Satan. Vraagt God, telkens weer, als die gedachten opkomen om ze gevangen te nemen. Satan wil jou schrik doen krijgen, en twijfelen, maar steek er een stokje voor.

Maar mocht je niet gelovig zijn, dan nog.. Ik kan perfect jouw paniekaanvallen snappen. Ik zit zelf in een woelige periode waardoor ik soms van die paniekaanvallen krijg, of enorme twijfels. Maar ze helpen jou niet vooruit, in tegendeel, zie maar naar jouw proefweek. Probeer ze te onderdrukken, niet negeren, maar er mee omgaan.

Je zegt dat je bij positieve momenten, zeker weet dat je hetero bent. Schrijf dit anders voor jezelf op. En wanneer de angst terugkomt, grijp naar dit briefje. Dan herinner je je dat je dit wel degelijk hebt neergeschreven, dus dat je zeker weet dat je hetero bent. De twijfels zullen wel afnemen dan:)

in ieder geval, veel sterkte

[Enola Gay 0]

Hej Lalala93,

Ik vind niet direct terug of je gelovig bent of niet.

Mocht je gelovig zijn, dan hoef je geen reden tot paniek te hebben. God zorgt ten alle tijd voor jou. Die paniekaanvallen of slechte gedachten komen niet van Hem, maar van Satan. Vraagt God, telkens weer, als die gedachten opkomen om ze gevangen te nemen. Satan wil jou schrik doen krijgen, en twijfelen, maar steek er een stokje voor.

kan ze daar wat mee? denk het niet

LaLaLa93, ga anders naar www.psycholoog.net/forum

daar kunnen ze je beter helpen

[Lalala93 0]

als je dat zegt Lalala93, dan ben ik volledig overtuigd dat jij hetero bent.

Ik snap jouw angsten, want ik heb het soms ook voor. maar de gedachte om een meisje te zoenen, nee dank je:)

Ja, maar ik kan het mezelf dus niet aan het verstand krijgen. :S Want als ik die paniekaanvallen heb, denk ik weer van: zie je wel, ik ben geen hetero. Het is allemaal zo verschrikkelijk verwarrend allemaal, ik wil echt de controle over mijn eigen gedachten terugkrijgen.

Hej Lalala93,

Ik vind niet direct terug of je gelovig bent of niet.

Mocht je gelovig zijn, dan hoef je geen reden tot paniek te hebben. God zorgt ten alle tijd voor jou. Die paniekaanvallen of slechte gedachten komen niet van Hem, maar van Satan. Vraagt God, telkens weer, als die gedachten opkomen om ze gevangen te nemen. Satan wil jou schrik doen krijgen, en twijfelen, maar steek er een stokje voor.

Maar mocht je niet gelovig zijn, dan nog.. Ik kan perfect jouw paniekaanvallen snappen. Ik zit zelf in een woelige periode waardoor ik soms van die paniekaanvallen krijg, of enorme twijfels. Maar ze helpen jou niet vooruit, in tegendeel, zie maar naar jouw proefweek. Probeer ze te onderdrukken, niet negeren, maar er mee omgaan.

Je zegt dat je bij positieve momenten, zeker weet dat je hetero bent. Schrijf dit anders voor jezelf op. En wanneer de angst terugkomt, grijp naar dit briefje. Dan herinner je je dat je dit wel degelijk hebt neergeschreven, dus dat je zeker weet dat je hetero bent. De twijfels zullen wel afnemen dan:)

in ieder geval, veel sterkte

Ja, ik ben gelovig. Ik vraag ook heel vaak aan God of Hij die angstgevoelens wil wegnemen, maar het wordt alleen maar erger. Soms als ik dan vraag of ik vrede mag krijgen in mijn hart gebeurt het wel, maar heel vaak ook niet. Maar misschien moet ik ook wat meer op Hem vertrouwen, want ik probeer altijd zelf alles in de hand te houden, enzo, maar dat lukt dus niet.

Hej Lalala93,

Ik vind niet direct terug of je gelovig bent of niet.

Mocht je gelovig zijn, dan hoef je geen reden tot paniek te hebben. God zorgt ten alle tijd voor jou. Die paniekaanvallen of slechte gedachten komen niet van Hem, maar van Satan. Vraagt God, telkens weer, als die gedachten opkomen om ze gevangen te nemen. Satan wil jou schrik doen krijgen, en twijfelen, maar steek er een stokje voor.

kan ze daar wat mee? denk het niet

LaLaLa93, ga anders naar http://www.psycholoog.net/forum

daar kunnen ze je beter helpen

Dankje, ik zal eens kijken.

[Nynthe 1]

Heb je al geprobeert om dat rijtje met vragen voor jezelf te beantwoorden als je erg druk bezig bent met een gedachte?

Schrijf het desnoods een tijdje lang op, dan kan je jezelf er in trainen

[WonderfulStar 0]

In de eerste instantie denk ik dat de kans heel groot is dat je hetero bent. Als je walgt van het idee om met een meid te zoenen lijkt het me niet zo aannemelijk dat je op vrouwen zal vallen.

Maar dat is niet de oplossing, zeggen dat het niet zo is.

Je weet dat je sowieso gevoelens voor jongens kan hebben.

Wát is er erg aan als tóch blijkt dat je ook gevoelens voor meiden kan hebben?

Waarom raak je daar zo van in paniek?

Wat is het ergste dat er dan kan gebeuren?

Ik denk dat het belangrijker is om te kijken waarom je daar zo van in paniek raakt, in plaats van het proberen weg te drukken, wat niet zo makkelijk gaat. De hele wereld kan zeggen dat je hetero bent, ook jij. Maar wanneer jij in paniek zit ben je daar toch niet zeker van.

Dus: Waarom is het zo'n angstaanjagend idee dat je misschien gevoelens voor mannen én vrouwen zou kunnen hebben?

Wat is het ergste dat er kan gebeuren?

[Lalala93 0]

@Nynthe: Ja, ik heb het geprobeerd, maar het probleem is dat ik bij de eerste vraag al vastloop. Want als ik in mijn angst zit, weet ik dus niet of iets waar is of niet. Dan kan ik wel denken aan mijn positieve momenten, maar dan ga ik wel twijfelen of ik het toen wel goed had. Ook vooral omdat ik als ik angstig ben, ik juist meer naar meisjes ga kijken en ik dan elke keer weer angstscheuten krijg. Maar dat komt dus omdat ik er dan op gefocused ben, want als ik positieve momenten heb, doe ik dat niet (of veel minder: niet in de zin van "misschien ga ik diegene leuk vinden", wel alsin "hee, die ziet er leuk uit vandaag" --> maar dat is vrij normaal voor meisjes, ik heb er echt geen bijgevoelens bij). Maar de afgelopen week heb ik eigenlijk alleen maar kutmomenten gehad, dus ik zit er behoorlijk doorheen nu.

Maar het helpt eigenlijk wel heel erg om het op te schrijven, merk ik nu. ^^ Ik voel me al een stuk beter en ik zie eigenlijk ook wel in dat ik af en toe compleet aan het mindf*cken ben. Sorry voor het woord, maar ik weet even geen beter alternatief.

@WonderfulStar: Ik ben er sinds vandaag ook een beetje achtergekomen waar die angst vandaan komt. Ik wil echt zo verschrikkelijk graag kinderen later, ik houd superveel van baby's enzo en het lijkt me geweldig om kinderen te hebben en groot te brengen. En ja, die droom valt dus aan duigen als je lesbisch zou zijn. Want ik vind dat er wel een man bijhoort, enzo. Alleen momenteel heb ik niet echt heel veel behoefte aan een relatie, omdat ik hier dus mee zit.

En ik weet eigenlijk niet waarom ik het zo erg vind als ik óók gevoelens voor vrouwen blijk te hebben. Gewoon een raar idee, lijkt me.

[WonderfulStar 0]

Het ergste wat er kan gebeuren is dat jouw kinderen eventueel geen getrouwde vader en moeder zouden hebben. Ze kunnen wel degelijk een vader en moeder kunnen hebben, maar in dit scenario is het geen getrouwd stel.

Waarom vind jij dat dat hoort?

En waarom zou het anders niet kunnen?

"Een raar idee" als je ook gevoelens voor vrouwen zou hebben. Maar je hoeft er niets mee te doen, als je geen relatie met een vrouw wilt. Ook deze gaan over. En je "interesse" in mannen verdwijnt niet spontaan.

Het is dus alleen een raar idee.

[Enola Gay 0]

@WonderfulStar: Ik ben er sinds vandaag ook een beetje achtergekomen waar die angst vandaan komt. Ik wil echt zo verschrikkelijk graag kinderen later, ik houd superveel van baby's enzo en het lijkt me geweldig om kinderen te hebben en groot te brengen. En ja, die droom valt dus aan duigen als je lesbisch zou zijn. Want ik vind dat er wel een man bijhoort, enzo. Alleen momenteel heb ik niet echt heel veel behoefte aan een relatie, omdat ik hier dus mee zit.

En ik weet eigenlijk niet waarom ik het zo erg vind als ik óók gevoelens voor vrouwen blijk te hebben. Gewoon een raar idee, lijkt me.

twee vrouwen kunnen ook kinderen opvoeden hoor

als je toch lesbisch blijkt krijg je later alleen maar psychische problemen als je die gevoelens krampachtig onderdrukt.

[Enola Gay 0]

En ik weet eigenlijk niet waarom ik het zo erg vind als ik óók gevoelens voor vrouwen blijk te hebben. Gewoon een raar idee, lijkt me.

in 2011 is dat niet raar meer